به نقل از «اقتصاد آنلاین»

هول همکلاسی‌شدن با کرونا

تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۹۹۷۳۳

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از همشهری، در ورودی مدرسه مثل هر سال نه خبری از منقل پر از اسپند بود که بوی خوشش، نوید یک شروع تازه را بدهد و نه قرآن که بچه‌ها از زیر آن رد شوند، به جایش بابای مدرسه سمت راست با یک گالن 4لیتری مایع ضدعفونی‌کننده بر دست ایستاده تا کف کفش بچه‌ها را قبل از ورود ضد‌عفونی کند و سمت چپ، معاون مدرسه با تب سنج در دست، پیشانی بچه‌ها را نشانه می‌گیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در بلندگوهای مدرسه ابتدایی فجر میدان بهمن، هم به جای پخش آهنگ بوی‌ماه مهر و هم‌شاگردی سلام، مدیر مدرسه پشت بلندگو یا دائم از بچه‌ها می‌خواست که از هم فاصله بگیرند و یا به پدرها و مادرها تذکر می‌داد که وارد مدرسه نشوند و از تجمع در بیرون از مدرسه هم خودداری کنند.

والدین دانش‌آموزان اما گوششان به این حرف‌ها بدهکار نیست، بعضی‌ها با چشم‌های نگران دائم به حیاط مدرسه سرک می‌کشند که ببینند چه خبر است و بعضی‌های دیگر عصبانی و خشمگین منتظر فرصت که با مدیر مدرسه حرف بزنند. مادر غزاله جزو گروه دوم بود.

معلمان سرگردان بین حضوری و مجازی

معلم‌های مدرسه هم حال و روز بهتری از والدین ندارند، در راهرو و دفتر مدرسه ایستاده و از پنجره‌های غبار گرفته، حیاط را نگاه می‌کردند که ببینند بالاخره چقدر دانش‌آموز به مدرسه می‌آیند. چشم‌ها مردد و پچ‌پچ‌های نامفهوم زیر ماسک، حکایت از نگرانی می‌دهد. «حالا چه می‌شود؟ تکلیف چیست؟ ‌ای کاش اگر قرار بود آموزش‌ها حضوری باشد از خرداد‌ماه اعلام می‌کردند که برنامه‌ریزی دیگری می‌کردیم.»

سپیده حمزه‌ای، معلم کلاس چهارم ده‌ها دغدغه دارد؛ از اینکه باید چگونه مراقب بچه‌ها در کلاس درس باشد تا اینکه چگونه والدین را در سال تحصیلی کرونایی با خود همراه کند. «مهم‌ترین مسئله ما معلمان به‌خصوص در مقطع ابتدایی این است که چگونه بین کلاس حضوری و مجازی خود تعادل برقرار کنیم. من الان باید کلاس 30نفره‌ام را به 3 تا 10نفر تبدیل کنم و هر گروه 2روز در هفته به مدرسه بیایند. از آن طرف گفته‌اند روزهایی که دانش‌آموز به مدرسه نمی‌آید، آموزش از طریق شبکه شاد دنبال شود. خوب من معلم در کدام فرصت و با کدام انرژی می‌توانم هر روز هم آموزش حضوری و هم مجازی را دنبال کنم و برای هر دو تولید محتوا داشته باشم؟ حالا در دبیرستان که معلمان هر درس متفاوت‌اند این امکان وجود دارد، اما در مقطع ابتدایی کار به‌مراتب دشوارتر می‌شود.»

سیل پروتکل‌ها و توصیه‌ها بر سر دانش‌آموزان

زنگ مدرسه به صدا در آمد و صف‌ها شکل گرفت. فرناز محمدی، معلم کلاس پنجم می‌گوید که امروز کمتر از نصف دانش‌آموزانش به مدرسه آمده‌اند. بقیه معلم‌ها هم صف دانش‌آموزان کلاس خودشان را که دیدند همین را می‌گویند به غیر از معلم کلاس اول که بعد از شمارش بچه‌های داخل صف به این نتیجه می‌رسد به غیراز 2 نفر، همه دانش‌آموزانش به مدرسه آمده‌اند: «کار برای بچه‌های کلاس اول خیلی سخت‌تر است، بچه‌ها باید همزمان 2 استرس را تحمل کنند، هم ترس ناشی از حضور در فضای جدید و هم ترس از کرونا که از سوی خانواده و جامعه به آنها منتقل شده است. شرایط برای کلاس اولی‌ها از همه بدتر است.»

زنگ که به صدا در آمد، صف دانش‌آموزان مثل خط‌کش کج‌وکوله تشکیل می‌شود. بعضی خط‌کش‌ها بلندند و برخی کوتاه. دور‌تر از خط‌کش‌های نامنظم، والدین هنوز ایستاده و نظاره‌گر شروع سال تحصیلی جدید هستند.

دختر بچه‌ها با مانتو صورتی و مقنعه سفید و ماسک‌هایی که به‌صورتشان گشاد است، در هجوم پروتکل‌ها و توصیه‌ها و اوامر معاون مدرسه قرار می‌گیرند: «دختران گلم نباید با هم بازی کنید، دست به لوازم هم مثل مداد و دفتر نباید بزنید. با فاصله با یکدیگر از پله‌ها بالا بروید. از فردا برای خودتان یک بطری آب بیاورید. قبل از خوردن خوراکی‌ها دستتان را بشویید. بعد از رفتن به دستشویی، دست‌هایتان را تمیز بشویید. همه با هم از پله‌ها پایین نیایید و...» در نگاه بچه‌ها هیچ‌چیز نیست.

کلاس‌ها قرار است 10نفری تشکیل شود. 10نفر اول صف به کلاس می‌روند و 10نفر باقیمانده در حیاط می‌مانند تا نوبتشان شود. کلاس‌های امروز 30دقیقه‌ای است و فقط برای آشنایی معلم با دانش‌آموزان است. بچه‌ها با همان پروتکل‌ها وارد کلاس می‌شوند و پشت نیمکت‌ها می‌نشینند. غزاله یکی از آنهاست. نشسته بر ردیف آخر، سمتی که پنجره باز هوای خنک شهریور را داخل کلاس کوچک مدرسه 22بهمن می‌ریزد. نوبت به معرفی که می‌رسد، می‌ایستد. «من غزاله دینوری...»

غزاله جان بلندتر خودت را معرفی می‌کنی. از پشت ماسک صدای نازک و آرامش را بلندتر که می‌کند، اشک توی چشمانش حلقه می‌زند. «من غزاله دینوری، هفت‌ساله...» 4دانش‌آموز دیگر هم با گریه غزاله، گریه‌شان می‌گیرد.

معلم مستاصل می‌شود، حالا نه می‌تواند بچه‌ها را بغل کند و نه بخواهد که مادران‌شان به کلاس بیایند، تنها چاره را حرف زدن محبت آمیز می‌یابد:« بچه‌ها امسال شما بزرگ شدید، قراره با هم خوندن و نوشتن رو یاد بگیریم، قراره دوستای جدید پیدا کنیم و کلی کتاب‌های قشنگ با هم بخونیم. مدرسه جای خوبیه، فقط باید مراقب هم باشیم که کرونا بین ما نفوذ نکنه و بخواد ما رو مریض کنه. شما دخترای قوی و زرنگی هستید...»

دخترها با سر آستین‌شان اشک‌هایشان را پاک می‌کنند: «فشار روی بچه‌ها امسال خیلی زیاده، اون‌ها هر روز در معرض خبرهای کرونا قرار گرفتند و خانواده هم خواسته یا ناخواسته اون‌ها رو ترسوندن و حالا اینطور بیرون ریزی می‌کنند.»

اگر بچه‌های ما کرونا بگیرند، چه؟

صدای داد و فریاد پدرها و مادرها از کوچه بن بست مدرسه بالا گرفته و در راهروهای بلند ‌و خلوت پیچیده و به کلاس‌های درس رسیده است. مدیر مدرسه سعی می‌کند آنها را آرام کند، اما تلاشش بی‌فایده است: «اگر بچه‌های ما مبتلا شوند، ما چه خاکی به سرمان کنیم؟ مگر قرار نبود غیرحضوری برگزار کنید؟»، «بچه‌های ما کوچک‌اند، رعایت کردن موارد بهداشتی برایشان سخت است، اگر دستشان را به میز بزنند و به چشم یا دهانشان بمالند یا خسته شوند و ماسک‌شان را در بیاورند، چه؟»، «10توالت برای 300دانش‌آموز؟ 7تا آبخوری برای این همه بچه؟ با این وضع بچه‌های ما کرونا نمی‌گیرند؟»، «واقعا بعد از اینکه گروه اول از کلاس‌ها خارج شدند، کلاس را برای بچه‌های ما که گروه دومند، ضدعفونی می‌کنید؟»، «تکلیف سرویس چه می‌شود؟ الان ما بالاخره سرویس بگیریم یا نه؟»

مدیر مدرسه با صورت قرمز و گرگرفته تلاش داشت که سؤال‌ها را یکی‌یکی پاسخ و به پدرها و مادرها اطمینان دهد که تا هفته آینده مشکلات برطرف شود. از والدین خواست طبق برنامه بچه‌هایشان را به مدرسه بیاورند و مواد ضد‌عفونی هم در کیفشان بگذارند. آخر سر هم وقتی دید بیشتری‌ها قانع نشدند، آب پاکی را ریخت روی دستشان و گفت: «هر کسی خواست می‌تواند فرزندش را با تلویزیون یا آموزش از راه دور هماهنگ کند و نیاورد به مدرسه. توان من و همکارانم همین‌قدر است.»

زنگ دانش‌آموزان نوبت اول که به‌صدا درآمد، دختران با مانتو صورتی و مقنعه سفید و ماسک‌هایی که به‌صورتشان گشاد است، بیرون می‌آیند تا همکلاسی‌های دیگرشان سر کلاس بروند. غزاله مادرش را که دید، با احتیاط رفت سمتش و خواست که سریع‌تر بروند خانه. حیاط مدرسه پیر و کهنه خیلی زود خالی می‌شود و هیچ صدایی جز باد پاییزی زود هنگام در آن نمی‌پیچد: «سال‌های گذشته، صدای خنده از در و دیوار مدرسه بالا می‌رفت، ولی امسال هیچ که هیچ.»

بابای مدرسه با آهی بلند در را می‌بندد تا نیم‌ساعت دیگر. پدرها و مادرها هنوز بیرون مدرسه با هم بحث می‌کنند.

پربیننده ترین آغاز انتخاب رشته کنکور کارشناسی ارشد آخرین آمار کرونا در ایران (۹۹/۶/۱۵) فردا مدارس در تمام مناطق دایرند آخرین وضعیت بازگشایی مدارس از زبان وزیر آموزش و پرورش نحوه گروه بندی دانش آموزان توسط آموزش و پرورش

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: مدرسه دانش آموزان بازگشایی مدارس اخبار فرهنگیان مدارس خوزستان اخبار بازگشایی مدارس بازگشایی مدارس از ۱۵ شهریور وضعیت مدارس در سال تحصیلی جدید آخرین وضعیت بازگشایی مدارس باز شدن مدارس بازگشایی مدارس تهران لباس فرم مدارس شاد مدارس اخبار مدارس بازگشایی مدارس ابتدایی زمان بازگشایی مدارس شروع مدارس قیمت طلا قیمت لوازم خانگی سهام عدالت پدرها و مادرها دانش آموزان مدیر مدرسه بچه های ما دانش آموز کلاس ها بچه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۹۹۷۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نیاز چهارمحال و بختیاری به احداث ۱۰۰۰ کلاس درس

معاون اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس چهارمحال و بختیاری، گفت: استان نیازمند یک هزار کلاس درس است که در قالب احداث و بازسازی، احداث می‌شوند. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، مهدی اسعد امروز در نشست خبری با خبرنگاران و اصحاب رسانه استان چهارمحال و بختیاری، اظهار داشت: 1800 فضای آموزشی با 10 هزار کلاس درس در سطح استان وجود دارد که اداره کل نوسازی مدارس، وظیفه نوسازی و توسعه مدارس را در اختیار دارد.

معاون توسعه اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان چهارمحال و بختیاری ادامه داد: استان نیازمند یک هزار کلاس درس برای احداث و نوسازی است که 500 کلاس درس در قالب تخریب و نوسازی و 500 کلاس درس در قالب احداث است.

اسعد بیان کرد: یکی از بزرگترین مشکلات ما این است که شاخص پراکندگی وجود دارد، به دلیل اینکه به خاطر بافت اقلیمی، مدرسه‌ای با کمتر از 10 دانش‌آموز راه‌اندازی شده که باعث شده میزان سرانه فضای آموزشی بالا رود، مشکل سرانه آموزشی در بعضی نقاط سرانه سیاه است که به معنی سرانه زیر3 متر است، منظریه و شهر لردگان از جمله این سرانه‌های پایین آموزشی هستند.

وی با اشاره به استانداردسازی گرمایشی در سطح مدارس، مطرح کرد: هدف در این استانداردسازی این است که شعله مانند بخاری در مدارس وجود نداشته باشد، 8 هزار کلاس درس در سطح استان استانداردسازی گرمایشی شده‌اند که برخی در طول احداث و برخی دیگر بعد از احداث استانداردسازی گرمایشی شده‌اند، حدود 2 هزار کلاس درس همچنان استانداردسازی گرمایشی نشده‌اند.

معاون توسعه اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان چهارمحال و بختیاری با اشاره به مدارس کانکسی در سطح استان، گفت: 19 مدرسه کانکسی در سطح استان وجود داشت که احداث 10 مدرسه از آن شروع شده است، 9 مدرسه دیگر به دلیل عدم تامین زمین، هنوز شروع به احداث نشدند.

وی خاطرنشان کرد: بر اساس قدمت و آثار مشهود مانند ترک‌های دیوارها، 100 مدرسه خطرآفرین در سطح استان وجود دارد که اگر مقاوم‌سازی ممکن باشد، مقاوم‌سازی می‌شود وگرنه تخریب و بازسازی می‌شوند، عمده این 100 مدرسه از جمله تخریب و بازسازی هستند، در کنار این مدارس نیز 100 مدرسه دیگر نیاز است در سطح استان احداث شود.

علیمردان علیمردانی، مدیرعامل مجمع خیرین مدرسه‌ساز استان چهارمحال و بختیاری در این نشست اظهار داشت: مجمع از سال 78 در سطح کشور تشکیل و در استان نیز به‌صورت رسمی از سال 95 آغاز به فعالیت کرده است که در سازماندهی و جذب خیرین و کمک به دانش آموزان و احداث مدارس و غیره فعالیت می‌کند.

وی با اشاره به جشنواره سال گذشته خیرین مدرسه‌ساز در استان، گفت: 640 میلیارد ریال اعتبار در این جشنواره جمع‌آوری شد که بیش از نیمی از آن تاکنون برای ساخت و نوسازی مدارس، محقق شده است.

محمد صفرزاده، مدیر برنامه‌ریزی و توسعه مشارکت‌های اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان نیز در این نشست عنوان کرد: اکنون 82 پروژه خیری در سطح استان با 70 مدرسه و 351 کلاس درس در حال اجرا و احداث است که 46 هزار متر مربع فضای آموزشی به فضاهای آموزشی اضافه می‌کند.

وی با اشاره به در دست احداث بودن 2 نمازخانه، 8 سالن ورزشی و یک مجتمع آموزشی فرهنگی، مطرح کرد: مجموع این فضاهای احداثی در استان، 58 هزار و 200 متر مربع متراژ آن است که با مشارکت خیرین در حال احداث هستند.

صفرزاده با اشاره به اینکه سرانه آموزشی کشور 8.39 متر مربع و در استان 8.25 متر مربع است، خاطرنشان کرد: بیش از 5 هزار میلیارد ریال اعتبار برای تکمیل فضاهایی که در سطح استان در دست احداث است، مورد نیاز است.

انتهای پیام/7540/