سایه کابوس و تراژدی در شبه جزیره کره
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۰۱۱۱۰
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، دو سال بعد از آنکه دونالد ترامپ، رییسجمهور ایالات متحده امریکا بعد از دیدار با رهبر کره شمالی ادعا کرد از این به بعد مردم منطقه میتوانند «شبها راحت بخوابند» مقامهای کره جنوبی وضعیت روابط با کره شمالی را وخیم توصیف میکنند و رهبران کره شمالی از آمادگی نظامی برای مقابله با طرف جنوبی خبر میدهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
صحنههای تراژیک
کیم یو جونگ، خواهر رهبر کره شمالی در بیانیه خود نوشته است:«بر اساس اختیاراتی که از سوی رهبر ارشد کشور، حزب و دولت به من داده شده است به نیروهای مسلح و وزارتخانههای مرتبط دستور میدهم که اقدام بعدی در رابطه با دشمن را قاطعانه اجرا کنند.» خانم کیم این دستور را یک هفته پس از آن اعلام میکند که تهدید به قطع تماسهای میان دو کره هم نتوانست جلوی سیل بالونهای حامل بروشورهای ضد حکومتی از مرز کره جنوبی به شمال را بگیرد. پیونگ یانگ، سئول را متهم کرده است که در جلوگیری از انتشار این تبلیغات و شبنامهها تعلل کرده است. بر اساس بیانیه خانم کیم، اولین گام قطع تمام روابط با مقامهای کره جنوبی است و به زودی «گام بعدی برداشته خواهد شد.»
روز یکشنبه، دفتر ریاستجمهوری کره جنوبی با انتشار بیانیهای خبر داد که چونگ ایوی یونگ، رییس امنیت ملی این کشور در یک جلسه اضطراری با سران نظامی و وزرای نهادهای امنیتی این کشور، تهدیدهای اخیر کره شمالی را مورد بررسی قرار دادهاند. وزارت وحدت کره در سئول هم با صدور بیانیهای از پیونگ یانگ خواسته است که به تعهدات خود در توافقهای پیشین میان دو طرف پایبند باشد. این وزارتخانه تاکید کرده است که کره جنوبی وضعیت جاری میان دو طرف را وخیم ارزیابی میکند.
کابوس تیره و تار
روز جمعه وزیر خارجه کره شمالی، ری سو گوون در بیانیهای به مناسبت دومین سالگرد نشست بیسابقه رهبر کره شمالی با رییسجمهور امریکا در سنگاپور تاکید کرد: «اگر شعاعی از نور امید برای صلح و رونق در شبه جزیره کره باقی مانده بود، امروز به کابوسی تیره و تار بدل شده است.» به گفته این دیپلمات ارشد کره شمالی «مذاکرات چیزی نبود جز یک حربه احمقانه برای اینکه ما را در مذاکرات معطل و از آن به عنوان یک دستاورد برای مسائل سیاسی داخلی و انتخابات در ایالات متحده امریکا استفاده کنند.» دیپلمات ارشد کره شمالی تاکید کرده است:«هرگز دیگر به دستگاه اجرایی ایالات متحده امریکا بستهای پیشنهاد نمیدهیم که بتواند از آن به عنوان دستاورد بهرهبرداری کند مگر اینکه امتیازاتی دریافت کنیم. هیچ چیزی از وعدههای توخالی ریاکارانهتر نیست.» ری تاکید کرده است:«هدف کره شمالی ایجاد نیروی قابل اتکا برای مقابله با تهدیدهای بلندمدت از سوی ایالات متحده امریکاست.» خبرگزاری رسمی کره شمالی هم در گزارشی نوشته است که «رابطه شخصی دونالد ترامپ با کیم جونگ اون هیچ بهبودی در شرایط روابط کره شمالی با امریکا ایجاد نکرده است. دونالد ترامپ، رییسجمهور امریکا پیش از این و بعد از دیدار با کیم جونگ اون ادعا کرده بود که دو طرف عاشق یکدیگر شدهاند.
فشار به سئول برای عدم پیروی از تحریمها
دولت کره جنوبی مدتی است که وعده داده، اقدام به ارسال شبنامههای ضد حکومتی از مرز را ممنوع اعلام و علیه عوامل چنین اقداماتی اقامه دعوای قضایی کند. اما این اقدام هنوز پیونگ یانگ را راضی نکرده است. گروهی از تحلیلگران معتقدند که پیونگ یانگ این مساله را بهانهای برای افزایش فشار به سئول برای عدم پیروی از تحریمهای امریکا قرار داده است. پیونگ یانگ از توقف اجرای طرحهای مشترک تولیدی توافق شده میان کره جنوبی و شمالی بعد از دیدار رهبران دو کشور در سال ۲۰۱۸ ناراضی است و سئول را به اجرای مو به موی تحریمهای امریکا علیه شمال متهم میکند. دو یئون کیم، مشاور ارشد اندیشکده گروه بینالمللی بحران به الجزیره میگوید:«شبنامهها بهانهای برای توجیه افزایش تنش و یک بحران ساختگی هستند تا سئول را وادار به دادن امتیاز به کره شمالی کند. کره شمالی از اینکه تحریمهای امریکا کاهش پیدا نکرده است و رزمایشهای مشترک امریکا و کره جنوبی ادامه یافتهاند، احساس نارضایتی میکند. آنها از اینکه سئول هیچ کاری برای تغییر وضعیت انجام نداده است، ناخرسندند و از این کشور میخواهند که در گفتوگوهای میان پیونگ یانگ و واشنگتن در مورد برنامه هستهای، جانب بیطرفی را رعایت کنند.»
قمار شکست خورده ترامپ
پایگاه خبری انبیسی در گزارشی با عنوان «از نامههای زیبا تا یک کابوس تیره و تار» مینویسد که در دومین سالگرد دیدار بیسابقه رییسجمهور امریکا با رهبر کره شمالی، قمار دونالد ترامپ برای پایان دادن به بحران کره به صورت کاملا روشنی شکست خورده است. ویکتور چا، مشاور پیشین کاخ سفید در دوران ریاستجمهوری جورج دبلیو بوش و مشاور ارشد مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللی به این پایگاه خبری میگوید:«از نظر آنچه به اصطلاح اهداف نشست عنوان شده بود، تاکنون هیچگونه پیشرفتی در رسیدن به آنها ایجاد نشده است. واقعیت این است که مذاکره با کیم جونگ اون همان چیزی بود که ترامپ شخصا تمام سرمایه دیپلماسی خود را روی آن شرط بست.» به گفته این دیپلمات ارشد پیشین «تنها منفعتی که امریکا از این مذاکرات برد این بود که ممکن است جلوی جنگی احتمالی میان ترامپ و کره شمالی را گرفته باشد.»بروس کلینگر، تحلیلگر پیشین آژانس اطلاعات مرکزی امریکا هم معتقد است که بر اثر مذاکرات دونالد ترامپ نه تنها از توان هستهای کره شمالی کاسته نشده بلکه به آن افزوده هم شده است. کلینگر میگوید:«از آن زمان تاکنون هر آنچه از متون گزارشهای اطلاعاتی درز کرده به خارج و تصاویر ماهوارههای تجاری دریافتهایم، نشان میدهد که کره شمالی تاسیسات تولید مواد شکافپذیر، تولید موشکها و سکوهای متحرک خود را توسعه و بهبود داده است. در این مدت برآورد میشود که کره شمالی ۸ کلاهک هستهای یا حتی بیشتر از آن به زرادخانه خود افزوده باشد.» جفری لوییس، کارشناس مسائل عدم اشاعه در موسسه میدلزبوری میگوید:«در واقع کره شمالی هرگز حاضر به پذیرش پیشنهاد خلع سلاح نشده بود، آنها مذاکره را پذیرفتند برای اینکه میخواستند به ازای تقدیم گزارشهای خبری مثبت برای کارزار انتخاباتی ترامپ، معافیتهای تحریمی دریافت کنند.»
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: کره شمالی دونالد ترامپ ایالات متحده امریکا کیم جونگ اون رهبر کره شمالی دونالد ترامپ بعد از دیدار رییس جمهور بیانیه ای کره جنوبی تحریم ها میان دو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۰۱۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درباره پل استر، نویسنده شهیر آمریکایی/ تراژدی پست مدرن
به گزارش قدس آنلاین، پل استر یکی از نویسندگان محبوب جهان بود و آثار او به بیش از ۴۰ زبان ترجمه شد. نویسندهای که بسیاری او را با شاهکارش «سهگانه نیویورک» (شهر شیشهای، ارواح و اتاق دربسته) میشناسند و من با رمانهای دلچسب «تیمبوکتو»، «سانست پارک» و «موسیقی شانس».
پل استر مثل بسیاری از نویسندگان آمریکایی علاقهمندان زیادی در ایران دارد، به طوریکه ناشرانی مانند نشر افق و چشمه، کتابهای او را با رعایت قانون کپیرایت و فاصله کمی از انتشار جهانی، در ایران ترجمه میکردند و به چاپ میرساندند.
او نخستین کتابش را در سن ۳۵سالگی و در سال ۱۹۸۲ نوشت؛ یک زندگینامه اما با روایت داستانی به نام «اختراع انزوا». دو سال بعد، سهگانه نیویورک را نوشت که سبب شد نام پل استر در محافل ادبی انگلیسیزبان مطرح شود. پس از انتشار این سهگانه، منتقدان و کتابخوانها آثارش را با جدیت بیشتری دنبال کردند.
سهگانه نیویورک، مشهورترین اثر پل استر، از سه رمان به هم پیوسته تشکیل شده است: شهر شیشهای، ارواح و اتاق دربسته؛ داستانهایی بهیاد ماندنی و اسرارآمیز که به شکلی نفسگیر، خواننده را درگیر اتفاقات خود میکنند. سه رمان کوتاه معمایی، فلسفی و کارآگاهی که شخصیت هر داستان در شهر نیویورک دچار ماجراهای عجیب و غریبی میشوند؛ اتفاقهایی که سرانجام آن جنون، سرگشتگی و بحران هویت است. این کتابها جسورانه نوشته شده و سرشار از پیچیدگیهای انسانی و عاطفی هستند.
جهان خاص «پل استر»
در ابتدا برچسب ژانر کارآگاهی را بر آثار استر گذاشتند اما با انتشار آثار دیگرش مشخص شد او نویسندهای است که جهانی مخصوص به خود دارد؛ جهانی که مهمترین مؤلفههای آن پرداختن به بحران هویت، فقر، مفهوم انزوا، شکستن فضا و زمان و تأکید او بر پدیده شانس است.
قهرمانهای کتابهای استر اغلب خود را گرفتار داستان سرنوشت یا نقشههای دیگری مییابند؛ چیزی فراتر از توان و تصورشان، چیزی که آنها را به این پرسش میرساند که
«من کیستم؟» (این ویژگی در اثر «موسیقی شانس» بسیار مشهود است) او در همه این سالها در آثارش قهرمانی خلق کرده که هر کدامشان میتواند آینهای مقابل مخاطب بگذارد و مخاطب با خواندن داستان شخصیتها به کشف خود دست پیدا کند.
اما یکی ازآثار دلچسب پل استر، رمان «تیمبوکتو»ی او است. یک داستان تمثیلی مدرن که میخواهد با بیان ساده، از معانی ژرف صحبت کند.
قهرمان داستان «تیمبوکتو» سگی به نام آقای بونز است که همراه و همدم همیشگی مردی بیخانمان از بروکلین به نام ویلی جی.کریسمس میشود. ویلی از نظر جسمانی وضعیت خوبی ندارد و همزمان با وخیمتر شدن حالش، به همراه آقای بونز به سوی بالتیمور راه میافتد. داستان سفر آنها توسط آقای بونز روایت میشود. پل استر با قرار دادن سگ به عنوان یک شخصیت داستانی، موفق شده یکی از غنیترین و هیجانانگیزترین داستانها در ادبیات آمریکا را خلق کند. این کتاب از نگاه حیوانات، دنیای انسانها را مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد.
نوشتن از جزئیترین خاطرات
پل استر که در سال ۲۰۱۷ نامزد جایزه معتبر بوکر شد جزو نویسندگانی بود که ید طولانی در نوشتن آثار زندگینامهای داشت. او در آثاری مانند «اختراع انزوا»، «بخور و نمیر» و «خاطرات زمستان» با دقت و ریزبینی به بررسی جزئیترین خاطرات خودش دست زده است؛ از سرمای کف اتاق در ۶سالگی گرفته تا تجربه گرسنگی و فقر تا علاقه دیوانهوارش به بیسبال و موسیقی.
آقای نویسنده علاوه بر ورزش و موسیقی با دنیای سینما هم بیگانه نبود.
او خالق بیش از ۳۰اثر بود که از این میان چندین عنوان به فیلم تبدیل شدهاند که «موسیقی شانس» از آن جمله است.
استر خودش فیلمنامههایی نوشت که با فیلمنامه «دود» (۱۹۹۵) با بازی هاروی کایتل، ویلیام هرت و جیانکارلو اسپوزیتو آغاز شد. سپس همراه وانگ بهطور مشترک دنبالهای به نام «آبی در چهره» را کارگردانی کرد.
سال ۱۹۹۸، آستر همراه کایتل، سوروینو و ریچارد ادسون فیلمنامه «لولو روی پل» را نوشت و کارگردانی کرد. او سال ۲۰۰۷ در فیلم «زندگی درونی مارتین فراست» با بازی دیوید تیولیس، ایرنه جاکوب و مایکل ایمپریولی بار دیگر همین وظیفه را انجام داد.
استر در مورد ورودش به دنیای فیلمسازی گفته بود: «من بیشتر یک نویسندهام. نویسندگی کار من است. فیلمسازی برای من یک راه دیگر برای قصهگویی است».
پس از کتاب «مردم حمام خون» آخرین کتاب پل آستر که با عنوان «باومگارتنر» منتشر شده، به پروفسوری میپردازد که با خاطره تلخ مرگ همسرش مبارزه میکند. استر در زمان نوشتن این رمان با بیماریاش دست و پنجه نرم میکرد و هنگام نوشتن رمان در مصاحبههایش تأکید کرده بود این رمان شاید آخرین اثرش باشد. او گفته بود: «احساس میکنم وضعیت سلامتیام آنقدر مخاطرهآمیز است که بگویم شاید این آخرین چیزی باشد که مینویسم و اگر این پایان باشد پس با این مهربانی انسانی که به عنوان نویسنده در محافل صمیمی دوستانم احاطهام کرده، باید بگویم ارزشش را داشت».