فارس من| حل معضل بیکاری و معیشتی مردان بیکار و زنان سرپرست خانوار/ پرداخت حقوق پاسخگو نیست
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۳۷۸۸۰
عضو کمیسیون برنامهوبودجه مجلس گفت: پیشنهادی که میتوان برای حل معضل بیکاری و معیشتی مردان بیکار و زنان سرپرست خانوار داد، این است که منابع را به سمت ایجاد اشتغال برده و این افراد را شاغل کرده تا معیشت و اقتصاد خود را بهبود ببخشند.
سرویس اجتماعی خبرگزاری فارس؛ شیراز| مطلبی با عنوان" پرداخت حقوق به متاهلین بیکار و زنان سرپرست خانوار" در سامانه فارس من ثبت شده که در آن بیان شده است:
«دولت با وضعیت فعلی باید به وضعیت افراد متاهل بیکار و زنان سرپرست خانوار رسیدگی کند، خواستار این هستیم که مجلس قانونی را تصویب کند که به پنج میلیون افراد بیکار متأهل و زنان سرپرست خانوار ماهیانه یکمیلیون مقرری بدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این اتفاق پاسخگوی مردم نخواهد بود
با پرداخت ماهیانه مبلغی به مردان متأهل بیکار و زنان سرپرست خانوار ممکن است در یک ماه اعتبار موردنظر تأمین نشده؛ درحالیکه یک انتظاری در ذهن مردم به وجود آمده است
جعفر قادری، نماینده مردم شیراز و زرقان در مجلس شورای اسلامی در این خصوص در گفتگو با خبرنگار فارس پیرامون پرداخت حقوق به متاهلین بیکار و زنان سرپرست خانوار گفت: با پرداخت ماهیانه مبلغی به مردان متأهل بیکار و زنان سرپرست خانوار ممکن است در یک ماه اعتبار موردنظر تأمین نشده؛ درحالیکه یک انتظاری در ذهن مردم به وجود آمده است.
وی با بیان اینکه اگر پولی داشته باشیم، بهتر است در اختیار نهادهای حمایتی قرار دهیم، تصریح کرد: برحسب تخصص، تجربه و سالها کارها در ردههای مختلف عرض میکنم که این اتفاق پاسخگوی مردم نخواهد بود و بهتر است که به ایجاد اشتغال روی بیاوریم.
عضو کمیسیون برنامهوبودجه مجلس شورای اسلامی متذکر شد: فردی که به شغل آزاد مشغول است نیز میتواند ادعای بیکار بودن کرده و تقاضای دریافت مبلغی بهصورت ماهیانه را داشته باشد.
قادری ادامه داد: اگر معضل کمبود اشتغال را حل کنیم، بهطور خودکار بسیاری از مسائل و مشکلات دیگر حل خواهند شد.
اگر مبلغی به برخی از مردم پرداخت شود، سرنوشتی همانند یارانه خواهد داشت که دیگر امکان قطع آن حتی برای دهکهای بالا بهراحتی میسر نخواهد بود و خود به مشکلی دیگر برای کشور تبدیل خواهد شد
رئیس مجمع نمایندگان شیراز و مجلس با مقایسه پرداخت مبلغی به مردان متاهل بیکار و زنان سرپرست خانوار با یارانهها اظهار داشت: اگر مبلغی به برخی از مردم پرداخت شود، سرنوشتی همانند یارانه خواهد داشت که دیگر امکان قطع آن حتی برای دهکهای بالا بهراحتی میسر نخواهد بود و خود به مشکلی دیگر برای کشور تبدیل خواهد شد.
وی تصریح کرد: پیشنهادی که میتوان برای حل معضل بیکاری و معیشتی مردان بیکار و زنان سرپرست خانوار داد، این است که منابعی را که داریم به سمت ایجاد اشتغال برده و این افراد را شاغل کرده تا بدین طریق معیشت و اقتصاد خود را بهبود ببخشند.
انتهای پیام/ م
منبع: فارس
کلیدواژه: جعفر قادری فارس فارس من بیکار و زنان سرپرست خانوار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۳۷۸۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
به گزارش همشهری آنلاین، فهیمه فرهمندپور؛ رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان در روزنامه همشهری نوشت، سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید میشد تا شاهد اتفاقات و توهینهایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقولهای میخواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که میخواهیم مقولهای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت ۶ماه و یک سال ساخته شده و نه قرار است در این مدت ۶ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه میشود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویسهای بهداشتی مناسب برای آنها پیشبینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاههاست. این وضعیت موجود در یک سال و ۶ماه شکل نگرفته که با یک سال و ۶ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاهرفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و بهنظر نمیرسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.
موافقان حضور زنان در ورزشگاهها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارکها مقایسه میکنند و میگویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک میتوانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاهها هم میتوانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلیهای سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاهها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل میطلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاهها هستند، این دغدغهها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است میشود واقعبینانه اظهارنظر کرد که با صرف درستشدن زیرساختهایی مثل نردهکشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمیشود.
این مسئله را چطور میشود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظرگرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالنهای ورزشی مردان، جریمههایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام دادهاند، برای مواجهه با تخلفات، خشونتها و بیاخلاقیها بازدارنده بوده است؟ بهنظر میرسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاهها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته میشود، بازدارنده نیست.
در این شرایط عدهای از زنان هم علاقهمند به حضور در ورزشگاهها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقهشان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخدادن به این علاقه ارزش چنین هزینههایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یکبار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آمادهکردن زیرساختهای فیزیکی برای حضور زنان، امنیتبخش نیست.
منکر ضرورت کار فرهنگی یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانمهاست؛ نکتهای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانمها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.