سینما در هفته ای که گذشت/ همکاری «لیلا حاتمی» با یک کارگردان آمریکایی
تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۴۴۰۰۲
به گزارش افکارنیوز،
در این گزارش به مهمترین حاشیههای سینما در هفتهای که گذشت اشاره شده است.
اخبار فرهنگ و هنر - بهمن مفید بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون درگذشت.
فیلمبرداری «کادون» ساخته کمال مقدم از نیمه گذشت.
فیلمبرداری «برای مرجان» به تهیهکنندگی و کارگردانی حمید زرگرنژاد در تهران آغاز شد.
«خروج» ابراهیم حاتمی کیا به شبکه نمایش خانگی آمد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سهیل مستجابیان بازیگر «احمد به تنهایی» ساخته حسین مهکام شد.
پروانه ساختهای سینمایی «بدون اجازه حرف نزن»، «سلام بمبئی ۲»، «شکار شکارچی»، «خروس بی محل» و «یکلقمه خواب» صادر شد.
خبر ابتلای وحید جلیلوند کارگردان سینما کرونا تکذیب شد.
همایون اسعدیان برای شبکه نمایش خانگی «ناجور» را میسازد.
خبر حضور لیلا حاتمی در فیلم «آخرین سیاره» ساخته ترنس مالیک در رسانهها منتشر شد این در حالی است که یک سری ابهامات در این خصوص وجود دارد.
فیلمبرداری «یدو» ساخته مهدی جعفری به پایان رسید.
فیلمبرداری «باباسیبیلو» که به علت ابتلای یکی از بازیگران به کرونا متوقف شده بود از سر گرفته شد.
پیش تولید و انتخاب بازیگران «آهوی من مارال» ادامه دارد و بهمن ماه در شبکه نمایش خانگی توزیع میشود.
نسخه ویژه نابینایان فیلم سینمایی «ربه کا» با صدای ترانه علیدوستی توضیح دار شد.
احمد ضابطی جهرمی، مهدی مسعودشاهی، ارد عطارپور، مرتضی رزاق کریمی، محمد صوفی، محسن یزدی، آزاده بیزار گیتی و محمد حمیدی مقدم با حکم حسین انتظامی به عنوان اعضای شورای سیاست گذاری چهاردهمین جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» منصوب شدند.
پروانه نمایش «خط فرضی»، «زنبور کارگر» و «دوزیست» صادر شد.
فرزاد فرزین به جمع بازیگران «ملکه گدایان» ساخته حسین سهیلی زاده پیوست و چند روز پیش تعدادی از مدیران سینمایی در پشت صحنه آن حاضر شدند.
فیلم سینمایی «خون خدا» اکران آنلاین میشود.
براساس توافقنامه سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان، و با توجه به شیوع جهانی کووید-۱۹، سی و سومین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان، از ۲۷ مهر ماه لغایت ۲ آبان ۱۳۹۹ به صورت مجازی و نمایش آنلاین، در قالب رقابتی در دو بخش «مسابقه سینمای ایران» و «مسابقه سینمای بینالملل» برگزار میشود.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: ابراهیم حاتمی کیا کارگردان شبکه نمایش خانگی تئاتر جشنواره بین المللی فیلم سینمای ایران لیلا حاتمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۴۴۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرده جدیدی از شبکه نمایشهای خانگی؛ آیا حرف اول و آخر را پول میزند؟
پردهای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت یک مدیر به اهالی هنر است و البته پرسشی جدی در حوزه اقتصاد صنعت نمایشهای خانگی و تعاملشان با هنرمندان و مخاطبین: آیا حرف اول و آخر را پول میزند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو-سیدرضا میرجعفری، اظهارات یکی از مدیران پخش فیلم شبکه نمایش خانگی که در بخشی از آن به هزینههای تولید پروژه در یکی از مجموعهها اشاره میکند پشت پردههای جدیدی را در این صنعت را رو میکند که مورد توجه همه فعالین رسانه و فرهنگ قرار گرفتهاست.
این اظهارات واکنش گستردهای نیز در بین اهالی فرهنگ و هنر و به خصوص هنرمندان داشتهاست چرا که این مدیر تابع بازار با مقایسه صنف هنرمندان با سایر صنوف آنها را بیاخلاق و غیرمتعهد نامیدهاست.
پرسشی که از این دست مدیران برای افکار عمومی مطرح میشود این است که همقطارانش قبل از ورود به این عرصه چقدر با منطق اقتصاد کار فرهنگی آشنا بودهاند؟ و در سال آغاز کار هم چشماندازی از آنچه امروز از آن گلایه میکنند داشتهاند؟
شبکه نمایش خانگی که امروز بر سر آن جنجال شده یکی از اولین پلتفرمهای پخش کننده محتواهای سرگرمی از جمله سریال از این دست بوده که در سال 92 یا 93 تأسیس شده و آن سالها نیز به شدت تورم در کشور رقم بالایی را نشان میدهد و از نحوه سرمایهگذاری کلان روی آن هیچگونه اسناد شفافی وجود ندارد و از همین رو معلوم نیست این بنگاههای اقتصادی زیان ده هستند یا بازدهی لازم را دارند؟ و خود این ماجرا باعث ابهامی بزرگ در افکار عمومی و اظهار نظرهای زیادی در این مورد شدهاست.
پردهای که در این صحنه افتاد طعنه یا به نوعی جسارت مدیر به اهالی هنر است که وقتی مصاحبه کننده از وی در مورد اظهاراتش میپرسد آیا از حمله خود به هنرمندان و بایکوت شبکه خانگی مورد بحث نمیترسی؟ پاسخ میدهد: «چنین نگرانیهایی ندارد چون مساله این افراد فقط پول است و اگر پول باشد هرکاری میکنند.» البته از این قبیل اظهارات از طرف مدیران اقتصادی در حوزههای دیگر هنر مانند موسیقی هم شنیدهبودیم و این ماجرا مسبوق به سابقه است که البته هیچگاه باعث موضع گیری عملی فعالین این عرصه نشد و آب هم از آب تکان نخورد.
طیف واکنشی هنرمندان اما به این ماجرا متفاوت است، برخی واکنشهای تندی به این ماجرا داشتند مثلا همایون اسعدیان در واکنشی تند اظهار داشته است: «قیاس به نفس میفرمایید جناب شانهساز. «حداقل برای منی که در دو پروژه با شما کار کردم و چیزهای بسیاری از شما دیدم این حرفها باعث تاسف است. همایون اسعدیان عضو کوچک این سینما تا زمانی که شما در نماوا حضور داشته باشید در هیچ سمتی با این مجموعه همکاری نخواهم کرد.» یا مازیار میری نیز در واکنشی صریح گفت:«تا زمانی که ایشان رسما از اهالی سینما عذرخواهی نکنند از تمام پروژههایی که قرار به همکاری با این پروژه داشتم رسما انصراف میدهم.» رضا کیانیان هم کار را به شکایت از این مدیر نمایش خانگی از طرف انجمن صنفی بازیگران سینمای ایران کشاند که البته مشخص نیست این امر امکان پذیر است یا خیر؟ البته باید منتظر ماند و دید این کشمکش بین هنرمندان و اصحاب این حوزه با این مدیر شبکه نمایش خانگی و البته اظهارات این چنینی چه خواهد شد؟
اینکه واکنشها در این مورد تا کجا ادامه دار خواهد شد؟ موضوعیست که باید برایش صبر کرد اما در مقابل این طیف افرادی هستند که یا هنوز واکنشی نشان ندادند یا محافظه کارانهتر با مسئله برخورد کردهاند مثلا از نرگس آبیار که پروژه او در این گفتوگوی کوتاه نام برده شد هیچ واکنشی سر نزد یا اسماعیل عفیفه که تهیهکننده مجموعه «جنگل آسفالت» در همین نمایش خانگی است، با لحنی واکنش نشان داد که نهتنها بوی قطع همکاری نمیداد، بلکه خیلی متواضعانه بود و مشخص بود صرفا برای دلخوشی عوامل سریال بیان شده است. عفیفه در بخشی از این واکنش در اینستاگرامش نوشت: «علیرغم بالا و پایینی که هر پروژه دارد صمیمانه و همراه با اعتماد متقابل مشغول کاریم.»
همه این فضا و آنچه امروز به عنوان یک مسئله رسانهای و دست به دست میشود ماجرایی پیچیده به اندازه گرههای کور یک ماجراست و حجم واکنشها نیز گویای همین است اما آنچه هنوز در فضای افکار عمومی مبهم خواهد ماند فضای غیر شفاف مالی، عدم تنظیمگری و رگولاتوری به مفهوم عام و این پرسش با پاسخهای مبهم است که چرا دخل و خرج این حوزه مشخص نیست؟ و آیا واقعا در حوزه فرهنگ پر آسیب حرف اول و آخر را پول میزند؟ یا موضوعات دیگری هم مطرح است؟
وقتی میتوان این موضوع را بهتر درک کرد که خود را با این پرسش مواجه کنیم چرا در همه این سالها اقتصاد صنعت سینمای ایران سوای از سرمایهگذاریهای دولتی و بعضا خصوصی سوداگرانه کوچکتر و به سهم شبکههای نمایش خانگی اضافه میشود چنانچه با فاصلهای کوتاه یا حتی همزمان با اکران فیلم روی پرده نقرهای به نوعی وادار به اکران آنلاین در این شبکهها میشوند؟
آیا زور همین هنرمندان به ستوه آمده طیف اول به مدیران ناآشنای فرهنگی که به قول خودشان حرف اول و آخر را پول میزند میرسد یا ماجرا با چند بیانیه و شکایت صوری خاتمه خواهد یافت؟