بانوی جهادگر مازندرانی از خاطرات پشت جبهه‌ها می‌گوید/جمع‌آوری پول توجیبی دانش‌آموزان برای حمایت از رزمندگان
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۰۴۷۷۱
دفاع مقدس و جنگ هشت ساله صحنه بروز استعدادها و جلوه‌های زیبایی بود که نمی‌توان در هیچ جنگی نظیر آن را پیدا کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، دفاع مقدس و جنگ هشت ساله صحنه بروز استعدادها و جلوه‌های زیبایی بود که نمی‌توان در هیچ جنگی نظیر آن را پیدا کرد و به فرموده مقام معظم رهبری این مدلی جدید در جهان بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حضور اقشار مختلف جامعه اعم از نوجوانان تا سالخوردگان، پزشکان، کارمندان، کشاورزان، دانشجویان و غیره، مجموعه بزرگی را در جبهه‌ها تشکیل داده بود که با همدلی و ایثارگری برای دفاع از اسلام و میهن خود پا به عرصه میدان جنگ گذاشته بودند.
گروه‌های پشتیبانی جنگ نقش‌آفرین اصلی دفاع مقدس
در این میان گروه‌هایی که کمک‌های مالی مردمی، آذوقه‌رسانی به جبهه‌ها، رسیدگی به مجروحان، بدرقه و تشییع با شکوه شهیدان در شهرها، حمایت‌های فرهنگی تبلیغاتی و مقابله با عملیات روانی دشمن، پذیرایی و اسکان جنگ زدگان در شهرها را انجام می‌دادند و به‌عنوان گروه‌های پشتیبانی و جمع‌آوری از آنها یاد می‌شود سهم به‌سزایی در دفاع مقدس داشتند.
شاید بتوان بانوان را از هسته اصلی فعالیت گروه‌های پشتیبانی دفاع مقدس نام برد که در خانه‌ها و مساجد به‌صورت فردی یا گروهی اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مردمی یا تولید خوراک و پوشاک می‌کردند و سپس به‌دست رزمندگان در جبهه‌ها می‌رساندند.
یکی از بانوان فعال در گروه‌های پشتیبانی خانم "فضه بهدرزی" از اهالی شهرستان فریدونکنار استان مازندران است که در گفت‌وگو با ما درخصوص فعالیت‌های خود در زمان دفاع مقدس اظهارکرد: متولد سال 1331 از شهرستان فریدونکنار هستم و در سال 48 ازدواج کرده و خداوند در سال 49 نخستین فرزند را به ما عطا کرد.
وی با اشاره به اینکه به تحصیل علاقه فراوانی داشته است خاطرنشان کرد: در سال 61 و پس از چند سال وقفه در سن 30 سالگی با داشتن سه فرزند مدرک دیپلم خودم را گرفتم.
از جمع‌آوری پول توجیبی دانش‌آموزان تا تولید خوراک و پوشاک برای رزمندگان
این بانوی جهادگر تصریح کرد: در زمان تحصیل که همزمان با سال‌های نخست جنگ بود، پس از پیروزی رزمندگان در هر عملیات با جمع‌آوری پول‌های توجیبی که دانش‌آموزان داشتند اقدام به برپایی مراسم شُکرگذاری و به نوعی جشن پیروزی با پخت و توزیع آش می‌کردیم.
بهدرزی یادآور شد: پس از مدتی دیگر کار ارسال کمک‌ها به مناطق جنگی توسط جمعی از بانوان فریدونکناری با جدیت انجام می‌شد و در نخستین گام اقدام به تولید مربا، شربت، ترشیجات، آب‌میوه، آبغوره، کیک و آب‌لیمو کرده بودیم.
وی ادامه داد: خیاطی، کاموابافی، جمع‌آوری کمک‌های نقدی و برنج از جمله دیگر کارهایی بود که توسط بانوان برای پشتیبانی از رزمندگان انجام می‌گرفت.
این بانوی جهادگر افزود: با دستور امام خمینی(ره) مبنی بر تشکیل بسیج مستضعفین بنده در سال 65 فرمانده پایگاه مسجد ولیعصر فریدونکنار شدم و به مدت 30 سال عهده دار این مسئولیت بودم.
بهدرزی با اشاره به اینکه حس ایثارگری در سال‌های جنگ تمام کشور را گرفته بود گفت: در کنار رزمندگانی که جانشان را کف دست گرفته بودند و به جبهه‌ها اعزام می‌شدند، بانوان و افراد دیگر پشت جبهه هم بدون هیچ چشم‌داشتی در بدنه بسیج و گروه‌های پشتیبانی فعالیت می‌کردند.
6 فرزندی که تربیت خدایی شدند
وی با بیان اینکه صاحب 6 فرزند است اظهارکرد: درحالی که سال‌های جنگ بنده 6 فرزند داشتم که همه آنها از سنین پایین بوده و نیاز به رسیدگی دائم داشتند اما برخود تکلیف می‌دانستم که باید هرچه در توان دارم برای کمک به رزمندگان جبهه انجام دهم و به لطف الهی فرزندان من از تربیت خوبی برخوردار هستند.
بهدرزی که از سال 72 همسر خود را از دست داده است و به سختی زندگی را تاکنون پشت سر گذاشته است، گفت: با کمک خدا فرزندان را بزرگ کرده‌ام که دو دختر پزشک و پرستار، دو دختر دیگر خانه‌دار و دو پسر یکی نظامی و دیگری درحال حاضر بیکار است.
پشتیبانی و دفاع همچنان ادامه دارد
این بانوی جهادگر با اشاره به اینکه علاقه زیاد به انجام کار جهادی داشته است خاطرنشان کرد: حدود 10 نفر از بانوان فریدونکناری مانند خانم‌ها "کبری آقاجانی"، "فاطمه سلیمانی"، "ربابه کریمیان" و دیگران به‌عنوان نفرات ثابت در کار پشتیبانی و جمع‌آوری و تهیه کمک‌ها به جبهه‌ها بودند.
وی تصریح کرد: محل جمع‌آوری، تهیه مواد خوراکی و شست‌وشوی وسایل در منزل یکی از بانوان فریدونکناری به نام ربابه کریمیان انجام می‌گرفت.
این بانوی جهادگر افزود: کارهای پشتیبانی تا پایان جنگ ادامه داشته و البته پس از جنگ هم با حضور میدانی در بسیج تلاش کردیم تا حس و حال سال‌های جنگ در دل بانوان زنده باشد.
بهدرزی با اشاره به اینکه مردم فریدونکنار علاقه فراوانی به "حاج بصیر" داشتند، یادآور شد: کمک‌های جمع‌آوری شده را برای رساندن به جبهه‌ها تحویل حاجی بصیر یا مساجد می‌دادیم.
تجلی ایثار در شهرهای پشت جبهه
وی با بیان مشکلات موجود زمان جنگ برای تهیه و تولید مواد خوراکی گفت: باتوجه به اینکه مواد اولیه تولید خوراک مانند شکر و تخم‌مرغ به‌صورت سهمیه‌بندی و هر دو ماه به مردم عرضه می‌شد تهیه کردن یک کیک ساده به‌سختی امکان‌پذیر بود.
این بانوی جهادگر ادامه داد: درحالی که مردم منطقه ولیعصر(عج) فریدونکنار زمان جنگ از وضعیت مالی مناسبی برخوردار نبودند و زندگی خودشان به سختی پیش می‌رفت اما با ایثارگری از مال و سهمیه‌هایی که دولت برای آنها درنظر گرفته بود می‌گذشتند تا در جنگ شریک باشند.
برخی مسئولان خائن از حماسه رزمندگان غافل شدند
بهدرزی گفت: متاسفانه برخی از مسئولان کشور با سوءاستفاده از مناصب خود درحال خیانت به خون شهدا هستند و مشکلات امروز جامعه موجب شده حماسه‌ها و ایثار رزمندگان و شهدای دفاع مقدس در سایه غفلت قرار گیرد.
وی با اشاره به اینکه اگر به روزهای جنگ برگردیم یا جنگی رخ دهد دوباره فعالیت در گروه‌های پشتیبانی را انجام خواهم داد یادآور شد: مردم ایران مردمان بسیار خوبی هستند که مسئولان باید قدردان آنها باشند.
این بانوی جهادگر با بیان اینکه هر فرد در خانواده و جامعه دارای وظایفی است که باید آنها را به درستی انجام دهد اظهارکرد: جوانان باید بدانند اگر فردی در هر لباس و منصب دچار لغزش شد به خودش بر می‌گردد و این مشکل نباید به پای دین و نظام نوشته شود.
گلایه بانوی جهادگر از وضعیت عفاف و حجاب جامعه
بهدرزی خاطرنشان کرد: ما هیچگاه طلبکار نیستیم بلکه کار خودمان را برای رضای خدا انجام دادیم و به این باور داریم که اگر یک قدم در راه خدا گرفته‌ایم خداوند برای ما چندین برابر قدم گرفت.
وی با ابراز گلایه از وضعیت حجاب و عفاف جامعه عنوان کرد: درحالی که فریدونکنار به نوعی از شهرهای بسیار مذهبی زمان انقلاب و دفاع مقدس در کشور به حساب می‌آمد اما این روزها با ناهنجاری‌های زیادی رو به رو است که امیدواریم مسئولان و مردم این شهر فکر چاره‌ای باشند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: گروه های پشتیبانی بانوی جهادگر جبهه ها دفاع مقدس جمع آوری کمک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۰۴۷۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طرح «نور» است یا «زور»؛ روحانیون برای جنگ با که لباس نظامی پوشیده‌اند؟
اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
آنگونه که عصرایران روایت کرده، تصاویر منتشره از تجمع طلاب و روحانیون در قم در حمایت از برخوردهای انتظامی در مقولۀ حجاب از این منظر مورد توجه قرار گرفته که روحانیون حاضر لباس نظامی پوشیده‌اند. به این بهانه چند نکته را می‌توان طرح کرد:
۱. سابقه داشته که افرادی کفن بپوشند یا روحانیون بلندمرتبه در جبهه لباس نظامی بر تن کنند و مشهورترین تصاویر مورد اخیر مربوط به دهه ۶۰ و حضور آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان نماینده امام در شورای عالی دفاع و بعد رییس این شورا به اقتضای ریاست جمهوری و مرحوم هاشمی رفسنجانی به عنوان جانشین فرمانده کل قوا در جبهه‌هاست اما این شکل سابقه ندارد. خاصه اینکه به جای عبا لباس نظامی پوشیده‌اند. به عنوان رزمنده البته پیشینه داشته اما به منظور تأکید بر تلفیق رزمندگی و تبلیغ بوده یا سلاح و صلاح با هم. در این فقره اما آن حس منتقل نمی‌شود. همچنین می‌دانیم پوشیدن لباس نظامی نیاز به اجازه و هماهنگی دارد. در جبهه حاوی پیام ایثار و از جان گذشتگی بود و اینجا وجه زور و اجبار آن می چربد.
۲. لباس نظامی یعنی آمادۀ جنگ‌ایم. اما جنگ با که؟ با زنان و و دختران این سرزمین که به هر دلیل پوشش و سبک زندگی دیگری دارند و الزاما انگیزه سیاسی هم ندارند؟ آن هم در حالی که شخص سردار رادان فرمانده کل نیروی انتظامی به صراحت گفته است این طرح جنبه امنیتی و نظامی ندارد و بیشتر فرهنگی است و حتی مایل نیست صرفا انتظامی معرفی شود؟ از این منظر نقض غرض نیست؟
۳. اگر طرح، طرح نور است و برگرفته از آیه سورۀ نور که قاعدتا باید از نماد نور استفاده شود و اگر «نور» نیست و «زور» است دیگر چرا از قرآن و نور مایه می گذارند؟
۴. اگر منظور روحانیون محترم این است که از نیروهای پلیس حمایت می‌کنند چرا لباس کامل آنها را نپوشیده‌اند؟ آیا تصور نمی‌کنند تلفیق لباس نظامی با عمامه در تاریخ شیعه سابقه نداشته باشد؟ حتی شهید محراب آیت‌الله اشرافی اصفهانی با آن سن و سال وقتی در جبهه جنگ با صدام حسین لباس سپاه پوشید کامل پوشید از کلاه استفاده کرد نه عمامه.
۵. هر صنفی باید با زبان خود آن و در مواردی با لباس خاص خود آن شناخته شود. این که طلاب که غالبا به خدمت سربازی نرفته اند یا نمی روند لباس نظامی بپوشند آن هم نه برای مقابله با اسراییل که در حمایت از برخورد با زنان و دخترانی که پوشش مطلوب آنان را رعایت نمی‌کنند چه تصویری از آنان در ذهن شماری از مردم خاصه زنان و دختران مورد نظر در این «جنگ»! ترسیم می‌کند؟
۶. این نکته البته قابل درک است که بعد از آن که جمعیت قابل توجهی در حمایت از طرح نور در تهران گرد نیامد چون بسیاری از خانم‌های چادری مثل سابق مایل نیستند در حمایت از برخوردهای پلیسی تجمع کنند جای دیگر این تجمع را شکل دادند و نه با محوریت خانم ها بلکه با روحانیون لباس نظامی پوشیده که طبعا وجه صنفی و طبقه ای دارد و قاعدتا در موضوع مرتبط با زنان اگر خانم‌ها حمایت کنند موثرتر است تا مردان آن هم با تلفیق لباس نظامی و روحانیت.
۷. برداشت نویسنده این است که طرح جاری تنها برای آن است که تلقی مخالفت علنی با حکومت درنگیرد و در این حد رعایت کنند کفایت می کند تا جایی که به لطیفه گفته می شود اگر می توانستند عکس مهسای طفلک را به عنوان حجاب کنونی مقبول منتشر می‌کردند به همین خاطر فرماندهی کل نیروهای انتظامی اصرار دارد موضوع نظامی و انتظامی و پلیسی نیست و فرهنگی است و آن وقت وسط این معرکه طلاب آمده‌اند و لباس نظامی پوشیده‌اند!
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است