رسم تصویر ایاد حلاق روی دیوار حائل ؛ فقط فلوید نیست
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۹۹۴۸۲
یک نقاش فلسطینی برای ابراز همدردی با ستمدیدگان جهان، پس از ترسیم نقاشی از جورج فلوید، مرد سیاه پوست آفریقایی-آمریکایی که به دست یک افسر پلیس سفید پوست کشته شد، تصویر شهید ایاد الحلاق را که چند هفته قبل به ضرب گلوله یک سرباز اسرائیلی در شهر قدس اشغالی کشته شد، بر روی دیوار حائل ترسیم کرد.
به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آناتولی ترکیه، شهید الحلاق (۳۲ ساله) که مبتلا به اوتیسم بود، ۲۵ مه گذشته در مسیر موسسه آموزشی ویژه معلولان واقع در بخش قدیمی قدس اشغالی، در نزدیکی باب الاسباط، یکی از دربهای مسجد الاقصی به ضرب گلوله نیروهای پلیس اسرائیل کشته شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تقیالدین سباتین، نقاش فلسطینی تصویر شهید الحلاق را بر روی بخشی از دیوار حائل در شهر یبت لحم واقع در جنوب کرانه باختری ترسیم کرد و این عبارت را به زبان انگلیسی بر روی آن نوشت: "تنها فلوید نیست.. ایاد حلاق هم هست".
سباتین پیشتر تصویر جورج فلوید، شهروند آمریکایی آفریقایی الاصلی که دقیقا در روز شهادت حلاق، به دست پلیس آمریکا کشته شد، برای ابراز همدردی با قربانیان نژادپرستی در جهان نقاشی کرده بود.
او در گفتگو با خبرگزاری آناتولی ترکیه اظهار کرد: دیوار حائل را از این جهت برای نقاشی فلوید و حلاق انتخاب کردم که ساخت آن نماد نژادپرستی است.
سباتین افزود: این پیام برای جهانیان است که برای درهم شکستن نژادپرستی و ظلم و ستم با جدیت بایستند.
این نقاش فلسطینی در ادامه گفت: همبستگی گسترده جهانی با مساله فلوید باید در همبستگی با شهید حلاق و تمامی قربانیان اشغالگری نیز منعکس شود.
کشته شدن فلوید به شکلگیری موجی از تظاهرات ضد نژادپرستی در سراسر آمریکا و جهان منجر شد.
از زمان ساخت دیوار حائل، بسیاری از هنرمندان فلسطینی و خارجی برای ابراز مخالفت و اعتراض خود به ساخت چنین دیواری، طرحهای خود را بر روی آن ترسیم کردند.
رژیم صهیونیستی سال ۲۰۰۲ در دوره کابینه آریل شارون، این دیوار را در حدفاصل اراضی اشغالی و کرانه باختری ایجاد کرد و فلسطینیها آن را دیوار نژادپرستی نامیدند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ایاد الحلاق جورج فلوید اعتراضات در آمریکا دیوار حائل کشته شد بر روی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۹۹۴۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ببینید l دیوار مرگ قمری ناجی فضانوردان!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دانشمندان به فضانوردان توصیه کردهاند که برای جلوگیری از ضعیف شدن بدن در محیطهای کمگرانش به دویدن روی آورند؛ اما از آنجایی که آنها در فضا هستند، هر نوع دویدنی مدنظر نیست. محققان به فضانوردان توصیه کردهاند که چندین بار در روز در اطراف «دیوار مرگ قمری» بدوند.
دیوار مرگ قمری به کمک یک استوانه چوبی غولپیکر که توسط بدلکارهای موتورسیکلت در نمایشها استفاده میشود، یک جرثقیل به ارتفاع 36 متر و چند سیم بانجی شکل گرفتهاست. محققان خاطرنشان کردند که این میدان گرانشی مانع از دویدن بیش از حد سریع فضانوردان در ماه میشود. دیوار مرگ قمری نه تنها گرانش ایجاد میکند، بلکه برای ایجاد نیروی جانبی کافی برای مبارزه با تحلیل استخوان و عضله مفید است.
آلبرتو مینتی، استاد فیزیولوژی در دانشگاه میلان، میگوید:«از اینکه هیچکس پیش از ما به این ایده پی نبرده بود، شگفتزده شدم. دیوار مرگ قمری میتواند یک راه مناسب و سان برای تمرین در ماه باشد.»
انسانها از زمان پایان برنامه آپولو در سال 1972 پا به ماه نگذاشتهاند، اما ناسا و سایر آژانسهای فضایی با مأموریتهای طولانی مدت در زیستگاههای دائمی خود را برای بازگشت به ماه آماده میشوند. فضانوردان آرتمیس ناسا قرار است سال آینده با یک ماموریت بعدی به سطح ماه در اوایل سال 2026 پرواز کنند.
اطمینان از داشتن هوا، غذا و آب برای فضانوردان تا تشعشعات فضایی، چالشهایی هستند که فضانوردان در ماه با آنها مواجه خواهند شد. اما بدون نیروی گرانش طبیعی برای مقابله با آن، فضانوردان توده استخوانی و عضلانی را از دست میدهند.
محاسبات مینتی و همکارانش نشان میدهد که دویدن دور دیوار مرگ روی زمین، بدون آنکه منجر به زمین خوردن بشود، برای انسان بسیار دشوار است. اما در گرانش ماه، که یک ششم زمین است، این کار بسیار آسانتر است. طبق محاسبات او، دویدن با سرعت بیش از 12 کیلومتر در ساعت باید کافی باشد.
برای آزمایش این طرح، دو محقق در حالی که به طناب بانجی آویزان شده از جرثقیل متصل بودند، دور دیوار مرگ به عرض 10 متر دویدند. این فرایند با کاهش پنج ششم وزن بدن آنها، گرانش ماه را تقلید کرد. در ترکیب با دادههای تردمیل، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که دویدن برای چند دقیقه در شروع و پایان هر روز، باید نیروی کافی برای قوی نگه داشتن استخوانها و عضلات و حفظ کنترل خوب سیستم عصبی ایجاد کند.
در مقابل چالش ساخت دیوار مرگ در ماه، میتوان به جای انتقال دیوار مرگ واقعی، فضانوردان را در زیستگاههای دایرهای قرار داد و به آنها اجازه داد تا در اطراف دیوارهای خانههای خارج از جهان خود، بدوند.
ماریا استوکس، استاد توانبخشی عصبی-عضلانی اسکلتی در دانشگاه ساوتهمپتون، گفت:«حرکت در این محیط استوانهای قطعا اقدام متقابل مفید برای کمک به جلوگیری از تغییر شرایط بدن در اثر گرانش کاهش یافته در ماه است. اما برای یادگیری مهارتهای خاص و اطمینان از عملکرد ایمن فضانوردان بر روی سطح ماه، آموزشهای خاصی برای زندگی روزمره و فعالیتهای کاری همچنان مورد نیاز است.»
منبع: theguardian
227227
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901738