سفره پر خیروبرکتی به وسعت دریا برای ساحل‌نشینان مکران
تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۲۹۲۱۸
شرایط محیطی و وضعیت جغرافیایی مطلوب و مناسب، شهرستان های ساحلی چابهار، کنارک و دشتیاری را به بهشت آبزی پروری تبدیل کرده بطوریکه توسعه صید صنعتی و تجاری یکی از کلیدهای رشد منطقه بوده و درآمدهای آن حتی می تواند با درآمدهای نفتی رقابت کند.
علاوه‌بر صید و پرورش ماهی و میگو قابلیت‌های دیگری در زمینه پرورش آبزیانی نظیر انواع جلبک‌های دریایی، خیار دریایی، لابستر، آرتمیا و آبزیان زینتی در سواحل مکران نیز وجود دارد که برای بهره برداری بهینه نیازمند توجه و توسعه و سرمایه گذاری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اشتغالزایی دریایی در سواحل مکران موجب توسعه، آبادانی و افزایش درآمد خانوارهای روستایی شده است بطوریکه هم اینک از گواتر دشتیاری تا درک زرآبادکنارک ۲۵ هزار صیاد در قالب ۳۵ تعاونی صیادی در آبهای ساحلی شهرستان های کنارک و چابهار به وسیله ۹۰۷ فروند لنج شامل ۵۰۱ فروند لنج برودتی، ۴۰۶ فروند لنج یخی و یکهزار و ۴۳۰ فروند قایق مشغول صید و صیادی هستند.
این صیادان در ۹بندر ماهیگیری و ۲ جایگاه تخلیه صید شامل تیس، شهرکنارک، رمین، زرآباد، پزم، هفت تیر شهر چابهار، بریس، گواتر، جُد، تنگ و پسابندر و ۶ شهرک و ناحیه صنعتی با بیش‌از ۱۰۰ واحد تولیدی صنایع شیلاتی در جنوب سیستان و بلوچستان فعال هستند.
صیادان این استان سالانه ۳۱ درصد صیدکل کشور، ۳۶ درصد صید آبهای جنوب کشور و ۲۰ درصد کل تولید آبزیان کشور (صید و آبزی پروری) را انجام می‌دهند که این فعالیت‌ها چابهار و کنارک را در رتبه دوم صید در اقیانوس هند بعد از اندونزی و رتبه اول صید در غرب اقیانوس هند قرار داده است.
چابهار و کنارک همچنین با دارا بودن ۴۲ درصد سهم صید در میان استان‌های جنوبی، ۴۰ درصد سهم صید ایران و تامین بیش‌از ۶۰ تا ۷۰ درصد ماهیان صنعتی نقش مهم و بسزایی در اشتغالزایی و اقتصاد کشور ایفا می‌کنند.
براساس برآورده های اداره کل شیلات سیستان وبلوچستان در حدود ۳۰۰ هزار فرصت شغلی در حوزه شیلات شهرستان های چابهار، دشتیاری و کنارک تعریف شده که بیشتر در زمینه پرورش میگو، صید با کشتی های پیشرفته روز دنیا، پرورش ماهی در قفس، تکثیر آبزیان، ایجاد صنایع و کارخانه های وابسته، است.
سیستان و بلوچستان چهار سال پیاپی در رتبه نخست صید کشور
مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این استان ظرفیت‌های فراوانی در زمینه صید آبزیان (ماهی و میگو)، پرورش ماهی در قفس و ایجاد کارخانه‌های فرآوری و بسته‌بندی دارد و بندر چابهار با موقعیت راهبردی و متصل به آبهای آزاد، بزرگترین بندر اقیانوسی کشور محسوب می‌شود و از این لحاظ اهمیت زیادی برای سرمایه‌گذاران دارد و سازمان شیلات ایران نیز در تلاش برای ایجاد اشتغال تا ۳۰۰ هزار نفر در این بندر است.
محمد شهلی‌بر افزود: شیلات یکی از بهترین ظرفیت های اقتصادی برای ایجاد اشتغال در این استان است و صیادان زحمتکش با کار و تلاش شبانه روزی توانسته‌اند در چهار سال گذشته رتبه نخست صید در کشور را بدست آورند.
وی بیان کرد: سیستان و بلوچستان در سال ۱۳۹۴ با ۲۳۱ هزار تن صید، سال ۱۳۹۵با ۲۵۱ هزار تن، سال ۱۳۹۶حدود ۳۰۲ هزار تن و سال ۱۳۹۷حدود ۳۴۰ هزار تن رتبه نخست کشوری را کسب کرده که این افتخار بزرگ چهار ساله حاصل تلاش بیش از ۲۵ هزار صیاد در ۱۱ بندر صیادی چابهار و کنارک است.
اشتغالزایی ۲۵ نفر در هر لنج
لنج های یخی در طول سال می توانند به فعالیت صید و صیادی مشغول باشند ولی لنج های برودتی در تیر و مرداد استراحت دارند و در نیمه دوم شهریور پس از استراحت و بازسازی و تعمیر لنج بار دیگر به دریا می روند. معمولا هر لنج برودتی حدود ۴۵ روز تا یک ماه در دریاست و در طول فصل صید سه تا چهار بار می تواند صید را انجام دهد.
در لنج های برودتی ۱۵ تا ۲۵ نفر، قایق ۲ نفر و لنج های یخی هفت تا ۱۰ نفر مشغول به کار هستند.
لنج های برودتی در صیدگاه های مشترک صید می کنند، این لنج ها بیشترین اشتغال را در حوزه صید و صیادی ایجاد کرده اند.
اشتغال ۲ نفر در هر هکتار مزارع پرورش میگو
مدیرکل شیلات سیستان وبلوچستان گفت: چابهار به دلیل نزدیکی به خط استوا نسبتا گرم و مرطوب است و درجه حرارت سواحل این شهرستان در هشت ماه از سال مناسب برای پرورش میگوست که این امر سبب شده تا کارشناسان، این منطقه را به بهشت آبزی پروری تشبیه کنند.
شهلی‌بر با بیان اینکه هر هکتار از مزارع پرورش میگو در این شهرستان برای ۲ نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم شغل ایجاد می‌کند، خاطرنشان کرد: سایت پرورش میگوی شهید صنعتی گواتر در ۱۲۰ کیلومتری مرکز شهرستان چابهار و در نزدیکی مرز پاکستان با حدود چهار هزار هکتار اراضی یکی از مناطق مستعد برای کشت و برداشت میگو است.
وی افزود: میگوی تولید شده در گواتر چابهار به دلیل اینکه در منطقه‌ای ساحلی با درجه حرارت مناسب، پاکیزه و به دور از آلودگی‌های صنعتی و شهری، نزدیکی به خط استوا و هوای نسبتاً گرم و مرطوب و بادهای موسمی مونسون پرورش داده می شود، از کیفیت بالایی برخوردار است.
مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان با اشاره به اینکه از حضور سرمایه‌گذار جدید برای احیا مزارع سایت پرورش میگوی گواتر استقبال می‌شود، بیان کرد: ظرفیت‌های آبزی پروری نوار ساحلی چابهار وکنارک بی‌نظیر است.
شهلی‌بر ادامه داد: سرمایه گذاران علاقه‌مند به سرمایه گذاری در این زمینه می توانند برنامه‌ها و اهداف خود را برای سرمایه گذاری ارائه تا پس از بررسی فعالیت شان را آغاز کنند.
وی تصریح کرد: زمان ذخیره سازی میگو از ابتدای فروردین تا پایان اردیبهشت و زمان برداشت نیز حدود ۹۰ روز بعد از آن است.
مدیرکل شیلات سیستان و بلوچستان گفت: ورود سرمایه گذاران به حوزه شیلات و اجرای برنامه ها و اهداف برای سرمایه گذاری و فعالیت در حوزه پرورش آبزیان بویژه جلبک و خیار دریایی می‌تواند براحتی و در کمترین زمان بازگشت سرمایه و سود قابل توجه را به دنبال داشته باشد.
وی ادامه داد: ظرفیت‌ها و توانمندی‌های شیلاتی محرک توسعه اقتصادی سواحل بکر مکران است که می‌توان با سرمایه‌گذاری بیشتر در این حوزه علاوه بر ایجاد اشتغال برای بیش از ۳۰۰ هزار نفر و نقش‌آفرینی گسترده در صادرات آبزیان و ارزآوری، زمینه توسعه هرچه سریعتر سواحل مکران را فراهم کرد.
شهلی بر افزود: چابهار و کنارک ۲ شهرستان ساحلی زیبا و با ظرفیت‌های فراوان در حوزه گردشگری، شیلات، اقتصادی، تجاری، ترانزیتی و اشتغالزایی به دلیل نزدیکی به خط استوا نسبتا گرم و مرطوب و درجه حرارت سواحل این شهرستان در طول سال مناسب برای پرورش میگو، صید و صیادی و بویژه تن ماهیان است.
وی با اشاره به اینکه ۲۰ سایت مستعد پرورش میگو به مساحت حدود ۴۲ هزار هکتار در سواحل چابهار، دشتیاری و کنارک شناسایی شده است، خاطرنشان کرد: منطقه گواتر و رودیک با ساحلی پاکیزه و بدور از آلودگی‌های صنعتی و شهری بهترین مکان برای پرورش میگو در کشور است.
به گزارش ایرنا چابهار به عنوان بزرگترین بندر اقیانوسی جمهوری اسلامی ایران خارج از خلیج فارس و تنگه هرمز نقش بسیار مهمی در توسعه تجارت، صادرات و واردات کالا و صید و صیادی دارد و با توجه به تاکید رهبر معظم انقلاب بر توسعه سواحل مکران و اجرای طرح‌های مهم توسعه از سوی دولت تدبیر و امید در حال پیشرفت و تبدیل شدن به یکی از بنادر مهم دنیا است.
چابهار از توابع استان سیستان و بلوچستان در ۶۴۵ کیلومتری جنوب زاهدان مرکز این استان قرار دارد.
برچسب‌ها سیستان و بلوچستان چابهار اشتغال زایی کنارک سازمان شیلات ایرانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: سیستان و بلوچستان چابهار اشتغال زایی کنارک سازمان شیلات ایران سیستان و بلوچستان چابهار اشتغال زایی کنارک سازمان شیلات ایران مدیرکل شیلات سیستان سیستان و بلوچستان چابهار و کنارک سرمایه گذاری سواحل مکران صید و صیادی آبزی پروری پرورش میگو ظرفیت ها هزار تن لنج ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۲۹۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سند بسیار مهم درباره سفره‌های آب زیرزمینی؛ چرا همه سکوت کرده‌اند؟!
فرارو- خطر فرونشست زمین در برخی از نقاط کشور، مدت‌هاست مورد توجه کارشناسان حوزه محیط زیست قرار گرفته؛ خطری که هر چند وقت یکبار و با شنیدن اخبار فرونشست زمین در نقاط مختلف کشور، منجر به افزایش نگرانی‌ها می‌شود. علی بیت اللهی رئیس مرکز زمین‌شناسی مرکز تحقیقات راه مسکن و شهرسازی اخیرا در این باره گفته است: «با توجه به توسعه پهنه‌های فرونشستی زمین در کشور و فروافتادن خودرو‌ها به درون شکاف‌ها و فیشر‌های فرونشستی (در چند مورد)، نصب علائم هشدار دهنده، در زون‌های پرخطر فرونشست زمین، ضروری است.»
به گزارش فرارو، بیت اللهی در اظهار نظر دیگری نیز گفته است: «یک مطالعه جهانی درخصوص نرخ فرونشست زمین در کشور‌های مختلف انجام شده و نشان می‌دهد حدود ٣ تا ۵ درصد پهنه‌های فرونشستی زمین در کل دنیا دارای نرخ فرونشست بین ١٠ تا ١۵ سانتیمتر است. یعنی فرونشست و پهنه فرونشستی که نرخ بالای ١٠ تا ١۵ سانتیمتر داشته باشند، در دنیا به ندرت دیده می‌شود و نرخ فرونشست عمده پهنه‌ها زیر ١٠ سانتیمتر است. اما در ایران نرخ فرونشست در این پهنه‌ها به بالای ١۵ سانتیمتر می‌رسد.»
بر اساس آمار‌های رسمی کشور، نرخ فرونشست در برخی از نواحی استان کرمان به ۴٠ سانتیمتر می‌رسد و در جنوب استان البرز و در نزدیکی پایتخت نرخ فرونشست بالای ٣٠ سانتیمتر در سال است. همچنین در برخی از نواحی استان اصفهان نرخ فرونشست به بیش از ١۵ سانتیمتر در سال می‌رسد. در جنوب تهران نرخ فرونشست بالای ٢٠ سانتیمتر در سال ثبت شده و برخی از نواحی ورامین نرخ فرونشست بالای ٢٠ سانتیمتر در سال دارد. اغلب کارشناسان معتقدند خشکسالی و برداشت بی رویه منابع آبی زیرزمینی در تشدید بحران فرونشست زمین در کشور، بی تاثیر نیست.
نگاهی به آمار‌های جهانی نشان می‌دهد که هند و برخی از ایالات آمریکا و چین بالاترین نرخ‌های فرونشست جهان را دارند. اما مسئله این است که بین ایران و این کشور‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد. متاسفانه، پهنه‌های فرونشستی ایران محدود به مناطق خاصی نیست و در بسیاری از استان‌های کشور توسعه یافته است. با توجه به این شرایط پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که دولت برای مبارزه با بحران فرونشست زمین و کاهش آبهای زیرزمینی چه برنامه‌ای دارد و آیا می‌توان با برنامه ریزی، مانع از تشدید این بحران در کشور شد؟ محمد درویش پژوهشگر و فعال محیط زیست در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:
هیچ آبی در سفره‌های آب زیرزمینی کشور باقی نماندهمحمد درویش به فرارو گفت: «بحران فرونشست زمین از ابتدای دهه ۱۳۸۰ در کشور جدی شد و نخستین هشدار‌ها نیز در همین دوره توسط صاحب‌نظران مطرح شد. آن‌ها هشدار می‌دادند که با این روند برداشت از سفره‌های آب زیرزمینی، دیر یا زود با بحران فرونشست زمین و ایجاد فروچاله‌ها و شکاف‌ها رو به رو خواهیم شد. اما متاسفانه هیچ توجهی به این هشدار‌ها نشد واین وضعیت ادامه پیدا کرد تا رسیدیم به زمان فعلی. در گزارش سال ۲۰۰۵ سازمان زمین شناسی اعلام شد که در بخش‌هایی از تهران و در جنوب غربی پایتخت در دشت شهریار، تا ۳۶ سانتی متر در سال به شکل نقطه‌ای شاهد فرونشست زمین هستیم، در معین‌آباد ورامین تا ۲۰ سانتی متر و در ابردژ ۲۵ سانتی متر، فرونشست داریم. همچنین در مناطق جنوب غربی استان البرز و در پایاب رودخانه فررود (مرز بین استان‌های قزوین و البرز) و در بویین زهرا نیز شاهد شکاف‌هایی بودیم. اکنون، از این گزارش نزدیک به ۲۰ سال گذشته است و پس از این گزارش، در سال ۲۰۱۰، سازمان زمین شناسی اعلام کرد که بخش‌هایی از استان فارس بین دشت جهرم و فسا به شکل نقطه‌ای با میزان فرونشستی مواجه شده که حتی از ۳۰ سانتی متر هم گذشته و به ۵۴ سانتی متر در سال رسیده که بالاترین رکوردی است که در جهان ثبت شده بود.»
وی افزود: «اکنون، چنین فرونشست‌هایی در کشور ما رخ نمی‌دهد. یعنی رکورد‌ها در حد ۵۴ سانتی متر و ۳۶ سانتی متر نیست. رکورد‌ها کمتر شده، اما این خبر خوب و مثبتی نیست. دلیل این که رکورد‌ها کمتر شده این است که اکنون آبی باقی نمانده که از زیر زمین کشیده شود و در اثر این حرکت، سطح زمین فرو برود. در حال حاضر کفگیر بسیاری از آبخوان‌ها (سفره‌های آب زیرزمینی) به ته دیگ خورده یا به زودی به ته دیگ می‌خورد. گزارشی که کمیته مقابله با خشکسالی در وزارت کشور منتشر کرده و ریاست آن بر عهده خانم بنفشه زهرایی است نشان می‌دهد که تا کمتر از ۱۰ سال دیگر بیش از ۲۰ درصد از آبخوان‌های ما کاملا از آب تهی می‌شود و با بحران مهاجرت‌های گسترده رو به رو خواهیم بود.»
صدای منتقدان در «سند امنیت غذایی کشور»این فعال محیط زیست در ادامه گفت: «به دلیل همین هشدار‌های جدی، بیش از ۱۵۰ کارشناس، عالی رتبه کشور از سازمان‌های مختلف از وزارت جهاد کشاورزی تا وزرات نیرو و سازمان‌های مختلف دیگر گرد هم نشستند و سندی را تنظیم کردند که سال گذشته در اردیبهشت ماه توسط رئیس جمهور تصویب شد و در تیرماه طی مراسمی در ساختمان مشروطه و در حضور رئیس مجلس و بسیاری از مقامات دیگر ابلاغ شد. در سند «امنیت غذایی ایران» برای نخستین بار صدای منتقدان شنیده شده یعنی در این سند گفته شده که میزان مصرف آب در بخش کشاورزی باید تا افق ۱۴۱۱ دست کم ۳۰ میلیارد متر مکعب کاهش پیدا کند و از ۸۱ میلیارد متر مکعب به ۵۱ میلیارد متر مکعب کاهش پیدا کند. این بزرگترین دستاورد و پیام امیدبخشی است که از حاکمیت شنیدیم که این مسئله را بالاخره جدی گرفت. تا پیش از این و در قالب اتهام‌های مختلف می‌گفتند که شما به دنبال این هستید که ما به کشور‌های دیگر وابسته شویم و به عبارتی متوجه اهمیت امنیت غذایی و نابودی منابع آب شیرین نبودند.»
وی افزود: «در این سند تاکید شده است که تا سال ۱۴۱۱ ناترازی آبخوان‌ها باید به ۱۰۵ میلیارد متر مکعب کاهش پیدا کند. در حال حاضر با ۱۵۰ میلیارد متر مکعب ناترازی رو به رو هستیم و یعنی مطابق سند امنیت غذایی باید ۴۵ میلیارد متر مکعب کاهش ناترازی داشته باشیم و نرخ فرسایش خاک نیز باید دست کم ۲۰ درصد کاهش داشته باشد. این‌ها علامت‌هایی است که نشان می‌دهد بالاخره این خطر به رسمیت شناخته شده است. در حال حاضر در آستانه نخستین سال اجرای سند هستیم و به حدی فشار آورده ایم که سرانجام دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی که مسئولیت اجرای این سند را به عهده دارد و ریاست این دبیرخانه سند را ابلاغ کرده به دکتر پیام نکویی، معاون وزیرجهاد کشاورزی، حکمی داد تا براساس آن، گزارش عملکرد سال اول اجرای سند را مطالبه کند. مطالبه رسانه ها، فعالان و دانشگاهیان باید دقیقا همین اجرای سند امنیت غذایی باشد. باید امسال حداقل ۳ میلیارد متر مکعب در بخش کشاورزی و ۵ میلیارد متر مکعب در ناترازی‌ها کاهش را تجربه کنیم. به همین دلیل منتظریم تا ببینیم آیا سند به اهداف خود رسیده و دستگاه‌های اجرایی کشور موفق شده اند در راستای اهداف سند حرکت کنند یا خیر و اگر یکی از نهاد‌ها در این زمینه ناموفق بوده دولت، مجلس و دستگاه‌های دیگر چه واکنشی نشان می‌دهند؟»
سند مهمی که گمنام و مهجور مانداین کارشناس حوزه محیط زیست گفت: «نباید اجازه دهیم سند امنیت غذایی نیز به خاطره‌ها بپیوندد و سرنوشتی مثل «سند چشم انداز ۲۰ ساله کشور» پیدا کند. ما قرار بود در ۱۴۰۴ کشور اول منطقه باشیم. اما اکنون اگر افغانستان نبود، کشور آخر منطقه می‌شدیم. هیچکس خود را به اجرای سند ملزم ندانست. حتی رئیس جمهور وقت (آقای احمدی نژاد) که قرار بود هر سال گزارش پیشرفت سند را ارائه دهد، اعلام کرد ما اصلا این سند را قبول نداریم و با امکانات ما همخوانی ندارد و می‌توانیم بسیار بیشتر از این سند رشد کنیم. ایشان می‌گفت ما چرا باید تا سال ۱۴۰۴ برای رشد کردن صبر کنیم؟ ما همین حالا هم قدرت اول منطقه هستیم. این طرز فکر جاری و ساری بود تا به وضعیت فعلی رسیده ایم. به همین دلیل است که نگرانم و تاکید دارم که امیدوارم سند غذایی کشور نیز از دست نرود و مغفول نماند.»
وی افزود: «سازمان حفاظت از محیط زیست، وزارت کشور، وزارت نیرو، سازمان برنامه و بودجه و وزارت جهاد کشاورزی از مهمترین سازمان‌هایی هستند که در حوزه پیشگیری و کنترل شرایطی مثل فرونشست زمین مسئولیت دارند و باید به عنوان زیرمجموعه‌های دولت، تلاش کنند. از سال ۱۳۹۹ پیش نویس سند تنظیم شد و بار‌ها چکش کاری شد و رفت و برگشت تا بالاخره سال ۱۴۰۲ تصویب شد. در حال حاضر همه دستگاه‌های اجرایی، موظف به اجرای این سند هستند. اگر خوش بین باشیم و بگوییم سند به شکل کامل اجرا شود و هر سال ۳ میلیارد متر مکعب در حوزه آب بخش کشاورزی و ۵ میلیارد متر مکعب در ناترازی آبخوان‌ها صرفه جویی کنیم، امید زیادی در افزایش تاب آوری زمین ایجاد می‌شود، اما همه این‌ها در گرو اجرای سند است. رئیس جمهور از روزی که این سند را امضا کرده حتی یکبار در هیچ سخنرانی درباره اهمیت این امضا و این سند صحبت نکرده اند. چطور ممکن است چنین سند مهمی مورد توجه ایشان قرار نگیرد. چطور ممکن است آقای قالیباف که پای این سند را امضا کرده و در مراسم ابلاغ آن حضور داشته در هیچ گفتگویی یا در صحن مجلس به این سند اشاره نکند؟ متاسفانه حتی رسانه‌ها نیز به این سند و اهمیت آن نمی‌پردازند. گویی برخی مسئولین بدشان نمی‌آید که موضوعات اساسی را پشت گوش بیندازند و بگویند مسئولان بعدی که سر کار بیایند فکری به حال مشکلات کشور خواهند کرد. این روش مدیریتی در کشور باب شده که امروز را بگذرانیم و فردا هر چه شد به ما مربوط نیست.»
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است