بهبودی بیماری اماس با ژنی کلیدی
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۹۳۲۱۵
ایسنا/خراسان رضوی بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) به سیستم عصبی مرکزی حمله میکند و با گذشت زمان میتواند موجب لرزش عضلات و از دست دادن تعادل شود.
به گزارش مدیکال اکسپرس، در حال حاضر، محققان موسسه کارولینسکا (Karolinska ) سوئد، ژنی به نام Gsta۴ شناسایی کردند که از تخریب نوع خاصی از سلول در مغز محافظت میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کارل کارلستروم، محقق بخش علوم اعصاب بالینی موسسه کارولینسکا میگوید: "به دلیل این که عملکردهای شناساییشده در اماس پیشرفته بسیار کم است، منظور مرحله بیماری در زمانی است که الیگودندروسیتها و سلولهای عصبی در مغز بدون شکلگیری دوباره میمیرند، نتایج تحقیقات ما به دلایل مختلف جالب است. "
نورونهای مغزی را میتوان به سیمهای برقی تشبیه کرد که محافظ و عایق در آنها برای دستیابی به هدف ضروری است. سلولهایی که چنین عایقبندی را ایجاد میکنند، الیگودندروسیت نامیده میشوند و به سیستم ایمنی بدن در مرحله اولیه بیماری اماس حمله میکنند.
محققان این موسسه عملکردهای احتمالی بر میزان بالغ شدن الیگودندروسیتها در سلولهای عملکردی و تاثیر بر بقای آنها را طی این فرآیند موردبررسی قراردادند.
اماس بیماری سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) است و میتواند سالها ادامه داشته باشد و در بسیاری از موارد منجر به مشکلات دیگر ازجمله از دست دادن حس، لرزش، مشکل درراه رفتن، نوسانات خلقی و اختلال بینایی شود.
داروهای موثر
در مرحله اولیه بیماری اماس، الیگودندروسیتها قادر به شکلگیری مجدد و بالغ شدن در سلولهای عایق شده جدید هستند، بنابراین عملکرد عصبی در بیمار را بازیابی میکنند. بااینحال، این عملکرد بهتدریج مسدود شده و با توانایی سلولهای عایق، محافظت میشود تا بهطور کامل بالغ شوند. ازآنجاییکه دانشمندان علت این عملکرد را نمیدانند، در حال حاضر هیچ درمانی در دسترس نیست.
محقق این تحقیق گفت: "در این تحقیق ژنی به نام Gsta۴ شناسایی کردیم که از اهمیت ویژهای در فرآیند بلوغ الیگودندروسیتها برخوردار است. جالب اینجاست که به نظر میرسد برخی از داروهای اماس شناختهشده کنونی و آینده این روند در موشها، از طریق همین ژن بسیار سریعتر انجام میشود و با حذف Gsta۴ این تاثیر از بین میرود. "
محققان با آزمایش روی موشها نشان دادند که الیگودندروسیتها با سطح بالای Gsta۴ نسبت به میزان طبیعی بسیار مناسبتر عمل میکنند. این بدان معنی است که آسیبها در اطراف نورونها میتوانند سریعتر ترمیم شوند.
جلوگیری از مرگ سلول
به نظر میرسد یکی از راههای انجام این کار با جلوگیری از علامتدهی مرگ (آپوپتوز) در الیگودندروسیتهاست. این علامتها توسط طیف وسیعی از عوامل ایجاد میشوند و نیروگاههای سلول یا میتوکندری را درگیر میکنند که به نظر میرسد با سطح بالای Gsta۴ محافظت میشوند.
سرانجام، محققان نشان دادند که در مقادیر بالای Gsta۴ بهبود در مدل تجربی برای اماس، سریعتر از سطح طبیعی ژن انجام میشود. این مطالعه نشان میدهد که طی رشد و بلوغ سلولی، بسیار حیاتی است که میتوکندری محافظت و سیگنالهای آپوپتوز محدود شوند.
این نتایج میتواند دانش بیشتری در مورد اماس و عملکرد داروهای مورداستفاده کنونی یا داروهای آینده فراهم کند.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature Communications منتشرشده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی علمی دانشگاهی بیماری ام اس ژن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۹۳۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمیگردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شدهاند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته میشود، بهدلیل برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین منقرض شدهاند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان بهصورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که میتوان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرضشده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که میتواند چنین دستکاریهایی را انجام دهد و حیوانی را که سالها پیش منقرضشده، با بهدست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلولهایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفتانگیز است که توسط مکانیسمهای مختلف درون سلولی انجام میشود.
سلولها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلولهای آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی میشوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال میشوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئینهای جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلولهای مرده میشود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلولهای مرده جایگزین میشوند تا بازسازی بافتها و اعضا امکانپذیر شود. این فرایند میتواند توسط سلولهای استخوانی، ماهیچهای، یا سایر انواع سلولهایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا میشود، سیستمهای عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. بهعنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیکهای احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافتها و سلولها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بودهاند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیلشناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای بهجا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، بهخصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط میشود، بیشتر و متنوعتر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشفشده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود میشود. این تنها اثری است که میتوان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»