آیا ویروس کرونا در بدن ماندگار می شود؟

از آنجا که میلیون ها نفر در حال بهبودی از COVID-19 هستند، یک سؤال وجود دارد که آیا ویروس کرونا در بدن افراد به ظاهر بهبود یافته ماندگار می شود؟ اگر این طوراست، برخی از علائم طولانی COVID-19 یا اینکه خطر انتقال عفونت به دیگران حتی پس از بهبودی چیست؟

به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا به نقل از شفقنا عفونت مزمن یا مداوم ماهها یا حتی سالها ادامه دارد، در طی این مدت ویروس به طور مداوم تولید می شود، البته در بسیاری از موارد در سطح پایین.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

غالباً این عفونت ها در یک مکان به اصطلاح دارای امتیاز ایمنی رخ می دهند.

چند مکان در بدن وجود دارد که کمتر به سیستم ایمنی بدن دسترسی پیدا می کنند و ریشه کن کردن همه عفونت های ویروسی درآنجا دشوار است. اینها شامل سیستم عصبی مرکزی، بیضه و چشم است. تصور می شود که مزیت تکاملی داشتن یک منطقه دارای امتیاز ایمنی بدن این است که از مکانی مانند مغز محافظت می کند، به عنوان مثال در برابر التهاب ناشی از آسیب دیدگی سیستم ایمنی بدن، باعث ایجاد عفونت می شود.

عفونت ویروسی نهفته هنگامی رخ می دهد که ویروس درون یک سلول آلوده وجود داشته باشد اما خفته است و چند برابر نمی شود. در یک ویروس نهفته، کل ژنوم ویروسی وجود دارد و در صورت ختم شدن نهفتگی و عفونت فعال می توان ویروس عفونی تولید کرد. ویروس نهفته ممکن است در ژنوم انسان – مانند مثال HIV – یا در هسته به عنوان یک قطعه DNA که خودش را تکثیر می کند، ادغام شود.

یک ویروس نهفته می تواند دوباره فعال شود و ویروس های عفونی ایجاد کند و این بیماری ممکن است ماه ها تا ده ها سال پس از عفونت اولیه رخ دهد. شاید بهترین نمونه این بیماری آبله مرغان باشد که اگرچه به نظر می رسد توسط سیستم ایمنی بدن از بین برود می تواند دوباره فعال شود و ده ها سال بعد باعث زونا شود. 

چگونه ویروس به یک عفونت نهفته تبدیل می شود؟

ویروس های تبخال شایع ترین عفونت های ویروسی است که تأخیر ایجاد می کند.

این خانواده بزرگی از ویروس ها هستند که ماده ژنتیکی یا ژنوم آن توسط DNA (و نه RNA مانند coronavirus جدید) رمزگذاری می شود. ویروسهای تبخال نه تنها ویروسهای تبخال ۱ و ۲ – که باعث تبخال دهان و دستگاه تناسلی می شوند – بلکه آبله مرغان را نیز شامل می شود. سایر ویروس های تبخال مانند ویروس اپستین بار، علت مونونوکلئوز و سیتومگالوویروس که یک مشکل خاص در افراد کمبود ایمنی است، می توانند بعد از تاخیر ظاهر شوند.

ریترو ویروس یکی دیگر از خانواده های متداول ویروس ها هستند که تأخیر ایجاد می کنند اما مکانیسم دیگری نسبت به ویروسهای تبخال دارند. ریترو ویروس ها مانند HIV ، که باعث ایدز می شوند، می توانند نسخه ای از ژنوم خود را در DNA انسانی که بخشی از ژنوم انسان است، وارد کنند. ویروس در آنجا می تواند به صورت نامحدود در انسان آلوده وجود داشته باشد زیرا ژنوم ویروس هر بار که DNA تکثیر شود و یک سلول تقسیم شود، کپی می شود.

در ویروس هایی که باعث تأخیر در انسان می شوند ریشه کنی سیستم ایمنی بدن مشکل یا غیرممکن است. دلیل این امر آن است که در طول زمان تاخیر می توان تولید پروتئین ویروسی کمی در سلول آلوده داشته و باعث آلودگی سیستم ایمنی بدن می شود. خوشبختانه کروناویروس یک عفونت نهفته ایجاد نمی کند.

در یک مطالعه کوچک، کروناویروس جدید در یک چهارم از بیماران هنگام عفونت فعال و کمی کمتر از ۱۰٪ از بیمارانی که ظاهرا بهبود یافته اند، در مایع منی مشاهده شده است. در این مطالعه، RNA ویروسی همان چیزی بود که تشخیص داده شد، و هنوز مشخص نیست که آیا این RNA از ویروس هنوز هم عفونی است یا مرده در مایع منی است. و اگر زنده باشد که آیا ویروس می تواند از نظر جنسی منتقل شود. بنابراین بسیاری از سوالات مهم بدون جواب مانده است.

آیا علائم مداوم پس از COVID-19 می تواند به دلیل تداوم ویروسی باشد؟

بهبودی از COVID-19 در بسیاری از افراد به تأخیر افتاده یا ناقص است و علائمی از جمله سرفه، تنگی نفس و خستگی وجود دارد. بعید به نظر می رسد که این علائم مشروطه ناشی از تداوم ویروسی باشد زیرا این علائم از قسمت های دارای امتیاز ایمنی ناشی نمی شوند.

قسمت های دیگری که کورونا ویروس در آن تشخیص داده شده است شامل جفت، روده ها، خون و البته دستگاه تنفسی است. در زنانی که COVID-19 را در حین بارداری می گیرند، جفت در عروق خونی مادر که جفت را تأمین می کند، نقص ایجاد می کند. با این حال، اهمیت این موضوع در سلامت جنین هنوز مشخص نشده است.

 کرونا ویروس جدید همچنین می تواند جنین را از طریق جفت آلوده کند. کرونا ویروس جدید نیز تا یک ماه یا بیشتر پس از عفونت در خون و حفره بینی و کام وجود دارد.

 

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: کرونا ویروس کرونا کوید 19 سیستم ایمنی بدن ویروس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۹۲۸۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شارژ رفاه با دورکاری؛ کرونا با زندگی ما چه کرد؟!

شوک کرونا باعث گسترش دورکاری در اکثر کشور‌ها شد. حال پس از گذر از این همه‌گیری، اندکی از حجم دورکاری‌ها کم شده است؛ اما مزیت‌های آن باعث شده است که تعادل جدیدی میان کار و زندگی ایجاد شود. مطالعات جدید نیز نشان می‌دهد، می‌توان تعطیلات یا دورکاری نیروی کار را به نحوی تنظیم کرد که نه تنها اثر منفی در عملکرد اقتصادی نداشته باشد، بلکه باعث بهبود رفاه خانوار‌ها شود.

به گزارش دنیای اقتصاد؛ یک مطالعه جدید از صندوق بین‌المللی پول، اثرات کاهش زمان رفت و آمد بر افزایش رفاه را تایید کرده است. همچنین یک گزارش در اکونومیست نیز شکل جدید دورکاری در اقتصاد آمریکا را مورد بررسی قرار داده که باعث بهبود وضعیت زندگی افراد شده است.

در هفته‌های اخیر، بحث تعطیلات دو روزه در ایران مطرح شده است که بسیاری از کارشناسان بر مزایای اجرایی شدن آن تاکید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان همسو با عصر جدید پساکرونا، در اقتصاد ایران نیز تعادل جدیدی میان کار و زندگی تعریف کرد.

یک پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول نشان داده است که کاهش ساعات رفت‌وآمد برای کار یکی از والدین می‌تواند اثری مثبت معادل ۱.۵ تا ۴.۵ درصد میزان مصارف خانوار برای آن خانواده داشته باشد. این پژوهش در زمانی که مباحثه در رابطه با ویکند دو روزه در کشور بالا گرفته است، می‌تواند دلالت‌های مثبتی را در حمایت از این طرح داشته باشد. پژوهش صندوق بین‌المللی پول اثر مثبت رفاهی انواع دورکاری را که می‌تواند رفت‌وآمد افراد را کاهش دهد، ارزیابی کرده است.

اثر کرونا بر کاهش زمان رفت‌وآمد‌ها

همه‌گیری کووید-۱۹ به روش‌های بی‌سابقه‌ای دنیای کار را تغییر داده است؛ به‌طوری که کار از راه دور یا دورکاری به‌عنوان یک نوع مهم کار در بازار‌های کاری دنیا مورد توجه قرار گرفته است. با گسترش دورکاری، شیوه کار، مکان انجام کار و ساختار آن تغییر داده شده و هنجار‌های سنتی در مورد زمان کار، رفت‌وآمد و تعادل بین کار و زندگی به چالش کشیده شده است.

توانایی دورکاری به‌طور قابل توجهی زمان رفت‌وآمد را کاهش می‌دهد یا حتی به‌طور کامل آن را حذف می‌کند، یک جزء تقریبا بزرگ از روز کاری که می‌تواند به فعالیت‌های دیگر اختصاص یابد. این تغییر در الگو‌های کار و رفت‌وآمد به تنهایی بر کارگران تاثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند تصمیمات کل خانواده را تغییر دهد.

دورکاری یکی از والدین می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر تخصیص زمان دیگری تاثیر بگذارد؛ میزان اثرگذاری این زمان ذخیره‌شده بستگی به این دارد که زمان پس‌انداز شده، چگونه صرف می‌شود. با وجود مطالعات بسیاری که در مورد تغییرات در الگو‌های کاری و تخصیص زمان به دلیل همه‌گیری انجام شده است، پویایی‌های مرتبط بین همسران و پیامد‌های رفاهی گسترده‌تر این پویایی‌ها نسبتا ناشناخته باقی مانده است.

هدف پژوهش انجام‌شده توسط صندوق بین‌المللی پول این بوده است که با تحلیل چگونگی تغییر تخصیص زمان در دوران پس از همه‌گیری، با در نظر گرفتن تغییرات بر اساس جنسیت و شغل افراد، به این حوزه مطالعاتی توسعه‌نیافته کمک کند.

در این پژوهش از داده‌های نظرسنجی استفاده از زمان آمریکا (ATUS) استفاده شده است، یک نظرسنجی جامع که توسط اداره آمار کار ایالات‌متحده انجام شده است و نحوه تخصیص زمان افراد در ایالات‌متحده را در فعالیت‌های مختلف ارزیابی می‌کند. داده‌های ATUS نشان می‌دهد قبل از همه‌گیری تفاوت‌های قابل‌توجهی در تخصیص زمان بین مردان و زنان وجود دارد.

به‌طور کلی مردان ساعت‌های بیشتری کار می‌کنند و بیشتر از زنان در رفت‌وآمد هستند. پس از همه‌گیری، کاهش قابل توجهی در زمان رفت‌وآمد کارگران در مشاغل دورکار شناسایی شده است که به ۱.۷ ساعت در هفته برای مردان و ۱.۲ ساعت در هفته برای زنان می‌رسد. علاوه بر این، بررسی‌های این پژوهش حاکی از کاهش بیش از یک‌ساعت در هفته در ساعات کاری مردان است، با این حال تغییر قابل توجهی در ساعات کاری زنان مشاهده نمی‌شود.

نتایج پژوهش چه می‌گوید؟

بررسی‌ها نشان می‌دهد دستاورد‌های رفاهی قابل توجهی با کاهش زمان رفت‌وآمد به‌دست می‌آید و این دستاورد‌ها برای خانواده‌هایی که کاهش بیشتری را تجربه می‌کنند، بیشتر است. هنگامی که حداقل یکی از همسران در یک شغل از راه دور کار می‌کند، سود کل رفاه از ۱.۵ تا ۴.۵ درصد در معادل مصرف متغیر است.

این سود مخصوصا برای زوج‌هایی که هر دو طرف در مشاغل دورکار، کار می‌کنند مشهود است؛ زیرا زن و شوهر هر دو از این تغییر سود می‌برند. دومین سود بزرگ را زوج‌هایی در یافت می‌کنند که شوهر در شغلی از راه دور کار می‌کند و کمترین سود زمانی مشاهده می‌شود که زن در یک شغل دورکار مشغول شده است.

دلالت‌های این پژوهش برای ایران چه می‌تواند باشد؟

دورکاری به‌عنوان یک گزینه کاری در بسیاری از محیط‌های کاری ایران نیز در دوران همه‌گیری به‌صورت گسترده اجرایی شد. کسب‌وکار‌های فراوانی به صورت دورکار به پیشبرد اهداف خود پرداختند؛ با این حال، با پایان همه‌گیری و بازگشایی پس از آن، اغلب کسب‌وکار‌ها به شیوه حضوری کار کردن بازگشتند.

بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد دورکاری در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها می‌تواند مازاد رفاهی را برای کارکنان شرکت‌ها ایجاد کند که بدون هزینه مشخص مالی برای کارفرماست. البته این مساله در این پژوهش مورد بررسی قرار نگرفته که دورکاری چه اثری بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها می‌گذارد، با این حال اثر رفاهی این شیوه کار و جذابیت آن برای نیروی کار اثبات شده است.

به‌خصوص در شرایطی که رفت‌وآمد در شهر‌های بزرگ هزینه‌های زیادی را چه به لحاظ زمانی و چه به لحاظ مالی بر افراد تحمیل می‌کند.

دلالت مهم دیگر این پژوهش را می‌توان اهمیت کاهش رفت‌وآمد‌ها و فراغت کارکنان از کار، با کاهش ساعت کاری دانست. مدت‌هاست در کشور ما، صحبت‌ها در رابطه با ویکند یا آخر هفته دوروزه بالا گرفته است. به نظر می‌رسد دو روزه شدن تعطیلات آخر هفته، حتی اگر منجر به کاهش ساعات کاری نیروی کار نیز شود، اثر رفاهی مثبتی را برای جامعه خواهد داشت.

پژوهش‌هایی که در رابطه با اثر ویکند دوروزه بر میزان بهره‌وری کسب‌وکار‌ها انجام شده است، تاکید دارند که این شیوه از توزیع روز‌های تعطیل اثر منفی بر بهره‌وری کسب‌وکار‌ها ندارد و چه بسا با تقویت وضعیت روحی نیروی کار، منجر به رشد بهره‌وری کسب‌وکار‌ها نیز بشود.