گمانه‌زنی «اعتماد» درباره کاندیدای کارگزاران در 1400

گروه سیاست سایت فردا: «مشارکت فعال و ایفای نقش‌محوری در جبهه اصلاحات، رویکرد حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری‌ خواهد بود.» این بخشی از گفت‌وگوی علی جمالی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی است که نشان می‌دهد تکلیف این حزب که به راست مدرن شهره بوده و همچنان اصلاح‌طلبیِ محافظه‌کارانه‌ای را پیش گرفته‌، تکلیف خود را برای انتخابات پیش ‌رو مشخص کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حزب کارگزاران سازندگی ۵ ماه گذشته به ‌دلیل شیوع کرونا همچون باقی احزاب نشستی برگزار نکرده ‌بود و حتی اعضای شورای مرکزی هم برای بررسی‌های حزب و موضع‌گیری‌های معمول هم گرد هم نیامدند. اخیرا اما همان‌طور که کانال تلگرامی این حزب هم خبر داده و جمالی نیز تایید کرده، اعضای شورای مرکزی بالاخره دور هم جمع شدند تا در مورد فضای سیاسی کشور و موانع و مشکلات بحث و تبادل‌نظر کنند. آن‌طور که جمالی به ایسنا گفته «موضوع انتخابات مجلس یازدهم، فضای عمومی کشور و تحولات کشور، وضعیت حزب و همچنین جهت‌گیری حزب در سال منتهی به انتخابات» بخش‌های اصلی این نشست بوده است که بر این اساس می‌توان گفت کارگزاران سازندگی اولین و تنها حزبی است که در این ایام نشستی رسمی با حضور اعضای شورای مرکزی و در چارچوب‌های حزبی در مورد انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار کرده است، چراکه تاکنون نه میان اصلاح‌طلبان و نه میان اصولگرایان نشست رسمی و حزبی با محوریت انتخابات ۱۴۰۰ برگزار نشده ‌بود. به‌گفته این عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی البته «در یک جلسه درباره انتخابات به جمع‌بندی نمی‌رسیم و قرار شد جلسات به صورت منظم برگزار شود تا جمع‌بندی نهایی حاصل شود. البته رویکرد حزب، مشارکت فعال در انتخابات است. در انتخابات مجلس یازدهم هم که شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان لیستی ارایه نکرد، کارگزاران با یک لیست وارد انتخابات شد. در انتخابات ریاست‌جمهوری میزان مشارکت مردم و احزاب بیشتر خواهد بود و رویکرد حزب کارگزاران هم ایفای نقش‌محوری و مهم خود در جریان اصلاحات است.» با این حال همین اظهارنظر و نقب زدن به اسفندماه ۹۸ که کارگزاران لیست جداگانه‌ای ارایه کرد و حاضر به همراهی با اعضای شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان نشدند، نشان می‌دهد که این حزب دور جدیدی از فعالیت خود را برای حضور جدی در انتخابات ریاست‌جمهوری آغاز کرده است.

گمانه‌زنی‌ها در مورد کاندیداهای احتمالی اصلاح‌طلبان و شنیده‌ها حاکی از آن بود که احتمالا محسن هاشمی و اسحاق جهانگیری، گزینه‌های کارگزاران برای انتخابات ۱۴۰۰ باشد که گزینه محسن هاشمی قوی‌تر از جهانگیری به نظر می‌رسید. البته نزدیکی کارگزارانی‌ها به علی لاریجانی نیز قابل کتمان نیست. آنها همواره از علی لاریجانی به عنوان گزینه‌ای یاد کرده و می‌کنند که می‌تواند در انتخابات گزینه اصلاح‌طلبان هم باشد.

اگرچه اغلب اصلاح‌طلبان همواره تاکید داشتند که هیچ قرابت فکری میان علی لاریجانی و اصلاح‌طلبان وجود ندارد اما کارگزارانی‌ها معتقد بودند که او می‌تواند نقش حسن روحانی را در انتخابات بعدی ایفا کند.

آنها در جریان رقابت برای هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در دوره دهم نیز بر این باور بودند که محمدرضا عارف نباید به رقابت با لاریجانی بپردازد که البته اصلاح‌طلبان و شخص عارف بر این موضع پافشاری کردند که دست‌کم او به عنوان نماد اصلاح‌طلبان در قوه مقننه در این رقابت حضور داشته ‌باشد. به هر روی می‌توان گفت که اگر لاریجانی تصمیم به حضور در انتخابات ۱۴۰۰ بگیرد، ‌احتمالا می‌تواند روی حمایت کارگزارانی‌ها حساب باز کند، آن‌ هم در شرایطی که طیف‌های دیگر اصلاح‌طلبی تاکید دارند دیگر ایده کاندیدای ائتلافی پاسخگو نخواهد بود. اما این پرسش نیز مطرح است که در چنین شرایطی آیا لاریجانی حاضر است همراهی کارگزارانی‌ها را بپذیرد یا به دامان اصولگرایان پناه خواهد برد.

عباس سلیمی‌نمین، تحلیلگر اصولگرا اخیرا در مورد شرایط اصولگرایان گفت‌وگویی با برنا داشته و در بخشی از آن به احتمال حضور لاریجانی در انتخابات پیش‌رو پرداخته است. او البته در این مصاحبه ضمن تاکید بر اینکه «برخی سلایق علی لاریجانی در بعضی موارد با سلایق بنده، سازگاری نداشته باشد اما قرار نیست در طیف اصولگرایان یک سلیقه حاکم شود» تاکید دارد که لاریجانی هیچ سنخیتی با اصلاح‌طلبان ندارد و هیچ گروهی هم نمی‌تواند لاریجانی را از اصولگرایی کنار بزند کما اینکه پایداری‌ها بنا داشتند این کار را انجام دهند اما نتوانستند. سلیمی‌نمین همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا لاریجانی در انتخابات آتی کاندیدا خواهد شد یا نه، گفته است: «بعید می‌دانم برای انتخابات ۱۴۰۰ بیاید و نشانه‌ای نیست مبنی بر اینکه بیاید. فکر می‌کنم لاریجانی هم دچار خستگی شدیدی شده با توجه به اداره چند دوره مجلس و نیاز به یک نوع بازسازی جسمی دارد.» سلیمی‌نمین البته در مورد ماموریت‌های رهبری به او نیز گفته «البته بعضی از ماموریت‌های حساس را هم در حال حاضر متقبل شده و در حال انجام دادن است. از ماموریت‌هایی که رهبری به او واگذار کردند که در حال انجام است اما به نظر می‌رسد در دوران مدیریت در مجلس دچار ضعف جسمی شد که باید حتما توان جسمی او، بازسازی شود.» البته آخرین اخبار در مورد علی لاریجانی حاکی از بستری شدن او در بیمارستان و ابتلای مجدد لاریجانی به کروناست که قطعا این شرایط، او و نزدیکانش را از اظهارنظر درمورد انتخابات ۱۴۰۰ دور کرده اما اظهارات سلیمی‌نمین شاید نشانه‌ای باشد بر اینکه اصولگرایان بخواهند با بازگشت به لاریجانی وجهه رادیکال‌شان را تلطیف کنند.

 

منبع: روزنامه اعتماد

منبع: فردا

کلیدواژه: انتخابات 1400 کارگزاران روزنامه اعتماد گمانه زنی انتخابات ریاست جمهوری کارگزاران سازندگی حزب کارگزاران انتخابات ۱۴۰۰ کارگزارانی ها اصلاح طلبان علی لاریجانی اعضای شورای شورای مرکزی سلیمی نمین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۲۹۹۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی خطاب به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست

به گزارش عصر ایران عباس عبدی در اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده‌ است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد.   اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است.   البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به‌هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود.   اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند.   البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کسی به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاح‌طلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.   حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد.   غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.»   ابتدا بهتر بود که پیش‌تر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است.   من در گفت‌وگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب این‌گونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد.   گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتما افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آن‌هم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است.   اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید. آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: انتقاد تند ابطحی از مهدی نصیری: پوست خربزه زیر پایت انداخته اند مهدی نصیری و توهم اتحاد