تحریم تمامشدنی نیست/ باشگاه تحریمیها را ایجاد کنیم
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۹۹۷۵۰۳
به گزارش «نماینده»، حجت الاسلام مجید نصیرایی، با اشاره به اینکه قرار است در هفته جاری تقاضای جمعی از نمایندگان برای تشکیل کمیسیون ویژه باشگاه تحریمیها در مجلس بررسی شود، گفت: در تحلیل اول باید گفت که اعمال تحریمها اگرچه خسارتهایی برای کشور به دنبال داشته، اما فرصتهای ویژهای را هم برای کشور ایجاد کرده و باعث شده در حوزههای مختلف پیشرفت کنیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی بیان کرد: زمانی که کشورهای غربی فناوریهای خود را در اختیار ما نمیگذاشتند، دانشمندان و نخبگان ما به سمت تولید داخلی رفته، در دستیابی به تکنولوژی به خودکفایی رسیدند و امروز میبینیم در عرصههای مختلف به خودکفایی رسیدهایم.
نماینده مردم فردوس در مجلس شورای اسلامی تأکید کرد: همانطور که ما در کشور میتوانیم موشک بسازیم و در زمینههای دفاعی و نظامی به مرحله خودکفایی برسیم، در زمینه ساخت سایر محصولات به ویژه خودرو و تلفن همراه هم باید به مرز خودکفایی برسیم و به حدی به توان داخلی خود توجه داشته باشیم که این محصولات را وارد نکنیم.
نصیرایی گفت: علاوه بر ایران، حدود ۲۰ کشور دیگر در جهان تحت تحریم آمریکا و کشورهای غربی هستند و ما باید از ظرفیت و نقطه مشترک تحریم بین کشورها استفاده کنیم و با تشکیل باشگاه تحریمیها در مقابل ظلم آمریکا و غربیها بایستیم.
وی تصریح کرد: تحریم تمامشدنی نیست و ما نباید در این مسیر بمانیم و اشتباه است که سرمایه و فرصت کشور را صرف گفتگو با مستکبران کنیم و از آنان بخواهیم که تحریمها را بردارند چرا که خوی آنان به گونهای است که از طریق ایجاد فشار اقتصادی بر کشورها، به دنبال رسیدن به اهدافشان هستند و ما نباید به دنبال ارتباط با آنان باشیم.
سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: تشکیل باشگاه تحریمیها باعث میشود که دیگر تحریم روی کشورمان اثر نگذارد و قطعاً غربیها به ویژه آمریکا از ارتباط ایران با کشورهای همسو واهمه دارند.
نصیرایی متذکر شد: همه دیدیم به محض آنکه مباحثی درباره قرارداد ایران و چین مطرح شد، کشورهای غربی هیاهو راه انداختند. بر این اساس ما باید بدانیم که بزرگترین ضربه به آمریکا و کشورهای غربی این است که از ظرفیت کشورهای همسو و کشورهایی که تحت تحریم هستند، استفاده و از طریق روابط پولی دوجانبه یا چندجانبه در مقابل مستکبران، ایستادگی و از این طریق بتوانیم از تحریمها عبور کنیم.
وی با بیان اینکه تشکیل باشگاه تحریمیها ایده بسیار خوبی است، گفت: ما میتوانیم در کنار هم و در عرصههای مختلف مراوداتی را شکل دهیم، نتیجه آن افزایش داد و ستد اقتصادی و ایجاد بازار چند صد میلیونی برای کشورهای تحریمی میشود و قطعاً اگر در این مسیر حرکت کنیم، تحریم در مناسبات ما دیگر هیچگونه تأثیری نمیگذارد.
منبع: نماینده
کلیدواژه: تحریم های ایران سخنگوی کمیسیون فرهنگی نماینده باشگاه تحریمی ها کشورهای غربی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت namayande.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «نماینده» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۹۹۷۵۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهحل نظریهپرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز برای تورم ایران
رضا رمضانی در خبرآنلاین نوشت: از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمیتواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینههای خود و مصارف خواسته و نخواستهی پولی کشور دچار مشکل میشود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
صورت مسأله- ایران با مشکل عظیم شتاب فزاینده حجم پول روبه رو است. سیستم پولی کنونی کشور در هر ۲۴ ساعت در حدود ۶ همت (هزار میلیارد تومان) بر حجم پول میافزاید. برای احساس وضعیت، این افزایش حدوداً معادل میانگین ۳۰۰۰ سال دوران پهلوی (۱۳۵۷-۱۳۰۴) است. یعنی حکومت ایران در شبانروز یک میلیون برابر هر شبانروز پیش از انقلاب به اصطلاح پول چاپ میکند. در واقع این مبلغ را نمیتوان چاپ کرد، بلکه در سیستم الکترونیک پولی بر تعداد صفرهای حجم پول، افزوده میشود.
- یکی از عوامل تورم، همین افزایش حجم پول است که موجب کوچکتر شدن قدرت خرید میشود؛ افزایش فقر و فساد از پیامدهای آن است. باز هم برای درک وضعیت، ۱۰۰ هزار تومانی در ۱۳۹۰ معادل ۱۰۰ دلار بود و امروز معادل یک و نیم دلار است.
حل مسألهچند پرسش
- آیا نجات از مصیبت افزایش حجم پول کشور شدنی است؟ مسلماً شدنی است. زیرا بسیاری از کشورها که به این بلاء مبتلاء بودند، آن را چاره کردند، یعنی عملا شدنی است.
- آیا بدون تخصصها و تجربهها میتوان به رفع مشکل پرداخت؟ قطعاً بدون تخصصها و تجارب، نشدنی است.
- آیا با یک تخصص و راه حلهای یک متخصص میتوان مشکل را رفع کرد؟ به این پرسش میپردازم.
معمولا تصور میشود که چارههای مطرح شده توسط یک متخصص ولو مجرب، شدنی است. با موارد عدیده میتوان نشان داد که چارههای پیشنهادی تخصصهای منفرد، نه فقط شدنی نبوده، بلکه موجب فزونی مشکلات شده است (چرا؟ به این خواهم پرداخت). برای نمونه، چارهی پروفسور استیو هانکه (Steve Hanke) را میآورم.
استیو هانکه استاد اقتصاد در دانشگاه جان هاپکینز است. اخیراً دربارهی نجات ایران از مصیبت تورم و توسعه کشور، در مصاحبهای گفته است که در چند کشور آزموده است: با ارتباط ریال و طلا در کمتر از ۲۴ ساعت، تورم تمام میشود. معلوم است که توجه و تأکید وی بر مهار افزایش حجم پول است. آیا راه حل وی شدنی است؟
بررسی پیشنهاد هانکهفرض کنید که افزایش حجم پول کنونی به طلا مربوط شود. - هر گرم طلای ۲۴ عیار به قیمت روز ۴/۸ میلیون تومان است. در اینصورت حکومت برای همین مقدار حجم پول، در هر شبانهروز باید ۱/۲۵ تن و در سال ۴۵۰ تن طلا عرضه کند. کل ذخیره معدنی طلای کشور ۳۰۰ تن است و سالانه ۱۲ تن طلا تولید میشود، بگذریم از این که همین مقدار معادن طلای کشور عمدتا در دست بخش غیردولتی است و بهره مالکانهی آن به حکومت ناچیز است. برای عرضهی مقدار طلای لازم، چارهای جز تأمین طلا از خارج نیست.
یک میلیارد دلار معادل ۱۲/۲ تن طلا است. ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، معادل ۳۶۶ تن طلا. یعنی اگر همهی پول نفت را به طلا تبدیل کند، فقط ۸۰ درصد حجم پول تولیدی در شبانهروز را جبران میکند. بخش عمدهای از درآمد نفت برای رفع نیازهای پایه کشور است و دو سال پیش، فرار سرمایه از کشور به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد نفت گزارش شده است (گزارش بانک مرکزی). یعنی اژدهای پرشتاب افزایش حجم پول، با بلعیدن همهی پول نفت، باز هم بیشتر میطلبد. با همین بررسی کوتاه میتوان دریافت که چارهی استیو هانکه برای مهار تورم در کشور «نشدنی» است.
بیشتر میتوان اظهارات وی را کاوید. به طور ضمنی از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمیتواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینههای خود و مصارف خواسته و نخواستهی پولی کشور دچار مشکل میشود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.