مشکلات بزرگ کیوسک‌های کوچک مطبوعات
تاریخ انتشار: ۱۴ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۱۲۸۱۱
هنوز هم رسانه‌های مکتوب با وجود حضور قدرتمند رسانه‌های مجازی، جایگاه خود را در بین مخاطبانشان حفظ کرده‌اند.
سرورهادیان/
هنوز هم رسانه‌های مکتوب با وجود حضور قدرتمند رسانه‌های مجازی، جایگاه خود را در بین مخاطبانشان حفظ کرده‌اند.
نسخه‌ای از روزنامه که وارد یک خانه می‌شود هر صفحه آن می‌تواند مخاطب خاص خودش را داشته باشد و رسانه‌های مکتوب به دلیل مستند بودن و قدرت تحلیل هنوز هم مخاطبان بسیاری دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
رئیس اتحادیه صنف فروشندگان و توزیع‌کنندگان جراید مشهد، درباره مشکلات ارائه مطبوعات به شهروندان می‌گوید: مسئولان و متولیان فرهنگی باید به داد مطبوعات و جراید شهرمان برسند، درغیر این صورت محرومیت فرهنگی از فرهنگ مطبوعات رهایی نخواهد داشت و مردم بیش از پیش با مطبوعات مکتوب بیگانه خواهند شد.
محمد صفدری خاطرنشان می‌کند: در حال حاضر ۲۰۳ کیوسک مطبوعاتی در مشهد و حومه دایر است که بر کار آنها نظارت داریم.
۱۵ سال بدون صدور مجوز
وی درباره متقاضیان این کار می‌گوید: برای راه‌اندازی یک کیوسک ابتدا باید مجوز کسب از سازمان مربوط که شهرداری است، گرفته شود، اما در حال حاضر شورای شهر متولی آن و بیش از ۱۵ سال است که هیچ مجوز جدیدی صادر نشده است.
صفدری تأکید می‌کند: با توجه به وسعت مشهد و گسترش آن، حداقل نیاز به یک‌هزار کیوسک است که اگر مقایسه‌ای با دیگر شهرها داشته باشیم، متأسفانه مشهد آمار کمترین کیوسک را در کشور دارد. وی با اشاره به این نکته که برای رونق مطبوعات یکی از راه‌ها می‌تواند سریع‌ترین و راحت‌ترین راه برای تهیه مطبوعات باشد، اظهار می‌دارد: باید این شرایط را برای مردم فراهم سازیم که این کار به‌جز با ایجاد کیوسک‌های بیشتر در مکان‌های پرتردد و شهرک‌ها، امکان‌پذیر نیست.
وی تأکید می‌کند: اگرچه صحبت‌هایی با متولیان امر در این خصوص انجام شده، اما متأسفانه تاکنون این مذاکرات به نتیجه‌ای نرسیده است.
صفدری توضیح می‌دهد: یکی‌دیگر از مشکلات صنف ما عدم‌مکان و جایگاه توزیع روزنامه است که سبب می‌شود مطبوعات و جراید در داخل کیوسک‌ها تلنبار شوند؛ بنابراین باید جایی برای ارائه این مطبوعات وجود داشته باشد که مخاطب تیترها را ببیند و توجه‌اش جلب شود و آن را تهیه کند. از این رو در کیوسک‌ها ویترین‌های مخصوص مطبوعات باید تعبیه شود، اما مدت‌هاست برای قرار دادن مطبوعات و چیدمان مناسب که در دید مخاطب باشد، اجازه‌ای نداریم و این کار سدمعبر محسوب می‌شود و ما مخاطب را از دیدن مطبوعات محروم کرده‌ایم. با این وجود چطور می‌توان توقع فروش روزنامه‌ها و سایر جراید را داشت؟
• کیوسک‌ها و قواعد شهرسازی
در ادامه سرپرست سازمان ساماندهی مشاغل شهری و فراورده‌های کشاورزی شهرداری مشهد نیز به قدس می‌گوید: فعالیت کیوسک‌ها به لحاظ اصول و قواعد شهرسازی و ترافیکی از جمله فعالیت‌های رسمی و اصولی در شهرها نیست.
سیدمسعود رضوی با اشاره به این نکته که کیوسک‌ها دارای تبعات نامناسبی به ویژه به لحاظ ترافیکی هستند، می‌افزاید: فعالیت کیوسک‌دارها خودش می‌تواند برای واحدهای صنفی که به طور قانونی و اصول شهرسازی و تجاری مستقرند موجب اخلال شود؛ چرا که یک واحد صنفی، مکان تجاری را خریده یا اجاره کرده و اشتغال ایجاد کرده است.
وی خاطرنشان می‌کند:متأسفانه در بحث کیوسک‌های مطبوعات در حالی که باید درصد بالای فروش آن مطبوعات باشد، اما در حال حاضر اندکی از فروش کیوسک‌ها به روزنامه‌ها و مجلات اختصاص دارند، اما سودآوری حداکثری کیوسک‌ها سال‌هاست که از ناحیه فروش دخانیات، خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها است، از این رو از هدف اصلی خود دور شده‌اند.
وی تأکید می‌کند: سرانه توسعه و افزایش کیوسک‌ها در دستور مدیریت شهری نیست و برهمین اساس تصمیم به افزایش کیوسک‌ها از سال‌های قبل گرفته نشده است.
رضوی در پاسخ به این پرسش که مشهد نسبت به برخی استانها از تعداد کیوسک کمتری برخورداراست، بیان می‌دارد: فعالیت کیوسک را در حقیقت مطلوب شهر نمی‌دانیم؛ بنابراین چنین سرانه و استانداردی نداریم.
وی درباره ممنوعیت‌های ایجاد شده در خصوص چیدمان مطبوعات در کیوسک‌ها، خاطرنشان می‌کند:چیدمان مطبوعات روی زمین مصداق سدمعبر است، از این رو واحدی که اصالت فعالیتش زیر سؤال است را نمی‌توانیم اجازه سد معبربدهیم، زیرا معتقدیم پیاده‌رو فضای رفت‌وآمد شهروندان است، اما اگر پشت شیشه‌ها، روزنامه‌ها و سایر مطبوعات نصب شوند و همچنین برابر استانداردها باشد، اشکالی ندارد.
• ارائه اصلاح سازه‌ها
وی در پاسخ به این پرسش که برای فروش مطبوعات در کیوسک‌های فعلی چه پیشنهادی ارائه می‌دهید، می‌گوید: پیشنهادم این است که کیوسک‌داران به اصلاح سازه کیوسک‌ها ورود پیدا کنند و طرح‌های اصلاح و سازه‌ای را ارائه دهند که در شأن شهرمان باشد و دغدغه‌ها و خواسته‌های متصدیان هم در آن دیده شود و پس از تأیید طرح سازه‌ها، این اصلاح سازه انجام شود.
وی درباره علت عدم‌واگذاری و نقل و انتقال کیوسک به افراد دیگر نیز تأکید می‌کند: درباره کیوسک‌ها در حقیقت تکه‌ای از معبر را اجاره دادیم و این تکه از معبر چون ملک مشاع است و به جهت حقوقی مربوط به شهر و همه شهروندان است و قابلیت مالکیت ندارد که فرد بتواند مالکیتش را بفروشد یا موروثی از آن استفاده کند، امکان نقل و انتقال آن وجود ندارد.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: کیوسک های مطبوعاتی روزنامه کیوسک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۱۲۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک مصاحبه جذاب با کیلین مورفی درباره فیلم «چیزهای کوچک مانند این»
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، یکی از مشغول‌ترین چهره‌های سال پیش قطعاً کیلین مورفی است، که برای بازی در نقش اصلی فیلم تحسین شده «اوپنهایمر» جایزه اسکار و بفتا را به گلدن گلوب افزود.
بیشتر بخوانید: ماجرای مخفیانه زنان یک روستا که سوژه شداما او پارسال با فیلم «چیزهای کوچک مانند این» که به عنوان افتتاحیه برلیناله انتخاب شد هم حسابی سروصدا کرد. این فیلم ممکن است فیلمی با انفجار بسیار کمتر نسبت به «اوپنهایمر» باشد، اما با اقتباس از کتابی ساخته شده که نامزد جایزه بوکر بود (نوشته کلر کیگان که نویسنده «آرامش» هم است که کمتر از آن تامل‌برانگیز نیست و فیلم موفق «دختر» برمبنای آن ساخته شد). در این فیلم مورفی در نقش بیل که کارش حمل و نقل زغال سنگ در دهه ۱۹۸۰ ایرلند و یک پدر فداکار است، بازی می‌کند. او فعالیت‌های آزاردهنده‌ای را در صومعه محلی - به رهبری خواهر مری راهبه وحشتناک (با بازی امیلی واتسون) - کشف می‌کند.
«چیزهای کوچک مانند این» که توسط مت دیمون و بن افلک در کمپانی «آرتیستز اکوییتی» تهیه و تامین مالی شده، همچنین اولین فیلم از کمپانی جدید مورفی است که در کنار تهیه کننده آلن مالونی راه‌اندازی کرده و اسمش را «فیلم‌های بزرگ» گذاشته‌اند.
مصاحبه با کیلین مورفی درباره این فیلم جدید انجام شده است: آیا فرار از هرج و مرج فصل جوایز با چنین فیلمی خوب است؟من به پاسخی که «اوپنهایمر» دریافت می‌کند، افتخار می‌کنم و بسیار خوشحالم که از این فیلم تجلیل می‌شود. اما من «چیزهای کوچک مانند این» را ۶ ماه پس از اتمام «اوپنهایمر» ساختم و نمی‌شد کاری متفاوت‌تر از این انجام داد. من واقعاً به این فیلم افتخار می‌کنم، بنابراین صحبت کردن درباره آن را دوست دارم.
شما در کنار مت دیمون و بن افلک در کمپانی «آرتیستز اکوییتی» آنها این فیلم را تولید کردید. آن رابطه چگونه شکل گرفت؟ پروژه را پیش آنها بردید؟
من کتاب را خوانده بودم و واقعاً حس می‌کردم می‌تواند یک فیلم باشد. با دوستم آلن مالونی که ۴ فیلم قبلی را با او کار کرده‌ام، شاید پنج تا، تماس گرفتم و تصمیم گرفتیم این فیلم را با هم تولید کنیم. ما حقوق کتاب را گرفتیم و بعد وقتی در «اوپنهایمر» بودم، سر یک صحنه شبانه در صحرا با مت، وقتی دور هم نشسته بودیم، این را برای او مطرح کردم. او اتفاقاً داشت با آلن مالونی برای یک مستند درباره U۲ کار می‌کرد، بنابراین همه چیز کاملاً عجیب بود. دیمون و افلک همان زمان در حال راه‌اندازی استودیوی جدید خود بودند و ما فیلمنامه را برایشان فرستادیم و آنها آن را دوست داشتند. آنها شرکای فوق‌العاده‌ای بودند، زیرا واقعاً به ما اجازه دادند فیلمی را بسازیم که می‌خواستیم بسازیم، که با توجه به اینکه آنها خودشان فیلمساز هستند، جز این انتظار نمی‌رود
چه چیز کتاب موجب شد فکر کنید می‌تواند یک فیلم شود؟
در ظاهر داستان بسیار کوچکی است. اما وقتی خواندمش، بسیار تحت تاثیر قرار گرفتم و احساس کردم که در واقع چالش با موضوع بسیار مهمی است و همچنین احساس کردم که یک جور جهانی بودن در آن وجود دارد. در عین حال خیلی جذب این شخصیت شدم که شخصیت ایرلندی‌ای است که برایم شناخته شده است و با آن آشنا بودم. در ظاهر، به نظر می‌رسد او زندگی کاملاً ساده‌ای دارد، اما آنچه او با آن دست و پنجه نرم می‌کند و در طول داستان پشت سر می‌گذارد بسیار پیچیده است. بنابراین فکر کردم اگر اقتباس درستی از کتاب انجام دهیم، می‌تواند فیلم زیبایی باشد.
امیلی واتسون در نقش یک راهبه نسبتاً بی‌رحم فوق‌العاده ظاهر شده است.
امیلی اولین انتخاب برای خواهر مری بود. من همیشه طرفدار او هستم. او به فیلمنامه پاسخ داد و گفت بله. و بعد از تیم میلانتس که در فصل ۳ «پیکی بلایندرز» با او کار کرده بودم، خواستم آن را کارگردانی کند. او کارگردانی خیره کننده است. او بلژیکی است و من لزوماً نمی‌خواستم یک فرد ایرلندی آن را کارگردانی کند. احساس کردم حتی اگر ایرلندی نباشد شاید بهتر باشد.
ساخت این فیلم به موفقیت خارق‌العاده «دختر آرام»، یکی دیگر از فیلم‌های باورنکردنی ایرلندی و همچنین اقتباسی از داستان کلر کیگان، مربوط می‌شود؟
ما در حین اسکار [۲۰۲۳] در حال تولید بودیم و از موفقیت آن فیلم بسیار خوشحال بودیم زیرا فیلم زیبایی است. دیدن این همه موفقیت در حین فیلمبرداری بسیار خوب بود.
«چیزهای کوچک مثل این» اولین فیلمی است که پس از مدتی در ایرلند فیلمبرداری کرده‌اید. آیا همین آن را کاملاً خاص کرده است؟
بله، فکر نمی‌کنم از حدود سال ۲۰۱۰ در کشورم فیلمبرداری کرده باشم. از آن زمان تاکنون تئاتر زیادی در آنجا انجام داده‌ام، اما فیلمی نساخته‌ام. بنابراین خیلی خوب بود که برگشتم و با گروه دوستانم که در گذشته با آنها در فیلم‌ها کار کرده‌بودم، کار کردم.
با «اوپنهایمر» و حالا این فیلم، آیا کیلین مورفی جدیدی پس از «پیکی بلایندرز» را تجربه می‌کنیم؟
نمی‌دانم فقط دارم کار می‌کنم. در طول «پیکی بلایندرز» هم کار می‌کردم. بنابراین، برای من، این فقط کار است. فکر می‌کنم اگر از هر بازیگری بپرسید، هیچ‌کدام از ما برنامه‌ای در ذهن نداریم، این کاملاً تصادفی است و بستگی به چیزی دارد که سر راهتان قرار می‌گیرد. گاهی اوقات شما کمی در آن جایگاه تعیین کننده‌تری دارید، مثل همین فیلم. چون من تولیدکننده هم بودم کمی متفاوت بود. اما از نظر برنامه پنج ساله، نه من چنین برنامه‌ای ندارم، فقط سعی می‌کنم کیفیت را بالا نگه دارم.
این اولین پروژه از شرکت تولیدی خودتان «فیلم‌های بزرگ» است. تصور می‌کنم که این نام با توجه به عنوان «چیزهای کوچک مانند این» انتخاب شد.
فکر کردیم اگر آن را «چیزهای کوچک» بنامیم، ممکن است کمی غیر جاه‌طلبانه باشد.
باید درباره دنباله‌های «۲۸ روز بعد» که تازگی خبرش منتشر شده هم بپرسم. آیا جیم پیک برای «۲۸ سال بعد» برمی‌گردد؟
در این مرحله نمی‌توانم چیز بیشتری بگویم. اما من همیشه گفته‌ام که دوست دارم در فیلم بعدی نقش داشته باشم زیرا آن فیلم همه چیز را برای من تغییر داد و من به آن فیلم و آن بچه‌ها الکس [گارلند] و دنی [بویل] علاقه زیادی دارم. من هیچ وقت فیلم‌های خودم را تماشا نمی‌کنم، به جز آن فیلم. همیشه در حوالی هالووین پخش می‌شود و در طول همه گیری مردم دایم برای من کلیپ می‌فرستادند و من آن را به فرزندانم هم نشان دادم. آن فیلم واقعاً هنوز سرپا ایستاده است، باوجود اینکه حدود ۲۳ سال سنش است. بنابراین من واقعاً هیجان زده هستم که گروه را دوباره گرد هم بیاوریم تا یکی دیگر بسازیم.
تماشای عملکرد خودت در بیش از ۲ دهه بعد از فیلم چگونه است؟
آنقدر که پیش بینی می‌کردم نقدهای زیادی بگیرم نبوده است. اما قطعاً بهتر شده‌ام زیرا در ۳ فصل آخر «پیکی» به‌عنوان مدیر اجرایی کار کردم و درگیر همه آنها شدن از برش و تدوین، و بعدش هم تولید «چیزهای کوچک» یعنی باید فقط تماشا کنی و فقط به دنبال داستان‌های تاثیرگذار بعدی بگردی.
شما واقعاً هرگز کسی نبوده‌اید که فعالانه به دنبال کانون توجه باشید. چگونه با موفقیت فصل جوایز و همه توجهی که به آن می‌شود کنار آمدید؟
فکر می‌کنم در این زمینه خیلی بهتر می‌شوم. دیدن تجلیل از یک فیلم و ارتباطی که با تماشاگران ایجاد کرده و سپس دیدن تجلیل آن توسط همتایان خود در صنعت بسیار جذاب است. بزرگترین امتیاز برای من، معاشرت با همبازی‌هایم و کریس (نولان) بود و بعد از آن ملاقات با دیگر فیلمسازان، بازیگران و دیگر تهیه‌کنندگان. چون این کاری است که در نهایت انجام می‌دهی، در نهایت در اتاق‌ها با این افراد با استعداد هستی و من واقعاً از آن لذت می‌برم زیرا معمولاً هرگز دنبال این برنامه‌ها نیستم.
منبع: مهر
انتهای پیام/
کد خبر: 1229760 برچسب‌ها اخبار سینما
نفر چهارم تنیس روی میز جهان مغلوب نوشاد عالمیان شد