درگیریهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان نتیجه سکوت میانجیگران بین‌المللی است
تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۳۸۵۰۴
پس از درگیریهای نظامی چند روزه ماه جولای (اواسط تیر ماه) بین نیروهای جمهوری آذربایجان و ارمنستان که منجر به تلفات جانی نزد هر دو طرف شد، جنگ لفظی و برخی تحرکات دیپلماتیک به تنش در منطقه قفقاز دامن زد و بروز برخورد نظامی میان این دو کشور را قابل پیش‌بینی کرده بود .
پس از درگیریهای نظامی ماه جولای گذشته انتظار می‌رفت «گروه میانجی مینسک» وابسته به «سازمان امنیت و همکاری اروپا» به ریاست مشترک آمریکا، فرانسه و روسیه ویژه حل مسالمت‌آمیز «مناقشه قره باغ» برای جلوگیری از افزایش تنش بین باکو و ایروان تلاش‌های جدی از خود نشان دهند .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این گروه بین‌المللی که از سال 1992 میلادی میانجیگری برای حل مسالمت‌آمیز مناقشه قره باغ را بر عهده دارد و تا به حال تلاشهایش به نتیجه‌ای نرسیده، پس از درگیریهای ماه جولای نیز با اتخاذ موضع‌گیری منفعل در این ارتباط، در راستای پایان دادن به این تنش و از سرگیری مذاکرات میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان چندان فعال نبوده است .
گزارشهای اخیر منتشر شده در رسانه‌های جمهوری آذربایجان مبنی بر اقدام دولت ارمنستان برای بسیج عمومی و ایجاد گروههایی از افراد غیر نظامی و نیز انتشار تصاویر آموزش نظامی بانوان ارمنی با حضور همسر نخست‌وزیر ارمنستان و همچنین ادعای انتقال شهروندان ارمنی‌تبار برخی کشورهای خاورمیانه از جمله سوریه و لبنان به منطقه قره باغ و اسکان غیر قانونی آنان در این منطقه، موجب واکنش سخت در جامعه جمهوری آذربایجان شده بود .
همچنین گزارشهای اخیر برخی رسانه‌ها و بخصوص رسانه‌های روسی درباره تلاش جمهوری آذربایجان برای جلب برخی گروههای پیکارجوی فعال در درگیریهای خاورمیانه به جنگ قره باغ که از سوی نهادهای رسمی مربوطه این کشور تکذیب شد، بار دیگر به تنش میان هر دو طرف درگیر دامن زد .
کارشناسان سیاسی بر این باورند که یکی از دلایل عمده بروز تنش میان دو کشور منطقه قفقاز جنوبی، توقف مذاکرات برای حل مسالمت‌آمیز مناقشه قره باغ پس از روی کار آمدن "نیکول پاشینیان " نخست‌وزیر ارمنستان می‌باشد .
این کارشناسان معتقدند که تاکید جمهوری آذربایجان بر عقب‌نشینی نیروهای ارمنستان از منطقه قره باغ که از دهه 90 قرن گذشته میلادی در اشغال این کشور قرار دارد و احترام به تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان از سوی ارمنستان و تاکید دولت باکو بر مذاکره برای حل این مشکل با ایروان، موجب ایجاد اختلاف عمیق میان طرفین درگیری در قفقاز جنوبی شده است.
با وجود این که پس از درگیریهای ماه جولای گذشته، تنش میان دو طرف مناقشه به اوج رسیده بود و احتمال بروز جنگی جدید میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان وجود داشت، میانجیگران بین‌المللی هیچ تلاش جدی برای جلوگیری از این وضعیت پیش آمده از خود نشان ندادند که در حال حاضر شاهد درگیریهای نظامی فعلی هستیم .
"الهام علی اف " رییس جمهوری آذربایجان چند روز پیش در دیدار نماینده ویژه اتحادیه اروپا در امور کشورهای قفقاز جنوبی درباره اوضاع نامطلوب حاکم در منطقه هشدار داده و ارمنستان را به ادامه خرابکاری‌ها و حاضر نبودن برای مذاکرات حل مسالمت‌آمیز مناقشه قره باغ و آماده شدن برای اقدامات نظامی جدید علیه جمهوری آذربایجان متهم کرده بود .
در حال حاضر درگیریهای نظامی میان نیروهای دو کشور با شدت در نقاط تماس دو ارتش ادامه دارد و به گزارش وزارت دفاع جمهوری آذربایجان این درگیری‌ها در چند مسیر اصلی در نزدیکی مرز دو کشور از جمله " ترتر – آقدام " ، "فضولی – جبرایل " و کوه "موروداغ " ادامه دارد .
این در حالی است که در رابطه با این درگیریهای نظامی جلسه شورای امنیت جمهوری آذربایجان و ارمنستان برپا و دو کشور اقدامات بعدی در ارتباط این وضعیت پیش آمده را بررسی می‌کنند .
مناقشه میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان بر سر منطقه قره باغ کوهستانی در سال 1988 میلادی آغاز و در سال 1992 میلادی به درگیریهای نظامی تبدیل شد .
در جریان جنگ بین دو کشور منطقه قره باغ کوهستانی و هفت شهرستان دیگر جمهوری آذربایجان به تصرف نیروهای ارمنستانی درآمد .
در سال 1994 میلادی با میانجیگری گروه مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا آتش‌بس میان طرفین مناقشه برقرار شد، ولی تلاش‌های بین‌المللی برای حل مسالمت‌آمیز این مناقشه تا به حال نتیجه‌ای نداشته است .
روسیه به همراه فرانسه و آمریکا از سال 1997 میلادی ریاست مشترک در گروه میانجی مینسک سازمان امنیت و همکاری اروپا ویژه حل مسالمت‌آمیز مناقشه قره باغ را بر عهده دارد .
برچسب‌ها آذربایجان باکو ارمنستانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: آذربایجان باکو ارمنستان آذربایجان باکو ارمنستان اخبار کنکور حل مسالمت آمیز مناقشه قره باغ جمهوری آذربایجان و ارمنستان درگیری های نظامی منطقه قره باغ پس از درگیری بین المللی ماه جولای درگیری ها دو کشور برای حل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۳۸۵۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جام بین‌المللی یا آبروریزی ملی! چرا جام تختی با این شکل برگزار می‌شود؟/ شعار بیلبوردهای شهردار را باور کنیم یا میزبانی درجه۳ دبیر را ؟
در هفته‌ای که گذشت، جام به اصطلاح بین‌المللی جهان پهلوان تختی در پایین‌ترین سطح خود برگزار شد و کمترین کشور خارجی با نازل‌ترین میزبانی در این رقابت‌ها ظاهر شدند.
به گزارش تابناک ورزشی؛ چهل و چهارمین دوره رقابت‌های بین‌المللی کشتی فرنگی جام تختی که گویا تنها برای افزایش همین عدد و رقم دوره‌های برگزاری‌اش زحمت اجرای آن را می‌کشند، طی روزهای ۶ و ۷ اردیبهشت ماه با حضور کشتی‌گیرانی از ایران و تیم‌های ارمنستان، سوریه و عراق در سالن شهرک نفت اهواز برگزار شد.
خجالت آور است اگر تعداد نفرات حاضر برخی از همین چند کشور را اینجا بنویسیم و باز هم نام "تیم" را روی آن بگذاریم.
در حالی که شاهد برگزاری تورنمنت‌هایی با قدمت کمتر اما اعتبار به مراتب بالاتر در کشورهای مختلف صاحب کشتی برای بزرگداشت مشاهیر خود در این رشته ورزشی هستیم، فدراسیون کشتی ایران و وزارت ورزش و جوانان، کمترین بهایی به اعتبار جام تختی به عنوان مهمترین تورنمنت بین‌المللی کشتی ایران نمی‌دهند و گویا دست به دست هم داده‌اند تا آوازه اسطوره نیم‌قرن قبل ورزش اصیل ایران را به باد بدهند.
نه اینکه از نام تختی خوش‌شان نیاید، بلکه با جام بین‌المللی فجر هم که تداعی کننده انقلاب اسلامی منجر به استقرار نظام جمهوری اسلامی است هم همین کار را می‌کنند؛ مشکل بی‌درایتی در مدیریت است که چوب حراج به سرمایه های فرهنگی ورزش ایران می‌زند.
زیاد به در و دیوار پایتخت و تبلیغات شهرداری تهران با نام غلامرضا تختی توجه نکنید. پشت این هیاهو و حرافی، هیچ عملی نیست و فقط شعار است. وگرنه اگر هنوز پای تختی بودیم ، لااقل از آن بودجه‌های چندهزار میلیاردی برنامه‌های عجیب و غریب ، مقداری برای حفظ اعتبار نامش در جام تختی هزینه می‌کردیم که اینطور به تورنمنتی درجه سه بدل نشود و برعکس، میدان نمایش و جولان بهترین‌های دنیا شود.
ما طوری برنامه‌ریزی می‌کنیم که حتی ملی‌پوش های خودمان هم رغبت نمی‌کنند در جام تختی کشتی بگیرند! نه امسال، که در آستانه المپیک هستیم و کشتی‌گیران ما مشغول کسب سهمیه یا اردوی آماده سازی قبل از سفر به بازی‌های تابستانی پاریس هستند؛ سال‌های قبل را هم دیدیم و همین آش بود و همین کاسه.
اگر به ورزش و رشته جذاب کشتی علاقمند باشید، بعید است این نام‌ها را نشنیده باشید؛ ایوان یاریگین روسیه، وهبی امره ترکیه، دانکلوف و نیکولای پتروف بلغارستان، بالاوادزه گرجستان، یاشار دوغو ترکیه، ایوان پادوبنی داغستان، دیمیتری کرکین روسیه، واردانیان ارمنستان، رومن کوتوزوف روسیه، امره پولیاک مجارستان، الکساندر کارلین روسیه، بوایسار سایتی‌یف روسیه و ....
اینها نام قهرمانان درگذشته یا زنده‌ای است که به واسطه افتخارات و مدال‌های ارزشمندی که در کشتی دنیا کسب کرده‌اند، اسم شان توسط فدراسیون‌های ملی روی تورنمنت‌های کشتی بین‌المللی گذاشته شده است تا ادای احترامی به تلاش‌های سخت شان در راه اهتزاز پرچم کشورشان باشد اما در ایران ، فدراسیون کشتی که در بخش سخت‌افزاری طی پنج‌سال اخیر کارنامه درخشانی داشته و مدام هم روی این ساختمان سازی و تجهیز مانور می‌دهد، هیچ توجهی به مهمترین تورنمنت بین‌المللی کشتی ایران ندارد و انگار عمدی در تنزل این مسابقات وجود دارد!
رویدادی که روزگاری، شاهد حضور بزرگان و مدعیان کشتی جهان بود، امروز بر سر نخواستن‌اش دعواست و هرسال برای قبول زحمت میزبانی باید منتظر نتیجه مذاکرات فدراسیون با وزارتخانه‌ها و ادارات کل ورزش استان‌ها و شرکت ها و اسپانسرها باشیم!
کشتی ایران با وجود نما و ویترین بزرگی که دارد، خالی و عاری از چرخش اقتصادی لازم شده است و علیرضا دبیر نتوانسته یک نظام منسجم مالی و درآمدزایی حرفه‌ای و اصولی در آن پایه‌گذاری کند.
تورنمنت‌های خارجی که نام برده شد، با اعطای جوايز ارزنده کشتی‌گیران سرشناس را به سمت خود جذب می‌کنند، و به واسطه قرار گرفتن در تقویم اتحادیه جهانی کشتی، عنوان جام‌های رنکینگ‌دار را به خود اختصاص داده‌اند و در چرخه انتخابی‌های جهانی و المپیک، نقش ایفا می‌کنند.
همین امر باعث شده در رقم زدن معادلات کشتی جهان نیز نقش عمده‌ای ایفا کنند و در انتخابات جهانی و قاره‌ای هم رقبای ایرانی را کنار بزنند.
ما هم نشسته ایم و مدام می‌گوییم پس چرا کشتی ایران که روی تشک قهرمانی آسیا و قهرمانی جهان و المپیک ، همیشه مدعی بوده، سهمی در بازی قدرت ندارد!
حقیقت این است که وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ، و در قواره بزرگتر، دولت های مختلف، ورزش اول کشور را رها کرده‌اند و عملا هیچ هزینه‌ای برای حفظ آبرو و اعتبار آن نمی‌کنند.
اسامی نفرات برتر مسابقات جام تختی امسال را ببینید که در اهواز و به میزبانی یکی از شهرک‌های وزارت نفت برگزار شد!
نفرات برتر نشان می‌دهد همه مدال‌های طلا و ۸۰ درصد نشان‌های نقره به ایرانی‌ها رسید و ارمنی‌ها گاهی نفرات درجه چندم کشتی ایران در برخی اوزان را شکست داده‌اند. کار به جایی می‌کشد که آدم آرزو می‌کند کاش یکی از این خارجی‌ها کشتی‌گیر ما را ببرد تا روی‌مان بشود در پسوند جام تختی بگوییم بین‌المللی!
هم، سطح شرکت‌کنندگان خارجی و هم اسامی کمتر شنیده شده داخلی در این فهرست، خود گویای سطح مسابقات و میزان اعتبار فنی آن است. افرادی که در جام تختی مدال گرفته‌اند، حتما زحمت خود را کشیده‌اند و در سال‌های آتی می‌توانند جزو شانس ها و سرمایه‌های کشتی ایران در رقابت‌های قاره‌ای و جهانی و المپیک باشند اما اگر نامداران در این تورنمنت حضور داشتند، آنها نیز در تقابل با کشتی‌گیران برتر به سطح بالاتری دست می‌يافتند.
نویسنده: مجید کوهستانی
نفرات برتر جام تختی
۵۵ کیلوگرم:
۱- محمد حسینوند پناهی ۲- حسین بیژنی ۳- رامین احمدی و کیانوش شمشیری ۵- مهدی احدی زناب و پیام احمدی ۷- سعید اسماعیلی ۸- نورایر هاخویان (ارمنستان) ۹- محمدپویا اسدی (کرمان) ۱۰- مهدی کمالی
۶۰ کیلوگرم:
۱- پویا ناصرپور ۲- سجاد عباس‌پور ۳- علی احمدی‌وفا و علی نوربخش ۵- محمد اسدین (سوریه) و کامران عبدولی ۷- محمدجواد ابوطالبی ۸- حسین جاویدی ۹- سورن آقاجانیان (ارمنستان) ۱۰- رابرت کاراپتیان (ارمنستان)
۶۳ کیلوگرم:
۱- محمدمهدی کشتکار ۲- کاران اصلانیان (ارمنستان) ۳- داویت جوتیان (ارمنستان) و عارف محمدی ۵- رضا بهمنی و علیرضا اسفندیاری ۷- علیرضا اسدی ۸- محمد کمالی ۹- احمدرضا ناصرپور ۱۰- علی حاجیوند
۶۷ کیلوگرم:
۱- حجت رضایی ۲- امیرمحمد یارمحمدزئی ۳- هایک ملیکیان (ارمنستان) و امید حامدی ۵- آرمین محب‌ثابت و غلامرضا عبدولی ۷- علی شیرزاد ۸- محمد اسکندری ۹- حسین اسفندیاری ۱۰- روبن میرانیان (ارمنستان)
۷۲ کیلوگرم:
۱- دانیال سهرابی ۲- علی دارابی ۳- شانت خاچاطریان (ارمنستان) و رضا ساکی ۵- علی‌اصغر سام‌دلیری و امیررضا عیسوند ۷- محمدامیر شوکتی ۸- مرتضی پورعیسی ۹- سعید ارجمند ۱۰- محمدرضا رضاپور
۷۷ کیلوگرم:
۱- غلامرضا فرخی ۲- علیرضا عبدولی ۳- سیدمحمد عربی و عارف حبیب‌الهی ۵- محمدرضا حجامی و احمد نجفی ۷- امیرمحمد صمدی ۸- محمدحسن حسینی ۹- حیدر یوسف جبار ۱۰- مسعود کاووسی
۸۲ کیلوگرم:
۱- اشکان سعادتی‌فر ۲- شاهین بداغی ۳- ساموئل گریگوریان (ارمنستان) و عباس مهدی‌زاده ۵- جمال اسماعیلی و علی محمودآبادی ۷- محمدحسین آزرم دخت ۸- احمد صلح‌دوست ۹- شکور فاتحی ۱۰- محمدامین حسینی
۸۷ کیلوگرم:
۱- محمدحسین محمودی ۲- بهروز هدایت ۳- ابوالفضل پایدار و آرشام بهرام‌زاده ۵- علی کبیری و محمدهادی صیدی ۷- نریمان مهمدی ۸- ابوالفضل سپهوند ۹- اشکان عبدولی ۱۰- حسین کلیوند
۹۷ کیلوگرم:
۱- شایان حبیب زارع ۲- هایک خلویان (ارمنستان) ۳- حسین بالی و امیررضا اکبری ۵- علی عابدی درزی و محمدصادق عبدالهی ۷- محمد نصرتی ۸- ابوالفضل حاجی وندی ۹- امیرمحمد نجفی ۱۰- حمیدرضا کشتکار
۱۳۰ کیلوگرم:
۱- محمدسروش رنجبر ۲- رازمیک کوردیان (ارمنستان) ۳- آلبرت واردانیان (ارمنستان) و مهرداد کلیوند ۵- امیرحسین کریمی و سید ابوالفضل میرزاده ۷- ابوافضل فتحی تزنگی ۸- امید محمودی ۹- مهدی حسین پور ۱۰- علیرضا حسنوند
رده‌بندی تیمی: ۱- ایران ۲۵۰ امتیاز ۲- ارمنستان ۱۱۵ امتیاز ۳- سوریه ۱۰ امتیاز ۴- عراق ۴ امتیاز
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است