احکام دین نمود تجلی رحمت خداست
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۳۰۴۷۸
عضو مجمع عالی حکمت اسلامی با اشاره به اینکه احکام دین نمود تجلی رحمت خداست، گفت: محدودیتها و قیود در احکام، محدودیت نیست احترام است، چراکه خدا روی آفریده خود غیرت دارد و جریان دین جریان حب است.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی برنامه بدون توقف،در این برنامه که 20 مرداده از شبکه سه سیما به روی آنتن رفت،حجتالاسلام «علی رضائیان» با تأکید بر اینکه تجلی رحمت خدا در احکام نمود دارد، یادآور شد: همه احکام الهی بر اساس محبت خداست، در اینجا مثالی میزنم برخی از مراجع معظم طبق روایتی فتوا دادند اگر دو خانم مسلمان بودند فردی گفت خانم یک تار موی شما بیرون است، آن خانم گفت ممنون و آن را پوشاند و اما نفر دومی کنار او نشسته بود مثلا 10 تار مویش بیرون بود آن فرد گفت موی شما بیرون است، گفت دوست دارم و نپوشاند، اگر به تار موی نفر اول نگاه کنید خدا شما را بدجزایی میدهد، اما نگاه به نفر دوم عذابی ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این استاد حوزه و دانشگاه در پاسخ به این سؤال که «محبت و حب به خدا را چگونه باید در دل جوانان قرار داد» گفت: بین اهل چهارراه یک جملهای رواج دارد وقتی میخواهند ارادات خودشان را به کسی که دوست دارند نشان دهند میگویند جمال تو عشق است، به این بزرگواران هم بگوئید در این دنیا بیشتر از همه وامدار محبت چه کسی هستید میگویند خدا، فقط باید به آنها یادآوری کرد، از بچه تا بزرگسال ما بعد از اینکه سر سفره بلند میشویم از قدیم میگوئیم الحمدالله تا بدانیم که این نعمت و حتی بودنم را مدیون چه کسی هستم، عشق به جمال خدا از کوچک تا بزرگ وجود دارد فقط باید یادآوری کرد. حضرت علی(ع) میفرمایند اولین نعمت ، بودن ماست، ما چقدر بابت این بودن خدا را شکر کردیم. اگر همانند اهل بیت(ع) این گونه بیندیشم که محبت توست که ما را به اینجا رسانده، دیگر هر لحظه شکرگزار خواهیم بود، چراکه سیره اهل بیت(ع) تجلی رحمت خداست، این محبت لمسکردنی و چشیدنی است ولی برخی متوجه آن نمیشوند.
رضائیان با اشاره به اینکه ما شیوه رسیدن به خدا را در مدل اهل بیت(ع) درک میکنیم، عنوان کرد: اما بیشترین جذبی که پیامبر اسلام(ص) داشتند از ناحیه اخلاق ایشان بود. اگر من در اخلاق مشکل دارم هنوز پیرو او نشدم، لذا باید دین را از بعضی از دینمداران مثل من جدا کنید، او نماد خلقت است و با خلق عظیمش ما را به دین جذب کرده است، کنار خلق عظیم باید پیرو هم باشیم.
این سخنران مذهبی اظهار کرد: انسان با عقل خودش زانو زده و طلب راه میکند، اما این راه را باید رفت لذا اینکه فقط دلت پاک باشد کافی نیست و این راه فقط با محبت طی میشود، خالق هستی هم انسان را از روی حب خودش خلق کرده، خدای متعال چون آثار خودش که مخلوقات باشند دوست داشت این خلق صورت گرفت و چرا دوست داشت چراکه میخواست همه آنها به کمال برسند، این کمال هم همان آرامش و لذت است.
وی در پایان با تأکید بر اینکه اما رسین به این کمال راه دارد، یادآور شد: مسیر هر مدالی تاوان دارد، عشق بدون تاوان امکانپذیر نیست، معشوق این مسیر را برای تبلور عشق میخواهد، لذا عالم خلقت را قرار داد برای اینکه زمینهای شود تا انسان پایش را گذاشته و پیش برود، برسد به آنجا که آرامش است، لذا رنج در آموزههای ما امتحان است، ما میتوانیم به هر قضیهای به اشکال مختلف نگاه کنیم، اگر انسان نگاهش به عالم نگاه به امتحان باشد و رسیدن به معشوق آن وقت سختیها برایش آسان و شیرین میشود، کل عالم رنجهایش امتحان است برای رسیدن به عشق و محبت بیشتر.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رحمت خداوند تار موی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۳۰۴۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟
حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است.
این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مىکرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مىشود. ایشان بعد از آزادى نقل میکرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شبها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.
فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمىآمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»
از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مىکردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مىخواهى برو!
بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شبهاى جمعه ترک نکنم.
سالیانی ست که بر قبلهی ری رو کردم
دست من نیست، به احسان شما خو کردم
هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب
بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم
مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)
این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.
بر اساس آنچه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست میآید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.
آنچه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند.
حجتالاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسشهاى اعتقادى و عملىشان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رسالهاى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند:
ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مىگفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم.
امام هادی علیه السلام به پرسشهاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:
«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَىءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقهات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»
این تعبیر، به روشنى نشان مىدهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مىتوانسته اند دیدگاههاى اسلام ناب را در زمینههاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسشهاى مردم پاسخ دهند.
حجتالاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت