بیانیه جدید پارس جنوبی: از حق مردم جم دفاع می‌کنیم/ مسائل برای ما شبهه‌برانگیز است
تاریخ انتشار: ۱۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۴۴۷۶۷
خبرگزاری میزان- باشگاه پارس جنوبی جم پس از اظهارات مدیران تیم فوتبال استقلال، بیانیه‌ای جدید علیه آبی‌‌پوشان تهرانی صادر کرد. تاریخ انتشار: 19:40 - 16 تير 1399 - کد خبر: ۶۳۵۲۹۹
خبرگزاری میزان- پس از اینکه تیم فوتبال استقلال برای رویارویی با پارس جنوبی جم راهی جم نشد، باشگاه پارس مجدداً بیانیه‌ای صادر کرد که متن آن به شرح زیر است:
«اولاً رفتار باشگاه استقلال و آقای رمضانی به عنوان مدیر تیم استقلال خیلی خنده‌دار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مسلماً رفتار و نوع گفتاری که مدیر تیم استقلال داشتند خنده‌دار است، نه نامه باشگاه پارس جنوبی که بر اساس قوانین مسابقات به فیفا ارسال خواهد کرد. جالب اینجاست که صبح اعزام تیم به عسلویه، سه بازیکن تیم با اعلام تست مثبت همراه می‌شوند و در ادامه در فرودگاه اعلام می‌شود این تعداد به بالای ۱۲ نفر افزایش یافته است.
امیدواریم آقای رمضانی که در مکتب خانواده حجازی حضور دارند، کمی از صداقت و شجاعت او در این زمینه بهره ببرند و با عدم اطلاع از قوانین به باشگاه پارس جنوبی تهمت نمی‌زدند. وقتی ناظر بازی و فدراسیون طبق قوانین در زمین حاضر می‌شوند و قانون نیز همین را می‌گوید، حضور پارس جنوبی در زمین خنده‌دار است یا عدم صداقت دوستان؟
آقای خلیلیان نیز اعلام کردند که بازیکنان استقلال باید قرنطینه شوند و این درخواست بدون در نظر گرفتن راستی‌آزمایی انجام می‌شود، اما ایشان همان روز در دفتر معاون ورزشی - پزشکی باشگاه استقلال، جلسه ستاد کرونا در ورزش را برگزار کردند. این مسائل برای ما شبهه‌برانگیز است.
آقای لطیفی به عنوان پیشکسوت استقلال هم در بخش دیگری از صحبت‌های خود، این باشگاه را خطاب قرار داده است، اما ایشان هم قطعاً باید این موضوع را اطلاع داشته باشند که اگر استقلال در زمین حضور می‌یافت و نفراتش به حد نصاب نمی‌رسید، بازی به تعویق می‌افتاد؛ نه اینکه به طور کلی و بدون اعلام رسمی سازمان لیگ تصمیم به عدم سفر و حضور در این دیدار داشته باشند. آقای لطیفی اگر به عنوان مربی شناخت لازم از قوانین داشتند، کمی با آگاهی بیشتری صحبت می‌کردند تا در رسانه ملی اقدام به تهمت نکنند.
با این حال باشگاه حق قانونی خود می‌داند با توجه به شرایط شکل گرفته، پیگیر تمامی اتفاقات رقم خورده بوده و از حق قانونی بازیکنان و خصوصاً مردم و هواداران جم دفاع کند».
بیشتر بخوانید: نقش پُررنگ کرونا در صعود و سقوط استقلال و پارس جم!انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: پارس جنوبی جم پارس جنوبی جم استقلال باشگاه پارس پارس جنوبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۴۴۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معمای کف و سقف مجاز حجاب
پس از پیروزی انقلاب و روی کار آمدن جمهوری اسلامی،سبک زندگی مردم و به ویژه پوشش افراد، چه زن و چه مرد به یک مناقشه پایان ناپذیر بدل شد و این مسئله امر تازه ای نیست که مثلا ربطی به مرگ مهسا امینی و وقایع پس از آن داشته باشد. همه به یاد می آورند سال های اول انقلاب را که بر روی دست جوانان با پیراهن آستین کوتاه رنگ پاشیده می شد و یا حتی پوشیدن لباس های رنگی ممنوع بود. همین چند سال پیش بود که سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی، پوشیدن چکمه را مظهر تبرج و آن را غیر قانونی اعلام کرده بود. اما چرا این مناقشه در جامعه ایران قابل حل نیست؟ بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اجتماعی دلیل تداوم چالش میان حکومت و مردم بر سر حجاب را عدم پذیرش این قانون از سوی مردم می دانند. اما به نظر می رسد مسئله فراتر از این امر است. در جوامع اقتدارگرا، اغلب قوانینی وضع می شود که مقبول عامه نیست ولی همان قوانین،بی‌کم و کاست با قدرت از سوی حکومت اعمال می شود. در ایران، با استناد به دین مبین اسلام که دین اکثریت قاطع مردم است، قوانین شریعت اجرا می شود. اما افراد برداشت های فردی خود را از برخی امر دینی دارند. از سوی دیگر بخش بزرگی از قوانین شرع، بیشتر امری فردی است که تعهد فرد به خدای او و مجازاتش هم الهی است. بر همین مبنا، افراد، اعمال مجازات از سوی حکومت، برای امری که بین آنها و پروردگارشان است را نمی پذیرند. با این حال مشکل در این هم نیست چرا که آن چیزی که به نام حجاب در ایران مورد مناقشه بین افراد جامعه با حکومت شده، چندان ربطی به پوشش شرعی ندارد. بر اساس شرع اسلام جز وجه و کفین هیچ بخشی، حتی به اندازه یک تار مو از بدن زن، نباید در معرض دید نامحرم باشد. چنین حجابی در ایران در بین اکثریت زنان جامعه رواج ندارد و آن حدی هم که حکومت بدان رضا داده بسیار نازلتر از حد شرعی است. اما همین میزان از حجاب مورد تایید حکومت هم مقبول بخش بزرگی از جامعه نیست و خود نظام سیاسی هم به این واقعیت اگاه است کماینکه وقتی فرمانده نیروی انتظامی دلیل عدم ورود روسای سابق جمهوری، به مسئله برخورد با بی حجابی را، ترس آنها از ریزش آرایشان می داند، یعنی او به زبان دیگر می گوید که کاندیدای ریاست جمهوری که مدافع برخورد با بی حجابان باشد در انتخابات رقابتی رای نمی آورد، چرا که اکثریت مردم موافق برخورد ماموران با بی حجابی نیستند. از سوی دیگر حکومت مایل است که اجبار به حجاب را در محدوده امر دینی نگه دارد تا آن را نه خواست حکومت و امری حکومتی بلکه خواست خدا و دین قلمداد کند و چون این حجاب با حجاب شرعی تفاوت فاحشی دارد، قادر به تعیین حدود و ثغور برای آن نیست و قوانین مربوط به آن هم دقیقا به همین علت از منطق کافی برای اجرا برخوردار نیستند؛ برای مثال همانگونه که در بالاتر هم گفته شد یک روز پوشیدن چکمه جرم بود و امروز نیست یا پوشش مهسا امینی که در آن روز توسط پلیس دستگیر شد امروز دیگر نه تنها جرم نیست که حتی آرزوی حکومت است یا مثلا اگر زنی امروز با پوشیدن کلاه تمام موهای خود را به پوشاند مرتکب جرم شده اما اگر یک شال ده سانتی متری بر سر کند که ده سانت از موهایش از جلو و نیم متر موهایش از عقب پیدا باشد از منظر قانونی ایرادی ندارد. در واقع نظام سیاسی قادر نیست که معیار شفافی را به عنوان پوشش حکومتی مشخص کرده و همان را اعمال کند. در این شرایط نه مردم می دانند تکلیفشان با حکومت چیست نه مامور حکومت می داند که دقیقا از مردم چه می خواهد. در واقع چیزی در میان است که سقف و کف آن نامشخص است. حال چگونه ممکن است قانونی لازم‌الاجرا شود اما حدود آن مشخص نباشد؟ تا کنون تنها ماده قانونی برای حجاب تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی بوده که در آن بر رعایت حجاب شرعی که همان وجه و کفین است تاکید شده و اگر قرار باشد نیروی انتظامی قانون مربوط به حجاب را اجرا کند باید بر همان مبنا، همه زنانی که حتی یک تار مویشان پیداست را دستگیر کنند. در قانون جدید هم که هنوز تصویب نشده بر پوشیدگی همه موی سر بانوان تاکید شده است. یعنی در هر صورت باید حکومت اول مشخص کند چه میزان از برهنگی سر مجاز است. قطعا حکومت نمی تواند شفاف اعلام کند که مثلا بیرون بودن بخشی از موی سر ایراد ندارد چرا که این دیگر حجاب شرعی نیست. در آن صورت باید اعلام کند که این یک پوشش اجباری حکومتی است اما حاکمیت، مایل نیست در مظان چنین اتهامی قرار گیرد و به اقتدارگرایی در حجاب متهم شود ولی تا زمانی که تکلیف حد و مرز تشخیص حجاب از بی‌حجابی روشن نشود، خروجی این قانون ،جز نمایش نزاع مردم و حکومت، چیز درخور دیگری ندارد و این چالش، به دلیل اجرای سلیقه ای از سوی مجریان و مردم اجتناب‌ناپذیر است. 2121 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901041
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز