جمهوری خودمختار آرتساخ،قرهباغ کوهستانی و کردستانسرخ
تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۷۴۵۰۲
منطقه قره باغ در سال ۱۹۲۳ میلادی به جمهوری آذربایجان اضافه شدهاست. در فوریه ۱۹۸۸ میلادی ارمنیان قربانی یک کشتار جمعی در شهر آذری سومقاییت شدهاند؛ و با توجه به این شرایط سیاسی ای که منجر به کشتار جمعی ارمنیها در سومقاییت و بروز اغتشاش در باکو شد، روز به روز وخیم تر میشود و زندگی ارمنیان ساکن جمهوری آذربایجان امری مخاطرهآمیز شدهاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طبق قطعنامه فوق ، منطقه قره باغ کوهستانی ، که امروز جمهوری آرستاخ را تشکیل داده است از سال 1923 در داخل جمهوری سوسیالیستی آذربایجان شوروی قرار گرفت ، جمهوری سوسیالیستی آذربایجان که در آن سالها نسبت به سایر جمهوری های منطقه قفقاز از قدرت بیشتری برخودار بود و رهبرانی مانند میرجعفر باقرف سیاست های خود در آن منطقه را با هماهنگی مسکو با قدرت اعمال میکردند.
سرزمین آرتساخ منطقه ای با اکثریت و پیشینه هزار ساله ارمنی است که نقش مهمی در پیدایش ملت ارمنی و تاریخ سیاسی و فرهنگی آن داشته است و از قرن پنجم میلادی آثار کلیساهای ارمنی در این منطقه به خوبی مشاهده میشود و از قرن 12 به بعد این منطقه که توسط روسها ناگورنو قره باغ نامیده میشود، توسط مَلک های پنج گانه ارمنی در این منطقه اداره میشده است ، از زمان ایران صفوی تا عهد نامه گلستان در سال 1813 این منطقه به همین ترتیب و مناطق خمسه ارمنی جز از قلمرو ایران بود و بعد از عهدنامه گلستان به روسیه تزاری واگذار گردید .( در عهدنامه گلستان ، علاوه بر قره باغ کوهستانی ، قره باغ جلگه ای و تقریبا تمامی مناطقی که امروز جمهوری آذربایجان خوانده میشود ، به همراه بخشی از گرجستان ، داغستان و ارمنستان از ایران جدا گردید )
از سال 1894 در زمان سلطان عبدالحمید دوم عثمانی و در قالب هنگهای حمدیه ، ارمنیان در ترکیه و قفقاز به طرز بی رحمانی مورد تاخت و تاز قرار گرفتند ، ترکان عثمانی و بعدها ترکان جوان ، جمهوری ترکیه ، تاتارها ، ترکی های آذری وکُردها تا سال 1923 حدود 2 میلیون ارمنی را در مناطق شرق ترکیه و قفقاز کشتند و نسل کشی بزرگی را رقم زدند.
ولی با تمام این کشتارها و سعی در دموگرافی و تغییر در بافت جمعیت ، منطقه آرتساخ هویت ارمنی خود را حفظ کرد و تا انقلاب روسیه در سال 1917 ، ارمنیان منطقه مجالی یافتند که در قره باغ از خود بروز و ظهوری نشان دهند ، ولی شوروی برای این منطقه نقشه دیگری در سر داشت و به لحاظ توجه به قومیتها در مانفیست خود ، این منطقه را به عنوان کردستان سرخ و جمهوری سوسیالیستی کردستان به پایتختی لاچین در نظر گرفت ، ولی این جمهوری عمر چندانی نداشت و در کوتاه زمانی به جمهوری سوسیالیستی آذربایجان الحاق گشت.
سقوط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 ، موجب استقلال جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان در همان سال گشت و ارمنیان منطقه قره باغ کوهستانی نیز در سال 1992 اعلام استقلال و جدایی از آذربایجان کردند و با نتایج همه پرسی 99 درصدی خود جمهوری آرتساخ به پایتختی شهر استپانکرت ، اعلام موجودیت کرد و این سر آغاز جنگ بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان بود .
مابین سالهای 1992 تا 1994 ، با اینکه آذربایجان به لحاظ نیروی انسانی ، نیروی نظامی ، تجیهزات و ادوات نظامی حدود سه برابر از ارمنستان قوی تر بود و نیروهای از ترکیه ،مجاهدین افغانی ، داوطلبان چچنی و داغستانی به کمک آذربایجان شتافتند ولی نتیجه جنگ شکست مطلق آذربایجان بود و نیروهای ارمنی توانستند تقریبا تمامی مناطق قره باغ کوهستانی به تصرف خود در آوردند و جمهوری ارمنی آرتساخ بر کل منطقه قره باغ کوهستانی حاکم شد.
این پیروزی همچنین باعث شد که جمهوری خودمختار نخجوان به عنوان بخشی از خاک آذربایجان در فاصله بیشتری از خاک اصلی کشور مادر قرار گیرد منطقه ارمنی نشین در بین آن حائل گردد ، منطقه ای که بسیاری از نخبه گان سیاسی آذری از جمله خانواده علی اف متعلق به آن منطقه هستند.
آذربایجان در سالهای اخیر به لطف درآمدهای نفتی و گازی ، به تقلید از کشورهای حوزه خلیج فارس دست به مدرن سازی به خصوص در پایتخت خود باکو زده و این شهر نسبت به ایروان پایتخت ارمنستان و حتی تفلیس گرجستان ، بسیار مدرن تر و به روز تر است ولی با اینکه تولید ناخالص ملی این کشور چهار برابر کشوری مانند ارمنستان است ولی متوسط حقوق ماهیانه در این کشور نه تنها در منطقه قفقاز بلکه از اکثر جمهوری استقلال یافته از شوروی سابق کمتر است و این نشاندهنده اقتصاد نامتوازن این کشور میباشد و موجب نارضایتی مردم این کشور گشته است.
بعد از سال 1994 ، آذربایجان بارها نسبت به جمهوری آرتساخ ادعای ارضی نموده و چندین بار برای بازپس گیری این منطقه اقدام کرده است ، ولی این اقدامات به نظر بیشتر حالت نمایشی و برای مصرف داخلی و اقناع افکار عمومی در این کشور بوده و هرگونه درگیری همه جانبه در منطقه موجب تورم لجام گسیخته در آذربایجان خواهد شد و ارمنستان در هرگونه درگیری چیزی جز نیروی انسانی برای از دست دادن ندارد ، درحالی که آذربایجان ، پایتخت پر زرق و برق خود و میادین و خطوط نفت و گاز خود به به ترکیه و اروپا را در خطر خواهد دید و پایه های حکومت مطلقه علی اف ها متزلزل خواهد گشت.
درگیری این روزهای ارمنستان و آذربایجان نیز با اینکه ترکیه نیز خود را به این معرکه وارد کرده است ولی در نهایت ره به جای نخواهد برد و در نهایت چند روستا در منطقه جابجا خواهد گشت و روسیه اجازه تغییر توازن در منطقه قفقاز این حوزه نفوذ و این منطقه حساس برای امنیت ملی خود را نخواهد داد و همچنین از این نکته نباید غافل شد که ارمنیها علاوه بر حمایت روسها دارای یک لابی بسیار قدرتمند در کنگره آمریکا هستند و در نتیجه منطقه آرتساخ مانند تاریخ صدها ساله خود کماکان به هویت ارمنی خود ادامه حیات خواهد داد
311311
کد خبر 1437915منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: قره باغ ارمنستان جمهوری آذربایجان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۷۴۵۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جدیت ایران و آذربایجان برای ساخت پایانه کلاله_آغبند
ایسنا/آذربایجان شرقی معاون وزیر و رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور گفت: جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان برای ساخت پایانه مرزی کلاله_آغبند مصمم بوده و با جدیت کار را پیش میبرند.
داریوش امانی در بازدید از محل ساخت این پایانه در نقطه صفر مرزی ایران و جمهوری آذربایجان گفت: تقسیم کار بین دو کشور به این ترتیب است که جمهوری اسلامی ایران پایانه مرزی را احداث کرده و جمهوری آذربایجان نیز به موازات آن پل روی رودخانه ارس را میسازد.
وی با بیان اینکه فاز اول این پایانه و پل روی رودخانه در مدت یک سال ساخته خواهد شد، افزود: این طرح از اول امسال آغاز شده و در دو طرف مرز، دو همسایه با اراده کافی مصمم هستند تا در مدت معین کار را به سرانجام برسانند.
امانی با بیان اینکه برای آزاد سازی زمین و پیشبینی سایت موقت، ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه در نظر گرفته شده است، تصریح کرد: کل این پایانه در زمینی به مساحت ۱۹ هکتار ایجاد خواهد شد که در فاز اول هشت هکتار در حال آمادهسازی است.
رئیس سازمان راهداری کشور گفت: این طرح در قالب شبکه بزرگراهی ایران با هدف افزایش ترانزیت اجرا میشود و در این زمینه قرار است جاده نوردوز به کلاله را نیز چهاربانده کنیم.
به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی اداره کل راهداری و حمل و نقل جادهای آذربایجان شرقی، وی با بیان اینکه قرارداد اولیه با پیمانکار برای چهاربانده کردن این مسیر ۱۰۷ کیلومتری حدود پنج هزار میلیارد تومان است، افزود: پیشبینی میشود پس از ساخت گذرگاه ارس و پایانه مرزی کلاله_آغبند، بخش زیادی از ترانزیت کشور همسایه جمهوری آذربایجان از این مسیر اتفاق بیفتد.
انتهای پیام