آتش در زاگرس باز هم قربانی گرفت
تاریخ انتشار: ۱۰ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۶۴۸۹۷
به گزارش جماران، روزنامه شهروند نوشت: در جنگلهایی که مختار، یاسین و بلال در آن سوختند، هنوز آتش وحشی شعلهور است. باد میآید و آتشی که از پنجشنبه در جنگل به پا شد، هنوز زنده است و بیرحمانه پیش میرود و سر راه همهچیز و همهکس را میسوزاند. ٤٠ نفر از نیروهای سازمان محیطزیست و گروههای مردمی ناباورانه در بلندیهای منطقه حفاظتشده «بوزین و مرخیل» ایستادهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عطاءالله قادری، رئیس اداره محیطزیست جوانرود همراه گروه است. «دست هیچکس به کار نمیرود. کاری از هیچکس برنمیآید. ناامیدیم و میترسیم که کسی را به آتش بفرستیم.» ١٠ روز بعد از سوختن البرز زارعی، کوهنورد دوستدار طبیعت در آتش کوههای دیل گچساران و یک ماه بعد از سوختن احسان عزیزی، از تکاوران سپاه در آتش پاوه و یک روز پس از مرگ عاشقانه مختار، یاسین و بلال، چطور میشود دوباره آدمها را به آتش فرستاد؟ آن هم با کمترین تجهیزات و کمترین نیرو. «نمیدانم چطور میشود این آتش را خاموش کرد. ما در بالادست آتش هستیم. منطقه شیبدار است و پر از صخره و پرتگاه. خطرات بسیاری در کمین است. هم از پرتشدن میترسیم، هم از خفگی و سوختگی.» آتش در چند مسیر درحال پیشروی است. جاده را بستهاند و داوطلبان نمیتوانند از این جلوتر بروند.
مختار ستون ژیوای بود
یکشنبه شب، اعضای ژیوای برای تکریم دوستان کشتهشدهشان، برای دو ساعت در ورودی شهر پاوه ایستادند. مردم شهر هم خبر به گوششان رسید و در تاریکی یکییکی به آنها پیوستند. سیلی از جمعیت همراه پیکرها شد و همه فریاد زدند که «شهید زنده است.» دو ساعت طول کشید تا آمبولانسها از راه برسند. «ناباورانه دوستانمان را بدرقه کردیم و سر تعظیم فرود آوردیم. اهالی پاوه هم همراهمان شدند.» شهیدان جنگل را شبانه به خاک سپردند؛ غریبانه و در سکوت. قرار نیست هیچ مراسمی برپا شود. شیوع کرونا همه را از برگزاری مراسم منع کرده است. اعضای ژیوای صبح دیروز در دفتر انجمن گردآمدند. میخواستند مراسمی برای یادبود بگیرند اما به دلیل مصوبه ستاد مقابله با کرونا، برگزاری هر مراسمی به آینده موکول شد.
فروزان رسولی، عضو هیأت موسس انجمن ژیوای پاوه به «شهروند» میگوید: «دوستان شهید ما، تیم دوم گروه عملیاتی انجمن بودند که راهی منطقه شدند. آنها چهار نفر بودند که در میان آتش و دود گیر افتادند. اول به دلیل حجم دود دچار خفگی شدند و بعد در آتش سوختند. آتش که از آنجا گذشت، توانستند پیکرهایشان را پیدا کنند. نفر چهارم، سوران محمدی دورتر بود و توانست خودش را نجات دهد.» اکنون وضع اضطراری اعلام شده و همه اعضای تیم عملیاتی از منطقه برگشتهاند؛ بهتزده و غمگین. «باورمان نمیشود. آقای خندانی، سخنگوی انجمن، مدیر تیم عملیاتی و ستون اصلی انجمن ما بود. بیشتر از ١٠سال پیش در کار خاموشکردن آتش بود و در این کار حرفهای بود. همیشه میگفت که ارزش یک درخت از جان من بیشتر است. خندانی سبز بود؛ از انسانهایی که به معنای واقعی کلمه حافظ محیطزیست بود اما فعالیتش فقط به محیطزیست ختم نمیشد، چه وقتی که زلزله کرمانشاه آمد، چه زمانی که کرونا فراگیر شد.» او درباره یاسین و بلال هم میگوید: «یاسین کریمی از اعضای کمیته عملیاتی انجمن بود. او سه دختر دارد و تمام دغدغهاش حفظ محیطزیست بود. بلال امینی هم از افراد محلی بود که راه را میشناخت. فقط همین نبود، او دغدغه درختان طبیعت منطقهاش را داشت که همراه بچههای ژیوای شد. همهشان از دست رفتند.»
قادری، رئیس اداره محیطزیست جوانرود روز یکشنبه ساعت چهاروربع با مختار تلفنی صحبت کرده بود، چند ساعتی بعد از کشتهشدن او. «او گفت پای کاریم و امیدواریم این آتش خاموششود. مختار همیشه وقتی برای عملیات میرفت، میگفت یا میسوزیم یا خاموش میکنیم. این شعارش بود.» اعضای انجمن ژیوای میگویند مثل مختار به فعالیتهای محیطزیستی ادامه خواهند داد: «بقای انجمن برای او بسیار مهم بود و حالا ما هم با کارمان در انجمن، راه او را ادامه خواهیم داد.» اما قادری میگوید اوضاع از این به بعد عوض میشود: «بعد از این حادثه، انجمنها شاکله خود را از دست خواهند داد، چون مختار ستون انجمن بود و کارهای محیطزیستی در پاوه و جوانرود را حمایت و سازماندهی میکرد. بعد از این، فعالیتهای اینچنینی تا حدودی خاموش میشود. از طرف دیگر از این به بعد از ادارات محیطزیست و منابع طبیعی هم محتاطتر با انجمنها برخورد خواهند کرد، چون ریسکش بالاست. مسئولان هم دیگر میترسند.»
بچهها روی مین نرفتند
آتش، پرجانتر از آن بود که جان مختار، یاسین و بلال در مقابلش تاب بیاورد. آنان تیم دومی بودند که هفتم تیرماه به منطقه حفاظتشده «بوزین و مرخیل» رفتند که در آتش میسوخت و مختار خندانی، مسئول دو مردی بود که جانشان در آتش سوخته و نفسشان را دودها گرفته. یوسف قادریان از اعضای انجمن ژیوای به «شهروند» میگوید این سه نفر با راهنمای محلی به منطقه رفتند و پنج ساعتی را هم در منطقه به خاموشکردن آتش گذراندند. دره ژاله هم در آتش میسوخت و یکی از محلیها که راه را بلد بود، راهنمایشان شد تا به دره بروند. آنجا که خاکش مینگذاری شده و آتشش سوزان بود: «همه جا گفتند بچهها در اثر انفجار مین مردهاند. اما اینطور نبوده. وقتی به دره میرسند، میتوانند بخشی بزرگی از آتش را مهار کنند. بعد هم میبینند چند کل و بز در آتش اسیر شدهاند که برای کمک به آنها میروند، اما بادهای غروب شروع به وزیدن میگیرد و آتش آنها را محاصره میکند.» او میگوید درهبادها در وقت غروب در این منطقه، در وقت غروب از بالا به پایین میآیند و همین بادها هم آتش را چنان وحشی میکند که جان مختار، یاسین و بلال را در خود بگیرد. آنها در حلقه محاصره آتش گیر میکنند و اول با دودهای فراوان خفه میشوند و بعد هم جانشان در آتش خاکستر میشود: «راهنمای محلی ٥٠ متری با آنها فاصله داشت و خدارو شکر خودش آسیبی ندید و ما از سوی انجمن ژیوای در این روزهای آتشسوزی که حالا به روز چهارم رسیده، ١٥ نفر به منطقه فرستادیم و از سوی هیچ ارگان و سازمان دیگری هم به کمک نیامدند و فقط از سوی منابع طبیعی پاوه که خودش ٦ نفر نیرو بیشتر ندارد، افرادی در منطقه حاضر شدند.» قادریان که با هر کلام بغضش را فرو میدهد، از مرگ دوستانش میگوید که تجهیزاتی برای اطفای آتش نداشتند. نه لباس مناسبی و نه کفش درستی برای اطفای حریق: «ما سازمانی مردمنهاد هستیم و هیچگاه نمیتوانیم حدود ٢٠میلیون تومان برای هر فرد هزینه کنیم و لباس اطفای حریق بخریم. این در توان ما نیست و همراهی هم در این راه وجود ندارد. دمندههای خاموشکننده خودشان خطرناکند و مانند نارنجک بر دوش نیروها هستند. این دمندهها مخزن بنزین دارند که جنسش از پلاستیک است و در اثر گرما آتش میگیرد و منفجر میشود. اتفاقا صحبت از انفجار به همین دلیل مطرح شد و همان ابتدا گفته شد که مین منفجر شده است.»
آنها بارها و بارها در سالهای گذشته آتش را دیدهاند که به جان جنگلها و مناطق حفاظتشده منطقه افتاده است. یک ماه قبل هم احسان عزیزی از نیروهای دولتی جانش در آتشسوزی دیگری در منطقه از دست رفت و قادریان میگوید چند سال قبل هم چهار نفر از اعضای یک خانواده که به صورت داوطلب برای مهار آتش رفته بودند، مردند. «این منطقه پارک ملی و حفاظتشده است که سالها است هیچ نیرویی از سوی منابع طبیعی و جنگلبانی به این منطقه نیامده است.»
او میگوید هیچ دیهای به نیروهای مردمی و داوطلب داده نمیشود و همین مشکلی است که سالهاست نیروهای داوطلب مردمی با آن روبهرویند و تنها بیمهای که میتواند این نیروها را حمایت کند، بیمه «بینام» است. بیمهای که بلال هم آن را نداشت. مردی از اهالی منطقه ایناخی پاوه که ١٢ روستا دارد و جانش در میان آتشها سوخت.
منبع: جماران
کلیدواژه: سهام عدالت بودجه 99 ویروس کرونا سهام عدالت بودجه 99 ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی محیط زیست حفاظت شده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۶۴۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیل در پاکستان ۱۷ قربانی گرفت
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از خبرگزاری آناتولی، در پی بارش شدید باران و جاری شدن سیل در ایالت خیبرپختونخواه واقع در شمال غرب پاکستان، ۱۷ تن جان باخته و ۲۳ نفر نیز زخمی شدند.
به گزارش این خبرگزاری، اداره مدیریت حوادث طبیعی پاکستان با انتشار بیانیه ای از آسیب دیدن ۱۱۶ خانه مسکونی و جاده های ارتباطی در ایالت خیبرپختونخواه خبر داد.
در پی بارش شدید باران طی ۳ روز گذشته در این ایالت و جاری شدن سیل ۱۷ نفر از جمله ۵ کودک جان خود را از دست دادند.
به گزارش خبرگزاری رسمی پاکستان، تیم های امداد و نجات به منطقه سیل زده اعزام و عملیات بازسازی راه های آسیب دیده آغاز شده است.
کد خبر 6093593