به نقل از «ایرنا»

مروری بر زندگی کارگران کوره‌های آجرپزی کاشمر

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۶۷۶۹۹۷

۱۲۰ کوره آجرپزی شهرکاشمر در روستای قوژد، در کنار شهر قرار دارند و بیش از هزار نفر در این کوره‌ها مشغول کارند. روستای قوژد در جنوب شرقی شهر، بزرگترین و پرجمعیت‌ترین و نزدیک‌ترین روستا به کاشمر است همین نزدیکی باعث شده پنج دقیقه بیشتر طول نکشد تا این روستا به رهگذران رخ نماید. اما در ورودی روستا احساس حضور در روستا را نداری زیرا همه چیز از سبک معماری و خیابان کشی و مغازه‌ها و لباس پوشیدن اهالی تفاوتی بین شهر و روستا نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پرس و جوکنان در پی یافتن محل استقرار کوره‌ه‌ایم .از پیرمردی با چهره‌ی آفتاب سوخته، تن یله داده به سنگی در کنار میدان کوچک، آدرس کوره‌ها را می پرسم و با دست نشان می‌دهد و می‌گوید انتهای این دو خیابان هر دو به کوره‌های آجرپزی ختم می شود.  

مسیر سمت چپی را انتخاب می‌کنم، هرچه بیشتر نزدیک می شوم گرد و غبار و ریزگردها و پستی و بلندی‌ها بیشتر می‌شود. در مسیری که دو طرفش را کوره‌های آجرپزی به خندق‌هایی عظیم تبدیل کرده‌اند پیاده می‌روم. خاک چشم‌هایم را آزار می‌دهد و گرد و غبار مانع می‌شود تا به راحتی نفس بکشم با خودم می‌گویم کارگران کوره چگونه ساعت‌ها این وضعیت را تحمل می‌کنند؟

ساعت‌ها کار طاقت فرسا در کوره‌های آجرپزی

 ساعت هشت صبح است، دو سه ساعتی از آغاز به کار کارگران کوره‌های آجرپزی می‌گذرد. آنها پس از صرف صبحانه دوباره کار خود را آغاز می‌کنند. صدای دستگاهی که آجرها را قالب می‌زند و بولدوزری که خاک خیس و آب‌زده را به داخل دستگاه می‌ریزد بلند می‌شود آن طرف‌تر کامیونی منتظر است تا آجر بار بزند. کارگران مشغول کارند. یکی یکی پشت سرهم، بی وقفه آجرها را از روی دستگاهی که آجر می‌زند برمیدارند و در محلی که برای خشک شدن آنها در نظر گرفته شده قرار می‌دهند.

کارگری که مثل سایرین نه ماسک دارد ونه دستکش، دراین روزهای کرونایی کنارم می آید، اگرچه برای رعایت فاصله اجتماعی پا پس می‌کشم، اما مشتاق شنیدن درد دلهایش هستم. دستهایش را نشانم می‌دهد و می‌گوید: این دست  جوان کارگری است که با انجام هشت ساعت کار روزانه در کوره زیر تیغ آفتاب ۱۰۰ هزار تومان دستمزد می‌گیرد اما برای این کار سخت این مبلغ خیلی کم است.

آرام می‌گوید: زحمت را ما می‌کشیم و سودش به جیب کوره‌دار می‌رود. مردجوان از بیمه نبودنش گلایه دارد و از این که کوره‌دار و صاحب دستگاه آجرزنی هر روز بیش تر از ۱۰ برابر او درآمد کسب می‌کنند اما هوای کارگرشان را ندارند ناراضی است.

وی با اندوه می‌افزاید: اگر درس می‌خواندم حالا مجبور نبودم به این کار سخت تن دهم فکر می‌کنم چقدر غافل است از این که پرشمارند جوانانی که تحصیل کرده‌اند اما بیکارند و به خودشان اجازه نمی‌دهند مثل او در کوره کار کنند.

موها و آبروانش خاک‌آلود است و لباس‌هایش گلی، اما چشمانش برق می‌زند. این کوره و بسیاری دیگر از کوره‌ها در میان چاله‌هایی بزرگ در دل زمین مستقرند و صدا به صدا نمی‌رسد، صدای کامیون‌هایی که برای حمل آجر آمده‌اند، بولدوزرهای حمل خاک و دستگاه‌هایی که آجر را جابهجا می‌کنند و ماشین آجرزن سکوت را به هم زده است. تاچشم کار می‌کند خاک است و خاک و خاک، دور ترها زمین‌هایی بی‌آب و درخت می‌بینم.

کارشناسان محیط زیست راست میگویند که ریزگردهای ناشی از فعالیت کوره‌ها  مانع حفظ تاغزارها در حوالی این روستا شده است زیرا از پوشش گیاهی در اطراف روستا خبری نیست. 

کارگر دیگری هم که پیش از پایان ساعت کاری قصد رفتن دارد می‌گوید: به دلیل کمر درد، امروز قادر به ادامه کار نیست. با اخم دست به کمرگرفته و ادامه می‌دهد: کار در کوره طاقت فرساست ولی برای تامین مخارج زندگی، ناچارم در کوره کار کنم به آدم بی‌سواد و بی‌هنری  مثل من جز کوره کجا کار می‌دهند؟

او هم  کارگر روز مزد است و می‌گوید: کار در کوره فصلی است و اگر نتوانم در تابستان کار کنم، زمستان باید روزهای سخت بی‌پولی و نداری را تجربه کنم برای همین هر طور شده با کمر درد و سختی سرکار می‌آیم هرچند امروز درد امانم را بریده است. 

او که همکارانش محمد صدایش می‌زنند از من می‌خواهد صدایش را به گوش مسوولان برسانم که بیمه ندارد و  برای درمان دیسک کمرش فقط چند میلیون تومان باید زیرمیزی بدهد. دوستش میان صحبت ما آمده  و می‌گوید: ما که بیمه  هستیم چه گلی به سرمان زده‌ایم. چون کارگر فصلی محسوب می‌شویم، در زمستان که کوره تعطیل می‌شود ما هم نه بیمه بیکاری داریم و نه امکان استفاده از خدمات درمانی.

وی ادامه می‌دهد بعد از ۳۰ سال کار در کوره هنوز ۲۰ سال سابقه بیمه ندارم و حالا حالاها مانده تا بازنشسته شوم.

گرد و غبار در گودال عمیقی که کوره آجرپزی در آن جای گرفته به هوا بلند شده، لبانم خشک و صورتم مملو از خاک است. کارگران  خود سرو صورت خود را اغلب با پارچه‌هایی پوشانده‌اند، کفشهایم درخاک نرم زیر پایم فرو رفته‌اند و از خاک بلند شده به هوا گلویم خشک شده‌است.

کمی آن طرف‌تر کوره دیگری است با کارگرانی دیگر و قصه پرغصه دیگر.

مرد ۴۵ ساله وقتی می‌فهمد برای تهیه گزارش در مقابلش ایستاده‌ام شروع به گلایه از روزگارمی‌کند. گویا از من انتظار دارد در لحظه‌ای هم‌چون غول چراغ جادو  هرآنچه او آرزو می‌کند برآورده نمایم بعد از گلایه‌های فراوان با افسوس سری تکان می‌دهد و می‌گوید: از دست هیچ کس کاری برای کارگر کوره برنمی‌آید.

در چهره زمختش اندوهی می‌بینم. می‌گوید: کودکش مبتلا به سندرم داون است و درآمد کارگری در کوره کفاف هزینه‌هایش را نمی‌دهد. او حرف می‌زند و همین طور آجرها را جابه‌جا می‌کند از فرط نارحتی آجر خیس از دستش سر می ‌خورد و آن را به کناری پرت می‌کند.

از بسته حمایتی دولت در ایام کرونا جا مانده و برای تامین دارو و هزینه درمان کودکش مشکل دارد. بی‌آنکه حرفی بزنم او متکلم وحده است. می‌ترسم حرفی بزنم و آتش درونش شعله‌ورتر شود سکوت می‌کنم و فقط او از اوضاعش اظهار نارضایتی می‌کند و میگوید: الان فصل داغی کار کوره است و می‌توانم درآمد بیشتری داشته باشم این روزها می‌چسبم به کار اما در زمستان بیکار می‌شوم و درد و مرض به سراغم می‌آید و چون کارگر فصلی هستم بیمه  از من و امثال من حمایت نمی‌کند.

دو پسر نوجوان هم آجرها را جابه‌جا می کنند یکی می‌خواهد اگر عکسش جایی منتشر شد خبرش کنم. شماره همراهش را می گیرم و قول می‌دهم اگر منتشر شد به او اطلاع دهم . او با پدر و برادرش از کرج آمده و قرار است تا پایان تابستان در این کوره کار کند.

تفاوت فرهنگی او با سایر کارگران کوره شاید آسیب زا باشد اما ته دلم خوشحالم که مثل هزاران نوجوانی که این روزها جز خوابیدن و سپری کردن اوقات‌ خود پای تلویزیون و شبکه‌های مجازی، کار دیگری نمی کنند او کار می‌کند و سرد و گرم روزگا را می‌چشد.

اما اندوهم را از حکایت هرکدام از کارگران کوره‌های آجرپزی شهر که سخت کار می‌کنند و کارِسخت انجام می‌دهند و با تلاش آنها چرخ صنعت ساختمان‌سازی در اقصی نقاط منطقه می‌چرخد اما بی‌پناه و بی‌حمایت سازمان‌های بیمه‌ای روزگار می‌گذرانند را نمی‌توانم پنهان کنم.

به ‌ویژه وقتی براساس اعلام کارشناس تامین اجتماعی متوجه می‌شوم تنها ۷۰ کوره در کاشمر و هرکدام سه ،چهار کارگر بیمه شده دارند اندوهم بیشترمی‌شود.

این کارشناس می‌گوید: کوره‌داران اغلب فرار بیمه‌ای دارند و کارگران کوره به دلیل آنکه در زمره مشاغل سخت و زیان‌آور به شمار می‌آیند اگر از بیمه بیکاری استفاده کنند شامل تناوب بیمه‌ای می‌شوند به همین خاطر آنها مایل به استفاده از بیمه بیکاری نیستند و چون کارگر فصلی هستند در زمستان لیست بیمه برایشان رد نمی‌شود لذا از خدمات بیمه بی‌بهره‌اند.

چند ساعتی گذشته و کارگران یکی یکی برای ترک محل کار، دستها را می‌شویند و من با اندوه و غمی بزرگ از ناتوانی در حل مشکلات آنان، کوره‌ها را یکی یکی پشت سر می‌گذارم. با عبور از دو سه خیابان، وارد شهر می‌شوم اما  گفته‌های کوره‌داری هم  که با من دردل دل کرده در گوشم می‌پیچد که با کرونا  و بی‌کرونا، باید چرخ کوره‌ها بچرخد تا بتواند مزد کارگران را آخر هر هفته و به موقع بپردازد و اقساط  ماشین آلات موجود و هزینه خرید خاک و امثال آن را پرداخت کند.

در ذهنم گفته‌های سید علی حسینی کوره‌داری  که به گفته خوش از کودکی با خاک کوره بزرگ شده و با برادرش شریک است را  مرور می‌کنم که گفت: ما هم دل‌مان می‌خواهد برای کارگرمان حداقل امکانات را فراهم کنیم ولی هزینه تولید بالاست به جز پنج نفری که دولت ۲۰ درصد سهم بیمه‌شان را پرداخت می کند اگر بخواهیم یک نفر دیگر به لیست اضافه کنیم باید به ازای هر نفر ماهیانه ۷۵۰ هزار تومان بپردازیم  و این در توان ما هم نیست.

این کوره دار همچنین گفت: پا به پای کارگران کار می‌کنم تا این کوره سرپا باشد و نانی در سفره کارگر بیاید.

وی افزود: مسوولان اگر از ما حمایت کنند و تسهیلات کم‌بهره در اختیار ما بگذارند ما هم  ضمن ایجاد اشتغال و تلاش برای جهش تولید که شعار امسال است قدری هم  وضعیت کارگرمان را سرو سامان می‌دهیم اما وقتی ما خودمان گرفتار مشکلیم چه کنیم؟

 در دلم دعا می‌کنم کاش بشود کاری کرد که نیروی کار قدر بیند و کار و فرهنگ کار بیش از این مورد توجه قرار گیرد.   

برچسب‌ها کارگر اشتغال زایی کاشمر

منبع: ایرنا

کلیدواژه: کارگر اشتغال زایی کاشمر کارگر اشتغال زایی کاشمر کوره های آجرپزی کارگران کوره بیمه بی کوره ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۶۷۶۹۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختصاص شعب ویژه کارگران و کارفرمایان در گلستان

رئیس کل دادگستری استان گلستان گفت: شعب ویژه برای حل مشکلات و اختلافات کارگران و کارفرمایان در دادگستری استان گلستان اختصاص یافت. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، به نقل از روابط عمومی دادگستری گلستان، حیدرآسیابی در نشست مشترک مسئولان قضایی با جامعه کارگری و کارفرمایی استان اظهار داشت: برای حل مشکلات و اختلافات کارگران و کارفرمایان شعب ویژه در شورای حل اختلاف استان اختصاص می‌یابد تا افراد به جای مراجعه به محاکم، اول به شورای حل اختلاف مراجعه کنند.

رئیس کل دادگستری گلستان از تلاش دستگاه قضایی استان برای پیگیری و حل مشکلات حوزه کارگری در استان خبر داد و افزود :رکن اصلی اقتصاد کشور و رزمندگان جنگ اقتصادی، کارگران هستند و تلاش ما در دادگستری استان بر پیگیری مشکلات این قشر و حل آن است.

آسیابی با تاکید بر این که تنظیم قراردادهای خاص و تحمیلی به کارگران ، از نظر قانونی اعتبار ندارند و خلاف قانون است تاکید کرد:  اگر کارگران نسبت به این نوع قراردادها معترض باشند می توانند شکایت کنند.

وی از اختصاص وکلای معاضدتی برای کارگران هم خبر داد و گفت: برای کارگرانی که نیاز به مشاوره حقوقی  یا وکیل در پرونده های خود دارند نیز  در رایزنی با کانوی وکلای  قوه قضاییه، سهمیه ویژه  برای وکلای معاضدتی، در نظر گرفته خواهد شد و برای حل مشکلات و اختلافات کارگران و کارفرمایان نیز شعب ویژه در شورای حل اختلاف استان اختصاص می یابد  تا افراد به جای مراجعه به محاکم، اول به شورای حل اختلاف مراجعه کنند.

آسیابی با اشاره به این که رویکرد ما در دستگاه قضایی استان بر پایه حمایت از واحدهای تولیدی است  افزود: این رویکرد  هم حمایت از کارفرما و هم حمایت از کارگر است که در نتیجه آن فقط سال گذشته  110 واحد تولیدی یا احیا شدند یا از تعطیلی و ورشکستگی آنها جلوگیری شد.

وی ادامه داد: حفظ حدود 3 هزار فرصت شغلی نتیجه احیای این واحد ها بود و اگر امروز به اذعان مسئولان اداره کل  کاهش 15 درصدی بیمه بیکاری در سال گذشته داشتیم  به علت رونق این واحدها و افزایش ظرفیت تولید در استان بود.

وی با بیان این که حقوق کارگر فقط دستمزد نیست افزود: امنیت شغلی، بیمه بیکاری، بیمه سلامت، حفاظت و ایمنی محیط های کارگری و بازنشستگی هم شامل حقوق کارگر است و قانون برای تضمین این حقوق ضمانت اجرایی دارد.

وی  گفت: کارگران باید برای به روز کردن مهارت‌های خود آموزش های فنی و حرفه ای را جدی‌تر بگیرند .قوانین کار برای رعایت تعادل بین کارفرما و کارگر و تامین حقوق کارگران وضع شده است که مهم ترین ویژگی آن حمایتی بودن این قانون و بیشتر بر پایه تامین حقوق کارگران است.

مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی گلستان هم در این نشست با قدردانی از نگاه دادگستری استان برای ورود به موضوع مشکلات کارگران، گفت: 188 هزار نفر کارگر بیمه شده در استان در 43 هزار کارگاه کار می کنند.

حسینعلی خواجه مظفری افزود: میانگین مدت زمان رسیدگی به پرونده  به 16 روز رسیده است که رتبه سوم کشور  رادر این بخش داریم و تنها استان کشور هستیم که با سیر نزولی پرداخت بیمه بیکاری مواجهیم و به معنای کاهش اخراج کارگران است که نتیجه اقدامات ستاد اقتصاد مقاومتی دادگستری استان و دستگاه‌های اجرایی برای کمک به رونق تولید و جلوگیری از تعطیلی واحدهای تولیدی است.

انتهای پیام/581/.