استخدام طلاب برای دبیری ادبیات و تاریخ؛ عدالت یا تبعیض؟
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۱۱۲۹۴
عصر ایران؛ مهرداد خدیر- آن‌گونه که از دفترچۀ آزمون استخدامی کشوری برمی‌آید طلابی که مدرک حوزوی دارند نیز می‌توانند به عنوان دبیر ادبیات یا تاریخ یا علوم اجتماعی «استخدام» شوند.
این امر - برابر‌شماریِ دارندگانِ مدارک سطح 2 و 3 حوزه‌های علمیه با دانش‌آموختگان کارشناسی و کارشناسی‌ارشد رشته‌های زبان و ادبیات فارسی، علوم اجتماعی و تاریخ- که به آنان امکان استخدام مانند دارندگان مدارک این رشته‌ها را می دهد موجب اعتراض و انتقاد انجمن‌های تخصصی علوم اجتماعی، تاریخ و ادبیات به وزارت آموزش و پرورش و درخواست لغو این تصمیم شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی در بیانیۀ اعتراضی خود آورده است:
«استادان این رشته که متاع‌شان به ثمن بخس در چهار سوق منفعت و بی تمیزی عده ای کارناشناس کارنابلد حراج شده دیگر با چه استدلالی دانشجویان شان را به ضرورت خواندن ده‌ها درس تخصصی برای آماده شدن در تدریس درس‌های زبان و ادبیات فارسی تشویق کنند؟»
این استادان پرسیده اند:« 200 واحد درسی مرتبط با رشته و پایان نامه و نقشۀ جامع علمی، سند تحول راهبردی علم و فناوری و برنامۀ پنجم توسعه و تأکید بر زبان فارسی به عنوان بنای هویت ملی چه می شود؟»
هفت انجمن تخصصی و علوم اجتماعی و تاریخ هم این تصمیم را «نشانۀ بی توجهی به دانش و تخصص در تصدی نقش معلمی» دانسته و هشدار داده‌اند قرار گرفتن دانش آموختگان حوزوی در جایگاه غیر تخصصی از اعتبار اخلاقی و اجتماعی آنان می کاهد.
داستان به زبان ساده تر این است که آموزش و پرورش به طلابی که سطح 2 و 3 حوزه را گذرانده اند به چشم دانش‌آموختۀ لیسانس و فوق لیسانس تاریخ و علوم اجتماعی و ادبیات می‌نگرد و قریب 15 هزار نفر از آنها را استخدام می‌کند.
دکتر غلامحسین‌زاده رییس انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی پرسیده است:
«این دانش آموختگان دربارۀ زبان فارسی چه آموزشی دیده‌اند؟ آیا دستور زبان خوانده‌اند و با متون ادبی و شاهنامه آشنایند؟ آثار عرفانی و سبک‌های ادبی ما را می‌شناسند؟ با تاریخ ادبیات و تحولات زبان آشنا هستند یا هیچ یک را نمی‌دانند؟»
جدای این پرسش ها این نکات را می‌توان یادآور شد:
1. آیا درسطح 2 و 3 در حوزه تاریخ و ادبیات و علوم اجتماعی در حد دانشگاهی می‌خوانند و وقتی نخوانده‌اند چگونه می‌خواهند آموزش دهند؟
2. اگر هدف این طرح ایجاد اشتغال برای تحصیل‌کردگان حوزوی است چرا فرصت های شغلی فارغ‌التحصیلان دیگر را می‌خواهند بگیرند؟
3. جوهرۀ ادبیات، عشق و عرفان است و به عکس در متون عرفانی و ادبی ما که در آنها از عشق سخن به میان آمده در متون مذهبی که طلاب و روحانیون می‌خوانند سخنی از عشق نیست.
اینان چگونه می‌خواهند حافظ و مولانا را تدریس کنند؟ به سوی عرفان می‌گروند یا تحت‌الشعاع مذهب قرار می‌دهند یا به مرور کتب تاریخ و ادبیات و علوم اجتماعی را بیش از این ایدیولوژیک خواهند کرد؟
4. جمهوری اسلامی با شعار عدالت تشکیل شده و عدالت در نقطۀ مقابل تبعیض قرار می‌گیرد. به این معنی که به میزانی که تبعیض هست، عدالت نیست و به اندازه ای که عدالت هست، تبعیض نیست. این کار آیا با عدالت سازگار است یا با تبعیض؟
در تصدی مشاغل حقوقی و قضایی به جایگاه فقه اشاره می‌شد و از این رو روحانیون بر مناصب حقوقی و فقهی نشستند. در این فقره اما صحبت از فقه نیست.
ادبیات با ذوقیات و مهارت نوشتن سر و کار دارد و دانشجویان طی 4 تا 6 سال دروسی را فرا می‌گیرند که با این زمینه مرتبط است. ضمن این که دانشجویی که این رشته را انتخاب می‌کند اهل مطالعات جانبی هم هست و در کنار کتب دانشگاهی نمی‌تواند از رُمان و شعر نو و ادبیات معاصر غافل باشد. دارندۀ مدارک سطح 2 و 3 حوزوی آیا با این منظور پرورش یافته‌اند؟
بله، روحانیِ رُمان‌نویس هم داریم و چندی پیش یک مجلۀ معتبر ادبی پرونده‌ای خواندنی به آثار چند روحانی رمان‌نویس اختصاص داده بود. شاعر و نویسنده هم در میان آنان هست. اما توانایی ها و علایق شخصی را نمی توان به همۀ دارندگان مدارک یا طی کنندگان مدارج حوزوی تعمیم و معیار استخدام رسمی قرار داد.
5. به اعتقاد هشت انجمن پیش گفته «این تصمیم یعنی تخصص معنی ندارد و سرمایه گذاری برای تربیت دانشجو بی حاصل است». ضمن این که به احساس تبعیض دامن می‌زند و این پرسش را پدید می آورد که طلاب و روحانیون آیا برای استخدام در آموزش و پرورش تربیت می شوند یا برای تبلیغ دینی به صورت مطلق؟ دکتر شریعتی از دانشگاه‌ها انتقاد می‌کرد که مدارک آنان، کوپن نان شده است. با مبنا قرار دادن مدارک حوزوی برای استخدام ان هم در رشته های مرتبط چه باید گفت؟
6. روحانی شیعه می خواهد سر کلاس، سعدی سُنی را بستاید یا مولانایی را که بعضا تکفیر کرده‌اند؟ یا ناصر خسرو قبادیانی را که از شیعیان اسماعیلیه بوده است؟
اگر به جنبه های ایدیولوژیک کار ندارند و تنها زبان و زیبایی شناسی مد نظر است پس دیگرچه نیاز به دانش آموختۀ حوزه؟
اگر قرار است از طریق ادبیات دین و مذهب را تبلیغ کنند درس ادبیات عملا به الهیات بدل می شود.
اگر هم بر پایۀ این باور است که روحانیون از پس کارهای مهم تر برآمده و مملکت داری کرده و در اقتصاد و روان شناسی و ورزش نظر می دهند ادبیات و تاریخ و علوم اجتماعی را هم می توانند چون ادبیات فارسی و عربی به هم نزدیک است و تاریخ اسلام را به جای تاریخ منحط غرب درس می دهند و جامعه شناسی را هم از منظر حوزوی و جای نگرانی نیست آنگاه می توان گفت: بدین ترتیب دروس دینی کنار گذاشته می شود یا آنها را به دبیران ادبیات و تاریخ می سپارند؟
یگانه توجیهی که یافته ام جدای مطیع بودن وزیر این است که وزارت آموزش و پرورش این طرح را به خاطر آن به اجرا می گذارد که انگ سکولاریسم و ترویج سند 2030 با ترجیح مهارت های دانش آموزان بر هر امر بیرونی دیگر را دور سازد و با حوزه ها بیش از پیش بیامیزند.
من اما خود در مشهورترین مدارس دینی آن هم در سال های پیش از انقلاب درس خوانده ام ولی روحانی را در هیأت دبیر ادبیات و تاریخ ندیدم.
روحانی ما چهره ای در آوازۀ آیت الله موسوی اردبیلی و رییس عالیه مؤسسه ای بود که «مفید» بدان وابسته بود نه که خود درس و نمره بدهد. ادبیات را هم دبیر ادبیات درس می داد و تاریخ را دبیر تاریخ و اجتماعی را دبیر اجتماعی و از زبان او( مصطفی تبریزی) که پس از پیروزی انقلاب نمایندۀ دورۀ اول مجلس شورای اسلامی هم شد با بسیاری از مفاهیم سیاسی آشنا شدیم.
استخدام روحانیون در آموزش و پرورش در ساختار دین محور شگفت آور نیست.برای پیشۀ دبیری ادبیات و علوم اجتماعی اما چه تجانسی با تحصیلات و اهداف حوزه‌ها دارد؟ ضمن این که از اعتراضات، برمی‌آید دانش آموختگان این رشته ها «راضی» نیستند و اگر این حس را ولو نادرست داشته باشند که فرصت و موقعیت و امکان آنان «غصب» شده چه توجیه شرعی دارند؟
آیا فوق لیسانس علوم اجتماعی که به خاطر ورود طلاب و حوزویان امکان استخدام را از دست داده نخواهد گفت این همه موقعیت شغلی دیگر از قوۀ قضاییه تا سازمان تبلیغات و اوقاف و صدا وسیما و عقیدتی سیاسی های ارتش و سپاه آیا اشباع شده که حالا سراغ تنها امکان ما آمده اید؟
نقل است که کسی از مرحوم فلسفی واعظ شهیر شهر می پرسد این آقای فخرالدین حجازی که همان حرف های شما را بالای منبر می زند و خوش سخن است و جوانان را هم جذب می‌کند. چرا با سخنرانی های مذهبی او موافق نیستید؟ پاسخ می دهد: «محاکم» و «محاضر» را که از ما گرفتند، «منابر» را هم از ما بگیرند؟ نکند گفته شود داستان که عوض شد نه تنها محاکم و محاضر را پس گرفتند و منابر را رونق دادند که سراغ مدارس هم رفتند!
حکایت دانش آموختگان مظلوم ادبیات و تاریخ و علوم اجتماعی است که امید استخدام در آموزش و پرورش داشتند و در دفترچۀ آزمون استخدامی دیدند دارندگان مدارک سطح 2 و 3 هم می توانند استخدام شوند.
اوایل دهۀ 70 مقام معظم رهبری روحانیون را از دنیازدگی به سبب امکاناتی که در جمهوری اسلامی به دست آورده اند پرهیز دادند و گفتند: «آنچه روحانیت را در چشم مردم شیرین کرد، همین ورع و پرهیزگاری بود» و بعد این انتقاد از دولتی‌های متمکن که چرا شخصی که اتومبیل دارد با خودرو دولتی سر کار می رود.
اکنون هم می توان یادآور شد این جور کارها روحانیون را در چشم مردم شیرین می کند یا از چشم می اندازد؟
سر و کار عالم یا دانش آموختۀ دینی باید با نماز و روزه و آیه و حدیث باشد حال آن که ادبیات، ذوقیات است و تخیل شاعرانه و به تعبیر نظامی: در شعر مپیچ و در فنِ او/ که اکذب اوست احسنِ او.
این دو چگونه قابل جمع است؟ خودشان می خواهند از الهیات به ادبیات بگروند یا ادبیات را در قالب الهیات عرضه می‌کنند؟
کلاس ادبیات برای این است که بچه ها خود نوشتن را یاد بگیرند نه حتی چی نوشتن را. دو خط ساده را خیلی هاشان نمی‌توانند بنویسند.
بتوانند حافظ و مولانا و نیز شاملو فروغ بخوانند و لذت ببرند. بدانند رمان چیست و سبک ادبی کدام است. ادبیات با موسیقی آمیخته است و نمی توان اهل موسیقی نبود و شعر را دریافت. تمام زیبایی شعر حافظ به موسیقی درونی آن است و اینها هیچ یک ربطی به امور غیر ادبی ندارد.
با این اوصاف از مردان دین نباید پرسید اولا چرا نگاه استخدامی و پیشه ای و اگر هم مانند دیگران در طلب کار هستید چرا از عرصۀ دین به ادبیات و اجتماعیات و تاریخ می کوچید و اگر همۀ علوم و فنون را ذیل آموخته ها می دانید چرا ریاضیات و شیمی و فیزیک نه و ادبیات و تاریخ و علوم اجتماعی آری؟
لینک کوتاه: asriran.com/0038g9منبع: عصر ایران
کلیدواژه: تاریخ و علوم اجتماعی زبان و ادبیات فارسی ادبیات و تاریخ دانش آموختگان آموزش و پرورش رشته ها سطح 2 و 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۱۱۲۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آغاز رقابت ۶۴ هزار و ۷۱۹ داوطلب در استان اصفهان
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز اصفهان ؛ نماینده تام الاختیار دانشگاه اصفهان و دبیر ستاد آزمون استان اصفهان گفت: این آزمون از امروز به مدت دو روز در پنج گروه آزمایشی علوم تجربی، علوم انسانی، ریاضی، زبان و هنر در ۲۷ حوزه اصلی استان اصفهان برگزار می‌شود.
رضا علی نوروزی با اشاره به اینکه حدود ۶۰ درصد داوطلبان این دوره را بانوان تشکیل می‌دهند، افزود: داوطلبان گروه آزمایشی ریاضی-فنی و علوم انسانی صبح و گروه آزمایشی زبان و هنر نیز بعد ازظهر فردا (پنجشنبه ۶ اردیبهشت) و گروه آزمایشی تجربی نیز صبح جمعه (۷ اردیبهشت) با هم به رقابت می‌پردازند.
او با بیان اینکه در استان اصفهان بیشترین تعداد داوطلب در گروه علوم تجربی با ۲۶ هزار و ۷۹۳ نفر گزارش شده است، افزود: در گروه انسانی نیز ۱۸ هزار و ۵۷۰ نفر، ریاضی ۹ هزار و ۱۰۸ نفر، زبان‌های خارجی ۵ هزار و ۴۵۳ نفرو گروه هنر ۴ هزار و ۷۹۵ نفر رقابت می‌کنند.
نوروزی درباره عضویت داوطلبان در گروه‌ها و کانال‌های تقلب هشدار داد و گفت: استفاده و همراه داشتن هر وسیله‌ای از جمله دستگاه‌های ارتباط الکترونیکی و حافظه‌دار در جلسۀ آزمون تخلف است و منجر به محرومیت از آزمون سراسری تا حداکثر ۱۰ سال می‌شود.
دبیر ستاد آزمون استان اصفهان افزود: برای شرکت در جلسه آزمون سراسری، همراه داشتن کارت شرکت در آزمون و همچنین اصل کارت ملی یا اصل شناسنامه عکس‌دار و ارائه آن الزامی است.
نوبت دوم آزمون سراسری ۱۴۰۳-۱۴۰۴ تیرماه امسال برگزار می‌شود.
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد