فساد آزار دهنده تر از تحریم و کرونا

فساد مانع و سد محکم در برابر آرمان های اصلاحی انسان هاست یکی از دغدغه های همه انسان ها ،اصلاح جوامع و ایجاد زمینه های رشد و ترقی و تعالی جامعه خود می باشد. همه انسان ها ضرورت مبارزه و مقابله با فساد را درک کرده اند منتها در چگونگی مبارزه و مقابله با تشتت مواجه می باشند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کردتودی، عمده این ریب و تردید متوجه شناخت فساد و گونه های متنوع آن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شیوه های مبارزه بافساد به عدد تنوع و پیچیدگی های  آن است به همین خاطر جایگاه مصلحان و مبارزان با فساد وشناخت پیچیدگهای آن در طول تاریخ بس گرانسنگ بوده و  دست یافتن به این جایگاه توفیقی بزرگی بوده و میباشد.

فساد به مانند  یک بیماری مسری گریبان بشر را گرفته است و امکان تسری آن به همه افراد وجود دارد. در منظر لغت شناسان اصیل، فساد نقیض صلاح و در تعریف اصطلاحی آن آمده است که «خروج هرچیزی از اعتدال خود فساد نامیده می شود.» ( الفساد خروج الشی عن الاعتدال.) و صلاح همان روح طبیعی و اعتدال حقیقی می باشد که افراط و تفریط می تواند آن را از گردونه اصلی خارج و به فساد و تباهی نزدیک کند. ( الاصلاح جعل الشی علی الاستقامه.)

همچنین افساد و اصلاح یکی از زوج های متضاد قرآنی است که در کنار همدیگر بهتر شناخته می شوند. و نکته ظریفی که وجود دارد توالی اصلاح پس از افساد است یعنی اصلاح معمولا بدنبال فساد میآید در همین جاست که فلسفه وجودی مصلح تحقق مییابد. فساد در ابعاد مختلفی از جمله حوزه ی باورها و عقاید و رفتارها را شامل می شود. بین بینش ها و باورها با نگرش ها و رفتارها رابطه مستقیم و نزدیکی وجود دارد بنابراین اگر بخواهیم رفتارها اصلاح گردد ابتدا می بایست باورها را اصلاح کنیم.

 یقینا ریشه بسیاری از فسادها در تقلیل یا کاهش باورها و یا تقیدات اخلاقی است. اگر به هر پدیده فاسد بنگرید ذره ای از ایمان و باور در آن یافت نمی شود اگر اندکی باور در هر پدیده فاسدی وجود داشته باشد قطعا گرفتار فساد نمی شود.

مبارزه با فساد از ماموریت های اصلی پیامبران الهی بوده است مصلحان وپاک اندیشانی که وجود خود را وقف مبارزه با فساد می کنند درطول تاریخ کم  نیستند. به تعبیر دیگری ، قرار گرفتن در مسیر اصلاح و دوری از فساد جزء فطرت و سرشت الهی انسانهاست و اصولا انسان های فساد اندیش ازمسیر اصلی ذات و سرشت الهی خود خارج گشته اند که به فساد منتهی گردیده است.

ضمن اینکه برهمگان آشکار است که منشاء فساد از قدرت و ثروت می باشد عموما فساد از امرا و فرمانروایان شیوع پیدا می کند و سپس به درون جامعه تسری می یابد.

 به فرمایش امام علی (ع) ؛ (الناس بامرائهم اشبه به آبائهم.) مردم بیشتر به امرا ء و فرمانروایانشان شبیه ترند تا پدرانشان. این شباهت یعنی الگو پذیری و شکل گیری شخصیت اجتماعی افراد اعم از نیک و بد. این سخن بسیار عمیق و دقیقی است. تجربیات علمی و جامعه شناسی این موضوع را تائید می کند. همه ماها در محیط پیرامونی این تجربه را مشاهده کرده ایم. اصولا فساد از دو طبقه جامعه را به کام خود میکشد مدیران و ثروتمندان. مصداق شعری این سخن حکیمانه ؛

ملک ز باغ رعیت چو برخورد سیبی/ غلامان درآورند درخت از بیخ

 مردم فی حد ذاته دسرسی به ثروت و قدرت ندارند که به فساد گرفتار آیند این مدیران و ثروتمندان هستند که لاقیدانه دست درجیب مردم می کنند وبا هدف انباشت ثروت، عامل فساد درجامعه می شوند. ریشه فسادها را بررسی کنید چگونه یک کارمند معمولی به بزرگترین ثروت کثیف دست می یابد ؟ نطفه فساد از ممزوج قدرت و ثروت درخلاء اخلاق و تقوا و در سایه مدیریت ناکارآمد شکل می گیرد. تحقیقا اگر فردی از آحاد جامعه فاسد گردد حتما ردپای یک مسئول نالایق در بین  است  وگرنه او به تنهایی قادر به ارتکاب فساد نخواهد بود. مصداق آن شرایط کنونی ست که مدیران در غارت ثروت گوی سبقت را ازهم ربوده اند و ویروس پلید اختلاس را درجامعه به دیگران منتقل می کنند.

درشرایطی که فساد و تباهی در یک مجموعه یا فردی بر همگان واضح و آشکار می باشد مجموعه یا افرادی با ملاحظات سیاسی درمقابله با آن حقیقت را زیر پا گذاشته و علی رغم وضوح فساد در فرد یا دستگاهی با آن مماشات نموده و از آنان دفاع می کنند؟ مگرنه این است که افساد در مقابل اصلاح قرار دارد؟ کسانی که فلسفه وجودی و شناسنامه شان به نام اصلاحات صادرگردیده، چه شده که اکنون توجیه گر فساد بعضی افراد  و دستگاه ها بوده و چشم بر بسیاری فسادها می بندند؟ ضمن اینکه بعضا تا بناگوش در منجلاب فساد غرقند. هرچند که فساد ربطی به هویت سیاسی ندارد هر جریان یافردی پاسخگوی رفتارهای خود میباشد طبیعتا کسان مرتبط با جریان اصولگرایی هم از این آفت مصون نبوده اند چه بسا با پوشش این جریان فسادهای گسترده ای هم صورت گرفته است اما کسانی که با تابلو و منشور اصلاحات پا به عرصه سیاسی نهاده اند تکلیف خود را با این  فساد های سریالی مدیران که جامعه را آزار می دهد  مشخص کنند، یا حداقل تابلوی اصلاحات را عوض کنند که به ساخت گرانبار اصلاح و مصلح و اصلاحات خدشه وارد نشود چون این اژدهای هفت سر گریبان همه را می گیرد.

 اما در شرایط فعلی آنچه که بیشتر در دستگاه های اجرایی و مدیریتی عامل فساد می باشد رها شدن بسیاری از امورات به حال خود است.  هرچند تیغ مبارزه با فساد تیزتر می شود به علت نا کارآمدی و اشرافیگری برخی اشخاص و دستگاه ها فساد همچنان‌تاخت و تاز می کند چرا که فساد در سایه وجود مدیر فاسد یا مدیریت ناکارآمد نشر پیدا می کند. به تحقیق در شرایط کنونی مردم صبورانه همه فشارهای بیرونی و ویرانگری های کرونا  را تحمل می کنند اما این فساد و تبعات مخرب آن است که در شرایط کنونی از کرونا و تحریم هم آزار دهنده ترشده است .

یادداشت از محمد هادیفر

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: انسان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۴۳۳۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا فنلاند شادترین کشور دنیاست؟

دانشکده روانشناسی دانشگاه کلمبیا اخیراً مطالعه میدانی در کشور‌های مختلف انجام داده است که نتیجه آن ایجاد یک شاخص به نام «نردبان ثروت و قدرت» است که نشان می‌دهد مردم جهان بر اساس این شاخص دارای درجات مختلفی از شادی هستند.

به گزارش اطلاعات آنلاین، کشور فنلاند در چند سال اخیر همواره در بین بالاترین کشور‌های این نردبان معرفی شده است که یکی از شادترین کشور‌های جهان است و در هشت سال اخیر رتبه اول این نردبان را حفظ کرده است.

آگوست نیلسون، عضو جامعه روانشناسی این دانشگاه همراه تیمش تحقیقات مفصلی درباره این نردبان صورت داده و می‌گوید مطالعات تجربی نشان می‌دهد که مردم کشور‌های بالای این نردبان به جای قدرت و ثروت در زندگی روزمره بیشتر به خانواده و روابط شخصی فکر می‌کنند.

در سال ۲۰۲۴ کشور فنلاند برای هفتمین سال متوالی به عنوان شادترین کشور جهان در رتبه‌بندی سازمان‌های بین‌المللی قرار گرفت و مطالعات دانشگاه کلمبیا نیز همین موضوع را نشان می‌دهد که بیشتر مردم این کشور به جای رتبه‌های اداری و رسمی و مدیر شدن و رسیدن به قدرت و ثروت به زندگی روزمره خود فکر می‌کنند.

نیلسون می‌نویسد: من اخیراً رهبری گروهی از محققان کشور‌های سوئد، آمریکا و انگلیس را بر عهده داشتم و این سوالات را در بین ۱۶۰۰ نفر از بزرگسالان این کشور‌ها مطرح کردیم. مطالعه ما نشان داد که استعاره نردبان باعث می‌شود مردم بیشتر به قدرت و ثروت فکر کنند و کمتر به خانواده، دوستان و سلامت روان فکر کنند. وقتی استعاره نردبان حذف شد، مردم همچنان به پول فکر می‌کردند، اما بیشتر از نظر «امنیت مالی» به جای عباراتی مانند «ثروت»، «ثروتمند» یا «طبقه بالا».

افراد در گروه‌های شاد و هماهنگی در مقایسه با سایر گروه‌ها کمتر به قدرت و ثروت و بیشتر به اشکال گسترده‌تر رفاه مانند روابط، تعادل بین کار و زندگی و سلامت روان فکر می‌کردند. به گزارش «اطلاعات آنلاین»، تحقیقات نشان داده است که وقتی افراد خوشبختی را تعریف می‌کنند، فقط به میزان کمی به ثروت و موقعیت اشاره می‌کنند. به عبارتی ثابت شده است که پول با رفاه ارتباط مستقیم دارد، اما اثر پول ضعیف‌تر از بسیاری از عوامل شادی دیگر است، جایی که روابط اجتماعی با کیفیت خوب، قوی‌ترین اثر را دارند.

تحقیقات اخیر دانشگاه آکسفورد نشان می‌دهد که شادی در واقع باعث بهره‌وری بیشتر افراد می‌شود و مهم‌ترین عامل برای شادی در کار، تعلق خاطر است. از سوی دیگر، اعتقاد بر این است که دستمزد مهمترین عامل برای شادی در کار است، اما معلوم می‌شود که محرک بسیار ضعیف تری برای شادی در کار نسبت به تعلق خاطر است. این با پیام کلی علم شادکامی همخوانی دارد که روابط اجتماعی مهمترین عامل برای شادی افراد است.