به نقل از «ایسنا»

۲۵۰ هزار نفر از جمعیت استان کرمان را سالمندان تشکیل می دهند

تاریخ انتشار: ۱۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۴۸۸۱۰۳

ایسنا/کرمان مدیر کل بهزیستی استان کرمان گفت: در استان کرمان با احتساب بازه سنی ۶۵ سال به بالا به عنوان سالمند طبق آمار در حدود ۲۵۰ هزار نفر در استان سالمند محسوب می شوند که از این تعداد حدود ۲۸۰ نفر در ۵ مرکز شبانه روزی نگهداری می شوند

"عباس صادق زاده" در جمع خبرنگاران در آستانه هفته ملی و روز جهانی سالمندان در تشریح خدمات و برنامه های در حال اجرا و همچنین وضعیت و برنامه های پیش رو در حوزه سالمندی با اشاره به اینکه جامعه ایران به سرعت به سمت سالمندی پیش می رود گفت: وضعیت سالمندی در کشور با سرعت روبه رشد است و علت عمده آن را می توان کاهش میزان زاد و ولد و رشد سالمندی  بر شمرد به طوری که در سرشماری سال ۹۰ تعداد ۶.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۷ درصد جمعیت کرمان سالمند بوده اند که این میزان در سال ۹۵ به ۸.۲ درصد رسیده که باتوجه به این روند چنانچه برنامه ریزی و تمهیدات لازم در این حوزه به اجرا گذاشته نشود شرایط سختی را پیش رو خواهیم داشت و به همین لحاظ برنامه ریزی برای ورود سالم  به دوران سالمندی از مهمترین اقدامات در این زمینه خواهد بود.

وی افزود: در سال های اخیر شورای سالمندان استان با اقدامات تأثیر گذار خود توجه جامعه و متولیان را به امور مربوط به سالمندان معطوف نموده است که از آن جمله می توان تبدیل خدمات شبانه روزی به سالمندان به خدمات آموزشی روزانه و حضور بیشتر این قشر در خانواده اشاره کرد.

صادق زاده در ادامه به کاندیدا شدن استان کرمان به عنوان استان دوست دار سالمند اشاره و با تاکید بر این مهم که هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب  ایجاد فضای مناسب برای در اختیار بودن کامل خدمات و امکانات در جامعه فاصله زیادی داریم افزود: بایستی با فرهنگ سازی و هم افزایی همه دستگاه های اجرایی و تشکل های مردمی در رسیدن به جامعه و محیط  مناسب  حضور فعال سالمندان تلاش کنیم.

مدیرکل بهزیستی استان کرماندر بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به آمار استاندارد سالمندی در سطح جهانی افزود: ۸۱ درصد از سالمندان بدون مشکل و بدون نیاز به حمایت  خاصی زندگی می کنند در حالی که ۱۳ درصد از سالمندان نیازمند حمایت های داخل محیط خانه و مراقبت های خانگی هستند و تنها حدود ۵ درصد از سالمندان نیازمند نگهداری و حمایتهای گسترده می باشند.

وی به وضعیت استان کرمان اشاره کرد و گفت: در استان کرمان نیز با احتساب بازه سنی ۶۵ سال به بالا به عنوان سالمند طبق آمار در حدود ۲۵۰ هزار نفر در استان سالمند محسوب می شوند که از این تعداد حدود ۲۸۰ نفر در ۵ مرکز شبانه روزی نگهداری می شوند که نشان از پذیرش سالمند در محیط خانواده در جامعه کرمان دارد لذا بایستی برای جلوگیری از ایجاد مشکل برای این عزیزان برنامه ریزی لازم صورت پذیرد.

صادق زاده در بخش پایانی سخنان خود توجه به جایگاه و شخصیت سالمندان در محیط خانواده و سطح جامعه را از اهم خواسته های سالمندان در این دوران دانست و افزود: تکریم سالمندان امری بسیار مهم و ضروری است و در آیات و روایت دینی ما نیز بر این امر بسیار تاکید شده و عدم توجه به این مهم منجر به ایجاد و رشد نا امیدی در این قشر و نهایتاً ایجاد مشکلات عدیده جسمی در آنان خواهد شد و تلاش ما بر این است که بتوانیم روند سالمی را برای گذر از میانسالی به سالمندی ایجاد کنیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: اخبار اجتماعی کرمان سازمان بهزیستی سالمندان استانی اجتماعی استان کرمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۴۸۸۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اگر حکومت دینی برپا نمی‌شد چه اتفاقی می‌افتاد؟

پایگاه مرگز ملی پاسخگویی به سوالات دینی، به پرسش و پاسخی پیرامون دلایل ضرورت تشکیل حکومت اسلامی پرداخته که تقدیم علاقه‌مندان می‌شود:

پرسش:

اگر حکومت دینی تشکیل نمی‌شد چه اتفاقی می‌افتاد؟

پاسخ:

لازمه اقدام به هر عملی، سنجش هزینه‌ها و فواید آن عمل است و باید دید که هزینه‌های فراوانی که برای برپایی حکومت دینی در ایران ایجاد شده است، خروجی و ثمره خاصی داشته است؟ به عبارت دیگر اگر حکومت دینی برپا نمی‌شد چه اتفاقی می‌افتاد و چه ضرورت و تغییری در برپایی حکومت دینی برای ملت ایران ایجاد شده است؟

اگر حکومت دینی برپا نمی‌شد:

۱. به وظیفه دینی و الهی جامعه عمل نشده بود.
برپایی حکومت اسلامی و بستری که بتواند احکام الهی را جاری کرده و ترقی بخشد، وظیفه مسلمین است. برپایی حکومت در جامعه اسلامی، از امور لازم و وجوب آن قطعی است. برای اثبات ضرورت تشکیل حکومت اسلامی می‌توان به ادله قرآنی، روایی و عقلی تمسک کرد. (۱)

۲. اکثر احکام الهی تعطیل، و فساد و اعمال نامشروع فراگیرتر بود.

حکومت نقشی انکارناپذیری در ایجاد بسترها و ضوابط مؤثری در اجرا یا تعطیلی احکام اسلامی و همچنین تربیت دینی و غیردینی جامعه دارد. امام خمینی در لزوم تشکیل حکومت اسلامی بیان داشته است که: «احکام اسلامی اعم از قوانین اقتصادی، سیاسی و حقوق تا روز قیامت باقی و لازم‌الاجرا است، هیچ‌یک از احکام الهی نسخ نشده، از بین نرفته است.

این بقا و دوام همیشگی احکام، نظامی را ایجاب می‌کند که اعتبار و سیادت این احکام را تضمین کرده، عهده‌دار اجرای آن‌ها شود؛ چه اجرای احکام الهی جز از رهگذر برپایی حکومت اسلامی امکان‌پذیر نیست. در غیر این صورت، جامعه مسلماً به‌سوی هرج‌ومرج رفته، اختلال و بی‌نظمی بر همه امور آن مستولی خواهد شد». (۲) پیش از انقلاب اسلامی، تجربه حکومت غیردینی در ایران، ترویج فساد و فحشا و ایجاد بسترهای فساد زدا و دین‌زدا بود.

۳. زمینه برپایی و حرکت به سمت تحقق کامل حکومت دینی فراهم نمی‌شد.

نظام ما دینی است و مرجعیت همه‌جانبه دین اسلام را در عرصه حکومت و اداره جامعه پذیرفته است. به هر میزان که در اداره جامعه و تدبیر امور کشور به دین مبین عمل گردد، به آن حکومت، دینی گفته می‌شود.
حکومت دینی ما کامل نیست و ما در مسیر دینی شدن حکومت هستیم نه اینکه حکومت و دولت و جامعه ما کاملاً دینی باشد. چنانچه رهبر انقلاب در این رابطه اعلام کرده است: «ما هنوز به کشور اسلامی نرسیده‌ایم. هیچ‌کس نمی‌تواند ادّعا کند که کشور ما اسلامی است. ما یک نظام اسلامی را طرّاحی و پایه‌ریزی کردیم - «ما»، یعنی همان‌هایی که کردند - و الآن یک نظام اسلامی داریم که اصولش هم مشخص و مبنای حکومت در آنجا معلوم است. مشخص است که مسئولان چگونه باید باشند. قوای سه‌گانه وظایفشان معیّن است. وظایفی که دولت‌ها دارند، مشخص و معلوم است؛ اما نمی‌توانیم ادّعا کنیم که ما یک دولت اسلامی هستیم؛ ما کم داریم. ما باید خودمان را بسازیم و پیش ببریم. ما باید خودمان را تربیت کنیم». (۳)

۴. استبداد و استثماری که بر این ملت سلطه داشت کنار نمی‌رفت.

تاکنون اثبات شده است که تنها الگویی که در ایران توانسته است در مقابل استبداد و استثمار به‌طور کامل تاب بیاورد و تسلیم نشود، الگوی تشکیل حکومت دینی به رهبری فقیه جامع‌الشرایط است. این حکومت دینی است که به مبارزه و حرکت ملت مشروعیت بخشیده و ایثار آنان برای حفظ ارزش‌های دینی و ملی را معنا بخشیده است. این رهبران دینی و ملت دین‌دار بوده‌اند که در مواقع حساس و خطرساز، با شدت در راستای حفظ منافع ملی کشور به بذل مال جان خود پرداخته‌اند.

۵. ترقی جامعه با این شدت نبود.

دین برای سعادت بشر آمده است. به هر میزان که به دین عمل شده است، رشد و ترقی در جامعه حاصل گردیده است. برای نمونه حکومت دینی برای جامعه زنان، نقشی انسانی و غیرجنسی قائل است. این امر موجب شده است که ترقی زنان با کمترین آسیب جنسیتی به‌صورت جهشی رخ‌داده و زنان در عرصه تحصیل و تدریس و حضور در عرصه‌ها و مشاغل گوناگون رشدی خیره‌کننده را تجربه کنند.
در هشت سال جنگ، ایران با حضور مردم دین‌مدار برخلاف پیشینه دویست‌ساله خویش، اجازه نداد که هیچ بخشی از کشور از آن جدا گردد؛ اما فساد و فحشا موجب می‌شود که موانع جدی بر سر راه ترقی کشور ایجاد شود. ضمن اینکه باید توجه داشت که بخش بزرگی از ناکامی‌های ما به این دلیل است که دشمنان دین و دولت دینی با تمام توان مشغول ایجاد مانع و سد در مقابل الگو شدن و تقویت یک دولت اسلامی بوده و با ضربات پی‌درپی نظامی، امنیتی، فرهنگی و اقتصادی خسارات سنگین و قابل‌تصوری را در راه تحقق این اهداف ایجاد کرده‌اند. در واقع تنها این دین نیست که عامل و منشأ شرایط موجود در ایران باشد.

۶. ایرانیان در الگوهای غربی و شرقی هضم می‌شدند.

حکومت دینی الگویی فارغ از الگوهای حاکم بر عالم بود که نتیجه آن قتل و تجاوز مستکبران و ابرقدرت‌ها به مستضعفان عالم است. الگویی که یاد می‌دهد که یا باید غارت شوی یا باید با غارتگر همراهی کنی. الگوی حکومت دینی، نفی سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری است. در الگوی دینی عدم همراهی با مستکبران عالم، یک وظیفه شرعی است.

نتیجه:

حکومت دینی بسترساز ترقی و تمدن است و به هر میزان که به احکام دین مبین عمل گردد ترقی و تمدن حاصل می‌شود. عدم تشکیل حکومت دینی به معنای ترک تکلیف جامعه ایمانی و تعطیلی احکام اسلامی و انسداد ترقی معنوی و مادی صحیح جامعه و هضم شدن در الگوهای منحرف حاکم برجهان است.

پی‌نوشت‌ها:
۱. ر.ک: همتی، همایون، سنت و سیاست در اسلام، تهران، آوای نور، ۱۳۷۳ ش، ص ۳۸.
۲. خمینی، سید روح‌الله، کتاب بیع، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)، ۱۳۸۸ ش، ج ۲، ص ۴۶۱.
۳. خامنه‌ای سید علی، بیانات در دیدار کارگزاران نظام، خامنه‌ای دات آی آر، ۱۲ آذر ۱۳۷۹، https://khl.ink/f/۳۰۳۹