به نقل از «طرفداری»

معضلات فوتبال پایه در طرفداری تی وی؛ جذب بازیکن پولی برای تامین هزینه های باشگاه!

تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۳۴۴۵۸

در بخش اول فوتبال پایه، نگاهی به مشکلات زیادی که در این زمینه وجود دارد انداخته و به سراغ مدیران و مربیان فعال در این زمینه رفته ایم. 

اختصاصی طرفداری - در نخستین قسمت از فوتبال پایه به سرغ برخی از مربیان و مدیران فعال در این بخش رفته ایم و گفت و گویی با میثم فلاحت پیشه، پیمان رجب زاده و یاشار شوقی که رو به روی دوربین طرفداری قرار گرفتند، داشتیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آن ها درخصوص مشکلات عجیب فوتبال پایه، عدم توجه کافی و نبود امکانات، توضیحاتی را ارئه دادند که می توانید مشاهده نمایید.

آقای فلاحت پیشه می توانید درخصوص ورود مدیران به فوتبال پایه، توضیح دهید.

خدمت شما و همه بینندگان سلام عرض می کنم. خیلی خوشحالم که شما به عنوان یک رسانه پر طرفدار شروع فصل جدید مسابقات تهران در سال جدید با توجه به مشکلاتی که داشتیم، به بحث فوتبال پایه اختصاص دادید و به این قضیه توجه کردید. امیدوارم که این روند ادامه داشته و بتوانیم فوتبال پایه را به شکل بهتر و با کیفیت تر داشته باشیم. همانطور که می دانید اساس فوتبال کشور در فوتبال پایه بنا شده و امیدوارم کمک کرده و بتوانیم گوشه ای از کار را به شکلی خوب و موثر پیگیری کنیم. صرف ورود یک مدیر به بحث فوتبال پایه، انگیزه است. این انگیزه می تواند عشق، دوست داشتن فوتبال یا مباحث مالی باشد. خودمان می دانیم که در فوتبال پایه ایران، هیچ بازدهی مالی برای هیچ مدیر یا سرمایه گذاری ندارد. بزرگترین عامل همان عشق است. در اواسط کار برای آن ها اتفاقاتی رخ می دهد که از فوتبال زده می شوند و متاسفانه این قضیه به پایان خوشی نمی رسد. حالا این وضعیت می تواند برای بعضی کسانی که راه و مسیر را اشتباه می روند، به درآمد سنگینی ختم شود. از بازیکنان به شدت پول می گیرند، زد و بندهایی انجام می دهند که در ادامه حتما در این باره صحبت می کنیم و خیلی از مسائل دیگر که خوشحال می شوم آن ها را باز کنم تا خانواده بدانند ما با چه مسائلی دست و پنجه نرم می کنیم تا این بازیکنان فوتبال بازی کنند.

آقای رجب زاده نظر شما درباره تیمدارهایی که در فوتبال پایه فعالیت می کنند، چیست؟

خدمت شما و خبرگزاری خوبتان سلام عرض می کنم که انقدر خوب روی فوتبال پایه وقت می گذارید چون واقعا پایه و اساس فوتبال کشور، فوتبال پایه است که چند سالی شاهد آن هستیم که همه بیخیال شده و فقط رده های بالا را می بینند. فوتبال پایه اکنون شرایط خوبی ندارد و صرفا به ورود افرادی که به عنوان تیمدار وارد می شوند، خاتمه می یابد. این موضوع خیلی ساده است. اگر اکنون شما تیم در هر پایه ای بخواهید، به هیئت فوتبال می روید و اگر تیمی باشد، می گویند فلان رقم را واریز کن، عدم اعتیاد و سوء پیشینه برده و صاحب تیم می شوید. انقدر ساده یک تیم را به شخص واگذار می کنند. آن شخص می تواند پدر یکی از بازیکنان باشد که به راحتی وارد فوتبال می شود. این موضوع که هرکسی به این راحتی وارد فوتبال می شود، اصلا خوب نیست. وقتی شما می خواهید یک مجموعه ورزشی از سازمان ورزش اجاره کنید، باید فوق لیسانس تربیت بدنی، مدرک مربیگری و تاهل داشته باشید و سنتان بالای 27 سال باشد. چطور تیمداری انقدر ساده بوده ولی مجموعه داری به این اندازه سخت است. به نظرم این مشکلی است که خیلی زیاد شده است. رده های تیمی در لیگ زیاده شده است. مثلا لیگ برتر اول، لیگ دسته اول بعد از آن و لیگ دسته دوم در رده بعدی قرار دارد. لیگ بعدی، لیگ حوزه بوده و پس از آن لیگ دسته اول حوزه و بعد لیگ محلات است. علت اینکه این تعداد لیگ وجود دارد، چه چیزی است؟ می خواهیم این موضوع را بررسی کنیم.

آقای شوقی، ورود مربی به فوتبال پایه به چه شکلی است؟

خدمت شما و مخاطبین رسانه خوب طرفداری سلام عرض می کنم. متاسفانه درخصوص مربی ها، باید یک نظارت ویژه ای روی فوتبال پایه و به خصوص تهران وجود داشته باشد. فوتبال تهران در چندسال اخیر مربی ها و بازیکنان خیلی خوبی را به سطح اول فوتبال ایران معرفی کرده است و حتی لژیونرهای خیلی خوبی هم داشتیم ولی در چند سال اخیر این اتفاق رخ نداده است. هرکسی به راحتی می تواند وارد مربیگری در فوتبال پایه شود.  نظارتی وجود ندارد. به نظرم مشکل از کمیته آمورش می تواند باشد که انقدر راحت به هر شخصی که صرفا کارش فوتبال هم نیست، مدرک مربیگری ندهند. در همه جای جهان به خصوص کشورهای پیشرفته در فوتبال، نظارت خیلی ویژه ای از خود باشگاه بر مربیان پایه انجام می شود. یعنی از مربی های پایه در تیم بزرگسالان استفاده می کنند مثل خود گواردیولا که چند سال در بارسلونا کار کرد و همینطور زیدان که در رئال مادرید ابتدا از پایه شروع کرد و به بزرگسالان آمد ولی در فوتبال تهران چنین اتفاقی رخ نمی دهد. بیشتر تیم ها خصوصی هستند و مربی ای می آورند که بتواند چند بازیکن بیاورد و هزینه تیم را بدهد. مجموع این اتفاق چنین چیزی می شود که خروجی آنچنانی نداریم. الان فوتبال تهران بازیکنی مثل 5، 6 یا 10 سال پیش به لیگ بزرگسالان معرفی نمی کند. دیگر مثل قبل، لژیونری معرفی نمی شود.

یک مربی چطور می تواند مدرک بگیرد که وارد فوتبال پایه شود و به چه اندازه زمان می برد؟

گرفتن مدرک مربیگری C ایران خیلی راحت است. شما یک ورودی می دهید و پس از 10 جلسه به شما نمره ای می دهند و خیلی راحت مدرک مربیگری C ایران را می گیرید. بعد مدرک C  آسیا است که دوره ای ده روزه دارد و یک مدرک دیگر می گیرید. وقتی شما C  ایران را می گیرید، یک پروسه 6 ماهه دارد و باید 6 ماه تا 1 سال کار کنید. خیلی ها کار نمی کنند و به سراغ C  آسیا می روند. وقتی C آسیا را می گیرید باید یک سال و نیم تا دو سال کار کنید تا بتوانید به سراغ B آسیا بروید ولی چنین چیزی رخ نمی دهد. با یکسری روابط خیلی راحت به B  آسیا می روند ولی یکسری باید پشت خط بمانند. کسانی که اکنون درحال کار در فوتبال پایه تهران هستند و چند سال است که هنوز B آسیا دارند و نمی توانند به سراغ A بروند. نمی گذارند و بازیکنان لیگ برتری می روند. مربی های فوتبال پایه اصلا در این چندسال دیده نمی شوند.

آقای فلاحت پیشه، در این باره توضیحی دارید؟

مربی برای ورودش به فوتبال پایه تهران از هر طریقی می تواتد بیاید. کسی که علم و سابقه فوتبال نرفته و در کلاس ها هم شرکت نکرده، خیلی ساده تیم را خریده، اسم یک نفر دیگر را به عنوان سرمربی رد کرده و کسی که پول گذاشته به عشق مربیگری، به عنوان سرمربی پشت کسی که مدرک دارد، قرار گرفته و مربیگری می کند. بدون آنکه به صورت آکادمیک یاد گرفته باشد و کلاس ها و دوره ها را پشت سر گذاشته باشد، مربیگری می کند. این مورد خیلی هم زیاد است و متاسفانه به صورت قارچ وار درحال زیاد شدن است. کیمه آموزش چند سال پیش گفت کلاس های مربیگری C و B ایران را برگزار می کند ولی حالا دوباره به D، C، B و A آسیا بازگردانده است. الان ترتیب مدارک مربیگری به این صورت شده است. به این صورت قرار دادند تا برای مثلا مربیگری در لیگ برتر بزرگسالان فقط باید A داشته باشید. برای مربیگری در لیگ دسته اول کشور، باید B داشته باشید. می توانید با B هم مربیگری کنید. برای تهران هم تا حدودی به همین شکل است که برای مربیگری باید حتما مدرک معتبر تا C آسیا را داشته باشید. روند به این صورتی بود که خدمتتان عرض کردم.

آقای رجب زاده، هزینه ای که برای تیمداری پرداخت می شود، چقدر است؟

یکی از معضلات همین است که قیمت ها مشخص نیست. مثلا قیمت تیمی که یک یا دو سال پیش، پنجاه تومان بوده، الان دویست و پنجاه تومان شده است. به شدت بالا رفته و قیمت گذاری به دست افراد افتاده است. تیمدار زنگ می زنند و می گویند :" فلانی قیمت چقدر است؟" می گوید فلان قدر گذاشتم و او هم می گوید پس من هم فلان قدر می گذارم. قیمت ها الکی بالا کشیده است. به نظرم مدیران فوتبالی که می خواهند تیمداری کنند، وقتی حمایتی از سوی هیئت فوتبال صورت گیرد، می توانند خیلی بهتر کار کنند. آن ها حمایتی ندارند. مثلا من با مدیر جلسه داشتم که گفت می توانید ده بازیکن فنی بگیرید و باید پانزده بازیکن مالی هم بگیرید. خب دسته من بسته است چون با ده بازیکن باید بروم و بقیه مالی هستند. حتی رقم آن هم تعیین می کند که باید از این ده بازیکن نفری n تومان بگیری بتوانیم هزینه های  زمین و جانبی را از کنار آن در بیاوریم.

یعنی می گویند فلان قدر پول بده و بازی کن؟

ببینید تیم دو بخش می شود؛ بازیکن فنی و بازیکن مالی. آن ده تایی که فنی هستند، بازیکنانی هستند که کیفیت فوتبالشان عالی است و از آن ها هیچ هزینه ای گرفته نمی شود. آن پانزده بازیکن مالی هستند که پدر بازیکن هزینه می کند. وقتی پدر بازیکن هزینه می کند، انتظار دارد که پسرش بازی کند. این تحمیلی که از سمت مدیرعامل به سمت مربی می شود، کار را یکذره سخت می کند. مثلا من جایی بودم که پدر بازیکن گفت من هزینه های لباس تیم و اردوی شمال را می دهم ولی در عوض پسر من بازی کند. پسر او به یک پست بسیار حساس آمده ولی ما نتیجه نگرفتیم. سر چنین چیزی، زحمات دیگران هم هدر می رود. نفوذ اولیاء، البته یکسری از آن ها از جنبه عشق می آیند که ایرادی ندارد ولی همینکه آدم غیرفوتبالی وارد فوتبال می شود، همانطور که آقای فلاحت پیشه گفت، کسانی هستند که علم ندارند. راست می گویند. تیم می گیرند و می روند آن بالا، پشت می ایستند و کوچ می کنند. همه هم از او حساب می برند. این موضوع خیلی بد شده است. چرا به این اندازه استعداد سوزی، رخ می دهد؟ چندین ساله درحال استعداد سوزی هستیم. فوتبال پایه آنقدر خروجی ندارد. لیگ امید ده سال پیش کجا و لیگ امید حالا کجا! الان لیگ امید به چه شکل شده است؟ درحال دیدن بازی ها هستیم که کیفیت بازی های لیگ امید فاجعه شده است.

آقای فلاحت پیشه درمورد نفوذ اولیاء در تیم های پایه صحبت شد. وقتی به این شکل نظارت نباشد، کار برای مدیرعامل خیلی راحت است که بتواند اطرافیان خود را در تیم بازی بدهد. چنین چیزی پیش آمده است؟

این اتفاق رخ داده است. خیلی از تیم ها چنین کاری می کنند. خیلی از مدیران به خاطر فرزندان خود یا کسب درآمد از طریق نامشروع وارد می شوند. من نمی گویم که بازیکن نباید هزینه لباس خود را بدهد. من می گویم هئیت فوتبال، فدراسیون و وزارت که کمک مالی به باشگاه ها نمی کنند. هیچ بودجه ای درنظر گرفته نشده است. درآمدزایی هم که از فوتبال نداریم و هرکس آمده از جیب خود خرج کرده است. نمونه های مختلفی در این چندین سال داشتیم که تا زمانی که خسته شدند یا پولشان تمام شده یا حتی پشیمان شدند، هزینه کردند. بعد آن ها دربرابر تیم هایی که بودجه دارند قرار می گیرند. سایپا، پیکان، پرسپولیس، استقلال، مقاومت و یکی دو تیم دیگر، بودجه داشته و ثابت هستند. چنین تیم هایی خرید و فروش هم نمی شوند. یک مدیرعامل وارد می شود و می گوید یکسال برای عشقم خرج کردم و پسرم هم بازی کرد. سال بعد چه اتفاقی رخ می دهد؟ دوباره باید با این هزینه ها خرج کنم؟ هیئت فوتبال برای این مدیرعامل چه کاری انجام می دهد؟ می گوید دست شما درد نکند که درحال کمک کردن به فوتبال تهران و کشور هستید که در پایه ها برگزار شود. ما این تسهیلات را برای شما قائل می شویم. چنین کاری انجام می دهند؟ خیر. وزارت چنین کاری می کند؟ خیر. برای آن ها وام هایی با سودهای پایین درنظر بگیرند که این چرخه ادامه داشته باشد. بعد همین چرخه به فوتبال ملی کمک می کند. مهدی قائدی ها از کجا آمدند؟ ترابی از کجا آمده است؟ همه بازیکنان از لیگ های پایه آمدند. ما که بازیکن آماده از خارج کشور نیاوردیم که برای تیم ملی بازی کند. همه به این شکل هستند. چرا حمایت نمی شود؟ چون برنامه ریزی دقیقی نداریم. حالا حمایت نکنید ایرادی ندارد ولی حداقل فشار نیاورید. هزینه خرید تیم سرسام آور است. نظارتی نیست و قیمت ها ماورایی بالا می روند و قیمت ها در رده های مختلف، فرق می کند. هزینه های مثل حق ورودی، حق تست پزشکی، حق عضویت، بیمه هر بازیکن هست. تا چالشی هم به وجود می آید، به جای کمک، جریمه می کنند. سریع هم باید فیش آن واریز شود و اگر اینکار را انجام ندهید، محروم می شوید. یک جورایی فقط کسب درآمد است. بیایید برای مدیران یا حتی بازیکن انگیزه ای ایجاد کنید. نظرم این است که می توان برای مدیر، مربی و بازیکن انگیزه ایجاد کرد که راه هایی دارد. حاضرم راه حل ها را بنویسم و با چند متخصص دیگر در این باره همفکری کنیم ولی آن ها را اجرایی کنیم. وقتی بازیکنی آقای گل می شود، یعنی صرفا آقای گل شد و تمام شد؟ باید هدیه ای به او داد و می شود چنین کاری انجام داد. از این هزینه هایی که گرفته می شود، می توان کمک کرد. وقتی تیم مدیرعامل قهرمان می شود، سال های گذشته وقتی که خود ما در تیم های پایه بازی می کردیم، برگه ای به اسم حکم یا لوح قهرمانی به او می دادند ولی حالا حتی آن را هم نمی دهند. به خدا هزینه ای ندارد و ایجاد انگیزه است. چنین چیزهایی برای بچه ای که 14 ساله است، عشق می آورد. آن را قاب کرده و به اتاقش می زند و می گوید من قهرمان شدم. روز به روز درحال سعی برای کسب یکی دیگر از آن ها است. باعث ایجاد رقابت با بازیکن های دیگر می شود.

آقای رجب زاده نظر شما در این باره چیست؟

الان ما استعدادهای زیادی داریم. من قسمتی از خدمتم را در آکادمی های مقاومت گذراندم. از در و دیوار برایمان استعداد می آمد. شرایط آکادمی مقاومت به شکلی است که آنچنان هزینه ای نمی گیرد و استعدادها می آیند. استعدادهایی می دیدم که با سن کم، فوق العاده بودند. پدر همه آن ها فعال مجازی نیست که بخواهد پسرش را هشتگ کند ولی پسری که آمده بود، انقدر خوب بود که استعداد فوتبالی بود. ابزار استعداد را داریم. به قول معروف که می گویند هرکسی را بهر کاری ساختند، کسانی که در راس قرار دارند، انگار مال اینکار نیستند. این همه آدم های تحصیل کرده و خاک خورده داریم ولی این آدم ها که نه خاکی خورده اند و نه به آن صورت تحصیلاتی دارند. در یک زمینه دیگری درس خوانده اند و درحال کار کردن در یک جای دیگر هستند. به خدا چنین چیزی درست نیست.

آقای فلاحت پیشه، در این باره صحبتی دارید؟

مدیران خصوصی هم که وارد می شوند، به همین شکل هستند و بعضی از آن ها اصلا شناختی نسبت به فوتبال ندارند. من نوعی پیدا می شوم، با او صحبت می کنم و داستان و سناریویی برای او می نویسم که ایشان از لحاظ بیزینس می گوید شاید به نفع من باشد که وارد شوم. وقتی وارد می شود، می خواهد تصمیم گیری های غلط خود را به اجرا دربیاورد. چه اتفاقی رخ می دهد؟ آن بچه و تیم ضرر می کنند. مثلا یک باشگاهی به اسم ایکس ساخته شده و با قدرت فراوان به فوتبال تهران می آید. بعد دوسال هم بازیکنان آن می روند، هم تیم فروخته می شود و هیچ اسمی هم از آن نمی ماند. خیلی از این موارد که آمدند و سرمایه گذاری کردند و دو سال بعد خبری از آن ها نبود، داشتیم. چرا چنین چیزی رخ می دهد؟ چون حمایت نشدند و یک تشکر خشک و خالی هم از آن نکردیم. در این سال ها چند بار نه تنها این مدیرانی که در بخش های خصوصی هستند بلکه مدیران تیم های دولتی هم به صرف پذیرایی مثلا با یک لیوان آب دعوت کردیم تا بگوییم دست شما درد نکند که درحال کمک برای چرخیدن چرخه فوتبال هستید؟ آقایان مسئول، چند بار اینکار را کردیم؟

آقای رجب زاده شما هم موافق این صحبت ها هستید؟

کسی اصلا فوتبال پایه را نمی شناسد. شما بگویید فلان مدیر، چه کسی الان می شناسد؟ ما در گود هستیم و می دانیم. الان شما بگو فلانی در فلان جا مدیر است، هیچکس نمی شناسد.

آقای فلاحت پیشه به نظر شما چرا چنین چیزی رخ می دهد؟

صرف مسابقات پایه ما، برگزاری مسابقات شده است. به هر نحوی شده می خواهیم مسابقات را برگزار کنیم حتی اگر هشت و ده صبح در زمین گل آلود یا وسط پارک بازی را برگزار کنیم. الحمدالله همه زمین هایمان هم تبدیل به چمن مصنوعی، آن هم مصنوعی بی کیفیت شدند. همانند موکت می ماند و بازیکن آسیب می بیند.

آقای شوقی، دلیل برگزاری مسابقات در چنین زمان ها یا چنین مکان ها چیست؟ امکانات نیست یا دلیل دیگری دارد؟

سخت افزاری. الان تمام سانس های 5 به بعد زمین ها، برای مدارس فوتبال است یعنی هیچ نمی تواند ساعت 5 به بعد، بازی برگزار کند. یا باید 10 تا 12 باشد چون از 12 تا 3 نمی گذارند یا باید 3 به بعد برگزار شود. 3 به بعد که همش مدارس فوتبال است. مدارس فوتبال هم که کل هزینه یک باشگاه است. قطعا آن ها سانس ها را جابجا نمی کنند. تیمدارهایی که خصوصی هستند نمی توانند زمین های بعد از ظهر را بگیرند، مجبور می شوند 10 صبح بازی کنند. خود پارسال خود ما مجبور بودیم 10 صبح در کشوری بازی برگزار کنیم. اگر زمین کشوری ساعت 5 بعد از ظهر را به ما می داد، ساعت 5 بازی می کردیم ولی سانس ها پر است و اصلا نمی توانیم بعد از ظهر بازی برگزار کنیم. چنین چیزی برای بازیکن هم ضرر دارد. وقتی بازیکن ما از کرج می آید، بیاید ساعت چند راه بیفتد که ساعت 10 صبح بازی کند؟ باید 6 صبح راه بیفتد. ساعت چند باید غذا بخورد؟ بیشتر بچه های رده های پایه، جوانان و امید هم که با مترو یا اتوبوس می آیند. چنین چیزی شرایط تیمدار و مربی را سخت می کند. آن کیفیتی که بازیکن در تمرین داشته، در بازی ندارد. چنین چیزی برای تیم های دیگر خوب است. تیم های دولتی مثل استقلال و پرسپولیس، زمین خصوصی دارند. خیلی راحت می توانند هر ساعتی که دوست دارند، بازی برگزار کنند ولی به یکسری تیم ها چنین امکاناتی داده نمی شود. هیئت فوتبال هم مقصر نیست و این یک بحث خیلی کاملتر و بزرگتری است که باید به هیئت فوتبال هم زمین داده بشود که بتواند به تیمدارها معرفی کند ولی خب تهران انقدر زمین ندارد. بیشتر آن هم همانطور که آقای فلاحت پیشه گفتند، چمن مصنوعی است. آن هم چمن مصنوعی ای که شاید ده سال است که عوض نشده است. پارسال به زمین های می رفتیم که قطعا آسفالت بود. خیلی از بازی روی آسفالت بازی کردیم و اصلا چمنی در زمین نبوده است. این یکی از مهم ترین معضلاتی است که بازیکنانمان در طول فصل مصدوم می شوند، آن کیفیت را ندارند و دیده نمی شوند. به نظر من بازیکنی که در رده امید و جوانان مصدوم شود، فوتبالش تمام است چون خانواده ها هزینه ای نمی کنند. اگر بخواهد یک عمل ساده انجام دهد، باید 20 یا 30 میلیون هزینه کند. همه چنین پولی ندارند و فوتبال هم برای قشر ضعیف جامعه است. وقتی شما در تهران تست می گذارید، 90 درصد از پایین شهر می آیند. خیلی کم پیش می آید که از بالا شهر فوتبالیست بیاید. من پارسال در دو تیم خصوصی کار کردم و همانطور که آقای فلاحت پیشه گفتند اگر وامی 100 یا 200 میلیونی به آن ها بدهند، کل هزینه های یک فصل فوتبال پایه در یک رده با 100 میلیون جمع می شود. ولی آن بازیکن یا مدیرعامل چنین هزینه ای را ندارد. مجبور می شود بازیکنی بگیرد که بتواند برای تیم هزینه کند. مدیرعامل باید چه کند؟ از جیب هزینه کند؟ برگشتی وجود ندارد. هیچکس هم در این شرایط اقتصادی حاضر نمی شود 100 میلیون هزینه کند درحالی که برگشتی وجود ندارد. پس این مهم است که سر آن پول یا مبلغی که از بازیکن گرفتید، چقدر کارآیی داشته باشید و وظایفتان را انجام دهید ولی به این شکل نیست و یک تیم 40 بازیکن رد می کند.

منبع: طرفداری

کلیدواژه: آقای فلاحت پیشه فوتبال پایه آقای رجب زاده مدرک مربیگری فوتبال تهران داشته باشید وارد فوتبال بازی برگزار برگزار کنیم هیئت فوتبال بازیکن ما چنین کاری فوتبال هم چنین چیزی خیلی راحت ده بازیکن رخ می دهد هزینه ها برای تیم لیگ امید هزینه ای لیگ دسته قیمت ها مربی ها زمین ها سال پیش چند سال تیم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۳۴۴۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران‌پوریان: تراکتور همیشه در نقل‌وانتقالات بازنده است

بازیکن پیشین تیم فوتبال تراکتور اعتقاد دارد،‌ سرخپوشان تبریزی همیشه در فصل نقل‌وانتقالات بازنده هستند. - اخبار ورزشی -

محمد ایران‌پوریان در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، درباره آخرین وضعیت تراکتور و اینکه سرخپوشان تبریزی دوباره در راه رسیدن به قهرمانی در لیگ برتر ناکام ماندند، گفت: تراکتور در این فصل هم نتایج سینوسی داشته و در هفته‌ها هم خوب نتیجه نگرفته است. با تمام مانورهایی که در مورد جذب بازیکن داده می‌شود دوباره باید حرف‌های گذشته‌ام را تکرار کنم و بگویم که تراکتور همیشه در فصل نقل‌وانتقالات بازنده است. این باشگاه هر سال اسکلت اصلی خودش را از دست می‌دهد و همین موضوع بزرگ‌ترین ضربه را به تراکتور می‌زند.

مطهری: در تراکتور سعی می‌کنم کمتر حرف بزنم و بیشتر کار کنم!

 

وی در ادامه افزود: من چشم‌داشتی برای حضور در تراکتور ندارم و نمی‌خواهم در این فوتبال فعالیت کنم، ولی معتقدم باشگاه تراکتور نیاز به افراد دلسوز دارد، آنهایی که بتوانند به تراکتور کمک کنند. آقای زنوزی به‌عنوان مالک باشگاه در این سال‌ها خیلی هزینه کرده، ولی این هزینه‌ها هیچ دستاوردی را به همراه نداشته‌ است. وقتی در پایان فصل 15 بازیکن از تراکتور جدا می‌شوند نمی‌توان توقع داشت که در فصل آینده اتفاقات خوبی رخ دهد، چون هر تیمی برای موفقیت نیاز به ثبات دارد.

ایران‌پوریان در مورد بحث‌های چند روز اخیر مبنی بر حضور یحیی گل‌محمدی در تراکتور و اینکه باشگاه به‌صورت موقت حمید مطهری را با صلاحدید گل‌محمدی به‌عنوان سرمربی انتخاب کرده است، خاطر نشان کرد: به هر حال گل‌محمدی یک مربی پرافتخار و باتجربه است که در سال‌های گذشته هم در تراکتور حضور داشته و می‌تواند گزینه مناسبی برای هدایت این تیم باشد. البته بحث من فراتر از این مسائل است و تراکتور باید برای موفقیت ثبات تیمی داشته باشد. متأسفانه افراد دلسوز در این باشگاه حضور ندارند و همین موضوع به تراکتور ضربه زده است. شما ببینید که در این سال‌ها خیلی از بازیکنان توسط چه افرادی به تراکتور آمده‌اند.

مدافع - هافبک پیشین تیم فوتبال تراکتور همچنین یادآور شد: باشگاه تراکتور باید یک کمیته نقل‌وانتقالاتی قوی داشته باشد، کمیته‌ای که در آن افراد فنی و متخصص حضور داشته باشند تا به‌صورت دقیق روی ورود و خروج بازیکنان نظارت کنند. تراکتور در این مقطع بیشتر از هر چیزی به افراد دلسوز نیاز دارد نه آدم‌هایی که دنبال منافع فردی باشند.

انتهای پیام/