انگ اجتماعی در روزگار پساکرونا را جدی بگیریم
تاریخ انتشار: ۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۳۸۲۹۳۵
نمی‌دانیم چندمین روز قرنطینه خانگی است، چندمین روز است که از خانه بیرون نرفته‌ایم و با خویشاوندان و دوستانمان تنها از طریق فضای مجازی ارتباط گرفته‌ایم.
به گزارش ایمنا، نمی‌دانیم چندمین روز است که به این فکر کرده‌ایم که پس از کرونا چه در انتظارمان خواهد بود؟ تمام این «نمی‌دانیم‌ها» را کرونا، این ویروس ناشناخته تاجدار برایمان رقم زده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در میان تمام این «نمی‌دانیم‌ها» که بسیاری از ما می‌پرسد، هستند عده‌ای که با کرونا راحت‌تر کنار آمدند، بسیاری از شهرها فاصله گذاری اجتماعی را جدی‌تر گرفتند. در میان گروه‌های داوطلب بسیاری به حمایت اجتماعی از قشر فرودست روی آوردند و بسیاری از صاحبان مشاغل و کالا از خیر قسط و پول‌های ودیعه‌ایشان گذشتند و همبستگی اجتماعی شکل دادند. از آن طرف اما کم نبودند آنهایی که پرخاش کردند، به گروه‌هایی که خواسته یا ناخواسته منجر به شکستن قرنطینه خانگی شدند.
رفتارهای متناقض گاه روشن و گاه تیره در جامعه باعث شده که بسیاری از ما از خود بپرسیم که بعد از کرونا چه سرنوشتی در انتظارمان خواهد بود؟ پرسشی به جا که البته برای پاسخ به آن نیاز داریم تا دست کم رفتارهای جامعه ایرانی را در این روزهای کرونایی بار دیگر مرور کنیم. معصومه کمال‌الدینی، دکترای جامعه شناسی بحران و مددکار اجتماعی که سابقه حضور در بحران‌هایی نظیر زلزله بم را داشته است، در این باره نظرات متعددی دارد، به طور مثال او معتقد است که باید بحران کرونا را فرصتی برای ایجاد همبستگی اجتماعی تلقی کرد. نشریه شهرگاه در ادامه گفت‌وگویی با او ترتیب داده که در ادامه می‌خوانید.
بسیاری این روزها می‌گویند می‌توان بحران کرونا را از یک تهدید به یک فرصت تبدیل کرد و آن را ابزاری برای ایجاد همبستگی اجتماعی دانست، چه قدر این گفته را صحیح می‌دانید؟
من معتقدم که بحران‌ها و فجایع همیشه پیامدهای منفی و کارکردهای نامناسب ندارند، در بعضی از زمان‌ها این بحران‌ها برای ما فرصت مطالعه و بررسی یک جامعه و رفتار انسان‌ها را مهیا می‌کند. در واقع فجایع می‌توانند مثل یک آزمایشگاه حقیقی باشند برای اینکه ما ببینیم چرا و چطور و چگونه انسان‌ها با بحران‌ها کنار می‌آیند و با هم چگونه رفتار می‌کنند.
با توجه به مشاهدات شما از جامعه، آیا این روزها این همدلی اجتماعی در جامعه ما اتفاق افتاده است؟
به شخصه معتقدم که همدلی اجتماعی یک مفهوم فردی و تک بُعدی نیست، همدلی اجتماعی یک مفهوم چند بُعدی است و تنها نمی‌توانیم به عنوان یک پدیده اجتماعی به آن نگاه کنیم،. همدلی اجتماعی یک پدیده روانشناسی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است و در واقع ما می‌توانیم از چند بُعد به آن نگاه کنیم. ما همیشه یک پدیده اجتناب ناپذیر و طبیعی در بحران‌ها داریم و آن شور اجتماعی و همبستگی اجتماعی است که گاهی اوقات به صورت کوتاه مدت جواب می‌دهد و مردم به صحنه می‌آیند و کمک می‌کنند اما این اتفاق به صورت پایدار و مستمر نمی‌افتد. همدلی اجتماعی یک قدم بزرگ‌تری است که توسط مردم باید برداشته شود، چون همدلی یعنی من این قدرت را داشته باشم که خودم را جای دیگری بگذارم و احساس آنها را درک کنم، رفتار مناسب از خودم نشان دهم و بتوانم منافع شخصی خودم را کنار بگذارم و به سمت منافع جمعی و عمومی بروم، در بعضی از موارد ما دیدیم که در همین مسیر مقابله با کرونا مردم مشارکت اجتماعی و همدلی اجتماعی خیلی خوبی داشتند، بنابراین می‌توان گفت که همدلی اجتماعی افزایش پیدا کرده است، اما کاستی‌هایی هم دارد.
چگونه می‌توان همدلی را افزایش و کاستی‌هایش را کاهش داد؟
نیاز به آموزش دارد و همچنین نیاز است که روی اعتماد اجتماعی و اعتماد سیاسی مردم کار شود و مردم از کودکی در مدارس و خانواده‌ها و دانشگاه‌ها و از طریق رسانه‌ها همدلی کردن را آموزش ببینند تا بتوانند در بحران‌ها آنها را پیاده کنند. یکی از دلایلی که همدلی اجتماعی کاهش پیدا می‌کند این است که من اصلاً نمی‌دانم همدلی چیست، یا برای من همدلی مهم تعریف نشده است. پس منافع شخصی، منافع جمعی، حس تعلق به یک سرزمین و کمک به دیگران و مشارکت اجتماعی از مفاهیمی است که باید از کودکی آموزش داده شود.
یکی از مشکلات عمده‌ای که این روزها دست کم در فضای مجازی به کرات دیده می‌شود، شکایت و پرخاش از یکدیگر است، به طور مثال یک عده به آنهایی که سفر رفتند خرده می‌گیرند و عده‌ای به آنهایی که قرنطینه خانگی را جدی نمی‌گیرند توهین می‌کنند، این رفتارها از منظر جامعه شناسی نشانه چیست؟
به طور کلی همه بحران‌ها و خصوصاً بیماری‌های مسری و واگیردار که ترس و هراس اجتماعی زیادی در مردم ایجاد می‌کند، عواطف، احساسات و هیجانات را تحت تأثیر قرار می‌دهد. یکی از دلایل این تأثیرات ترس از بیماری و رنج و مرگ است، ولی این ترس و احساسات به ظاهر روانشناختی هم هرکدام می‌تواند از الگوهای اجتماعی افراد، تاب‌آوری فردی، تربیت‌های اجتماعی و خانواده و جامعه نشأت بگیرد.
می‌توانید مثالی بزنید؟
یکسری افراد هستند که هیجان‌های خود را به صورت پرخاشگری نشان می‌دهند، یا به صورت افزایش خشم است و بعضی‌ها سکوت می‌کنند و افسردگی پیدا می‌کنند و انزوا طلبی دارند. اما به طور کلی ما در همه دوران‌ها شاهد افزایش خشم و پرخاشگری هستیم، خصوصاً در بحران‌هایی مثل بیماری کرونا که باعث می‌شود افراد از یکدیگر جدا بیفتند. سوروکین اولین جامعه شناس فاجعه در جهان معتقد است وقتی فرد خودش را به ناگهان از جامعه و خانواده جدا می‌بیند دچار نوعی خلأ اجتماعی می‌شود و این احساس انزوای اجتماعی باعث احساس خشم می‌شود، اگر من و شما برای ۲۴ تا ۴۸ ساعت از افراد خانواده‌مان دور باشیم احساس ناراحتی و خشم پیدا می‌کنیم، پس این احساسات طبیعی و اجتناب ناپذیر است اما آیا چقدر دوام پیدا می‌کند؛ این خلأ اجتماعی و فاصله اجتماعی که در جامعه اتفاق افتاده است توسط حمایت‌های اجتماعی تأمین و این خلأ پر می‌شود. در این مقطع ما برای اینکه احساس خشم و پرخاشگری یا احساسات شبیه به آن را در جامعه مطالعه کنیم نیاز داریم که روانشناسان و مددکاران اجتماعی که برای مداخله در بحران آموزش دیده‌اند از طریق رسانه‌های رسمی و غیر رسمی مشاوره‌های آنلاین دهند و این احساسات کم کم مدیریت شود، اگر این احساسات باقی بماند منجر به فجایع می‌شود اما در حد کم، طبیعی و اجتناب ناپذیر است.
در فضای مجازی این روزها تصاویری از شهرهایی وجود دارد که موارد بهداشتی جلوگیری از کرونا را جدی گرفتند و به طور مثال خودجوش به قرنطینه روی آوردند، من در کانال تلگرام شما تصاویری از شهر بم را دیدم که این خود قرنطینگی را جدی گرفته بود، علت این جدی گرفتن‌ها در یک شهر و عدم آن در شهری دیگر نشانه چیست؟ البته اگر بخواهیم مسائل اقتصادی را کنار بگذاریم.
رفتارهای هر شهر بستگی به فرهنگ شهرنشینی و فرهنگ ایمنی و میزان آموزش دریافت شده، چون شهر مجموعه‌ای از انسان‌ها و گروه‌های اجتماعی است، در واقع رفتار یک شهر را رفتار انسان‌های آن شهر، رفتار گروه‌های اجتماعی، رفتار نهادها و سازمان‌ها شکل می‌دهد، در بحران‌ها یک ارتباط ۳ جانبه بین فرد و سازمان و جامعه به وجود می‌آید که اگر این بحران‌ها مبتنی بر اعتماد اجتماعی و سیاسی باشد، حرف شنوی‌ها و پیروی از الگوهای مدیریت بحران در آن شهرها و آن مناطق بیشتر و بهتر می‌شود. در بعضی از شهرها روابط و مناسبات‌شان ممکن است متفاوت باشد، در بعضی از شهرها حرف‌شنوی خانواده‌ها از ریش سفیدان و معتمدان و بزرگان خیلی بیشتر از دستورالعمل‌های سیاسی و کلان کشوری است. احساس تعلق به یک شهر و دوست داشتن یک شهر و اینکه ما می‌خواهیم شهرمان را سالم نگه داریم خیلی مهم است، در کنار این هم افراد باید معتقد باشند که خانواده‌هایشان هم باید در سلامت باشند بنابراین رفت و آمدشان را کنترل می‌کنند، تعلق به شهر و عشق به آن شهر خیلی مهم است.
آیا تجربه بحران در گذشته هم می‌تواند مهم باشد؟ مثلاً بم چون در گذشته بحران را پشت سر گذشته، مردم شهر آموختند که چگونه باید با بحران مقابله کنند.
دقیقاً همینطور است در شهر بم علاوه بر اینکه فرهنگ غنی شهرنشینی و تمدن در پشت سر دارد و میزان آموزش‌هایی که بعد از زلزله شهر بم در این شهر اتفاق افتاده است، رنج و دردی که عزیزانمان در شهر بم تجربه کرده‌اند روی الگوی توقف سیکل شیوع یک بحران تأثیرگذار است؛ گرچه تمام اینها نیازمند تحقیقات بیشتری است که نیاز است محققان و دانشجویان روی این کار کنند و این فرصت خوبی است برای اینکه میزان همدلی اجتماعی افراد را بالا ببریم و یک فرصت خوبی برای تحقیق و آموزش و یادگیری و مطالعه شهرها و جامعه شناسی شهر است.
شما پیش تر درباره ضرورت اجتماعی و کاهش آسیب‌های کرونا گفته بودید و تاکید کرده بودید که اگر حمایت اجتماعی از افشار مختلف جامعه و به خصوص اقشار فرودست صورت نگیرد احتمالاً بحران کرونا بیش از پیش خواهد شد، با توجه به اینکه اکنون جامعه ما حدود یک ماه و نیم است که درگیر بحران کروناست، چه قدر این حمایت اجتماعی در جامعه توسط سازمان‌های مردم نهاد و دولت اجرا شده است؟
بله من و همه افرادی که در این زمینه فعالیت داریم معتقد هستیم که نقطه آغاز هر بحران نقطه آغاز مداخلات اجتماعی و روانی است و حمایت اجتماعی به این دلیل که بحران در یک جامعه انسانی رخ می‌دهد و انسان‌ها همانطور که نیاز به مشاوره درمانی و حضور پزشک دارند نیاز به مراقبت‌های اجتماعی هم دارند، جامعه نیاز به حمایت اجتماعی مثل همدلی اجتماعی، مشارکت اجتماعی دارد؛ در حال حاضر ضرورت این خدمات در همه جای جهان و در همه بحران‌ها ثابت شده است، تا جایی که مطالعه کردم و با آنها در ارتباط هستم می‌دانم که انجمن‌های مددکاری اجتماعی در تهران در این زمینه فعالیت دارند و مطمئن هستم مددکاری اجتماعی که تحت پوشش این انجمن‌ها هستند در شهرستان‌ها فعالیت دارند.
بهترین فعالیت مددکاران اجتماعی در این بحران چه می‌تواند باشد؟ آیا آن را کافی می‌دانید؟
بهترین فعالیت مددکاری اجتماعی در این زمان مشاوره‌های آنلاین و غربالگری، آموزش و تسهیلگری آموزش، شناسایی افراد پرخطر و آسیب پذیر تر مثل کودکان و معلولان، افرادی که طبقه اقتصادی پایین دارند و افرادی که دارای مشکلات و بیماری‌های خاص هستند، است. اینها باید شناسایی شوند که این کار حمایت اجتماعی است. می‌دانم که یکسری مددکار اجتماعی به صورت داوطلب دارند در این حوزه کار می‌کنند، دفتر سلامت اجتماعی، وزارت بهداشت و درمان و بهداشت روان در این زمینه اطلاعات خوب و دستورالعمل‌های خاصی را ارائه داده‌اند، همچنین در بعضی از سازمان‌ها کارگروه‌های مددکاری اجتماعی تشکیل شده است، اما ما همچنان نیاز داریم چون این حمایت اجتماعی باید به صورت پایدار، مستمر و منظم باشد و هدف آن باید توسعه اجتماعی باشد نه فقط درمان‌های مقطعی و رفتارهای مقطعی که در زمان خاصی انجام می‌شود. پس برای رسیدن به این مسیر ما همچنان باید کار انجام دهیم و کارهایی که تا الان کرده‌ایم کافی نیست و همچنان نیاز به حمایت اجتماعی وجود دارد.
یکی از موضوعاتی که این روزها بیشتر مردم درباره آن ابهام دارند، پسا کروناست. آیا جامعه بعد از این بحران دچار تغییر و تحول می‌شود؟ این فاصله گذاری اجتماعی چه تأثیری در مردم خواهد داشت؟ بعد از این بحران رفتار جامعه باید در قبال افرادی که مبتلا به کرونا بودند و حالا وارد جامعه می‌شوند، چگونه باید باشد؟
فاصله اجتماعی یک پله بالاتر و اجتماعی‌تر و آموزش دیده‌تر از قرنطینه خانگی و شهری است؛ ما باید بعد از این دوران به مردم‌مان مقداری در خصوص رفتارهای مناسب و مدیریت شده آموزش بدهیم، مثلاً آیا واقعاً کرونا از منطقه ما رفته است، آیا آن ترس ما همچنان باقی است؟ ضمن اینکه این را هم در نظر بگیریم که در این دوران یک سری موارد است که به وجود می‌آید مثلاً انگ اجتماعی، ما از یکسری افراد و قومیت‌ها ممکن است فاصله بگیریم، همینطور ممکن است در دوران پسا کرونا بیمارانی که بهبود پیدا می‌کنند وارد سازمان‌ها می‌شوند، اینها افرادی هستند که به حمایت اجتماعی ما نیاز دارند و اگر ما این افراد را طرد کنیم یا از آنها خیلی فاصله بگیریم، این انگ اجتماعی یا انگ فردی و روانی افراد تأثیر منفی در روحیه آنها و خودمان خواهد گذاشت.
کد خبر 430126منبع: ایمنا
کلیدواژه: ویروس کرونا کرونا دوران پسا کرونا اجتماعی قرنطینه خانگی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق حمایت اجتماعی همدلی اجتماعی یک همبستگی اجتماعی مددکاری اجتماعی قرنطینه خانگی بحران کرونا بحران ها سازمان ها انسان ها یک شهر شهر بم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۳۸۲۹۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رژیم میوه ۳ روزه ؛ بگیریم یا نه؟
به گزارش خبرآنلاین ،به نظر می رسد که پیروری از یک رژیم غذایی منحصر به مصرف انواع میوه ها برای چند روز متوالی، بهترین راه حل برای دست یابی به کاهش وزن و همچنین پاکسازی بدن از سموم مختلف باشد.
عصر ایران در خبری نوشت:باید هم اینطور باشد، میوه ها از سالم ترین مواد غذایی روی کره زمین هستند. اما آیا به راستی چنین رژیم فشرده ای می تواند به کاهش وزن سالم کمک کند؟ پاسخ به این سوال هم بله است و هم خیر!
رژیم میوه ۳ روزه با هدف اصلی پاکسازی بدن و کاهش وزن میان بسیاری از افراد محبوب شده است، اما این رژیم نیز همانند هر سیستم دیگری فواید و محدودیت های خاص خود را دارد. در ادامه به بررسی مزایا، معایب و هر چه که باید از رژیم مذکور انتظار داشته باشیم خواهیم پرداخت. نکات مورد بحث با استناد به مقالاتی که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا و کلینیک کلیولند قابل دسترسی هستند، جمع آوری شده اند.
رژیم میوه ۳ روزه چیست؟رژیم میوه ۳ روزه یک رژیم کاهش وزن متمایز است که طی سال های اخیر به محبوبیت فراوانی دست یافته است. این رژیم تنوع زیادی دارد، اما اساس آن بدین صورت است: به مدت سه روز، فرد تنها میوه بدون شکر یا هرگونه شیرین کننده اضافه مصرف می کند. در واقع هدف این است که بدن خود را از تمام شیرینی هایی که مدت ها خورده ایم و اهمیتی به آن نداده ایم، سم زدایی و در عین حال مقداری مواد مغذی ارزشمند نیز وارد بدن خود کنیم. از آنجایی که میوه ها محتوای آب زیادی دارند، به ما کمک می کنند تا در تمام این سه روز هیدراته و سیر بمانیم.
قوانین رژیم میوه ۳ روزه به شرح زیر است:- هر روز حداقل ۱۲ لیوان آب تصفیه شده بنوشید.
- از نوشیدنی های دیگر مانند قهوه و چای خودداری کنید.
- میوه های تازه در هر نوعی توصیه می شوند (بهتر است از مصرف میوه های منجمد، خشک یا کنسرو شده اجتناب کرد)، به خصوص اگر ارگانیک باشند.
- برای شام یک کاسه سالاد سبزیجات میل کنید. سبزیجات غیر نشاسته ای و ارگانیک بهترین گزینه هستند.
- از ورزش کردن خودداری کنید.
- علاوه بر میوه ها باید از انواع نوشیدنی های پروتئینی نیز استفاده شود.
بسیاری از افرادی که این رژیم را امتحان می کنند، پس از تنها یک روز از گذشت آن به طرز شگفت آوری احساس افزایش انرژی می کنند، گاهی اوقات حتی بیشتر از زمانی که سعی دارند عادات غذایی همیشگی خود را حفظ کنند.
مزایای پیروی از رژیم میوه ۳ روزه برای کاهش وزن - نتایج سریعبه دنبال کاهش وزن سریع هستید؟ رژیم میوه ۳ روزه یکی از سریع ترین و ساده ترین روش های ممکن برای کاهش وزن است. گفته می شود که به احتمال زیاد بعد از سه روز می توانید نتایج منحصر به فرد آن را مشاهده کنید.
وزن آب یکی از اولین چیزهایی است که پس از تجربه رژیم و دریافت کالری بسیار کمتر از حد معمول از دست خواهیم داد. همین اتفاق در خصوص رژیم میوه نیز رخ می دهد و مقداری کاهش وزن به این رژیم نسبت داده می شود. با این حال باید توجه داشته باشیم که ممکن است کاهش میزان چربی بدن در این رژیم پایدار نباشد.
- افزایش انرژی
یکی از رایج ترین نکاتی که مردم در خصوص این رژیم گزارش می دهند، احساس افزایش سطح انرژی بیش از حد معمول طی این ۳ روز است. در واقع به کرات گزارش شده که افراد احساس می کنند رژیم های معمولی آنها را خسته و تنبل می کنند. این در حالی است که به دنبال رعایت رژیم میوه ۳ روزه، با انرژی بیشتری می توانند به کارهای روزانه خود بپردازند.
- تامین مواد مغذی و ترکیبات آنتی اکسیدانی
میوه هایی که در این رژیم مصرف می کنیم نیز سرشار از انواع ویتامین ها و آنتی‌اکسیدان ها هستند و به حفظ سلامت، تعادل و عملکرد تمام اجزای بدن در بهترین حالت کمک می کنند.
- دریافت فیبر فراوانمیوه ها همچنین منبعی غنی از فیبر هستند که به هضم بهتر و کنترل سطح قند خون یاری می رسانند و سبب می شوند تا به مدت طولانی تری احساس سیری کنیم.
- بدون نیاز به شمارش کالریاین رژیم تماما در مورد خوردن هر نوع میوه ای است که دلتان می خواهد، بدون هرگونه محدودیتی. اگر به کالری شماری عادت ندارید، این رژیم می تواند روشی عالی و آسان برای کاهش وزن در اختیار شما قرار دهد.
معایب پیروی از رژیم میوه ۳ روزه برای کاهش وزن- ناپایداری
این رژیم چیزی نیست که بتوان در درازمدت به آن پایبند بود و این موضوع بزرگترین عیب آن به شمار می رود. در واقع هیچ راهی وجود ندارد که کسی بتواند تا پایان عمر خود با میوه زندگی کند. از طرفی دیگر برخی از متخصصان توصیه می کنند که باید از مصرف برخی میوه ها در این رژیم پرهیز کرد، زیرا دارای محتوای فروکتوز بالایی هستند که در واقع می تواند بیشتر آسیب رسان باشد تا سالم.
- پروتئین ناکافی
پروتئین ها برای یک رژیم غذایی سالم بسیار مهم هستند و در عین حال به سیری طولانی تر هم کمک می کنند. در حالی که میوه ها مقداری پروتئین در ساختار خود دارند، این میزان برای حفظ بدن طی تمام ساعات روز کافی نیست. این موضوع ممکن است سبب شود که فرد حتی بیشتر از حد معمول احساس خستگی کند. به علاوه اگر پروتئین کافی از طریق رژیم غذایی دریافت نکنیم، ممکن است توده عضلانی خود را به مرور از دست بدهیم.
- عوارض جانبی ناخوشایند
این دسته از رژیم های غذایی با عوارض جانبی ناخوشایند متعددی همراه هستند. در صورت مصرف بیش از حد میوه ها، حتی آنهایی که مجاز به خوردن آنها در این رژیم غذایی خاص هستیم، با مشکلات معده و احساس نفخ رو به رو خواهیم شد.
- کمبود مواد مغذی
در حالی که میوه ها عموما برای ما مفید هستند، مصرف زیاد هر چیزی می تواند مضر باشد. زیاده روی در مصرف میوه و عدم رعایت تعادل میان سایر گروه های غذایی می تواند باعث ایجاد مشکلات متعدد مانند کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن شود.
- عدم تنوع
یکی دیگر از معایب این رژیم این است که اگر بخواهیم صرفا وعده های غذایی خود را به مصرف میوه محدود کنیم، گزینه های زیادی در اختیار نداریم. مطمئنا میوه های متنوعی در دسترس ما وجود دارند، اما باز هم پس از چند روز نسبت به آنها تمایل خود را از دست می دهیم.
۲۳۳۲۱۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900666
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند