ابداع رباتهایی که قابلیت استتار دارند
تاریخ انتشار: ۲۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۷۲۶۶۹
به نقل از تکاکسپلور، قابلیت شفاف شدن، یک مزیت تکاملی قابل توجه است که به حیوانات امکان میدهد تا با محیط اطراف خود ادغام شوند، از خطر شکارچیان در امان بمانند و حرکات خود را پنهان کنند. رباتهایی که چنین قابلیتی را داشته باشند، ارزش قابل توجهی در کاربردهای گوناگون خواهند داشت. برای مثال، از این رباتها میتوان برای جست و جو و نظارت بر حیوانات در سکونتگاههای طبیعی آنها استفاده کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پژوهشگران "دانشگاه ملی سنگاپور" (NUS)، یک عضله مصنوعی شفاف ابداع کردهاند که به رباتهای مبتنی بر بیولوژی امکان میدهد تا خود را استتار کنند. آنها در ساخت این فناوری جدید، گروهی از پلیمرها موسوم به "DEAs" را به کار بردهاند که از آنها معمولا برای ساخت رباتهای نرم، عضلات مصنوعی و ابزار انعطافپذیر استفاده میشود.
پلیمرهای DEAs علیرغم مزایایی مانند انعطافپذیری و رسانایی الکتریکی، نمیتوانند ظاهر شفافی را که حیوانات هنگام استتار به خود میگیرند، داشته باشند. در واقع، بیشتر این پلیمرها از مواد تیره چسبناکی ساخته شدهاند که نمیتوانند شفاف شوند. پژوهشگران در این پروژه، عضلات مصنوعی را با استفاده از پلیمرهایی ساختند که با ترکیبی از مواد شفافتر ادغام شده بودند.
پژوهشگران در بررسیهای خود توانستند راههایی پیدا کنند تا دوام و قدرت ربات را افزایش دهند. این هدف را میتوان با روشهایی مانند استفاده از الکترودهای شفاف و به کار بردن لایههای محافظتی بیشتر روی عضلات ربات تحقق بخشید.
پژوهشگران در نظر دارند تا عناصر الکترونیکی بیشتری از جمله منبع انرژی، مدار و واحدهای کنترل را به رباتهای نرم شفاف اضافه کنند و بدن ربات را با این عناصر تطبیق دهند. این کار نهایتا کمک میکند تا رباتها، کار خود را به صورت خودکار و بدون نیاز به منبع خارجی انرژی و برای مدت بیشتری انجام دهند. ایسنا
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: ربات نرم استتار پلیمر فناوری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۷۲۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیگر نیازی به نمونه خون نیست/ ابداع فناوری سنجش اکسیژن در تنفس
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیواطلس، خون اکسیژن حیاتی را به اندامها و بافتها در سراسر بدن میرساند و اگر حاوی میزان مناسبی از اکسیژن نباشد، ممکن است مغز، قلب یا سایر اندامهای بدن دچار آسیبهای جدی شده و خطر مرگ، فرد را تهدید کند. از سوی دیگر اگر سطح اکسیژن خون بیش از حد بالا باشد، باعث آسیب دیدگی ریهها میشود.
با در نظر گرفتن چنین خطراتی، پزشکان معمولا سطح اکسیژن خون بیماران را از طریق دستگاههایی به نام «پالس اکسی متر» رصد میکنند. برای اینکار، دستگاه به انتهای یک انگشت متصل میشود؛ جایی که از نور برای تعیین میزان اکسیژن موجود در جریان خون استفاده میکند.
عدم اطمینان صد در صدی به نتیجه پالس اکسی مترها، موجب میشود پزشکان گاهی اوقات نمونه خون نیز بگیرند. اگرچه آزمایش خون، نشانگر دقیق تری از سطح اکسیژن خون است، اما ممکن است برای بیمار دردناک و ناراحت کننده باشد. همچنین خوانش بلادرنگ یا مداوم را نیز ارائه نمیدهد. اینجاست که حسگر جدید مبتنی بر فلورسانس وارد میشود.
این دستگاه ارزان قیمت ۲۶ میلی متری که توسط دانشمندان «موسسه روشهای اندازه گیری فیزیکی فرانهوفر» آلمان ساخته شده است را میتوان از طریق یک اتصال T به ماسک تنفسی یا لوله تنفس مصنوعی افزود.
بخش حسگر این دستگاه شامل یک بستر آلومینیومی است که با یک ترکیب شیمیایی فلورسنت به نام پیرن پوشیده شده. هنگامی که در معرض نور موج کوتاه یک LED یکپارچه قرار میگیرد، پوشش پیرن با شدت خاصی میدرخشد. وقتی مولکولهای اکسیژن تنفس بیمار با این پوشش برخورد میکند، شدت درخش پیرن کاهش مییابد؛ هر چه تعداد مولکولهای اکسیژن بیشتر باشد، شدت این درخشش کمتر میشود.
از این رو، با بررسی شدت درخشش این حسگر میتوان به طور مداوم و دقیق، محتوای اکسیژن در تنفس بیمار را رصد کرد؛ و مهمتر آنکه مشخص شده است که سطح اکسیژن در تنفس با میزان اکسیژن موجود در جریان خون مطابقت دارد.
دانشمندان اکنون در حال سنجش واکنش این حسگر به متغیرهایی مانند رطوبت، دما و وجود گازهای دیگر مانند دی اکسید کربن هستند.
انتهای پیام/