تلاش تامین اجتماعی برای افزایش سن بازنشستگی | شامل حال چه کسانی میشود؟
تاریخ انتشار: ۵ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۲۲۵۹۸
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از مهر، علی حیدری در خصوص اینکه آیا افزایش سن بازنشستگی نیز جزء اصلاح قوانین سازمان تامین اجتماعی پیشنهاد شده است یا خیر، گفت: بله افزایش سن بازنشستگی نیز یکی از پیشنهادات ما در اصلاح قوانین بوده است.
وی با اشاره به اینکه قانون تأمین اجتماعی در سال ۵۴ به تصویب رسید، گفت: زمانی که قانون تأمین اجتماعی تصویب میشد، سن امید به زندگی ۵۸ سال بود و در نتیجه حداقل سن لازم برای بازنشستگی ۵۵ سال با ۳۰ سال سابقه یا ۶۰ سال با کمتر از ۳۰ سال سابقه بود، اما در حال حاضر به یمن اتفاقات خوبی که در کشور افتاده، امید به زندگی برای خانمها ۷۵ سال و در آقایان ۷۳ سال است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نایب رئیس هیات مدیره سازمان تامین اجتماعی ادامه داد: یعنی امید به زندگی طی دو دهه افزایش یافته ولی سن و سابقه برای بازنشستگی بالا نرفته است. در حالی که در تمام دنیا یک رابطه منطقی بین امید به زندگی و حداقل سن بازنشستگی وجود دارد و ما متأسفانه برعکس عمل کردیم. یعنی نه تنها سن بازنشستگی را بالا نبردیم بلکه با قوانینی مانند مشاغل سخت و زیانآور و بازنشستگیهای پیش از موعد و … این سن را پایینتر آوردهایم. این موارد طبیعتاً باعث میشود سازمان دچار عدم تعادل در مصارف و عدم تنظیم ورودی و خروجی شود همچنین پایداری مالی در بلندمدت نیز دچار مشکل میشود.
حیدری در پاسخ به این سوال که آیا سن بازنشستگی متناسب با سن امید به زندگی افزایش پیدا میکند، گفت: چنانچه این آئیننامه به تصویب برسد، افزایش سن بازنشستگی به تدریج و برای بیمه شدگان جدید بصورت پلکانی خواهد بود و در دنیا هم همینطور است. در فرانسه حداقل سابقه برای بازنشستگی ۴۰ سال است. خیلی از کشورهای پیشرفته که رشدهای اقتصادی بالا داشتند، کارگرانی با ۴۰ سال سابقه کار دارند اما کارگران ما با زیر ۴۰ سال سابقه بازنشسته میشوند.
وی تاکید کرد: سازمان پیگیر اصلاح سن بازنشستگی است و در صورت اجرایی شدن مشمول بیمهشدگان جدید و نیز افرادی میشود که زیر ۵ یا ۱۰ سال سابقه دارند.
کد خبر 552292 برچسبها سازمان تامین اجتماعی بازنشستگیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: سازمان تامین اجتماعی بازنشستگی افزایش سن بازنشستگی تامین اجتماعی امید به زندگی سال سابقه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۲۲۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نامه سرگشاده قوچانی به سازمان تامین اجتماعی
آفتابنیوز :
محمد قوچانی مدیر مسئول و سردبیر مجله آگاهینو نوشت:
این یک نامه سرگشاده است خطاب به سازمان تامین اجتماعی.
دو مجله آگاهی نو و کتاب نامه با تولید محتوایی بیش از دوهزار صفحه در سال چهارنفر تحریریه ثابت دارد الباقی حق التحریر میگیرند. فهرست بیمه ما کوچک است: سردبیر و دبیر تحریریه، یک دبیرگروه و یکی از مشاورین مجله که برای آنها بیمه رد میشود. ما به دلیل سازمان کوچکمان حتی منشی تحریریه یا مدیر مالی و اداری مستقر نداریم، چون بودجه اش را نداریم و تا حالا خودمان همزمان منشی و مدیر هم بوده ایم. درباره این چهارنفر هم بخشی از حق بیمه را ما پرداخت میکنیم و بخشی را وزارت فرهنگ که طبق یک قانون مشخص و عام به نشریات تا یک سطحی تخفیف میدهند.
سازمان تامین اجتماعی با اعزام بازرس به صورت مکرر ما را کنترل میکند که مبادا این فهرست بیمه صوری و جعلی باشد! و، چون حرفه روزنامه نگاری را با مشاغل دیگر اداری و تجاری قیاس میکند معتقد است ما باید از هشت صبح تا چهار بعد از ظهر در دفتر حاضر باشیم؛ بنابراین با بازرسی غافلگیرانه وقتی ما در حال مصاحبه یا تهیه مقاله بیرون مجله هستیم به دفتر مراجعه و با عدم رویت ما، کارگاه آگاهی نو را تعطیل اعلام میکند و تخفیف ارشاد را لغو میکند.
مثلا ما امروز در حال گفتگو با دکتر ظریف بودیم که سرزده تشریف آوردند و هرچه همکار ما توضیح داده و مجله و نوشتههای ما را نشان داده بازرس محترم زیر بار نرفته و کارگاه را تعطیل گزارش کرده است.
سوال من این است پس این همه محتوا چگونه تولید میشود؟ چرا کسی حرفه ما را به رسمیت نمیشناسد؟ چرا فکر نمیکنند من هر روز نمیتوانم کتابهایم را به دفتر ببرم و مقاله بنویسم؟ نمیتوانم همه سیاسیون و روشنفکرانی که با آنان گفتگو میکنیم را به دفترمان دعوت کنم؟ نمیتوانم با روزنامه نگاران برخورد اداری کنم!
ما مطبوعات مستقل (خصوصی و غیر دولتی) بنگاههای ضعیفی هستیم. حتی چند میلیون تومان هم در کار ما اثر دارد. اگر ما بیکاره بودیم که دفتر مجله اجاره نمیکردیم. چرا در شبهای صفحه بندی که تا صبح کار میکنیم بازرس نمیفرستید؟
اصلا چرا مجله را ورق نمیزنید که کارنامه ما را ببینید. قطع یک تخفیف ناچیز قانونی به مطبوعات کدام مشکل دولت یا بیمه را حل میکند؟ کار ما مخفیانه نیست. مجله منتشر میشود و میزان کار هر فرد در آن روشن است. ما مغازه نداریم که هر روز صبح کرکره لش را بالا ببریم. روزنامه نگاری را به رسمیت بشناسید ...
رونوشت:
۱. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
۲. وزارت کار
۳. سازمان تامین اجتماعی شعبه خیابان ملک
۴. انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران