رونمایی از قدیمی‌ترین عضو انسان اولیه در غار قلعه‌کرد آوج
تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۳۹۸۲۹
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا،مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قزوین افزود: دندان انسان های اولیه کشف شده در این غار به ۲ آزمایشگاه در کشورهای فرانسه و آمریکا ارسال شده و نتایج آزمایش‌های سن سنجی به‌وسیله رادیو کربن انجام شده روی آن نشان می‌دهد قدیمی‌ترین تمدن گونه انسانی نئاندرتال شناخته شده در سرزمین ایران با فاصله زمانی زیاد و بیش از ۵۰ هزار سال متعلق به غار قلعه کرد آوج بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علیرضا خزائلی افزود: دندان انسان‌های اولیه کشف شده در غار قلعه کرد در آینده نزدیک در موزه شهر قزوین رونمایی و به نمایش گذاشته می‌شود.
وی بیان کرد: پیش از این در مناطقی از کشور دندان انسان‌های اولیه کشف شده بود اما قدمت آنها در آزمایش‌هایانجام شده کمتر از ۵۰ هزار سال تخمین و برآورد شده بود.
خزائلی با اشاره به اینکه فصل جدید کاوش های باستان شناسی در غار قلعه کرد آوج به دلیل شیوع ویروس کرونا و عدم امکان حضور تیم محقق فرانسوی امسال به تاخیر افتاده است،افزود: پس از عادی شدن شرایط، کاوش‌های باستان شناسی در این مکان ماقبل تاریخی ادامه پیدا می‌کند.
وی افزود: تمرکز بر نوسانات اقلیمی همراه با دستیابی احتمالی به اسکلت انسان عصر پارینه سنگی و بررسی رابطه میان صنایع سنگی دوره پارینه سنگی مناطق زاگرس و شمال فلات مرکزی ایران از جمله اهداف کاوش ها در غار قلعه کرد به شمار می‌رود.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قزوین یادآور شد: با انجام کاوش‌های باستان شناسی در غار قلعه کرد و یافته هایی چون سر پیکان‌های دوره موستری و لوآلوآ و سنگ پیشینه سکونت در این مکان تا ۲۰۰ هزارسال پیش بینی می‌شود.
غار قلعه کرد در دهستان حصار ولیعصر بخش آبگرم شهرستان آوج و در جنوب غربی استان قزوین قرار دارد.
این اثر تاریخی و طبیعی سال ۹۵ با شماره ۳۸۳ در فهرست آثار ملی طبیعی به ثبت رسیده است.
کد خبر 534132 برچسب‌ها فرهنگ - میراث فرهنگی استان قزوینمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: فرهنگ میراث فرهنگی استان قزوین غار قلعه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۳۹۸۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران
تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهمترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است. او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان‌ها یا خانه‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشاندهندۀ توسعۀ ساخت و ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است. در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد. باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آنها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است. سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود. کانال عصر ایران در تلگرام
جاده کندوان یک طرفه شد