آزادگان تجلی فرهنگ مقاومت در برابر ظلم هستند/ از ممنوعیت برگزاری مراسم دعا و مناجات تا سانسور نامه اُسرای ایرانی
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۸۰۲۲۰
صحبت با آزادگان دفاع مقدس خاطرات زیادی را برایشان تداعی می‌کند. یاد روزهایی که از کمترین حقوقشان محروم بودند و حتی دعا کردن هم برایشان ممنوع بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصرهامون، ثانیه های انتظار به کندی می‌گذشت، اقشار مختلف مردم به استقبال پرنده‌های مهاجر آمده بودند که در سال‌های سخت هجران، زیرشکنجه‌های دشمنان بعثی زخمی و دل آزرده شدند اما با ایمان و اعتقاد راسخ و عشقی که به وطن داشتند مقاومت کردند تا سرانجام روز شیرین وصل فرا رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیست و ششمین روز از مرداد ماه یادآور بازگشت سرافرازانه آزادگان به میهن در سال ۶۹ است روزی که نخستین گروه آزادگان به میهن بازگشتند و ایران را از عطر حضور خود آکنده کردند روز مبارکی که صابران ایران پس از سالها دوری به خاک میهن پا گذاشته و به آغوش خانواده و ملت بازگشتند.
به بهانه سالروز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی، گفت و گویی با یکی از آزادگان هشت سال دفاع مقدس سیستان وبلوچستان داشتیم تا گوشه ای از رنج های خود را در سال های اسارت بازگو کند.
آزادگان تجلی فرهنگ مقاومت در برابر ظلم
غلامرضا نصیری، یکی از آزادگان سرافراز زاهدان گفت: در مرداد ماه سال 1365 درسن 20 سالگی برای دفاع از خاک کشور برای مقابله با دشمن بعثی به جبهه اعزام شدم پس از شرکت در عملیات های مختلف و بعد از 23 ماه حضور در جبهه در حالی که تنها 9 روز از بازگشت به آغوش گرم خانواده باقی مانده بود در منطقه عملیاتی غرب کشور ،سومار و در عملیات مرصاد به اسارت نیروهای بعثی در آمدم.
وی با اشاره به سختی های دوران اسارت، افزود: 28 ماه اسیر بودم و دور از خانواده در کشور دشمن به سر می بردم و روزها و ساعت ها آن چنان سخت و دیر می گذشت که گویی همچنان جنگ برای ما در اردوگاه کمپ 18 ،استان دیاله شهر بعقوبه ادامه داشت.
وی خاطرنشان کرد: دوری از وطن و خانواده و ناتوانی از دادن خبر سلامتی به آنها بسیار سخت و جانکاه بود ،در کنار خاطرات تلخ کوچک و بزرگ بیشمار دوران اسارت، شاید یکی از تلخ ترین خاطرات دوران اسارت که به یاد دارم دوری از خانواده و عزیزانم بود.
این آزاده دفاع مقدس تاکید کرد: سختی های بسیاری در دوران اسارت مانند گرسنگی،شکنجه ها،منع از خواندن نماز و انجام سایر فرایض دینی و اجبار به انجام دادن دستورات بعثی ها بر ما حاکم بود اما سخت ترین اتفاقات برای همه ی ما اُسرا، نگرانی برای خانواده و دوری از آنها بود.
نصیری ادامه داد: سرانجام در شهریور ماه سال 1369 پس از امضای قرارداد 1598 شورای امنیت و تبادل اسرا به میهن اسلامی بازگشتیم و بر خاک پاک ایران بوسه زدیم و هیچ اتفاقی شیرین تر و خوشایند تر از بازگشت مان به وطن و دیدار دوباره با خانواده نبود.
این آزاده سرافراز کشور اذعان کرد: در دوران جنگ تحمیلی با سروان زاهدی فرمانده گردان 197، که هم اکنون خود ایشان از جانبازان و آزادگان کشور هستند هم رزم بوده ام، همانطور که در زمان اسارت به ما بسیار سخت می گذشت، خانواده های ما نیز روزهای سختی را می گذراندند و برای آنها بی خبری از بسیار تلخ و ناگوار بود.
وی عشق و علاقه به وطن و خاک کشور و دفاع از انقلاب اسلامی را دلیل در جبهه های نبرد با دشمن عنوان کرد و افزود: بدون شک اگر دوباره جنگی روی دهد برای دفاع از خاک کشور به میدان خواهم رفت و با کمال میل فرزندانم را برای خدمت به کشورم، اسلام و مردم ایران خواهم فرستاد.
نصیری گفت: در حال حاضر مشغول به کار نیستم و از مسئولین انتظار توجه بیشتر به خانواده شهدا و ایثارگران را دارم.
از ممنوعیت در برگزاری دعا تا نبود غذا و دارو
احمد کارگر، یکی دیگر از آزادگان سرافراز و غیور زاهدانی است که به عنوان یک بسیجی در میدان نبرد حق علیه باطل برای دفاع از کشور در عملیات فتح المبین زمانی که هنوز خرمشهر دست عراقی ها بود شرکت کرد و در سال ۶۰ به اسارت بعثی ها در آمد.
وی بیان کرد: تا چهار ماه خانواده ام از موضوع اسارت خبر نداشتند تا اینکه از صلیب سرخ آمدند و برای ما کارت شناسایی درست کردند، در طول این مدت با نوشتن نامه برای خانواده هایمان از اوضاع احوالات باخبر می شدیم، البته دریافت و ارسال هر نامه حدود ۶ ماه طول می کشید و گفته هایمان سانسور می شد.
این آزاده سرافراز گفت: از لحاظ بهداشت، دارو، تغذیه و امکانات در مضیقه بودیم در طی شبانه روز یک مرتبه غذا می خوردیم آن هم به این صورت که گوشت ها تاریخ مصرف گذشته بود و تا سه ماه اول به سختی با خوردن آنها کنار می آمدیم هرچند آشپزها ایرانی بودند اما امکاناتی نداشتند یا ۲عدد نان ساندویچی در طی روز به ما می دادند که خمیر و سوخته بود.
وی تصریح کرد: به یاد دارم هنگام ارتحال امام راحل بعثی ها احساس خطر عجیبی داشتند اوضاع اردوگاه برهم ریخته بود به خاطر اینکه رهنمودهای امام چراغ راه هدایت مردم بود، تا اینکه آقای خامنه‌ای به عنوان رهبر و جایگزین ایشان انتخاب و زندگی در اسارت گاه به روال قبلی بازگشت.
وی ادامه داد: هیچ گاه گمان آزادی نمی کردیم تبادل اسیر اقدامی سخت بود که به ندرت رخ می داد روزها بسیار سخت و طاقت فرسا سپری می شد تا اینکه جز اولین گروه هایی بودم که هنگام آزادی اسیران از بند، وارد کشور شدم. به یاد دارم که مردم با همان شور و شوقی که فرزندان خود را راهی میدان جنگ کردند به استقبالمان آمده بودند و اسیران با اشک و... به خاک ایران پاگذاشتند.
کارگر افزود: برای ورود به کشور باید چندمدتی در قرنطینه به سر می بردیم تا از لحاظ سلامت مشکلی نداشته باشیم زیرا بهداشت در آنجا صفر بود و اگر کسی مریض می شد کل اردوگاه با بیماری دست و پنجه نرم می کرد(مثل بیماری کرونا که اکنون دامنگیر جهان شده)؛ در این میان وقتی یکی از اسیرها را با فرزندش روبرو کردند هیچ یک همدیگر را نمی شناختند چرا که وقتی کودک۲ساله بود پدر راهی میدان جنگ شد؛ صحنه های عجیبی در طی آن مدت مشاهده کردیم که وصف آنها سخت است.
وی ادامه داد: کلمه اسیر اسمش با خودش است اسیر اختیاری از خود ندارد باید به تصمیماتی که دولت آن کشور می گیرد پایبند باشد، شکنجه ها و زندان و بازجویی ها همه سخت بود. دعا در اردوگاه ممنوع و هرگاه قرار بود راز و نیاز با معبود کنیم چند نفری مامور می شدند تا اگر عراقی آمدند سریعا اعلام کنند، یک روز جمعه دعای ندبه برگزار کردیم که عراقی ها متوجه و با شلاق و مشت و لگد به جان اسرا افتادند و اردوگاه را بر هم زدند که نباید این کار را می کردید.
کارگر با بیان اینکه اگر دوباره جنگ شود باز هم برای دفاع از کشور پا در رکاب می گذارم، افزود: ایمان به خدا و عشقی که به وطن داشتیم باعث شد تا روزهای سخت اسارت را سپری کنیم. از گذشته خود پشیمان نیستیم چرا که نگذاشتیم یک وجب از خاک کشور به دست بیگانگان بیفتد، در زمان کنونی هم مشکلات با توکل بر خدا حل خواهد شد.
دوری از وطن و خانواده در اسارت بسیار سخت و ناگوار بود
نصیری درباره چگونگی حضور خود در جبهه های حق علیه باطل در گفت و گو با خبرنگار ما، بیان کرد: در مرداد ماه سال 1365 درسن 20 سالگی برای دفاع از خاک کشور برای مقابله با دشمن بعثی به جبهه اعزام شدم پس از شرکت در عملیات های مختلف و بعد از 23 ماه حضور در جبهه در حالی که تنها 9 روز از بازگشت به آغوش گرم خانواده باقی مانده بود در منطقه عملیاتی غرب کشور ،سومار و در عملیات مرصاد به اسارت نیروهای بعثی در آمدم.
وی با اشاره به سختی های دوران اسارت، افزود: 28 ماه اسیر بودم و دور از خانواده در کشور دشمن به سر می بردم و روزها و ساعت ها آن چنان سخت و دیر می گذشت که گویی همچنان جنگ برای ما در اردوگاه کمپ 18 ،استان دیاله شهر بعقوبه ادامه داشت.
وی خاطرنشان کرد: دوری از وطن و خانواده و ناتوانی از دادن خبر سلامتی به آنها بسیار سخت و جانکاه بود ،در کنار خاطرات تلخ کوچک و بزرگ بیشمار دوران اسارت، شاید یکی از تلخ ترین خاطرات دوران اسارت که به یاد دارم دوری از خانواده و عزیزانم بود.
این آزاده دفاع مقدس تاکید کرد: سختی های بسیاری در دوران اسارت مانند گرسنگی،شکنجه ها،منع از خواندن نماز و انجام سایر فرایض دینی و اجبار به انجام دادن دستورات بعثی ها بر ما حاکم بود اما سخت ترین اتفاقات برای همه ی ما اُسرا، نگرانی برای خانواده و دوری از آنها بود.
نصیری ادامه داد: سرانجام در شهریور ماه سال 1369 پس از امضای قرارداد 1598 شورای امنیت و تبادل اسرا به میهن اسلامی بازگشتیم و بر خاک پاک ایران بوسه زدیم و هیچ اتفاقی شیرین تر و خوشایند تر از بازگشت مان به وطن و دیدار دوباره با خانواده نبود.
این آزاده سرافراز کشور اذعان کرد: در دوران جنگ تحمیلی با سروان زاهدی فرمانده گردان 197، که هم اکنون خود ایشان از جانبازان و آزادگان کشور هستند هم رزم بوده ام، همانطور که در زمان اسارت به ما بسیار سخت می گذشت، خانواده های ما نیز روزهای سختی را می گذراندند و برای آنها بی خبری از بسیار تلخ و ناگوار بود.
وی عشق و علاقه به وطن و خاک کشور و دفاع از انقلاب اسلامی را دلیل در جبهه های نبرد با دشمن عنوان کرد و افزود: بدون شک اگر دوباره جنگی روی دهد برای دفاع از خاک کشور به میدان خواهم رفت و با کمال میل فرزندانم را برای خدمت به کشورم، اسلام و مردم ایران خواهم فرستاد.
نصیری گفت: در حال حاضر مشغول به کار نیستم و از مسئولین انتظار توجه بیشتر به خانواده شهدا و ایثارگران را دارم.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: برای دفاع از خاک کشور دوران اسارت یاد دارم بسیار سخت دفاع مقدس بعثی ها ماه سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۸۰۲۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مقاومت برخی کشورهای اروپایی برای ممنوعیت واردات ال‌ان‌جی از روسیه
در حالی که اتحادیه اروپا برای ممنوعیت واردات ال‌ان‌جی روسیه آماده می‌شود اما تحریم‌های پیشنهادی احتمالا با مقاومت شماری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، به‌ویژه کشورهایی که به شدت به انرژی روسیه وابسته هستند، مواجه خواهد شد.
به گزارش ایسنا، در اقدامی که می‌تواند چشم‌انداز انرژی اروپا را تغییر دهد، کمیسیون اروپا آماده است تحریم‌های جدیدی را علیه واردات گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) روسیه پیشنهاد کند. اقدامات پیشنهادی شامل ممنوعیت صادرات مجدد در داخل اتحادیه اروپا و تحریم سه پروژه ال‌ان‌جی روسیه است. تصمیم کمیسیون اروپا در بحبوحه نگرانی‌های فزاینده نسبت به وابستگی اروپا به انرژی روسیه، به خصوص در پی نبرد جاری در اوکراین اتخاذ می‌شود.
اتحادیه اروپا در اوایل سال میلادی جاری، ممنوعیت واردات نفت روسیه از طریق دریا را اعمال کرد، اما تاکنون از انجام اقدامات مشابه علیه واردات ال‌ان‌جی خودداری کرده بود. با این حال، با افزایش واردات ال‌ان‌جی روسیه از آغاز جنگ اوکراین که حدود ۱۵ درصد از عرضه گاز اتحادیه اروپا را تشکیل می‌دهد، فشار بر بروکسل برای اقدام در این زمینه، افزایش یافته است.
هدف از ممنوعیت پیشنهادی حمل در داخل اتحادیه اروپا، جلوگیری از انتقال محموله های ال‌ان‌جی روسیه به مقاصد دیگر است. در حال حاضر بلژیک، فرانسه و اسپانیا، بزرگترین واردکنندگان ال‌ان‌جی روسیه هستند که بسیاری از این واردات مجددا به کشورهای دیگر از جمله چین صادر می‌شود. اتحادیه اروپا امیدوار است با اعمال محدودیت‌هایی بر حمل، اطمینان حاصل کند که ال‌ان‌جی روسیه به بازارهای خارج از اروپا راه پیدا نمی‌کند.
علاوه بر ممنوعیت انتقال ال‌ان‌جی روسیه، کمیسیون اروپا همچنین سرگرم بررسی تحریم‌هایی علیه سه پروژه روسیه آرکتیک ال‌ان‌جی ۲، اوسک لوگا و مورمانسک است. در حالی که جزئیات این تحریم‌ها، هنوز مورد بحث قرار نگرفته است، انتظار می رود پروژه هایی را هدف قرار دهند که هنوز عملیاتی نشده اند و تلاشهای روسیه برای گسترش صادرات ال‌ان‌جی را پیچیده تر می‌کند.
اقدام کمیسیون اروپا، منعکس کننده نگرانی فزاینده در اتحادیه اروپا از وابستگی این بلوک به انرژی روسیه است. در شرایطی که تنشها بین روسیه و غرب هیچ نشانه ای از کاهش نشان نمی دهد، سیاست گذاران اروپایی به طور فزاینده، به دنبال راههایی برای کاهش وابستگی اروپا به منابع انرژی روسیه هستند. اتحادیه اروپا امیدوار است با هدف قرار دادن واردات ال‌ان‌جی روسیه، پیامی روشن به مسکو ارسال کند که اقداماتش در اوکراین بدون مجازات نخواهد ماند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، با این حال، تحریم‌های پیشنهادی احتمالا با مقاومت شماری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، به‌ویژه کشورهایی که به شدت به انرژی روسیه وابسته هستند، مواجه خواهد شد. اما با افزایش فشار بر بروکسل برای اقدام، احتمال زیادی دارد که چشم انداز انرژی اروپا در ماههای آینده، دچار تغییرات قابل توجهی شود.
انتهای پیام
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان میشوند