به نقل از «خبرآنلاین»

روزنامه شرق: اصولگرایان، احمدتوکلی و الیاس ناردران را به حاشیه نشینی وادار می کنند

تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۷۷۶۳۲

 احمد توکلی و الیاس نادران، به نظر می‌رسد تاریخ آنها هم در این جریان اگر سر نیامده باشد، حداقل وقت کوچ‌شان به حاشیه اصولگرایی سر رسیده است. یکی از آنها به‌تازگی تریبون رسانه‌ای خودش را تحویل داده و درباره دیگری هم شایعه استعفایش از مجلس مطرح است. نادران گزینه جمعیت ایثارگران و رهپویان برای ائتلاف انتخاباتی آن سال اصولگرایان بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگرچه بعید است روند و مسیری را که علی مطهری در جریان اصولگرایی طی کرد و به‌نوعی از آن خارج شد، این دو نفر هم طی کنند، اما حداقل از جایی سفره‌شان از اصولگرایی جدا خواهد شد. هر دو نفر این روزها در یک چیز مشترک‌اند؛ به‌جد در مقابل یک انتصاب ایستاده‌اند. این در حالی است که جماعتی در مقابل آنها به‌هیچ‌عنوان اهل کوتاه‌آمدن نیستند.

درصورتی‌که توکلی و نادران بر ایده خود، یعنی پیگیری انتصاب بذرپاش، ارجاع پرونده به محاکم قضائی و... مصر باشند تیرگی روابط بین این دو و اصولگرایان بیشتر و بیشتر شود، در این صورت بعید است که در آینده دیگر سهمی از کیک قدرت به آنها برسد. البته به نظر می‌رسد که از میان این دو نفر توکلی مدت‌هاست مسیرش را انتخاب کرده و چندان چشمداشت و امیدی به عرصه قدرت ندارد. با راه‌اندازی مؤسسه دیده‌بان شفافیت و عدالت خودش را متولی حوزه فسادستیزی کرده است.

برای نادران اما تا این لحظه این‌گونه نبود. او با فهرست اصولگرایان وارد مجلس شد اما اوضاع آن‌گونه که انتظار داشت برایش پیش نرفت. حتی شایع شد که نادران که به هوای رسیدن به ریاست مرکز پژوهش‌ها از نامزدی ریاست کمیسیون برنامه و بودجه مجلس انصراف داد، ولی هر دو را از دست داد، محتمل است از نمایندگی استعفا دهد. بعید نیست اصرارش بر ماجرای بذرپاش به دلخوری‌های قبلی هم مربوط باشد. این در حالی است که او قبل از انتخابات مجلس گفته بود: «من می‌خواهم نماینده زنان خیابانی و معتادان بشوم چون اینها نه تریبونی دارند و نه کسی جرئت می‌کند از آنها دفاع کند. اگر ما به‌عنوان حاکمیت در به‌وجودآمدن اینها مقصر نیستیم پس چه کسی مقصر است؟».

البته از او پیش‌تر هم واکنش‌هایی دیده شده که به نظر می‌رسد ابایی از اینکه اختلافاتش را با جریان‌ها یا افراد درون اصولگرایی به عرصه عمومی بکشاند، ندارد. یک جا از قالیباف حمایت می‌کند، جای دیگر علیه‌ او می‌نویسد. مثلا در ماجرای انتخاب رئیس مجلس در گعده‌های پیشا پارلمانی توییت کرده بود: «‏‎در جلسه اول به دوستانی که توسط جناب پژمانفر دعوت و توسط آقای محصولی اداره می‌شدند عرض کردم که راه‌اندازی یک جمع فقط با هدف «نه به قالیباف» عملی ضد وحدت است. هرچند که دلیلی هم برای دعوت‌نکردن از قالیباف نداشتند». اما در ماجرای انتصاب بذرپاش، نادران دست به افشاگری زد و از روند تخلف در این انتصاب خبر داد و به‌نوعی رئیس مجلس را مقصر شمرد. بعد هم با هشتگ بذرپاش‌گیت و پرونده بذرپاش اعلام کرد که حل این معضل چند راهکار دارد: ۱- استعفای بذرپاش ۲- عزل او براساس تبصره ماده ۱۱ قانون محاسبات عمومی ۳- استیضاح مطابق تبصره ۴ ماده ۲۴ آیین‌نامه داخلی ۴-رسیدگی توسط کمیسیون اصل نود قانون اساسی و ۵- تعیین هیئت رسیدگی مستقل توسط #رئیس_مجلس تا حصول نتیجه پیگیر خواهیم بود. تا اینجای کار احمد توکلی هم قبل از انتصاب بذرپاش نامه تندی به قالیباف نوشت و به او هشدار داد و حتی بعد از انتصاب هم با نمایندگان جلسه گذاشت و زمانی که به نتیجه نرسید گفت که از طریق مؤسسه‌اش، یعنی دیده‌بان شفافیت و عدالت، ماجرا را پیگیری خواهد کرد. توکلی قبلا در پرونده تخلفات شهرداری و املاک نجومی ورود کرده و اعلام کرده بود شهردار سابق تخلف کرده است. او گفته بود مدارک و مستندات را به دستگاه قضا و شورای نگهبان ارائه کرده بوده اگرچه به نتیجه نرسیده است.

23302

کد خبر 1418628

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: احمد توکلی الیاس نادران اصولگرایان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۷۷۶۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کنایه عباس عبدی به سکوت اصولگرایان درباره مواضع تند مهدی نصیری

عباس عبدی در واکنش به اظهارات جنجال برانگیز مهدی نصیری گفت: مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

به گزارش خبرآنلاین، ادعاهای اخیر مهدی نصیری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی که خواستار آن شده بود اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کنند، با واکنش‌هایی همراه شده است. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند.

عباس عبدی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح طلب، ضمن آنکه تاکید دارد «براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست»، می‌گوید؛ «مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.»

عبدی به سکوت اصولگرایان نیز کنایه می‌زند و می‌گوید؛ «واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند اما…»

مشروح گفتگوی عباس عبدی را بخوانید؛

آقای عبدی! پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد، تحلیل شما چیست؟

واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.

عبور نصیری از منتهی الیه حکومت به منتهی الیه اپوزیسیون به سرعت رخ نداده است

فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.

واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند.

علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آن‌ها عبور نمایند.

درباره‌عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای انتقاد از حجاب اجباری چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.

فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟

ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.

به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟

پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرف‌های خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.

براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست

به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟

دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند.

به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست.

فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.