به نقل از «ایسنا»

آمریکا در حال فروپاشی و ارویا در مسیر قدرت

تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۷۵۴۵۷۶

چرا برخی جوامع مثل برخی زندگی زناشویی‌ها تحت فشار فرو می‌پاشند اما برخی جوامع دیگر پیوند بین خود را حفظ می‌کنند؟ آیا اگر یک "بحران آنها را به هم نزدیکتر کند موجب خواهد شد که آنها در آینده قدرتمندتر باشند؟ اگر آنها فرو بپاشند آیا این نشانه این است که هرگز از ابتدا پیوندی در کار نبوده است؟"

به گزارش ایسنا، نشریه "د ویک" در مطلبی به قلم نوا میلمن می‌نویسد: "طی روزهای اخیر اتحادیه اروپا تبدیل به سرمشقی برای پیوند داشتن با همدیگر شده است؛ رهبران این اتحادیه بر سر تدابیر فوق‌العاده جدیدی برای یک بازیابی اقتصادی فراگیر در پی شیوع کروناویروس جدید توافق کردند؛ این توافق آنها نقطه عکس رویکرد سابق اتحادیه اروپا بعد از بحران مالی دهه گذشته بود که عمدتا بر ریاضت اقتصادی به جای مشوق‌ها تاکید داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مهمتر از همه، این توافق دو تابوی ساختاری مهم را شکست. کمیسیون اروپا قرار است برای نخستین بار اجازه قرض گرفتن حجم چشمگیری پول را پیدا کند و بخش بزرگی از این مبلغ میان دولت‌های عضو به شکل پول‌های اهدایی توزیع شود. این تغییرات ساختاری سابقه‌ای را ایجاد می‌کند که می‌تواند پایه و اساس یک بنای دولتی اروپایی بسیار باثبات‌تر باشد. مشکل کلیدی اتحادیه اروپا وجود یک اتحادیه پولی بدون سیاست مالی واحد متناسب است. در نتیجه این وضعیت در زمان‌های رکود کشورهای عضو خیلی شبیه به ایالت‌های آمریکا، به سبب ناتوانی در چاپ پول و یا گرفتن وام‌های نامحدود، به شدت محدودیت پیدا می‌کنند اما در اروپا برخلاف آمریکا، آنها چیزی شبیه به دولتی فدرال برای رفتن به سراغش به منظور کسب کمک مالی نداشته‌اند حالا اما چنین چیزی را به دست آورده‌اند.

با این حال در حقیقت کل اروپایی‌ها اتحادشان را حفظ نکردند اما یک عضو کلیدی یعنی بریتانیا رسما در ماه ژانویه خارج شد. این خروج در واقع نه تنها بر روند فعلی بی‌تاثیر نبوده بلکه ممکن است حتی حلال مسائل بوده باشد. بریتانیا یک عضو قدرتمند و بزرگ اروپا بود که به طور خاص قادر به حفظ حاکمیتش بوده و به این ترتیب در مقابل تلاش‌ها برای تعمیق اتحاد در اروپا مقاومت می‌کرد. اگر این کشور همچنان در اروپا بود، توافق تاریخی مذکور با احتمال خیلی کمتری ممکن بود، رخ دهد و حتی ممکن بود که هرگز چنین توافقی روی میز گذاشته نشود زیرا بریتانیا به هنگام حضور در اتحادیه اروپا مواضعی خوشایند طبقه مالی آلمان و نه طبقه سیاسی آن را اتخاذ می‌کرد؛ به این ترتیب ممکن بود محاسبات سیاسی کشور آلمان تغییر نیافته و مرکل کمتر الزام به اتحاد با فرانسه را حس کند و بیشتر متمایل به کشورهای مقتصد همچون اتریش و هلند باشد؛ چیزی شبیه به کاری که آلمان بعد از بحران مالی انجام داد.

اما به نظر می‌رسد اتحاد در کشور ما آمریکا در حال فروپاشی است. مشخصه اولیه پاسخ آمریکا به شیوع کروناویروس پراکندگی و عدم انسجام آن و در حقیقت فقدان وجود یک سیاست ملی برای آن بوده است. خود ایالت‌ها مسؤول ایجاد زیرساخت‌های آزمایش‌گیری و سیستم ردیابی تماس‌ها و اجرای سیاست‌های مربوط به مداخله‌های غیر دارویی اعم از قرنطینه تا الزام به زدن ماسک بوده‌اند و حتی با یکدیگر برای دستیابی به تجهیزات حفاظت شخصی رقابت پیدا کردند. دولت فدرال کشور ما قطعاً به ایالات اختیارات چشمگیر و مسؤولیت‌های چشمگیر در این حوزه‌ها اعطا کرده اما لزوماً دولت فدرال نمی‌بایست انقدر در زمینه ایجاد زیرساخت‌های مشترک ضروری و یا حمایت از مجموعه‌ای از بهترین خط مشی‌های توافق شده ضعیف عمل می‌کرد. این مطمئناً دولت فدرال را ملزم نمی‌کند که از اهرمش برای مجازات استفاده کرده و به عنوان مثال از اعطای اعتبارات لازم برای تسهیل گشایش مدارس سرباز زند و در ادامه مناطقی را که در یک ویرانه مالی بازگشایی نمی‌کنند، تهدید کند.

تقصیر بخش عمده شکست‌ها در قبال قدرت ملی در آمریکا به پای دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا است؛ کسی که ابداً تمایلی به استفاده از این قدرت ملی برای دستیابی به اهداف دسته‌جمعی معنادار و حتی برای همان اهداف مد نظر خودش همچون احداث دیوار در مرز با مکزیک نشان نداده است. اما ترامپ متهم به استفاده از قدرتش برای اعمال انحصار است همچون کاری که با سوء استفاده از اختیارش برای عفو و در جدیدترین مورد فرستادن ماموران فدرال به شهر پورتلند در پاسخ به اعتراضات جاری و آسیب‌ها به اموال فدرال در آنجا کرد. همانطور که دامون لینکر، همکار من متذکر شده هدف این مداخله وی دقیقاً ایجاد همان آشوبی است که ادعا می‌کند دارد آن را فرو می‌نشاند و تئوری این است که این بی‌نظمی عمومی نهایتا به این نامزد ریاست جمهوری کمک می‌کند تا وعده یک دست قدرتمند را بدهد. اما همچنین این رویکرد می‌خواهد نشان دهنده تمایل به استفاده از زور علیه آنهایی باشد که از نظر حامیان پروپاقرص ترامپ، شایسته چنین رفتاری هستند.

تبعات این رویکرد مدیریت فدرال در قبال انسجام ملی کشورمان یعنی رویکرد غفلت همراه با بی‌رحمی، احتمالاً خیلی مدت بعد از آنکه کار این دولت پایان یافته باشد احساس خواهد شد. یک دادستان ترقی خواه در پنسیلوانیا اخیراً گفت اگر ماموران فدرال قوانین حوزه قضایی وی را زیر پا بگذارند همچون کاری که در اورگان کردند دستور به بازداشت این ماموران خواهد داد. حتی اگر که او هرگز مجبور نشود به این تهدید عمل کند یک خط جدایی ترسیم شده است و دورنمای تقابل مستقیم میان مقام‌های ایالتی و فدرال در آینده واقعی است. در این میان ایالت‌هایی همچون ایالت‌های حوزه شمال شرق که برای مبارزه با کرونا ویروس به هم نزدیک شدند و هم اکنون مسافران دیگر نقاط کشور را به هنگام ورود به حوزه خود ملزم به قرنطینه می‌کنند بی‌تردید راه‌های جدیدی برای همکاری با هم بدون منتظر ماندن برای دولت فدرال پیدا خواهند کرد. هرچه آنها موفق‌تر باشند صرف انرژی به منظور تلاش برای همکاری با دیگر بخش‌های کشور که دیدگاهی کاملاً متفاوت دارند برای آنها بی‌ارزش خواهد شد.

تنها کشورهای دیگر نیستند که دلیل لازم را برای اعتماد نکردن به آمریکا دارند. شهروندان کشور ما نیز همه دلایل لازم را دارند تا در حساب کردن واقعی به روی هر گونه اکثریت ملی ناپایدار تردید داشته باشند".

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: اروپا ترامپ دونالد ترامپ آمریکا اتحادیه اروپا دولت فدرال ایالت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۷۵۴۵۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اتصال اروپا به خلیج فارس از طریق ترکیه و عراق | مسیر ترانزیت جدید بدون ایران

تین نیوز

4 کشور منطقه (ترکیه، عراق، امارات و قطر) برای ساخت مسیر جدید ترانزیتی اتصال اروپا به خاورمیانه توافق کردند.

به گزارش تین نیوز به نقل از عصرایران، مقامات عراق، ترکیه، قطر و امارات، یادداشت توافق برای ساخت مسیر ترانزیتی "راه توسعه" امضا کردند. این مسیر، اروپا را از طریق خاک ترکیه و عراق، به خلیج فارس متصل می کند. این مسیر از ایران عبور نمی کند.

امضای این یادداشت توافق روز دوشنبه توسط وزیران 4 کشور ترکیه، عراق، امارات و قطر در حضور سران ترکیه (اردوغان) و عراق (السودانی) در بغداد انجام شد.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهوری ترکیه در سفر رسمی دیروز دوشنبه به بغداد و اربیل سفر کرد. این اولین سفر رئیس جمهوری ترکیه به عراق بعد از 13 سال بود.

این یادداشت توافق از طرف عراق توسط وزیر حمل و نقل (رزاق محیبس)، از طرف ترکیه توسط وزیر حمل و نقل و زیرساخت ( عبدالقادر اورال اوغلو)، از طرف قطر توسط وزیر حمل و نقل ( جاسم بن سیف السلیتی ) و از طرف امارات توسط وزیر انرژی و زیرساخت (سهیل محمد المزروعی) امضا شد.

دفتر نخست وزیر عراق اعلام کرد این پروژه به دستیابی به یکپارچگی اقتصادی و تلاش برای اقتصاد پایدار بین شرق و غرب، به تحریک رشد اقتصادی و تقویت روابط همکاری های منطقه ای و بین المللی کمک خواهد کرد. همچنین این طرح در مسیر افزایش تجارت بین المللی، تسهیل تحرک و فعالیت های اقتصادی، تجارت و ایجاد یک مسیر جدید حمل و نقل رقابتی و افزایش رونق اقتصادی بازرگانی کمک می کند.

امضای یادداشت توافق میان وزیران 4 کشور برای طرح راه توسعه - قصر جمهوری - بغداد

نخست وزیر عراق هم گفت: راه توسعه تنها کوتاه کردن فاصله نیست، بلکه به پل ارتباطی میان مردم و فرهنگ‌های منطقه تبدیل می‌شود و از امنیت و ثبات در منطقه حمایت می‌کند. وی افزود: این یادداشت تفاهم شامل اقدام کشورهای امضا کننده برای تعیین چارچوب های لازم برای اجرای طرح راه توسعه است.

راه توسعه

"راه توسعه" شامل دو مسیر زمینی خودرویی و راه آهن است که جنوب ترکیه را از نقطه مرزی فیشخاپور کردستان عراق به جنوب این کشور (بصره - بندر فاو) به خلیج فارس متصل می کند. این نزدیک ترین و سریع ترین مسیر اتصال اروپا به خلیج فارس است که از خاک ترکیه و عراق می گذرد.

فیشخاپور مرز کردستان عراق و جنوب ترکیه و در نزدیکی مرز سوریه است.

وزیر حمل و نقل و زیرساخت های ترکیه ( عبدالقادر اورالوغلو) روز یکشنبه گفت: با تکمیل پروژه "راه توسعه" که از ترکیه و عراق می گذرد، روند حمل و نقل کالا را 25 روز کاهش می یابد.
وی توضیح داد: حرکت کشتی‌های عبوری از کانال سوئز 35 روز و از جنوب افریقا بیش از 45 روز طول می‌کشد اما اگر راه توسعه تکمیل شود، این زمان به 25 روز کاهش می‌یابد.

عراق سال گذشته هزینه این طرح را  17 میلیارد دلار اعلام کرد.

امضای یادداشت توافق میان وزیران 4 کشور برای طرح راه توسعه - قصر جمهوری - بغداد

این مسیر ترانزیتی برای انتقال کالا میان ترکیه و کشورهای جنوب خلیج فارس است اما می تواند بخشی از مسیر اتصال شرق - غرب جهان نیز باشد. این مسیر همچنین می تواند به عنوان جایگزینی برای مسیر کنونی کانال سوئز و دریای سرخ مطرح شود.

با درگیری های ارتش امریکا و حوثی های یمن (انصارالله) در دریای سرخ و تنگه باب المندب، راه توسعه، از اهمیت بیشتری برخوردار می شود.

این مسیر از طریق جاده زمینی و راه آهن، جنوب ترکیه را به جنوب عراق و خلیج فارس متصل می کند.
 طول جاده زمینی و راه آهن در داخل عراق 1200 کیلومتر است.
 هزینه پروژه حدود 17 میلیارد دلار است. 10.5 میلیارد دلار برای ساخت راه آهن برقی و 6.5 میلیارد دلار برای جاده زمینی است.
این پروژه در 3 مرحله تکمیل می شود که مرحله اول در سال 2028، مرحله دوم در سال 2033 و مرحله سوم در سال 2050 به پایان می رسد.
این پروژه در مرحله اول 100 هزار فرصت شغلی و پس از اتمام، یک میلیون شغل ایجاد می کند.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید