مبارزه با دی.ان.ای ویروسی با یک مکانیسم نوین
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۶۸۰۶۱
عفونت ویروسی شامل ترکیب دی.ان.ای ویروسی در سلول میزبان، تکثیر آن ماده و انتشار ویروسهای جدید است. طی اتصال و نفوذ، ویروس خود را به سلول میزبان متصل و مواد ژنتیکی خود را به داخل آن تزریق میکند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، این ماده خارجی با وارد شدن به مایع درون سلولی، مکانیسم دفاعی معروف به مسیر "cGAS-STING" را ایجاد میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بعضی اوقات مواد موجود در درون مایع و در تماس با پروتئین cGAS از ویروس ایجاد نمیشود بلکه از خود سلول ایجاد میشود به عنوان مثال پارگی هسته به طور تصادفی رخ میدهد و وقتی این اتفاق بیفتد، مسیر cGAS-STING فعال نمیشود.
چگونگی تنظیم فعالیت CGAS در برابر خود دی.ان.ای و محافظت در برابر پاسخهای احتمالی خود-التهابی، یک سؤال اساسی بیولوژیکی است و همانند یک رمز و راز باقی مانده است. دانشمندان مؤسسه پلیتکنیک فدرال لوزان در یک مطالعه جدید، مکانیسم اساسی پشت این موضوع را کشف کردند. آنها دریافتند که پروتئین کوچکی به عنوان "باف"(BAF) با اتصال به دی.ان.ای غیرفعال نقش مهمی ایفا میکند، باف مانع انجام عملیات پروتئین cGAS میشود در نتیجه مسیر cGAS-STING را در مسیرهای خود متوقف میکند.
باف هسته سلول را تقویت میکند و پوشش هستهای را به دی.ان.ای موجود در خودش متصل میکند. آزمایشات نشان دادهاند هنگامی که این پروتئین از سلولهای آزمایشگاهی خارج میشود، هسته متلاشی میشود. این پارگی ماده ژنی را درون مایعات داخل سلولی آزاد میکند و مسیر cGAS-STING را مورد هدف قرار میدهد.
با وجود اینکه دلایل مختلفی مانند اعمال فشار مکانیکی در شکستگی هسته نقش دارند اما محققان این مطالعه اظهار کردند که تنها یکی از این روشها با از بین بردن پروتئین باف پاسخ ایمنی ایجاد میکند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که باف نقش مهمی در جلوگیری از حمله سلول به دی.ان.ای خودش دارد.
"ماریلنا ویچنوسکی"(Marilena Wischnewski ) یکی از نویسندگان اصلی مقاله گفت: نقش مهار کننده پروتئین از اهمیت حیاتی برخوردار است.اگرچه مسیر cGAS-STING به بدن کمک میکند تا در برابر عفونتها مقابله کند، اما باید آن را نیز بررسی کرد. هستهها گاه به گاه پاره میشوند، اما سلولها میتوانند آسیب را ترمیم کنند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: دي ان اي ویروس مسیر cGAS STING دی ان ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۶۸۰۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافتههای پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. یافتههای پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری میتواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلولها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق میافتد که منجر به بیفایده شدن دیالیز برای بیماران میگردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی میدهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق میافتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاشهایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران میگردد.
یافتههای این پژوهش برای نخستین بار نشان داد میتوان از سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده میتواند امکان استفاده درمانی از این سلولها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام