مخالفت می‌کنم؛ پس هستم
تاریخ انتشار: ۲۳ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۱۳۲۳۴
«الگوی جدید قراردادهای نفتی نوع تکامل‌یافته بیع متقابل سنتی ماست که البته الان می‌گوییم سنتی. یک موقعی بیع متقابل خودش قرارداد نوینی بود که عده‌ای مخالفش بودند و تا پای جان هم (بر سر نظرشان) ایستاده بودند، اما بعد که صحبت الگوی جدید قراردادهای نفتی شد، گفتند همان بیع متقابل خوب است؛ خب شما که زمانی با بیع متقابل هم مخالف بودید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این جملات را وزیر نفت گفت. بیژن زنگنه در آیین امضای قرارداد توسعه میدان یاران از انتقادهایی که نسبت به تدوین الگوی جدید قراردادهای نفتی یا راه‌اندازی شرکت‌های E&P در کشور مطرح شده بود، یاد کرد و با اشاره به سابقه مخالفت‌ها با قراردادهای بیع‌متقابل یا شکل‌گیری شرکت‌هایی مثل پتروپارس و مپنا، گفت «هرچه جدید باشد، عده‌ای مخالفش هستند.»
نخستین بار نیست که زنگنه به این انتقادها و مخالفت‌ها اشاره می‌کند؛ غرض از این نوشته هم تکرار مکررات نیست. فقط یک پرسش ساده: چرا اغلب با راهکارها و ایده‌های جدید مخالفت می‌شود؟ یک مرور ساده نشان می‌دهد سایه مخالفت‌ها و اتهام‌زنی‌ها در هر مقطعی به شکلی بر صنعت سنگینی کرده است. به‌تازگی گفت‌وگویی مربوط به سال ۸۹ از یکی از مدیران نفتی می‌خواندم که در بخشی آمده بود «این توهین بزرگی به بدنه کارشناسان و کارکنان صنعت نفت است که گفته می‌شود نفتی‌ها قرادادی امضا می‌کنند که منافع کشور در آن دیده نمی‌شود.» مصادیق بسیار است. کیهان که روزگاری ماهیت پتروپارس را «شترمرغی» توصیف می‌کرد و نسبت به واگذاری پروژه‌ها به این مجموعه معترض بود، پارسال با ذوق‌زدگی از واگذاری کامل توسعه فاز ۱۱ به این شرکت نوشت. مپنا که به زعم برخی حیاط خلوت سیاسی تعبیر می‌شد، حالا از نگاه همان‌ها نماد توانمندی صنعت ایران است. مرور بخشی از صحبت‌های محسن صفایی‌فراهانی درباره روند شکل‌گیری مپنا به این بهانه خالی از لطف نیست «بدنه وزارت نیرو به هیچ عنوان شرکت مپنا را نمی‌پذیرفت و مشکلات زیادی داشتیم. در شب‌نامه‌هایی که علیه‌مان پخش می‌کردند، موضوع برعکس جلوه داده می‌شد و در حالی که ما نگاهمان عمدتاً به ساخت داخل بود، از ما به‌عنوان نوکران غرب نام می‌بردند. می‌نوشتند آقای صفایی‌فراهانی جا پای آمریکا را صاف می‌کند و جاده آسفالته درست می‌کند که آنها وارد کشور شوند. به این صورت سعی می‌کردند فضا را آلوده کنند که خوشبختانه با روشن شدن نخستین بویلر نیروگاه اراک و پس از آن وارد مدار شدن آن این فضا شکسته شد». آنها که در دولت دهم و زمانی که صحبت از واگذاری برخی میدان‌ها در قالب مشارکت در تولید داغ شده بود، می‌گفتند «بهتر نیست به جای مشارکت در تولید، بیع متقابل را انعطاف‌پذیرتر و جذاب‌تر کنیم؟»، وقتی کار به جذاب کردن قراردادهای بیع متقابل رسید، باز فریاد مخالفت سر دادند؛ حتی عده‌ای فقط برای اینکه با الگوی جدید قراردادهای نفتی مخالفت کرده باشند، مشارکت در تولید را ارجح خواندند که زنگنه در مقطعی نسبت به این موضوع این‌گونه واکنش نشان داد: «گفته‌اند چرا قرارداد مشارکت در تولید امضا نکرده‌اید؟ من قرارداد PSA امضا کنم؟ اگر چنین کاری می‌کردم که شما سر من را از تنم جدا می‌کردید. شما با الگوی جدید قراردادهای نفتی مخالفت کردید، حالا چگونه از مشارکت در تولید صحبت می‌کنید؟»
این هفته یک قرارداد نفتی در قالب الگوی جدید قراردادهای نفتی برای توسعه و بهره‌برداری میدان مشترک یاران با یکی از شرکت‌های ایرانی صاحب‌صلاحیت در حوزه اکتشاف و تولید امضا شد. طبیعی است امضای این قرارداد به‌ویژه در شرایط کنونی که فضا برای کار و اشتغال چندان مساعد نیست، خبر مسرت‌بخشی بود. با امضای این قرارداد، یک شرکت ایرانی به‌مدت ۱۰ سال در یکی از میدان‌ها مشترک غرب کارون فعال خواهد بود و این روند به طور طبیعی ضمن ظرفیت‌سازی برای تولید، به رونق کسب‌وکارهای استان و اشتغال‌زایی برای نیروهای بومی هم کمک می‌کند. قرارداد یاران، ششمین قرارداد در اقلب الگوی جدید قراردادهای نفتی است و پنج قرارداد دیگر نیز با استفاده از توانمندی‌های عمدتاً ایرانی در حال پیگیری است. طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی که با عقب‌نشینی توتال و سی‌ان‌پی‌سی مواجه شد، از سوی شرکت ایرانی پتروپارس در دست اجراست. اجرای طرح توسعه پنج میدان نفتی غرب کشور (آبان و پایدارغرب - چشمه‌خوش، دالپری و پایدار شرق) در قالب دو قرارداد با کنسرسیوم‌هایی ایرانی - خارجی در دستور کار است. طرح توسعه سپهر و جفیر مانند توسعه یاران با اتکای کامل به ظرفیت شرکتی ایرانی دنبال می‌شود و مپنا هم در میدان‌های پارسی و پرنج مشغول فعالیت شده. امروز الگوی جدید قراردادهای نفتی زمینه فعالیت حداکثری شرکت‌های ایرانی را در طرح‌های کلان توسعه نفت و گاز فراهم کرده و مدت‌هاست دیگر از هیاهوها علیه این مدل قراردادی یا علیه E&P ها خبری نیست و حتی شاید در آینده‌ای نه چندان دور، منتقدان الگوی جدید قراردادهای نفتی آن را به‌عنوان سندی از افتخارهای خود معرفی کنند. دکتر شریعتی در وصف حال نیما (پدر شعر نو) بیان جالبی دارد که بی‌ارتباط با این موضوع نیست: «معمولاً کسانی اکثریت را خواهند داشت که حافظ وضع موجود باشند. نیما ۳۰ سال کارش این بود که از هر کس و ناکسی فحش بخورد. هر که می‌خواست در مجلسی خودی بنمایاند و بگوید من هم اینجا نشسته‌ام، یک فحش به نیما می‌داد. فحش دادن به نیما مد شده بود و علامت این بود که آقای فحاش جزو استادان و فضلا و قدماست. حالا همان استادان افتخار می‌کنند و می‌گویند شبی بود که در مجلسی وارد شدیم با مرحوم نیما، آنجا نشستیم و پکی با آن مرحوم زدیم.»
سرانجام، نه اینکه پرداختن به هر ایده جدیدی لزوماً بهترین راهکار باشد. هیچ عاملی نباید مانع بررسی و واکاوی ایده‌ها و سازوکارهایی شود که به‌ویژه در سطح ملی و بین‌المللی تعیین‌کننده و اثرگذارند، اما مقابله سخت با هر فکر و روش تازه‌ای هم منطقی به نظر نمی‌رسد و چه بسیار موانعی که از مخالفت‌های غیرکارشناسانه نشأت گرفته و تنها زمان را برای دستیابی به منافع ملی بیشتر هدر داده است. گاهی به نظر می‌رسد ساز مخالف زدن برای بسیاری، تنها راه ابراز وجود است.
هانیه موحد
منبع: شانا
کلیدواژه: شرکت های E P بیژن زنگنه میدان یاران بیع متقابل الگوی جدید قراردادهای نفتی مشارکت در تولید بیع متقابل مخالفت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.shana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۱۳۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چشم‌انداز روشن توسعه همکاری ایران و آفریقا طی ۲ دهه آینده
رئیس امور اقتصادی اداره کل آسیا، آفریقا و اقیانوسیه وزارت نفت گفت: هم‌اکنون براساس برآوردها کشورهای آفریقایی بالاترین رشد اقتصادی را طی سال ۱۴۰۲ داشته‌اند و این مسأله چشم‌انداز روشنی را برای توسعه همکاری ما با این قاره در ۲ دهه آینده رقم خواهد زد.
به گزارش ایسنا، سلیمان قاسمیان ظهر امروز در نشست تخصصی نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی دومین اجلاس بین‌المللی ایران و آفریقا با اشاره به عزم دولت سیزدهم برای توسعه همکاری‌های دوجانبه با کشورهای آفریقایی در حوزه صنایع پایین‌دستی و بالادستی صنعت نفت و نیز فرصت‌های تکرارنشدنی بازار در این قاره، گفت: هم‌اکنون، براساس برآوردها، کشورهای این قاره بالاترین رشد اقتصادی را طی سال گذشته داشته‌اند و این مسئله چشم‌انداز روشنی را برای توسعه همکاری ما با این قاره در دو دهه آینده رقم خواهد زد.
وی با اشاره به اینکه ۷.۲درصد از ذخایر هیدروکربوری جهان در قاره آفریقا قرار دارد، افزود: طی دو سال اخیر بیشترین اکتشاف‌های مواد نفتی و گازی جهان به‌ترتیب در کشورها نامیبیا، غنا، آنگولا و آفریقای جنوبی انجام شده است.
رئیس امور اقتصادی اداره کل آسیا، آفریقا و اقیانوسیه وزارت نفت بیان کرد: هم‌اکنون در حوزه تقاضای فرآورده‌های نفتی و گازی شاهد افزایش تقاضا در قاره آفریقا هستیم. این قاره اکنون ظرفیت پالایشی روزانه ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار بشکه را دارد که نسبت به مصرف داخلی خود بسیار کمتر است، ازاین‌رو ما می‌توانیم بازارهای صادراتی فرآورده‌های نفتی خوبی در این قاره، به‌خصوص در شرق و جنوب آن داشته باشیم.
قاسمیان صادرات خدمات فنی و مهندسی، بازسازی پالایشگاه‌های موجود و صادرات فرآورده‌های نفتی و گاز مایع را از دیگر فرصت‌های ایجاد ارتباط بیشتر با صنعت نفت قاره آفریقا اعلام کرد.
افزایش ۲۶درصدی مصرف گاز جهان تا ۲۰۴۰
براساس این گزارش، رضا نوشادی - مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران نیز در این نشست تخصصی با بیان اینکه تا سال ۲۰۴۰ مصرف گاز در جهان ۲۲ تا ۲۶ درصد افزایش داشته و هم‌زمان شاهد افزایش تقاضای این حامل انرژی خواهیم بود، گفت: ایران به‌عنوان دومین دارنده ذخایر گازی جهان همواره یکی از ظرفیت‌های بالقوه برای تأمین پایدار گاز در دهه‌های آینده خواهد ماند.
وی با یادآوری اینکه صنعت گاز ایران طی سال‌های اخیر با وجود تحریم‌های همه‌جانبه کشورهای غربی توانسته است تولید خود را از حدود ۴۰۰ میلیون مترمکعب در سال ۱۳۸۹ به بیش از ۸۷۵ میلیون مترمکعب در حال حاضر برساند، تصریح کرد: هم‌اکنون فرایند تولید گاز، از مرحله تولید تا توزیع، بدون حضور شرکت‌های خارجی و ازسوی متخصصان ایرانی انجام می‌گیرد.
مدیرعامل شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران با اشاره به اینکه این شرکت هم‌اکنون مدیریت بیش از ۴۴۰ هزار کیلومتر خط لوله گاز در کشور را بر عهده دارد، افزود: در بخش ساخت ایستگاه‌های تقویت فشار و پالایشگاه‌های گازی به‌ترتیب ۹۲ و ۷۶ درصد به خودکفایی رسیده‌ایم. ما و ۲۵۰ شرکت دانش‌بنیان داخلی مرتبط با ما می‌توانیم در زمینه احداث و تعمیرات خطوط لوله و ایستگاه‌های تقویت فشار گاز، به کشورهای آفریقایی خدمات فنی و مهندسی ارائه کنیم.
نوشادی پروژه‌های بازیابی کربن، مینی ال‌ان‌جی، تولید هیدروژن از گاز، ساخت توربواکسپندر و حذف کربن را از پروژه‌های جدید در صنعت گاز دانست و گفت: هم‌اکنون ایران در بحث ساخت دو نوع توربوکمپرسور، بیش از ۲ میلیون دلار سرمایه‌گذاری کرده است.
آمادگی ایران برای صدور خدمات فنی و مهندسی به آفریقا در حوزه پالایشگاهی
براساس این گزارش، علی شاهوردی، مدیر هماهنگی افزایش ظرفیت و تعمیرات اساسی پالایشگاه‌های فراسرزمینی در شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی نیز در این نشست تخصصی، گفت: ایران آمادگی دارد در زمینه تعمیرات اساسی، تأمین تجهیزات، نگهداری و تولید در حوزه پالایشگاهی با کشورهای آفریقایی همکاری داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه ایران ۳۰ سال پیش در زمینه تعمیر و ساخت پالایشگاه‌های نفت و گاز ۱۰۰درصد به خارج وابسته بود، بیان کرد: در سایه مدیریت دولت‌ها و محدودیت‌های اعمال‌شده تحریمی پس از ۴۵ سال تحریم و هشت سال جنگ، هم‌اکنون ضمن خودکفایی کامل در تعمیرات، پالایشگاه‌های نفتی خارجی را نیز تعمیرات اساسی می‌کنیم.
مدیر هماهنگی افزایش ظرفیت و تعمیرات اساسی پالایشگاه‌های فراسرزمینی در شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، کمپرسورهای فرایندی، کاتالیست‌های بنزین‌ساز، مبدل‌های حرارتی، کولرهای آبی صنعتی، خدمات مکانیک، پایپینگ، عایق، فیلتر، ترانسفورماتور و ابزار دقیق را ازجمله صدها محور صادراتی خدمات فنی و مهندسی به قاره آفریقا اعلام کرد.
ایران سومین تولیدکننده ال‌پی‌جی دنیا
براساس این گزارش، امیر هوشنگ کرمی، سرپرست امور بین‌الملل شرکت ملی گاز ایران نیز در این نشست تخصصی با بیان اینکه هم‌اکنون قاره آفریقا در زمینه تولید و مصرف ال‌پی‌جی برابر است، گفت: این قاره به‌شدت به انرژی و سوخت نیاز دارد و ایران به‌عنوان سومین تولیدکننده گاز مایع (ال‌پی‌جی) می‌تواند در افزایش صادرات این حامل انرژی در این قاره، نقش‌آفرینی کند.
وی در ادامه بیان کرد: هم‌اکنون چین، هند و ژاپن به‌ترتیب بزرگ‌ترین مصرف‌کنندگان ال‌پی‌جی در جهان به شمار می‌آیند و در قاره آفریقا مراکش، مصر، تونس و آفریقای جنوبی به‌ترتیب بزرگ‌ترین واردکنندگان این حامل انرژی هستند.
طبق اعلام وزارت نفت، سرپرست امور بین‌الملل شرکت ملی گاز ایران قیمت بالا و نبود اسکله‌های استاندارد را دو دلیل عمده مصرف پایین ال‌پی‌جی در قاره آفریقا دانست و گفت: تولید این ماده در ایران طی چند سال اخیر صعودی بوده و از ۵ میلیون تن در سال ۲۰۲۱ به ۷ میلیون تن در سال ۲۰۲۳ رسیده است.
صادرات ۳۵۰ میلیون دلاری کود اوره به آفریقا
براساس این گزارش، بیژن چگنی، سرپرست مدیریت کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران نیز در این نشست تخصصی، با تأکید بر اینکه هم‌اکنون عمده محصول صادراتی پتروشیمی ایران به قاره آفریقا کود اوره است، افزود: هم‌اکنون سالانه حدود ۳۵۰ میلیون دلار کود اوره به این قاره صادر می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ایران ۹۵ میلیارد دلار طرح پتروشیمی جدید و در حال اجرا دارد، تصریح کرد: از این مقدار تاکنون ۱۳ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری انجام شده و مذاکرات برای ۸۲ میلیارد دلار دیگر، از طریق فاینانس در حال انجام است.
سرپرست مدیریت کنترل تولید شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران صادرات کاتالیست را یکی از فرصت‌های ارتباط صنعت پتروشیمی ایران و قاره آفریقا اعلام کرد و گفت: هم‌اکنون ایران در زمینه کاتالیست به خودکفایی ۹۵درصدی رسیده است.
انتهای پیام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور