به نقل از «ایرنا»

سازمان اکو و توسعه روابط اقتصادی کشورهای عضو

تاریخ انتشار: ۲ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۷۵۵۰۹

سازمان همکاری‌های اقتصادی ( Economic Cooperation Organization) مخفف نام اکو، یک سازمان اقتصادی منطقه‌ای است. سه کشور ایران، پاکستان و ترکیه در سال ۱۳۴۳ نخستین بار این اتحادیه را تأسیس کردند. در ابتدا با نام  سازمان همکاری عمران منطقه‌ای«آر سی دی» آغاز به کارکرد، اما پس از انقلاب در ایران کار آن متوقف شد و در سال ۱۳۶۴ مجدداً با نام اختصاری «اکو» فعالیت خود را از سر گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پس‌ از فروپاشی شوروی‌ در سال ۱۳۷۲ کشورهای افغانستان، جمهوری‌آذربایجان، قزاقستان، ترکمنستان، قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان به سازمان اکو پیوستند. به مناسبت پیوستن این کشورها  و افزایش اعضای این سازمان از ۳ کشور به ۱۰ کشور، روز هفتم آذر ۱۳۷۱، به‌عنوان روز اکو نام‌گذاری شد.

طبق اساسنامه این سازمان، اکو برای بهبود شرایط توسعه اقتصادی پایدار کشورهای عضو تلاش می‌کند و برای حذف تدریجی موانع تجاری در این منطقه فعالیت دارد. از دیگر اهداف اکو، تهیه برنامه مشترک برای توسعه منابع انسانی در این ده کشور است. این سازمان هم‌چنین برای تسریع برنامه توسعه حمل و نقل و ارتباطات فعالیت می‌کند. گرایش جهانی به الگوی توسعه مبتنی بر اقتصاد آزاد و افزایش صادرات موجب شده کشورهای منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای به‌سوی همکاری درزمینهٔ تجارت و صنعت، به‌عنوان ابزاری کارآمد توسعه اقتصادی و اجتماعی قدم بردارند. مهم‌ترین نقش اکو برای کشورهای عضو، توسعه روابط اقتصادی آنان است، اگرچه با موانع اقتصادی- سیاسی مواجه است.

نقش اکو در توسعه اقتصادی کشورهای عضو

صاحب‌نظران بر این باورند که اکو مانند دیگر سازمان‌های منطقه‌ای در جهان سوم برای رسیدن به اقتدار فراملی، راهی طولانی در پیش دارد. انسجام اقتصادی کشورهای عضو اکو را می‌توان بر اساس شاخص‌هایی چون مشابهت نظام اقتصادی موردبررسی قرار داد. ترکیه و پاکستان دارای اقتصاد آزاد، ایران دارای اقتصاد مختلط و بازار آزاد است. شش کشور بازمانده از اتحاد شوروی عضو این سازمان، همگی دارای نظام سوسیالیستی و متمرکز بودند که پس از استقلال با دشواری‌هایی برای گذار از این سیستم به‌نظام بازار آزاد روبرو شدند. برخی از کشورهای اکو رویکرد کلان اقتصادی تقریباً مشابه دارند. ایران، آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان از صادرکنندگان نفت و گاز بوده و با یکدیگر رقابت دارند. این کشورها درزمینهٔ اکتشاف، استخراج و توسعه منابع دریایی به تکنولوژی پیشرفته و سرمایه‌گذاری خارجی نیاز دارند. ترکیه، پاکستان و افغانستان از خریداران انرژی هستند، اما نیاز آن‌ها در سطحی نیست که بخش زیادی از صادرات نفت و گاز کشورهای تولیدکننده اکو را جذب کند. تمامی اعضای اکو از کشورهای درحال‌توسعه‌اند و بیشتر آن‌ها صادرکنندگان مواد اولیه و تولیدات کشاورزی محسوب می شوند. اکو  برای توسعه اقتصادی اعضای خود باید به این موضوعات توجه کند.

یکی از مهم‌ترین فرصت‌های اکو بحث انتقال انرژی به بازارهای مصرف جهان است. در این زمینه نقش سه کشور ایران، ترکیه و پاکستان حائز اهمیت است. یکی از فرصت‌های پیش روی اکو در پرتو تحولات سیاسی و اقتصادی سال‌های اخیر نیاز روزافزون اتحادیه اروپا به انرژی است. طی این سال‌ها مصرف گاز طبیعی  و نیاز به تنوع بخشی در اروپا افزایش‌یافته است. بخش عمده‌ای از گاز مصرفی اروپا از روسیه، نروژ و ... تأمین می‌شود. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که میزان وابستگی اروپا به گاز وارداتی تا سال ۲۰۳۰ به بیش از ۷۵% افزایش خواهد یافت. این امر در کنار بروز برخی مشکلات سیاسی بین اروپا و روسیه به‌ویژه با وقفه‌ای که در زمستان سال ۲۰۰۵ و در اوج تقاضا در گاز دریافتی از روسیه به وجود آمد مشکلات فراوانی را برای اروپایی‌ها در پی داشت. در این راستا عزم اروپا برای متنوع سازی تقویت شد. در صورت اتخاذ یک موضع هماهنگ در بخش انرژی از سوی اکو فرصت بزرگی را در اختیار اعضای این سازمان قرار می‌دهد تا با برنامه‌ریزی مناسب در بحث انتقال انرژی به نفع اعضای خود بهره‌برداری کند.

کارشناسان معتقدندحجم مبادلات تجاری اکو در سال‌های اخیر رشد مطلوبی داشته  و افزایش همکاری‌های منطقه‌ای به‌ویژه در میان کشورهای درحال‌توسعه یک ضرورت جدی است. کشورهای درحال‌توسعه و نیز اعضای اکو به مزایای این همکاری مانند گسترش بازارها، افزایش توان اقتصادی، ایجاد رقابت‌های قدرتمندانه با افزایش کارایی منطقه‌ای و بهبود قدرت چانه‌زنی در تجارت بین‌المللی توجه کرده‌اند. اعضای اکو در مسیر تحقق یک طرح همکاری منطقه‌ای موفق با دشواری‌های جدی مواجه هستند. اکو می‌تواند در چارچوب یک عضو سازمان‌دهی منسجم و هماهنگ توسعه اقتصادی را افزایش دهد و باعث شود  این کشورها از وابستگی اقتصادی به کشورهای بزرگ دست بکشند و نیازهای داخلی خود را توسط کشورهای عضو اکو حل کنند.

نقش ایران و قدرت‌های خارجی در روند اکو

آمریکا و اتحادیه اروپا مهم‌ترین قدرت‌های خارجی‌اند که در طول حیات اکو نقش بسیار بارزی را در تخریب و تضعیف روند همگرایی در این سازمان داشته‌اند. آمریکا در سال ۱۳۷۷ در «راهبرد نوین آسیای مرکزی»، حمایت کامل از کشورهای منطقه برای کسب استقلال واقعی از روسیه، استفاده از منابع نفت و گاز را ازجمله سیاست‌های موردنظر خود اعلام کرد. هدف اصلی آمریکا از دخالت در کشورهای عضو اکو، مهار و تضعیف ایران است که این امر انسجام درونی اکو را تحت تأثیر قرار داده است. نارضایتی شدید آمریکا با برنامه‌هایی چون موافقت‌نامه گاز ایران و ترکیه، انتقال گاز ایران به شبه‌قاره هند از طریق خط لوله صلح و نیز مخالفت با پیشنهاد تشکیل اوپک گازی از سوی ایران را می‌توان ازجمله تلاش‌های واشنگتن برای تضعیف ایران دانست که به‌صورت خودکار موجب تضعیف جایگاه اکو گردیده است.

اتخاذ رویکردی مشترک، یکپارچه و الزام‌آور در پرتو سیاست بازدارندگی برای مقابله بانفوذ قدرت‌های خارجی امری حیاتی برای اکو محسوب می‌شود. ایالات‌متحده اجرای استراتژی انزوای ایران را در حوزه طبیعی‌اش دنبال می‌کند که بخشی از آن استراتژی جلوگیری از عبور لوله‌های انتقال نفت و گاز منطقه خزر از خاک ایران است. آمریکا به دنبال جلوگیری از ساخت خط لوله انتقال منابع انرژی دریای خزر به بازارهای بین‌المللی، از طریق ایران بوده است. کشورهای عضو اکو برای جلوگیری از دخالت قدرت‌های فرا منطقه‌ای باید انسجام درون‌سازمانی خود را تقویت کنند.

ایران به دلیل داشتن مرز زمینی با پنج کشور عضو اکو، دارا بودن موقعیت استراتژیک برای برقراری اتصال سایر اعضاء به آب‌های بین‌المللی و استقرار دبیرخانه دائمی اکو در تهران از موقعیت محوری در این سازمان برخوردار است. محصور بودن کشورهای آسیای مرکزی عضو این سازمان، باعث شده که روابط اقتصادی و تجاری با ایران برای آنان دارای اهمیت باشد. ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای می‌تواند نقش مهمی در توسعه اقتصادی اکو داشته باشد.حوزه همکاری بین کشورهای عضو اکو با توجه به جمعیت، وسعت و استعدادهای که درزمینهٔ های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی  همچنان با جایگاه حقیقی این سازمان در سطح جهان ازنظر همکاری‌های درون منطقه‌ای فاصله زیادی وجود دارد. با توجه به شرایط ایران و ترکیه به‌عنوان بزرگ‌ترین اعضای این سازمان، باید تلاش‌های خود را در سطوح مطلوب تقویت کنند، تا موقعیت این سازمان در بین سازمان‌های بین‌المللی در سطح جهان ارتقا یابد.

برچسب‌ها مسکو آسیای مرکزی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: مسکو آسیای مرکزی مسکو آسیای مرکزی کشورهای عضو اکو توسعه اقتصادی بین المللی نفت و گاز منطقه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۷۵۵۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توافق برای گسترش بیشتر همکاری‌های اقتصادی | مرز مشترک ۲ کشورباید «مرز صلح و دوستی» باشد

به گزارش جام جم آنلاین، متن این بیانیه مشترک بدین شرح است:

۱- به دعوت نخست وزیر جمهوری اسلامی پاکستان، جناب آقای محمد شهباز شریف، رئیس جمهوری اسلامی ایران، دکتر سید ابراهیم رئیسی، از ۲۲ تا ۲۴ آوریل  ۲۰۲۴ بازدیدی رسمی از پاکستان به عمل آورد. در سفر رسمی به پاکستان، رئیس جمهور ایران را یک هیئت عالیرتبه متشکل از وزیر امور خارجه ایران،  جناب آقای امیرعبداللهیان و سایر اعضای کابینه و مقامات ارشد همراهی می‌کردند.

۲-  جناب آقای رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران  در سطح هیئت با محمد شهباز شریف نخست وزیر گفت‌وگو کرد. در این گفت‌وگوها، دو طرف طیف وسیعی از روابط دوجانبه پاکستان و ایران را مورد بررسی قرار دادند و همچنین در مورد مسائل منطقه‌ای و جهانی مورد علاقه طرفین تبادل نظر کردند. در این بازدید چندین یادداشت تفاهم/توافقنامه نیز به امضا رسید.

۳- هر دو طرف توافق کردند که تعاملات متقابل را از طریق تبادل منظم دیدارهای سطح بالا برای تقویت روابط برادرانه تقویت کنند.

۴- دو طرف با تاکید بر روابط تاریخی، فرهنگی، مذهبی و تمدنی دو کشور همسایه و مسلمان، بر تعهد خود برای تحکیم بیشتر این پیوندها از طریق ارتقای فعالیت‌های دانشگاهی، فرهنگی و گردشگری و توسعه گردشگری به اماکن مذهبی تاریخی در هر دو کشور تاکید کردند.

۵- هر دو طرف با اذعان به اینکه مرز مشترک پاکستان و ایران باید «مرز صلح و دوستی» باشد، بر اهمیت همکاری منظم و تبادل نظر بین مقامات سیاسی، نظامی و امنیتی دو کشور برای مقابله با تهدیداتی مانند تروریسم، قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان، گروگان‌گیری، پولشویی و آدم ربایی تاکید کردند.

۶- دو طرف بر گسترش بیشتر همکاری‌های تجاری و اقتصادی توافق کردند و بر تعهد خود برای تبدیل مرز مشترک خود از «مرز صلح» به «مرز شکوفایی» از طریق پروژه های اقتصادی مشترک توسعه محور از جمله ایجاد بازارچه های مرزی مشترک، مناطق آزاد اقتصادی و گشایش مرزهای جدید تاکید کردند. آنها همچنین بر اهمیت همکاری در حوزه انرژی از جمله تجارت برق، خطوط انتقال نیرو و پروژه خط لوله گاز IP تاکید کردند. دو رهبرتوافق کردند که تجارت دوجانبه خود را طی پنج سال آینده به ۱۰ میلیارد دلار افزایش دهند. هر دو طرف بر ضرورت مشارکت اقتصادی بلندمدت بادوام و الگوی اقتصادی و ارتباطی مشترک منطقه‌ای، به‌ویژه برای توسعه اجتماعی-اقتصادی در استان سیستان و بلوچستان ایران و استان بلوچستان پاکستان تأکید کردند.

۷- به منظور تقویت بیشتر همکاری‌های اقتصادی دوجانبه، هر دو طرف توافق کردند که به سرعت توافقنامه تجارت آزاد (FTA) را نهایی کنند و جلسات بعدی رایزنی های سالانه دوجانبه سیاسی (BPC) و کمیته تجارت تجاری مشترک (JBTC) و همچنین دور بیست و دوم مذاکرات کمیسیون مشترک اقتصادی (JEC) در آینده نزدیک را برگزار کنند. آنها همچنین توافق کردند که تبادل منظم کارشناسان اقتصادی و فنی و همچنین هیئت‌هایی از اتاق‌های بازرگانی دو کشور را برای تعمیق همکاری‌های اقتصادی تسهیل کنند. همچنین با اعلام «نقطه مرزی ریمدان» به عنوان گذرگاه مرزی بین‌المللی تحت «TIR » و بازگشایی دو بازارچه امرار معاش مرزی موافقت گردید.

۸- توافق بر سر عملیاتی کردن کامل مکانیسم‌های تجارت مبادله‌ای بین دو طرف برای تسهیل فعالیت‌های اقتصادی و تجاری، به ویژه تحت تلاش های مشترک مستمر، مانند بازارهای معاش مرزی، وجود داشت که به بهبود وضعیت اقتصادی ساکنان محلی کمک می‌کند و گامی را در راستای افزایش امنیت مرزها بیشتر می‌سازد.

۹- پاکستان و ایران بر اهمیت استفاده از موقعیت‌های جغرافیایی مربوطه خود برای ارتقای ارتباط بین دو کشور و همچنین با منطقه وسیع تر تاکید کردند. دو طرف با خرسندی به پیشرفت های حاصل شده در حمل و نقل منظم کالا تحت کنوانسیون TIR اشاره کردند و توافق کردند که این کنوانسیون را به طور کامل عملیاتی کنند تا تجارت کارآمد، سریع و بدون موانع بین پاکستان و ایران را ارتقا دهند. توافق شد که عملیاتی شدن کامل کنوانسیون TIR همچنین یکپارچگی و اتصال منطقه ای را در سراسر منطقه گسترده تر ECO افزایش دهد.

۱۰- به عنوان اعضای ابتکار کمربند و جاده (BRI) و سازمان همکاری اقتصادی (ECO)، دو کشور عزم قاطع خود را برای تقویت همکاری در بخش های اتصال، توسعه زیرساخت ها و انرژی ابراز کردند. دو کشور همچنین توافق کردند که روابط دوجانبه سودمند و پایدار بین دو بندر گوادر و چاهبهار را گسترش دهند.

۱۱- هر دو طرف ضمن محکوم کردن تروریسم در همه اشکال و مظاهر آن، اذعان داشتند که تروریسم تهدید مشترکی برای صلح و ثبات منطقه است و مانع بزرگی برای توسعه منطقه است. با اتخاذ رویکردی مشارکتی برای مقابله با این تهدید و استفاده از مکانیسم‌های نهادی دوجانبه موجود برای مبارزه مؤثر و مقابله با این تهدید، ضمن رعایت کامل اصول منشور ملل متحد، به‌ویژه اصول حاکمیت و تمامیت ارضی کشورهای عضو موافقت شد. هر دو طرف همچنین به نقش کلیدی افزایش فرصت های اقتصادی و تجاری در بهبود محیط امنیتی در مناطق مرزی اذعان کردند.

۱۲- هر دو طرف با توجه به تحولات منطقه ای و جهانی بر اهمیت حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات از طریق گفت‌وگو و دیپلماسی برای یافتن راه حل‌های قابل قبول دوجانبه برای چالش‌های مشترک تاکید کردند.

۱۳- هر دو طرف بر لزوم حل و فصل موضوع کشمیر از طریق گفت و گو و روش های مسالمت آمیز بر اساس خواست مردم آن منطقه و مطابق با قوانین بین المللی تاکید کردند.

۱۴- هر دو طرف تجاوزات و جنایات مستمر رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین و محاصره غیرانسانی غزه که منجر به مرگ و ویرانی گسترده و همچنین آواره شدن میلیون‌ها فلسطینی شده است را به شدت و صریح محکوم کردند. آنها خواستار آتش بس فوری و بدون قید و شرط، دسترسی بلامانع به کمک های بشردوستانه به مردم محاصره شده غزه، بازگشت آوارگان فلسطینی و همچنین اطمینان از پاسخگویی در مورد جنایات انجام شده توسط رژیم اسرائیل شدند. آنها بر حمایت خود از راه حل عادلانه، جامع و بادوام بر اساس آرمان های مردم فلسطین تاکید کردند.

۱۵- دو طرف توافق داشتند که سازمان همکاری شانگهای (SCO) یک مجمع مهم برای امنیت و توسعه منطقه ای است که فرصت هایی را برای محقق ساختن ظرفیت های اقتصادی، ترانزیت، تجارت، جوانان و ارتباط کشورهای عضو فراهم می کند. دو طرف از روابط نزدیک و همکاری دو کشور در تمامی سازوکارهای سازمان همکاری شانگهای ابراز خرسندی کردند. آنها همچنین بر اهمیت از سرگیری زودهنگام فعالیت های گروه تماس سازمان همکاری شانگهای-افغانستان برای هماهنگی تلاش ها برای حفظ ثبات و توسعه روابط اقتصادی در منطقه تاکید کردند.

۱۶- دو طرف ضمن تاکید بر اهمیت همکاری های منطقه ای برای توسعه اقتصادی، اذعان داشتند که منطقه اکو دارای ظرفیت فراوانی برای توسعه اقتصاد کشورهای عضو است و خواستار همکاری فعال میان کشورهای منطقه در چارچوب اکو شدند. آنها این دیدگاه را به اشتراک گذاشتند که همکاری بین سازمان همکاری شانگهای و اکو می تواند نقش ارزشمندی در تسریع پیشرفت و توسعه کل منطقه ایفا کند.

۱۷- هر دو طرف بر تعهد خود برای توسعه افغانستان به عنوان یک کشور صلح آمیز، متحد، مستقل و مستقل و عاری از تهدیدات تروریسم و قاچاق مواد مخدر تاکید کردند. دو طرف با اشاره به اینکه وجود سازمان های تروریستی در افغانستان تهدیدی جدی برای امنیت منطقه و جهان است، بر تمایل خود برای تقویت همکاری ها در زمینه مبارزه با تروریسم و امنیت و ایجاد جبهه متحد علیه تروریسم تاکید کردند. دو طرف همچنین بر اهمیت هماهنگی تلاش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای تضمین امنیت و ثبات در منطقه تاکید کردند و بر مشارکت مثبت مجامع منطقه‌ای موجود در این راستا تاکید کردند. دو طرف ضمن احترام به حاکمیت و تمامیت ارضی افغانستان اذعان داشتند که مشارکت بیشتر همه اقشار افغانستان در تصمیم گیری های اساسی، به تقویت صلح و ثبات در این کشور منجر خواهد شد.

۱۸- جناب آقای رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران،  همچنین با جناب آقای آصف علی زرداری، رئیس جمهوری اسلامی پاکستان دیدار نمود. رهبران دو کشور از سطح موجود روابط دوجانبه ابراز خرسندی کردند و بر تعهد خود برای تحکیم همکاری‌های چند جانبه در زمینه‌های سودمند متقابل تاکید کردند.

۱۹- یوسف رضا گیلانی، رئیس مجلس سنای پاکستان و سردار ایاز صدیق، رئیس مجلس ملی پاکستان نیز از جناب آقای رئیسی، رئیس‌جمهور ی اسلامی ایران استقبال کردند. دو طرف در دیدارهای خود بر لزوم افزایش تعامل پارلمان های دو کشور تاکید کردند.

۲۰- طرفین موافقت خود را مبنی بر آزادی زندانیان یکدیگر و اتخاذ تدابیری برای استرداد آنها بر اساس معاهده استرداد مجرمان و متهمان بین ایران و پاکستان مصوب ۱۹۶۰ دو کشور و موافقتنامه انتقال محکومین بین دو کشور مصوب ۲۰۱۶ اعلام کردند.

۲۱- دو طرف حمله به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق را که نقض غیرقابل قبول حاکمیت سوریه و تضعیف ثبات و امنیت آن بود، به شدت محکوم کردند. آنها توافق داشتند که این حمله نقض قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل بود و بر اساس کنوانسیون وین در مورد روابط دیپلماتیک ۱۹۶۱ غیرقانونی بود. هر دو طرف با اذعان به اینکه اقدام غیرمسئولانه نیروهای رژیم اسرائیل تشدید تنش بزرگی در منطقه ای از قبل ناآرام بود، از شورای امنیت سازمان ملل خواستند تا از ماجراجویی رژیم اسرائیل در منطقه و اقدامات غیرقانونی رژیم اسرائیل در حمله به همسایگانش و هدف قرار دادن مراکز دیپلماتیک خارجی جلوگیری کند.

۲۲- دو طرف افزایش حوادث اسلام هراسی، هتک حرمت به قرآن کریم و نمادهای مقدس در برخی کشورها را محکوم کردند. آنها همچنین تاکید کردند که حمایت از نفرت مذهبی که به منزله تحریک به تبعیض، خصومت یا خشونت است نباید به بهانه آزادی بیان مجاز باشد. آنها از پذیرش قطعنامه ۷۸/۲۶۴ مجمع عمومی سازمان ملل متحد با عنوان «اقدامات مبارزه با اسلام هراسی» در این زمینه استقبال کردند و خواستار تعیین هرچه سریعتر فرستاده ویژه سازمان ملل برای مبارزه با اسلام هراسی و همچنین اجرای سایر اقدامات مرتبط مندرج در قطعنامه شدند. جمهوری اسلامی ایران همچنین از ابتکار جمهوری اسلامی پاکستان برای تصویب قطعنامه «اقدامات مبارزه با اسلام هراسی» در مجمع عمومی سازمان ملل قدردانی کرد.

۲۳- هر دو طرف بر احترام بین المللی به تنوع سیستم های اجتماعی، قانونی و حکومتی تاکید کردند. آنها همچنین بر اصول جهان شمول، بی طرفی، عینیت و عدم گزینش، گفت و گوی سازنده بین المللی و همکاری در جهت ارتقا و حمایت از همه حقوق بشر تاکید کرده و مخالفت قاطع خود را با مداخله در امور داخلی کشورها از هر طریق اعلام کردند.

۲۴- هر دو طرف تأکید کردند که هر ملتی تاریخ، فرهنگ و ویژگی های ملی منحصر به فرد خود، و نظام های اجتماعی متنوع و سطوح توسعه اجتماعی و اقتصادی خود را دارد و اینکه حقوق بشر باید مطابق با تعهدات تحت قوانین بین المللی حقوق بشر محافظت شود. در این راستا دو طرف بر افزایش رایزنی و همکاری برای حفظ و ارتقای حقوق بشر تاکید کردند.

۲۵- رئیس جمهور ایران و نخست وزیر پاکستان از همه ابعاد همکاری های دو کشور در مجامع چند جانبه از جمله سازمان ملل متحد سازمان همکاری اقتصادی (اکو)، سازمان همکاری شانگهای (SCO)، سازمان همکاری اسلامی (سازمان همکاری های اسلامی) استقبال کردند. OIC)، سازمان D-۸ برای همکاری اقتصادی، گفتگوی همکاری آسیا (ACD)، ابتکارات کنفرانس روسای پارلمان های شش کشور منطقه، ابتکارات نشست دبیران شورای امنیت کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، و ابتکارات نشست وزرای خارجه کشورهای همسایه افغانستان استقبال نمودند. آنها همچنین موافقت خود را برای آغاز مذاکرات تجارت آزاد در ECO اعلام کردند.

۲۶- جناب آقای رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، همچنین در تاریخ ۲۳ تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۴ از لاهور و کراچی بازدید کرد. ایشان در لاهور به زیارت مزار علامه محمد اقبال پرداخت و از مقبره ایشان بازدید نمود. جناب آقای رئیسی در کراچی در مراسم اهدای تاج گل در مزار قائد شرکت کرد. ایشان همچنین در نشستی با حضور گسترده تجار از هر دو طرف در کراچی سخنرانی نموده و در سخنرانی خود بخش‌های خصوصی دو کشور را به توسعه ارتباطات نزدیک‌تر در چارچوب شورای تجاری مشترک و همچنین از طریق تبادل هیئت‌های تجاری و برگزاری نمایشگاه‌های تجاری تشویق نمودند.

۲۷- رئیس جمهوری اسلامی ایران از میزبانی گرم و سخاوتمندانه نخست وزیر پاکستان از هیئت ایرانی قدردانی نمودند.

۲۸- رئیس جمهوری اسلامی ایران همچنین از رئیس جمهور و نخست وزیر پاکستان برای سفر رسمی به ایران دعوت بعمل آورد.

اسلام آباد،

۵ اردیبهشت ۱۴۰۳- ۲۴ آوریل ۲۰۲۴