تجربه مبارزه با داعش در بازی «تکاور»؛ نسخه ریمستر این عنوان به بازارهای جهانی میرسد
تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۲۷۷۴۵
به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، صنعت بازیسازی ایران در حال پیشرفت است و اکنون آثار خوبی در آن تولید میشوند. گوشیهای هوشمند کمی سریعتر از دیگر پلتفرمها به عناوین جدید دسترسی پیدا میکنند. به همین دلیل تعداد بازیهایی که برای گوشیهای هوشمند ساخته میشوند، بیشتر است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
استودیوی گونای پس از ساختن عناوینی مانند خاک و دلاور به سراغ ساخت بازی به نام تکاور رفت. این بازی در واقع داستان زمانی را روایت میکند که شهرهای تحت تصرف داعش همگی آزاد شدهاند، اما هنوز یک پایگاه باقی مانده است که باید هر چه سریعتر نابود شود. به همین دلیل تکاور برای نابودی این پایگاه عازم مسیری پر خطر میشود.
شما در این بازی باید با کشتن داعشیها امتیاز کسب کنید. شما با نابود کردن هر کدام از دشمنان میتوانید سکه جمع کرده و به مرور زمان اسلحه خود را تقویت کنید. البته تنها دشمنان نیستند که نابود کردنشان برای شما امتیاز دارد بلکه در طول مراحل یک سری اجسام هم مانند جعبه، مجسمه، کپسولهای گاز هم قرار دارند که با نابود کردن آنها میتوانید به سکه بیشتر دست پیدا کنید. یکی از جذابترین موارد موجود در بازی تکاور، باسهای مختلف آن است. این باسها در هر مرحله قویتر میشوند و شما باید با مهارتهایی که کسب کردهاید آنها را از بین برده و به قسمت بعد بروید.
مصاحبه باشگاه خبرنگاران جوان با سازنده بازی تکاوردریچه فناوری فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان با کیوان ملک محمدی، مدیر و موسس استودیو گونای، درباره بازی تکاور مصاحبهای داشته است. در این مصاحبه سوالهای مختلفی مانند دلیل ساخت این بازی، میزان حمایت مردم و موارد این چنینی از وی پرسیده شد. ملک محمدی درباره بازی تکاور مطالب متعددی گفت که در ادامه آنها را مطالعه میکنید:
"هدف بازی پرداختن به موضوع داعش در قالب یک بازی سرگرم کننده بود که هم از بابت گیم پلی و مکانیک بازی برای کاربران تنوع و جذابیت خودش را داشته باشد و در کنار آن فکر کاربران درگیر جنایتهای داعش شود. بازی با دشمنانی انسانگونه شروع میشود و کمکم در طول مراحل بازی و انجام باس فایتهای مختلف دشمنان حال و هوای اهریمنی به خود میگیرند که در نهایت غول پایان بازی که یک موجود تخیلی با بالهایی خفاش گونه و پاهایی مشابه خرچنگ و المانهای مختلف بصری و به عنوان نمادی از اهریمن به تصویر کشیده شده، به پایان میرسد.
استودیو گونای را در سال ۸۸ با فعالیت انفرادی خودم تاسیس کردم و در حال حاضر حدود ۲۵ نفر (شامل تیم فنی/هنری، سرمایه گذاران و امور ارتباطات/اداری) در آن مشغول به کار هستند که اکثر این نفرات در دفتر مرکزی در شهر ارومیه مستقر شدهاند. تقریبا تمام نفرات مجموعه افرادی علاقهمند و مستعد بودند که به عنوان کارآموز به تیم پیوستند و در بازه زمانی چندماهه/ساله به تخصص لازم در زمینه همکاری رسیدند.
برنامه نویسی مکانیک اصلی بازی و هسته آن توسط خودم و در بازه زمانی تقریبا دو ماهه به اتمام رسید. ولی به خاطر گستردگی آن، طراحی مدلهای سه بعدی مختلف با تنوع بالا، دشمنان متنوع و هوش مصنوعی منحصر به فرد برای تمام دشمنان بازی، همینطور تعداد بالای مراحل بازی، زمانبر بودن تستهای چند باره مراحل با بازیکنان مختلف و تنظیم درجه سختی در طول ۲۵ مرحله بازی، نسخهی نهایی از زمان استارت کار تا آماده شدن نسخه نهایی بازی حدود یک سال طول کشید.
نکته خاصی که در رابطه با این بازی وجود داشت این بود که حجم آن به خاطر گستردگی محتوایش به بالای ۳۰۰ مگابایت رسیده بود که یک پلاگین اختصاصی برای این بازی توسعه داده شد که حجم این بازی را بدون هیچ گونه تغییری در محتوا به ۲۵ مگابایت کاهش داد که بعدا با افزایش کیفیت برخی از محتوای بصری، حجم نهایی به کمی بیشتر از سی مگابایت رسید.
انشالله بازی را با یک ریمستر کامل در بازارهای جهانی و برای پلتفرمهای مختلف از جمله پیسی و کنسولها عرضه خواهیم کرد، حتی نشر بازی را با شرکت نینتندو مطرح کرده و مجوزهای آن برای کنسول نینتندو سوئیچ را از این شرکت گرفته ایم. حتی مذاکراتی در رابطه با عرضه بازی تکاور به عنوان نسخه جدید بازی نوستالژی کنترا صورت گرفته است. پیشنهاد این موضوع از سمت شرکت طرف خارجی انجام شده ولی متاسفانه در ماههای گذشته به دلیل ترافیک کاری بسیار بالا و همینطور شرایط خاصی که تحریمها و ویروس کرونا ایجاد کرده، به ناچار تمرکزمان در استودیو را معطوف به پروژههایی با شرایط زمانی خاص کردیم تا انشالله در اولین فرصت با برنامه ریزی بهتر بازی را برای بازارهای جهانی آماده کنیم.
خداروشکر مخاطبان استقبال خیلی خوبی از بازی داشتهاند و همانطور که انتظار داشتم با توجه به حس و حال بازی و متفاوت بودن گیم پلی آن از ترندهای بازار و همینطور دارا بودن حس نوستالژی برای کاربران قدیمیتر و در کنار آن حس و حال خاص بازی و گیم پلی روان، توانست ارتباط قابل قبولی با مخاطبان ایجاد کند. ولی نسخه منتشر شده فعلی کاستیهایی هم داشته که تاثیر منفی خودش را روی موفقیت بیشتر بازی گذاشته است که حتما در نسخههای آتی روی بهبود آنها تمرکز بیشتری خواهیم داشت. به عنوان مثال درجه سختی بازی میتواند بهبود بیشتری پیدا کند، یا گرافیک بازی ظرفیت بهتر شدن را داشت که ما در زمان عرضه بازی عموم مخاطبان با احتمال دستگاههای ضعیفتر رو هم درنظر گرفته بودیم که در حال حاضر این موضوع مرتفع شده و اکثر کاربران دستگاههای متوسط به بالا دارند که دست ما رو در پرداختن به جزئیات گرافیکی بازتر میکند.
در طول سالهای گذشته بنا به علاقه شخصی خودم بیشتر سعی کردیم به سمت ارتقاء تجربه خودم و تیم برویم و کمتر به سمت بازیهای صرفا درآمدزا رفتیم و سعی کردیم بازیهای مختلف در ژانرها و سبکهای متفاوت را تجربه کنیم. تا این لحظه حدود ۲۵ عنوان بازی تولید شده و دهها پروژه انیمیشنی داشتیم و برای سالهای آتی با تجربه سالهای گذشته و تعاملات مثبتی که با فعالین بین المللی این حوزه داشتهایم امیدواریم بتوانیم برنامه ریزی جدیتر و بهتری را برای عرضه بازیهای مختلف در بازه مخاطبان هایپرکژوال تا هاردکور در قالب نسخههای جدید بازیهای قبلیمان داشته باشیم.
بیشتر بخوانید
چگونه کارهای روزانه خود را برنامه ریزی کنیم؟گزارش مصطفی عسگری
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: بازی گوشی بازی داخلی نبرد با داعش بازی تکاور یک بازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۲۷۷۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در اوج تجربه بودم/کاش زودتر میگفتند!
ایسنا/اصفهان بازیکن اسبق تیم ملی واترپلو تجربه را از اصلیترین فاکتورها در کسب نتیجه این رشته دانست که او در اوج تجربه و آمادگی ورزشیاش به فاصله یک ماهه از مسابقات آسیایی با اتفاقی ناخوشایند در مسیر تنها هدف باقی مانده ورزشیاش مواجه شد. در حالی که به عقیده او همه شرایط برای کسب نتیجه تیم ملی در آسیا فراهم بود.
واترپلو، ورزشی سرعتی - قدرتی و کاری تیمی و با آمادگی جسمانی بالا محسوب میشود که علاوه بر قدرت بدنی به مهارتهایی چون حل مسئله در لحظه و ارتباط قوی اجتماعی و گروهی نیاز دارد. موضوعی که بازیکنان این رشته به مرور و با گذر زمان در آن ماهر خواهند شد و میتوان گفت از حدود رده ۳۰ سال به بعد توانایی راهبری در تیم را خواهند داشت.
ویدیو/ ملیپوش واترپلو که پس از طلسمشکنی حذف شد!
نیما خوشبخت، واترپلوئیست ملیپوش اصفهانی را میتوان از جمله این مهرههای تاثیرگذار دانست که میتواند با تکیه به تجربه و تکنیک نتیجه بازی را تغییر دهد. او از ۱۶ سالگی به تیم ملی جوانان راه یافت و همان سال هم در رده سنی جوانان قهرمان آسیا شد. او همچنین در تیمهای باشگاهیاش نیز خوش درخشید و عناوین متعددی کسب کرد.
خوشبخت پس از یک دوری پنج ساله از تیم ملی دوباره به جمع ملیپوشان برگشت، اما بازیکن باسابقه تیم ملی واترپلو با یک حذف ناگهانی رقابتهای آسیایی را از دست داد.
موضوعی که شاید هر ورزشکاری را یک ماه مانده به شروع مسابقات شوکه کند، میگوید اگر از قبل شروع تمرینات دعوتش نمیکردند، بهتر بود و در اوج آمادگی و تجربه از تیم ملی کنار گذاشته شده است، در حالی که با حمایتهای مسئولان از این رشته همه چیز برای نتیجه گرفتن آماده بود و با تصمیمات بهتر میشد نتیجه دیگری در آسیا رقم زد.
ایسنا به همین بهانه با نیما خوشبخت درباره شروع زندگی ورزشیاش تا دوران ملی او همصحبت شد.
او درباره شروع داستان خوشبخت و واترپلو به ایسنا گفت: به واسطه میلاد ناظمی که یکی از قهرمانان اسبق واترپلو بهشمار میرود و در تیم ملی فعالیت داشته است، علاقهمند به شنا شدم. تا ۱۱ سالگی در تیم شنا اصفهان بودم و به خاطر اینکه شنا برای من خستهکننده شده بود، وارد ورزش گروهی هیجانی واترپلو شدم. سال اولی که پا به عرصه تیم اصفهان گذاشتم از مسابقات قهرمانان کشوری حذف شدم، اما در سال بعد به عنوان بازیکن اصلی مسابقات کشوری اعزام و از آنجا بود که در ۱۳ سالگی وارد تیم ملی شدم.
درسن ۱۵ سالگی به اردوی تیم ملی دعوت شدم و در مسابقات آسیایی اندونزی جاکارتا قهرمان جهان شدیم.
در مسابقات جهانی آمریکا کسب مقام نوزدهم، مسابقات قهرمانان آسیا در چین کسب مقام دوم، با چهار بار شرکت در باشگاه آسیا درتیمهای مختلف کسب مقام اول تا سوم، ساحلی آسیایی مقام دوم را کسب کردیم.
بازیکن ملیپوش واترپلو با یادآوری طلسمشکنی واترپلو و رسیدن به سکو دوم آسیا در خصوص شرایط رشتهاش ادامه داد: مهمترین مقامی که در مسابقات قهرمانی آسیا کسب کردیم مهرماه ۱۴۰۲ در کشور سنگاپور بود که بعد از ۲۷ سال دوم آسیا شدیم، او اضافه کرد: شنا و واترپلو مخصوص کشورهای غربی ازجمله اروپا است. این ورزش در ایران به جایگاه خوبی رسیده و مسئولان باید کمک کنند تا نام این ورزش بهتر و برتر شناخته شود چرا که میتواند در مسابقات مختلف مقام کسب کند.
در چند سال اخیر وضعیت این رشته بهتر از قبل شده و فدراسیون برنامهریزیهایی در خصوص تاسیس مدرسه و باشگاه انجام داده که تمام فعالیتها موجب جذب بازیکن شده است. هر چه در این رشته فعالیت داشته باشیم میتوانیم مسابقات بیشتر و بازیکنان آمادهای در هر رده سنی برای تیم ملی پرورش دهیم.
خوشبخت با بیان اینکه در شهر اصفهان سرمایهگذارهای بسیاری وجود دارند و انتظار ما اسپانسر شدن برای این ورزش است، خاطرنشان کرد: نبود اسپانسر برای ما و تمام خانوادهها شرایط را طاقتفرسا کرده و بسیاری از ورزشکاران به دلیل حمایت نشدن مالی از این ورزش کناره گرفتند.
وی تاکید کرد: رشته ورزشی واترپلو به حمایت کننده نیاز دارد. حرف اول در همه ورزشها را هزینه بازگو میکند، بزرگترین فعالیتی که اداره کل و هیئت شنا انجام داد این بود که تعداد ورزشکاران را در این حرفه بیشتر کنند، به طوری که بتوان آنها را در رشته ورزشی نگه داشت در حال حاضر در اصفهان لیگ برتر نیز نداریم.
حمایت نکردن باعث فروپاشی میشود
ملیپوش اسبق واترپلو درباره تیمداری این رشته در بخش بانوان نیز توضیح داد: در بخش بانوان هم تیم شنا و واترپلو در اصفهان را داریم و خوب فعالیت میشود، حمایت نشدن از این ورزش باعث فروپاشی تیمها میشود. دغدغه اصلی چه در فعالیت بانوان و چه در آقایان، اجارههای استخر است. ما به جای اینکه بر برنامههای تمرینی و پیشرفت ورزشکاران متمرکز باشیم باید مانند اجاره نشینها نقل مکان کنیم.
خوشبخت درباره اینکه شاهد شرکت بانوان در مسابقات شنا اصفهان هستیم و بیشتر از این به دلیل محدودیتهایی که ورزش واترپلو دارد نمیتوان تلاش کرد، تاکید کرد: تیم ملی برای بانوان نداریم اما امیدواریم همه مدارسی که الان در آقایان کار میکنند یک بخش برای بانوان نیز بگذارند.
ماجرای تیم ملی و حذفی پرحاشیه
خوشبخت در پاسخ به ایسنا درباره جریان کنار گذاشته شدنش از تیم ملی آن هم با فاصله کمی که تا بازیهای آسیایی مانده بود، اینطور شروع کرد: ۱۵ سال سابقه ملی و از حدود ۱۵ سالگی بازی در سطح تیمهای ملی را شروع کردم. بعد از حدود چهار، پنج سال به انتخاب کمیته فنی واترپلو با توجه به بازیهای درخشانم در لیگ و آمادگی بدنی دوباره به اردو تیم ملی دعوت شدم. پس از حدود ۶ ماه اردو میخواستیم به بازیهای آسیایی برسیم که کادر فنی تیم ملی طی این ۶ ماه ۲دوبار عوض شد. پس از مسابقات جهانی آلمان دیگر تمایلی به حضور در تیم ملی نداشتم و بازگشتنم کار سختی بود، اما از من خواستند که به تیم کمک کنم. من نیز همیشه خود را سرباز تیم میدانم و اگر جایی به من احتیاج داشته باشند و دعوت کنند، حتما کمک خواهم کرد. دوباره به روند سخت تمرینات ملی بازگشتم. واترپلو جز سختترین رشتهها است و برای کسی که چند سالی دور بوده بازگشت دوباره کار سختی است. دو ماه قبل از بازیهای آسیایی مربی خارجی به تیم آمد که کمکهای بسیار خوب تکنیکی و تاکتیکی به تیم کرد. در اردو آمادگی صربستان که به فاصله یک ماه تا بازیهای آسیایی مانده بود، به من اعلام شد که در ترکیب تیم نیستم! انتظار داشتم حداقل به خاطر سن و سابقهای که دارم، آمادگی بالا و نظمی که در تمرینات داشتم، حتی اگر میخواستند شاگردان خودشان را به تیم بیاورند زودتر به من میگفتند یا حتی اصلا من را دعوت نمیکردند. شاید انقدر ناراحت نمیشدم.
بازیهای آسیایی یکی از بزرگترین اهداف زندگی ورزشی من بود، اغلب رقابتهای آسیایی را شرکت کرده بودم و بازیهای آسیایی تنها هدف مانده من بود. در بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ تمام اردوها را حضور داشتم، اما تیم به دلیل برخی مسائل مدیریتی اعزام نمیشد. این تیم به قدری خوب بود و حمایتهایی که انجام شد باید نتیجه میگرفت. تمام شرایط برای تیم مهیا شد که به نتیجه برسد، اما به دلیل نبود دو و سه بازیکن و عدم تمرکز لازم نتیجه مطلوب حاصل نشد.
یکی از دلایل کنار گذاشتن من بالا بودن سنم بود، در حالی که اکنون در اوج تجربه و آمادگی بدنی کنار گذاشته شدم. در تیم قزاقستان بازیکنانی حاضر بودند که نزدیک ۴۰ سال داشتند و توانستند با تجربهشان بازی را دربیاورند. این رشته سرعتی و قدرتی است، اما تجربه حرف اول را میزند. نیاز دارد که بازیکن جوان و باتجربه در کنار هم باشند تا تیم نتیجه بگیرد.
مربی تیم ملی باید در حد بازیکنان باشد
خوشبخت با تاکید بر اینکه باید در این قسمت از ژاپن الگوبرداری کنیم، تصریح کرد: آنها هیچوقت مربی خارجی نمیآوردند اما برای مربیان داخلی برنامه دارند. مربی را به کشورهای صاحب سبک اعزام میکنند تا با علم روز آشنا شود برای ایران نیز باید همینطور شود. مربیان خوبی داریم ولی باید زمان برای کسب تجربه و آشنایی با علم روز داده شود. یک جورهایی باید مربی در حد بازیکنان تیم باشد تا از او حساب ببرند. مربی تیم ملی باید باسابقه باشد و یا حتی کلاسهای آموزشی برون مرزی برود، زیرا نمیتوان با علم ۲۰ سال پیش به تیم ملی کمک کرد. فدراسیون واترپلو در این موضوع کمک کرده و مربی صربستانی برای آموزش مربیان ردههای سنی آورده شد که به مسابقات ردهها کمک زیادی کرد. همچنان باید فدراسیون کمک کند که مربیان داخلی کلاس خارجی و بینالمللی ببینند و پس از آن نیمکت تیم ملی انتخاب شود، به ویژه در تیم ملی بزرگسالان. گاهی بازیکن از لحاظ تجربه ۱۰ سال از مربی بالاتر است و همین امر میتواند در تیم اختلاف ایجاد کند.
تیم بزرگتر واقعی میخواهد
این بازیکن باتجربه اصفهان مشکل اساسی تیم ملی واترپلو را نبود هماهنگی میان بازیکنان و اختلافات جزئی میان آنها دانست و گفت: کاپیتان خوبی برای تیم انتخاب شد و بزرگتری میکرد، اما این تیم یک بزرگتر واقعی لازم داشت که بتواند تیم را در موقعیتهای حساس جمع کند. این تیم در بازیهای آسیایی هانگژو این مورد را کم داشت. کاپیتانی در واترپلو مسئولیت سنگینی دارد و متاسفانه اختلافات درون تیمی زیاد شد.
تصمیم دوباره برای بازگشت به تیم ملی؟
خوشبخت خودش را سرباز تیم ملی معرفی کرد که از حاشیه دوری میکند و تاکید کرد: من همیشه خودم را سرباز تیم ملی میدانم و دوست دارم زیر این پرچم افتخارآفرینی کنم. زندگی من واترپلو است و اگر از من کمک بخواهند با دل و جان کمک میکنم، اما اگر بدانم باز هم حاشیهای قرار است ایجاد شود، قطعا خودداری خواهم کرد.
جرقه پیشرفت واترپلو زده شده است
او با اشاره به فعالیتش در مربیگری تصریح کرد: حدود ۸ سالی است که در بخش باشگاهداری رشته واترپلو باشگاه داریم که از حدود سن ۶ سال تا حد مسابقات ردههای سنی آموزش میبینند تا بتوانیم با کمک هیئت شنا چراغ واترپلو را در اصفهان روشن کنیم.
امسال هشت نماینده از باشگاه ما برای اردوی تیم ملی زیر ۱۷ سال برای مسابقات آسیایی فیلیپین دعوت شدند. یکی از مربیان تیم ملی نیز از اصفهان است که اتفاق خوبی برای پیشرفت واترپلو است و جرقه آن زده شده، امیدوارم بیشتر خبرهای خوش از این رشته باشد و قول میدهم بدنه اصلی تیم ملی همچون ۱۵ سال قبل از بازیکنان اصفهان باشد، البته در صورتی که حمایتهای اداره کل و هیئت شنا ادامهدار باشد.
سخن پایانی؟
تمام تلاش من این است که نزدیکانم را به ورزش علاقمند کنم و حتی به رقیبانم نیز کمک میکردم تا رشته واترپلو بزرگ شده و به چشم بیاید. همیشه دوست دارم این رشته در ایران جایگاه خوبی داشته باشد و واقعا از نتیجه نگرفتن تیم در بازیهای آسیایی ناراحت شدم. امیدوارم این ورزش بزرگتر از همیشه شود و جایگاه بهتری از قبل پیدا کند.
انتهای پیام