بازنگری برنامه علمی محیط زیست/ راه‌حل آلوگی‌ها و بهره‌برداری ناپایدار از منابع خاک چیست؟
تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۰۸۸۷۴۸
نشست مجازی بررسی برنامه علمی محیط زیست صبح امروز در شورای راهبردی استان تهران برنامه به‌صورت برخط برگزار شد.
به گزارش خبرنگار حوزه پایش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، نشست مجازی بررسی برنامه علمی محیط زیست صبح امروز در شورای راهبردی استان تهران برنامه به‌صورت برخط برگزار شد، چالش آلودگی خاک این برنامه علمی برعهده دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نشست برخط با حضور علی نیازی مجری برنامه علمی محیط زیست و سمیرا قیاسی نماینده حوزه دانشی تشکیل شد. این جلسه که بیش از 2 ساعت به طول انجامید با حضور مجریان برنامه‌های علمی استان تهران و صاحب‌نظران در حوزه محیط زیست، برنامه علمی محیط زیست از لحاظ ساختاری و علمی مورد بازنگری قرار گرفت.
با توجه به اینکه این برنامه علمی در حوزه خاک دارای سه چالش اصلی بود، یک چالش تحت عنوان «آلوگی‌ها و بهره‌برداری ناپایدار از منابع خاک» با هدف غایی مدیریت پایدار و حفاظت از منابع خاک به تصویب رسید که ذیل آن دو هدف عینی «کنترل آلودگی‌ها» و «توسعه حفاظت از منابع خاک» نسیز تصویب شد. همچنین برای هر یک از این اهداف عینی راهبردهایی پیشنهاد شد که به شرح زیر است.
چهار راهبرد هدف عینی کنترل آلودگی‌ها:
1- شناسایی و ارزیابی آلودگی‌های خاک
2- پایش و ارزیابی ناشی از آلودگی‌های خاک
3- تقویت روش‌های پاکسازی و رفع آلودگی‌های خاک
4- توسعه مشارکت‌های مردمی و سازمان‌های ذی‌ربط در جهت کنترل منابع خاک
چهار راهبرد هدف عینی توسعه حفاظت از منابع خاک:
1- شناسایی و ارزیابی تهدیدات بهره برداری منابع خاک
2- ظرفیت سازی جهت کنترل فرسایش و افزایش حاصل خیزی خاک
3- تقویت آگاهی رسانی و مشارکت جوامع محلی در حفاظت از منابع خاک
4- بسترسازی جهت مدیریت مشارکتی سازمان‌های ذی ربط از بهره برداری پایدار از منابع خاک
در بخش دیگری از این جلسه نیز به بازنگری کلی برنامه علمی، اهداف و منظومه‌های آن مطرح شد. همچنین پیشنهادات در حوزه زمینه‌های پژوهشی برنامه علمی محیط زیست مورد بررسی قرار گرفت.
نظام موضوعات منظومه علمی محیط زیست (آلودگی خاک) چالش هدف غایی هدف عینی راهبرد آلاینده‌ها مدیریت و بر طرف کردن معضل آلاینده‌های خاکشناسایی و تدوین منابع آلاینده‌های خاک
شناسایی و تدوین منابع آلاینده‌های خاک (فلزات سنگین، گرد و غبار شهری و...)
نقش پسماندها بر آلودگی خاک و تأثیر آلوگوی ناشی از آن بر جوامع زنده
برطرف کردن و حذف آلاینده‌های خاک
کاهش بیماری های مرتبط و کاهش اثرات و آسیب‌های آلاینده‌های خاک‌های شهری
تدوین مجموعه اقدامات لازم جهت بررسی انواع منابع آلاینده‌ها خاک
تدوین پروتکل‌های لازم جهت مقابله با آلاینده‌های خاک
مجموعه اقدامات لازم جهت کاعش بیماری‌ها، اثرات و آسیب های ناشی از آلاینده‌های خاک
انتهای پیام/4084/
منبع: آنا
کلیدواژه: پایان نامه کشاورزی پایش رساله رساله دکتری آلودگی خاک برنامه علمی برنامه علمی محیط زیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۸۸۷۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
غفلت در بهره‌برداری از میادین مشترک نفت و گاز، چه بر سر آینده اقتصاد می آورد؟
به گزارش خبرآنلاین منابع نفت و گاز محدودند و هر روز هم از میزان‌شان کاسته می‌شود و از سوی دیگر، سوخت‌های فسیلی به واسطه تأثیرات سوئی که بر زیست‌بوم کره زمین می‌گذارند، اگر جایگزین مطمئنی برای‌شان پیدا شود، جایگاه و ارزش خود را در صنعت و اقتصاد جهان از دست خواهند داد؛ چنان‌که امروز شاهد گسترش سوخت‌های پاک و انرژی‌های سبز هستیم؛ ازاین‌رو حتی این احتمال وجود دارد که زودتر از آنکه منابع نفت و گازمان تمام شود، بی‌ارزش و بی‌مشتری بماند.
روزنامه شرق نوشت: پس چاره چیست و چه باید کرد؟ خرج‌کردن منابع و سرمایه‌های ملی در کشور به چنان مرز بحرانی رسیده که دیگر قطعا زمان و فرصت نداریم که چرخ را از نو اختراع کنیم و نسخه‌های بی‌مایه و فاقد پشتوانه اجرائی و عملیاتی ارائه دهیم. تنها گزینه پیش‌رو، گام‌زدن در مسیر تجربه‌های امتحان پس‌داده و به ثمر نشسته است. تجربه همان‌هایی که مانند ما منابع خدادادی دارند، چه در داخل کشورشان و چه در میادین مشترک؛ اما با نگاهی متفات، درآمدهای حاصل از فروش نفت و گازشان را در عوض هزینه‌کرد برای بودجه‌های جاری به کانال‌های سرمایه‌گذاری هدایت کرده و امروز، فصل خوشه‌چینی‌شان رسیده؛ کشورهایی مانند نروژ یا همسایگانی مانند امارات و قطر.
نفت و گاز برای این کشورها سرمایه ملی بوده، سرمایه را سرمایه‌گذاری کردند و هزینه‌های‌شان را هم از کنار همان سرمایه‌گذاری‌ها تأمین می‌کنند؛ نگاهی که شاید در کشور ما با راه‌اندازی حساب ذخیره ارزی و بعد هم صندوق توسعه ملی گام‌های نخستینش برداشته شد؛ اما از همان گام نخست و قدم اول فراتر نرفت؛ چراکه این مهم، نیازمند عزمی ملی و خواستی همگانی است؛ اینکه منابع ملی را به کانال سرمایه‌گذاری هدایت کنیم تا حق آیندگان را هم حفظ کنیم و سهم آنها را هم پیش‌خور نکنیم، نیازمند همراهی و همگامی همه سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران و مجریان است.
صندوق توسعه ملی در مدت قریب به سه سال گذشته سعی بر آن داشته تا این مفهوم را برای تمام ارکان اقتصادی کشور تبیین و تفهیم کند که کارکرد و اساسنامه این صندوق، ایفای نقش در کسوت یک صندوق بین‌نسلی است تا منابع ملی را سرمایه‌گذاری کرده، خلق ثروت و ارزش کند و در نهایت، هم ساکنان امروز و هم اهالی فردا را منتفع سازد؛ اما نه‌تنها شاهد همراهی و همگاهی نبوده؛ بلکه تمام انرژی و ظرفیت‌هایش را صرف آن کرده تا سنگ‌هایی را که پیش پایش نهاده‌اند، بردارد؛ آن‌هم برای آینده فرزندان این سرزمین. افق روشن صندوق توسعه ملی که با عنوان حکمرانی نوین مطرح شد و چشم‌اندازش وصول مطالبات ملی و معوق و هدایت در راستای ارزش‌آفرینی برای مردم ایران بوده، امروز به جنگی فرسایشی بدل شده است.
و اما در میانه این کشمکش، آنچه ذبح می‌شود، منفعت مردم ایران است و بدون‌تردید برنده بازی، همسایگانی هستند که از تعلل و بی‌عملی ما سود می‌برند؛ سرمایه‌گذاری صندوق توسعه ملی در میادین مشترک نفت و گاز به منظور افزایش برداشت از منابعی که همسایه با تمام توان و ظرفیت از آن برداشت می‌کند، فرصت طلایی برای خلق ثروت و افزایش سرمایه و منابع ملی بود؛ فرصتی که با تنگ‌نظری و بخشی‌نگری به اضمحلال رفت و تنها کشورهایی را که با آنها میادین مشترک داریم، شادمان کرد.
کشوری مانند قطر که میدان گازی پارس جنوبی را با ما به اشتراک دارد، نه‌تنها با تمام توان و ظرفیت در حال برداشت است؛ بلکه همواره و هرروزه سرمایه‌گذاری در این میدان را افزون می‌کند تا کاهش افت فشار در پی برداشت مستمر، حجم تولید و صادرات‌شان را کاهش ندهد؛ اما ما در این سوی مرز تنها اقدامات آنها را به نظاره نشسته‌ایم و قدم از قدم برنمی‌داریم. بحمدالله توجیه‌ها و بهانه‌ها جور است: کشور در شرایط تحریم است و توان سرمایه‌گذاری تازه را نداریم و الخ... . اما صندوق توسعه ملی دقیقا در چنین شرایطی طرحی را ارائه داد که حجم بالایی از سرمایه‌ها را به میادین مشترک نفت و گاز گسیل می‌کرد و حاصلش افزایش برداشت درخورتوجه از میادین بود که هم سرمایه ملی را افزون می‌کرد و هم با پرداخت سهم دولت، گشایشی ایجاد می‌کرد و مرهمی می‌شد بر اقتصاد ملی؛ اما حیف و صد حیف که منفعت ملی فدای بخشی‌نگری شد.
23302
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901962
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند