۱۷ نیکوکار تیشه به دست
تاریخ انتشار: ۲ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۵۶۲۰۱
همشهری آنلاین_ علی حسنی: نمونه بارز این رفتارهای انسانی در این روزهای سخت، انجام رایگان تعمیرات منازل نیازمندان به‌ویژه سالمندان در محله هاشمی از سوی گروه جهادی «الهادی» است. یک گروه خیریه قدیمی از اهالی و بچه‌های بسیج مسجد الهادی(ع) که در کنار کارهای ویژه‌شان مانند ضدعفونی و پاکسازی معابر، توزیع اقلام بهداشتی و مواد شوینده و اقلام خوراکی بین نیازمندان، حمایت از مشاغل آسیب‌دیده و اهالی نیازمند و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مسجد الهادی در محله هاشمی یکی از مساجد قدیمی و شاخص تکه دهم پایتخت است. در واقع این مسجد در روزهای سختی مانند کوران جنگ تحمیلی، سیل و زلزله و... از کانون‌های فعال و پرشور مردمی برای فعالیت‌های اجتماعی و مشارکتی بوده است. «ناصر احدپور» مدیر محله هاشمی، با بیان این مطلب و گریزی به فعالیت مردمی مسجد الهادی سر صحبت را باز می‌کند و می‌گوید: «همراه اهالی و بچه‌های بسیج در مسجد کارهای خیریه فراوانی را انجام می‌دادیم. سال گذشته برای انسجام بیشتر کارها تصمیم به راه‌اندازی یک گروه خیریه گرفتیم که با همت و همیاری اهالی، گروه خیریه الهادی شکل گرفت. گروهی فعال و اهل کار با عضویت بیش از ۵۰ نفر از اهالی که بر اساس مهارت و توانایی فردی هر کسی گوشه‌ای از کار را به دست گرفت.»
او می افزاید:«برای مثال در همین روزهای کرونا بسیاری از بچه‌ها مخلصانه کار ضدعفونی و پاکسازی معابر محله هاشمی را به‌صورت جهادی انجام می‌دادند. توزیع ماسک، دستکش و محلول ضدعفونی میان اهالی حتی در روستاهای اطراف تهران تنها بخشی از کارهای گروه خیریه الهادی است. البته در بسیاری از این کمک‌ها به‌ویژه رساندن ارزاق به دست نیازمندان پایگاه بسیج ناحیه مقداد همراه ما بوده است.»
یکی از فعالیت‌های گره‌گشای گروه خیریه الهادی برای اهالی محله هاشمی، تعمیر و بازسازی رایگان خانه نیازمندان است. احدپور با اشاره به این موضوع ادامه می‌دهد: «محله هاشمی به نسبت سایر محله‌های منطقه ۱۰ بافت فرسوده‌تری دارد. بضاعت مالی اهالی ساکن در این خانه‌ها چندان زیاد نیست. بسیاری از آنها هم سالمندند و قدرت و توانایی پیگیری تعمیر خانه‌شان را ندارند. در این روزهای اپیدمی کرونا هم پیدا کردن تعمیر کار مطمئنی که پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کند، کار آسانی نیست. به همین بهانه من به همراه جمعی از اهالی مسجد و محل و کسانی در کارهای ساختمانی دستی بر آتش دارند و متخصص کارند، تصمیم گرفتیم تا خانه نیازمندان محله را رایگان تعمیر و بازسازی کنیم. برای مثال اگر فردی خانه‌اش نیاز به گچکاری داشته باشد یا بام خانه‌ای باید ایزوگام شود یا کولر خانه همسایه‌ای نیاز به تعمیر یا تعویض داشته باشد همه اعضای گروه انجام این کارها را برایشان انجام می‌دهیم تا در این روزهای گرم تابستان و شیوع «کووید ۱۹» نگرانی از اوضاع نابسامان خانه نداشته باشند.»
به گفته مدیر محله هاشمی تمامی اجناس مورد نیاز تعمیرات از سوی خیّران گروه الهادی تهیه می‌شود. اولویت تعمیر با خانه سالمندان است و در زمان حضور در خانه‌ها برای تعمیرات تمام پروتکل‌های بهداشتی رعایت می‌شود.
در این روزهای سخت کرونا مشاغل زیادی صدمه دیده‌اند و در مجموع کسب‌وکارهای زیادی تعطیل شده است. کاسبان این محل هم از وضع موجود حسابی متضرر شده‌اند. اما با همه این اتفاقات هوای همسایه‌ها را دارند و برای فروش اجناس ساختمانی مورد نیاز همکاری لازم را انجام می‌دهند. دبیر شورایاری محله هاشمی با اشاره به این موضوع می‌گوید: «بخش مهم کار ما در گرو همدلی و همیاری خیّران و اهالی محله هاشمی است. یک گروه ۱۷ نفره هستیم که برای تعمیرات منازل اهالی فعالیت می‌کنیم. بعد از شناسایی و انجام تحقیقات لازم کارهای اجرایی شروع می‌شود. اعضای گروه به‌صورت جهادی، مسئولانه و دلسوزانه کار تعمیر خانه مورد نظر را انجام می‌دهند. شناسایی نیازمندان هم از طریق اهالی، مساجد و کاسبان و مدیریت محله و شورایاری انجام می‌شود. همچنین همکاری خوبی با معاونت اجتماعی و فرهنگی منطقه داریم.»
به گفته «محمدمحسن کرباس‌باف» مهمترین نیت گروه نشاندن گل لبخند بر لبان سالمندان و نیازمندان در این روزهای سخت است. برای اعضا فرقی ندارد در چه کسوت یا شغلی باشند. بسیاری از اعضا مدیر یا کارمند عالی‌رتبه هستند، اما مخلصانه و بی‌ریا در این کار خیر خداپسندانه مشارکت می‌کنند. دبیر شورایاری محله هاشمی در ادامه صحبت‌هایش به جذب افراد متخصص در مشاغل فنی و عمرانی اشاره می‌کند و می‌گوید: «گروه خیریه الهادی یک گروه مردمی خودجوش است و به همین دلیل همیشه در این خیریه به روی علاقه‌مندان به کارهای خیر و عام‌المنفعه باز است. همه کسانی که در حرفه بنایی، نجاری، نقاشی ساختمان، گچکاری و تعمیرات فنی تخصص و مهارتی دارند، می‌توانند با مراجعه به مسجد الهادی عضو گروه خیریه شوند و برای کمک به نیازمندان یاریگر ما باشند.»
برای کار انجام کار خیر لازم نیست هزینه زیادی پرداخت شود. هزینه کار خیر فقط یک تصمیم است. امام جماعت مسجد الهادی و یکی از اعضای فعال گروه خیریه الهادی با بیان این مطلب سر صحبت را باز می‌کند و می‌گوید: «مهمترین درسی که از بیماری کووید ۱۹ گرفتیم همدلی و صمیمیت است. در این مدت آموختیم که برای در کنار هم بودن و کمک به یکدیگر لازم نیست قدم‌های بزرگ برداشت یا هزینه‌های فراوانی را در نظر گرفت. با یک کار ساده هم می‌توانیم دلی را شاد کنیم. نمونه این کار حرکت جهادی گروه خیریه محله هاشمی است. اعضای گروه در یک محفل دوستانه تصمیم گرفتند برای کمک به همسایه‌های خودکاری انجام دهند و حرکت تعمیر رایگان منازل اهالی شکل گرفت.»
«حجت‌السلام حسین احمدی شهرابی» انجام چنین اقداماتی را الگوی خوبی برای سایر محله‌ها می‌داند و در ادامه می‌افزاید: «شیوع بیماری کرونا یک فرصت و امتحان برای مردم بود تا به توانمندی‌های خود در انجام امور خیریه پی ببرند. اینکه می‌توانند قدم‌های ارزشمندی برای گره‌گشایی از کار خلق خدا بردارند. تعمیر رایگان منازل اهالی محله هاشمی یکی از این اقدامات ارزشمند است. بسیاری از مردم می‌توانند در هیئت‌ها، محافل دوستانه و دورهمی‌ها نمونه این حرکت را در محله خود انجام دهند.»
کد خبر 542496 برچسب‌ها موسسه خیریه منطقه ۱۰ همشهری محلهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: موسسه خیریه منطقه ۱۰ همشهری محله روزهای سخت مسجد الهادی محله هاشمی محله ها کار خیر یک گروه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۵۶۲۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لکلکها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.
سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»