خط دائمی کشتیرانی ایران و روسیه راهاندازی شد
تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۳۲۴۴۳
عضو اتاق مشترک ایران و روسیه از راهاندازی خط دائمی کشتیرانی کانتینری در دریای خزر بین این دو کشور و حرکت اولین کشتی در سپتامبر ۲۰۲۰ خبر داد. به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو به نقل از وزارت راه و شهرسازی، سید جلیل جلالیفر با اعلام خبر راهاندازی خط دائمی کشتیرانی کانتینربر در دریای کاسپین اظهار داشت: سالهاست به واسطه فقدان کشتیهای کانتینربر در دریای کاسپین موفق به افزایش حجم صادرات محصولات کشاورزی و غذایی کشورمان به کشور روسیه نبودهایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: امروز دولت دو کشور روسیه و ایران با عزمی راسخ با اقدامات زیرساختی به دنبال فعال سازی کریدور شمال و جنوب هستند و در این راستا اقدامات زیادی با جدیت در حال انجام است.
عضو هیئت مدیره اتاق مشترک ایران و روسیه با اشاره به برخی از این اقدامات تصریح کرد: اجرای عملیات ساختمانی خط ریلی رشت به بندر کاسپین، ساخت اسکله رو - رو (row-row) واگن بر و کامیون بر در بندر کاسپین منطقه آزاد انزلی، آمادگی کامل زیرساختی بندر انزلی که از قدیمیترین بنادر شمال ایران محسوب میشود، اجرای عملیات ساختمانی خط ریلی بندر چابهار به شبکه ریلی در راستای راهبرد سواحل مکران، همکاری گسترده سازمان بنادر و دریانوردی در بنادر شمال و جنوب کشور، همکاری بسیار خوب شرکت راه آهن جمهوریاسلامی ایران در حمل ریلی کالاهای ترانزیتی، تلاش فراوان منطقه آزاد لوتوس آستاراخان و کارخانه کشتی سازی واقع در این منطقه آستاراخان جهت ساخت انواع کشتی با ظرفیتهای مختلف در قالب تأمین اعتبار لیزینگ ساخت تا سقف ۸۰ درصد از طرف دولت روسیه برای متقاضیان حقوقی و حقیقی ایرانی از جمله اقداماتی است که در این راستا از سوی دو دولت ایران و روسیه در حال انجام است.
وی افزود: همچنین مجموعه کارگروه با تلاش و با پیگیری منطقه آزاد لوتوس آستاراخان تا کنون موفق به جلب نظر شرکتهای بزرگی از کشورهای مختلف شده که به عضویت این کارگروه درآمد اند. این کارگروه در حال جذب صاحبان کالاهای ترانزیتی از کشورهای عراق، هند، پاکستان، افغانستان و کشورهای حوزه خلیج و فارس است.
جلالیفر با اشاره به اینکه صاحبان کالاهای ترانزیتی میتوانند برای حمل کالا از مسیر کریدور شمال – جنوب متناسب به حجم آن از تخفیفات مناسب و ویژهای برخوردار شوند، اظهار داشت: اولین خط لاینری کشتیرانی کانتینری که قادر خواهد بود کانتینرهای یخچالی را در این مسیر حمل و نقل کند فعالیت خود را در سپتامبر ۲۰۲۰ آغاز خواهد کرد.
وی تصریح کرد: در این زمینه برابر تصمیمات کارگروه مشترک کریدور شمال و جنوب، متشکل از مناطق آزاد لوتوس آستاراخان روسیه – مناطق آزاد انزلی و چابهار (جمهوری اسلامی ایران) در راستای توسعه کریدور بین المللی حمل و نقل شمال- جنوب، تردد ۲ فروند کشتی کانتینری که قابلیت حمل کانتینرهای یخچالدار را نیز دارد، به زودی آغاز خواهد شد.
وی ادامه داد: این ۲ فروند در مسیر اصلی بندر آستاراخان روسیه و ۲ بندر منطقه آزاد انزلی (کاسپین – غازیان) و همچنین سایر بنادر شمالی ایران و بالعکس سازماندهی و برنامهریزی شده است. این ناوگان لاینری شرکت کشتیرانی روسی قادر خواهد بود بنا به درخواست صاحبان خارجی کالا، کلیه کالاهای تخصصی و حساس و آسیب پذیر را از مسیر بنادر آستاراخان روسیه به بنادر شمالی و به صورت حمل ترکیبی با همکاری و مشارکت سازمان بنادر و راه آهن جمهوری اسلامی ایران به بنادر جنوبی کشور و به کشورهای مقصد حمل کند.
این عضو هیئت مدیره اتاق مشترک ایران و روسیه با برشمردن مهمترین مزیتهای این خط کانتینری در دریای خزر، گفت: مهمترین مزیتهای این خط کانتینری در دریای خزر شامل قبول حجم محموله از یک کانتینر، سفرهای منظم کشتی به صورت تقویمی بین بندر آستاراخان و انزلی و همچنین بنادر شمالی ایران، تعرفههای ثابت، بدون وابستگی به "بازار" یا فصل بوده و اولین سفر برای سپتامبر سال ۲۰۲۰ برنامهریزی شده است.
وی با بیان اینکه پیش از این خط کانتینری یخچالی در مسیر دریای خزر نداشتیم، تصریح کرد: در حال حاضر با این اقدام برای خرید کانتینر از طریق جذب سرمایه گذار داخلی اقدام شده است. به این طریق کشورهای هند و پاکستان که با روسیه کار میکنند با هماهنگی سازمان بنادر و راهآهن و همچنین مناطق آزاد میتوانند برای حمل کالاهای خود از این مسیر تردد داشته باشند.
جلالیفر با اشاره به تعامل بسیار خوب در محقق شدن این اتفاق، اظهار داشت: با سیاست مناسبی که سازمان بنادر و دریانوردی و همچنین راهآهن جمهوری اسلامی ایران برای به حداقل رساندن هزینهها در پیش گرفتهاند، شاهد یک بازار مناسب رقابتی خواهیم بود. به این شکل و با این سیاست شاهد ارسال حجم قابل توجهی از بار هند و پاکستان و کشورهای جنوبی به روسیه از مسیر کریدور شمال – جنوب خواهیم بود.
وی در پایان گفت: برای خریداری کانتینرهای یخچالی هم با بخش خصوصی در استان گیلان هماهنگیهای انجام گرفته که هر ماه تعداد این نوع کانتینرها بیشتر شده تا از این پس قادر باشیم محصولات کشاورزی را نیز از دریای خزر صادر کنیم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: جمهوری اسلامی ایران سازمان بنادر ایران و روسیه کریدور شمال منطقه آزاد بنادر شمال دریای خزر راه آهن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۳۲۴۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسکو از جنگ ایران و اسرائیل چه بهرهای برد؟ روسیه تمام تخممرغهایش را در سبد ایران نمیگذارد
عارف دهقاندار در اعتماد نوشت: عملیات توفانالاقصی توسط حماس علیه اسراییل در ۷ اکتبر و آغاز نبرد غزه، معادلات منطقه و نظام بینالملل را وارد مرحله جدیدی کرد که پیامدهای بسیاری در سطح منطقه و فراتر از آن به جای گذاشت که شاید آوریل ۲۰۲۴ را بتوان نقطه عطف این پیامدها دانست.
ایران و اسراییل که سالها در منطقه به اصطلاح خاکستری با یکدیگر درگیر بودند و بهرغم همه دشمنیها و رقابتهای ژئوپلیتیکی و هویتی، از رویارویی مستقیم با یکدیگر اجتناب میکردند، وارد یک رویارویی نظامی مستقیم و رودررو شدند.
هر چند که باید تاکید کرد که این رویارویی نظامی، محدود، کنترل شده و درچارچوب قواعد بازی بود و در نهایت سطح نزاع از حالت رویارویی مستقیم به نبرد در منطقه خاکستری بازگشت.
همان طور که پیشبینی میشد، پس از اقدام اسراییل، سطح تنش میان طرفین کاهش پیدا کرد و ایالات متحده امریکا، نقش قابل توجهی در این کاهش تنش داشت. چرا که دولت دموکرات مستقر در امریکا به دلایل فراوان، علاقهای به گسترش سطح نزاع میان طرفین نداشته و تلاش کردند که از اهرمهای خود برای کنترل رفتار کابینه نتانیاهو پس عملیات «وعده صادق» استفاده کند.
اما نکتهای که باید به آن توجه داشت این است که ایالات متحده تنها قدرت خارجی متاثر از این تغییر معادلات در منطقه خاورمیانه نبوده و باید تاثیرپذیری و موقعیت دیگر قدرت بزرگ جهانی یعنی روسیه را در این تحولات و همچنین جایگاه آن در آینده منطقه را مورد توجه و ارزیابی قرار داد.
روسیه در طی یک دهه گذشته تلاش زیادی برای تقویت شبکهها و اعمال نفوذ خود در منطقه خاورمیانه انجام داده است و پس از ۷ اکتبر و تغییر معادلات در خاورمیانه و همچنین تمرکز بر جنگ اوکراین، جایگاه خود را در این منطقه متزلزل و در معرض خطر میبیند.
پس از افزایش تنش میان ایران و اسراییل، راهبرد روسیه در قبال این تنش اهمیت خاصی پیدا میکند، چرا که وقتی به گذشته برمیگردیم، مشاهده میکنیم که هیات حاکمه روسیه و ولادیمیر پوتین، رییسجمهور این کشور از یک سو در سوریه با ایران همکاریهای نزدیکی میکرد و از سوی دیگر این اجازه را به اسراییل میداد که مواضع ایران را در خاک سوریه هدف قرار بدهد و در زمان انجام این حملات، پدافندهای روسی مستقر در سوریه عمل نمیکرد.
همچنین نباید از نظر دور داشت که روابط تهران - مسکو پس از جنگ اوکراین، تغییرات مهمی را تجربه کرده است و سطح همکاریهای نظامی طرفین وارد مرحله جدیدی شده است و بهرغم خصومتهای دیرینه تاریخی و اختلافات ژئوپلیتیکی، فضای کنونی خاورمیانه هر دو دولت را تشویق میکند تا با همکاری نزدیکتر، معادلات منطقه را به ضرر امریکا رقم بزنند.
به طور کلی، مقامات مسکو مانند همتایان خود در پکن به دنبال ثبات بیشتر در منطقه خاورمیانه هستند و هرگونه آشفتگی در منطقه میتواند به منافع روسیه آسیب برساند که از جمله آنها رشد گروههای تکفیری و تروریستی در سطح منطقه است. روسها حساسیت ویژهای نیز نسبت به گروههای افراطی و تروریستی داشته که در سالهای اخیر در بخشهایی از روسیه و همچنین سایر بخشهای اتحاد جماهیر شوروی سابق، مانند تاجیکستان نفوذ کردهاند. همان طور که به یاد داریم، در ۲۲ مارس، گروه تروریستی داعش توسط تعدادی از عناصر تاجیکی خو به یک سالن کنسرت در مسکو حمله کردند و نزدیک به ۱۵۰ نفر را کشتند.
فراتر از مبارزه با تروریسم، روسیه به دنبال حمایت از دولتهای عربی دوست در منطقه، حفاظت از حضور نظامیان کشور در سوریه، جذب سرمایهگذاری خارجی از کشورهای ثروتمند عرب خلیجفارس و ایجاد روابط تجاری با منطقه است که از طریق آن بتواند تحریمهای غرب را که به واسطه جنگ اوکراین بر این کشور وضع شده را دور بزند و بتواند سیاستهای انرژی خود را با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس هماهنگ کند؛ لذا علاوه بر ایران، روسیه نگاه ویژهای به کشورهای عربی خلیجفارس نیز دارد و مواضع این کشور نسبت به جزایر سهگانه ایران را نیز باید در همین راستا تعریف کرد؛ لذا درست است که در شرایط فعلی، سطح روابط نظامی ایران و روسیه در حالت خوبی قرار دارد.
اما این به آن معنا نیست که این کشور قرار است تمام تخممرغهای خود را در سبد ایران بگذارد و علاوه بر ایران، به دنبال روابط اقتصادی و حتی نظامی با کشورهای عربی منطقه نیز هست.
اگر به بحث تنشهای ایران و اسراییل بازگردیم، باید گفت که روسیه مخالف هر گونه جنگ همهجانبه و تمام عیار، میان این دو طرف است. با این حال، تشدید تنش آن هم به صورت محدود و کنترل شده بین ایران و اسراییل به طور بالقوه و از چند جهت به نفع منافع روسیه است که به طور خلاصه دلایل آن بیان میشود.
نخست اینکه افزایش سطح ناامنی و گسترش دامنه پیامدهای جنگ در خاورمیانه، در حالی که نزدیک به ۷ ماه از آغاز جنگ غزه میگذرد، رویکرد و پیام روسیه به دولتها و جوامع عربی را تقویت میکند که ایالات متحده عامل اصلی بیثباتی و تنش در سطح منطقه است و امریکا رویکردی مسوولانه در قبال تحولات منطقه ندارد.
پوتین و دیگر مقامات روسی دهههاست که امریکا را به واسطه حمایتهای یک جانبهشان از اسراییل و ناتوانی در حل و فصل ریشهای اصلیترین بحران در این منطقه یعنی درگیری فلسطین و اسراییل سرزنش میکنند. این پیام و رویکرد از جانب روسیه برای مخاطبان عرب که به طور فزایندهای از ایالات متحده به خاطر تلفات انسانی فزاینده در غزه خشمگین هستند، خوشایند است.
دوم اینکه پیامدهای بیشتر جنگ غزه، و گسترش محدود دامنه تنشها در منطقه، توجه جهانی را از اوکراین به خاورمیانه منحرف کرده که روسیه از آن استقبال میکند.
سوم، وجود سطح محدودی از درگیری مستقیم میان تهران و تلآویو میتواند نفوذ روسیه را در منطقه از طرق دیگری تقویت کند.
دولت بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی، ممکن است به هیات حاکمه روسیه و شخص پوتین به عنوان رهبری نگاه کند که به واسطه روابطی که با تهران دارد، بتواند تا حدی روی تصمیمات تهران تاثیر بگذارد؛ و در آخر اینکه هر چند در حال حاضر سطح نزاع ایران و اسراییل تا حدی کاهش پیدا کرده، اما به واسطه احتمال افزایش سطح تنش، ایران در آینده نیاز بیشتری به جنگندهها و سامانههای دفاعی روسیه پیدا خواهد کرد که از آن طریق برای خود ایجاد بازدارندگی کند.
هر چند که سطح تنش میان ایران و اسراییل در حال حاضر کنترل شده و ظاهرا به منطقه خاکستری بازگشته است، اما با توجه به ادامه جنگ خطر گسترش خصومتها به یک جنگ منطقهای را نباید نادیده گرفت. ادامه جنگ در غزه و دیگر درگیریهای حل نشده در خاورمیانه، احتمال حملات آتی اسراییل علیه ایران و بالعکس را باز میگذارد که نباید آن را از نظر دور داشت.
هر چند که باید اندکی دقیقتر راهبرد روسیه را در منطقه بررسی کرد، اما این کشور در این جنگ تعارض منافع جدی با اسراییل نیز دارد و این را در مواضع خود نشان داده است.
ایران نیز میتواند از این فرصت به نفع منافع خود در منطقه استفاده کند، اما نباید از نظر دور داشت که روسیه اگر چه تا حدی در تحولات منطقه در محور مقابل غرب قرار میگیرد، اما قرار نیست که تمام تخممرغهای خود را در سبد ایران بگذارد و آنها هم به دنبال منافع خود در این جنگ هستند.
نکته پایانی احتمال حضور ترامپ در جایگاه ریاستجمهوری امریکاست، که میتواند معادلات جنگ اوکراین و همچنین جنگ غزه را دچار تغییرات کند. باید صبر کرد و نتایج انتخابات امریکا را دید.