گزارش ویدئویی| روایت تسنیم از دیدار همسر شهید خیزاب با خانواده شهید بابلخانی/ تحفههایی که از بهشت بدرقه راه فرزند شهید شد
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۲۸۱۱۰
گروه استانها ـ همسر شهید خیزاب به همراه مادران شهید، تحفههای از بهشت بدرقه راه فرزند شهید بابلخانی و خانواده ایشان کردند. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، غربت آخرین دیدار را تنها مادری داغدار میفهمد. دیداری که با رفتنی همیشگی تمام میشود و فرصت لذتهای دنیوی را با اجر اخروی معامله میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پدر و مادری تنها پسر خود را در راه اسلام و دفاع از حریم اهل بیت(ع) روانه مناطق جنگی سوریه میکنند، همسری در فراق به سر میبرد و فرزندی به هنگام تولد پدر را ندیده و همه اینها گزارههایی است که با دل شکسته تو را رهسپار منزل شهید میکند.
تبریک تولد فرزند تازه متولد و دیدار با خانواده شهید بابلخانی بهانه دعوت همسر شهید خیزاب از مادران شهید تورجیزاده و قوچانی شده بود و به همراه هدایای از سرزمین کربلا به خانه حمیدرضا بابلخانی شهید مدافع حرم رفتند تا بتواند مرهمی بر دلهای بیقرار این خانواده شهید شود.
همسر شهید خیزاب میگوید: با اهدا این هدایای بسیار ارزشمند امیدواریم بتوانیم آرامش را به دلهای داغدار آنها بدهیم.
پدر یکی از شهدای مدافع حرم به فرزند شهیدش پیوستآیین گرامیداشت شهدای مدافع حرم و وطن در گچساران برگزار شدمراسم یادواره شهید مدافع حرم "آقادادی" به روایت تصویرزنگ خانه به صدا درآمد و پدر و مادر شهید به استقبال آمدند. قدوم مادران شهیدان تورجیزاده و قوچانی به منزل شهید بابلخانی باعث دلگرمی اعضای این خانواده بود. گویی همسر و مادران شهدا دور هم جمع شده بودند تا مشق صبر و استقامت را دوباره از سرِ خط بنویسند و راه پر مشقت ایستادگی در مسیر زینب کبری(س) را یادآور شوند.
با اندک سکوت حاکم این فرصت به دست میآمد که به چهره این شهید بر روی قاب عکس درون حجلهای کوچک بیشتر خیره شوی تا آرامش را در ساحل نورانی صورتش ببینی. روشنایی چشمانش اخلاص و آزادگی را فریاد میزد و نشانی از پریشانی و اندوه در چهرهاش پیدا نمیکردی، گویی دلش به راهی که انتخاب کرده بود برای عَلم حق و برائت از باطل قرص بود.
لوازم و یادگاریهایی از دفاعی مقدس، مدالها و لوحهای غرورآفرین، توپ والیبال و لباس ورزشی، کتاب و یادگاریهای حاج قاسم و همه آن خاطرات تلخ و شیرین رشادتها و موفقیتهایش در کمد شیشهای آذینبخشی از خانه شده است.
پدر گفتوگو را آغاز میکند و از اهداف مشترک شهدا برای پشتیبانی از ولایتفقیه و اخلاص در اعمال و رفتار میگوید که راز جاودانگی آنها نیت خالص و برای خدا کار کردن است. او در ادامه از فعالیتها و چگونگی ورود فرزند شهیدش به سپاه گفت و از اینکه برای اسلام و دینش مثمرثمر بوده ابراز خرسندی میکرد. مادر شهید بابلخانی اما نقطه عطف قرار گرفتن فرزند شهیدش در مسیر درست را پایگاههای بسیج و احاطه شدن با فکرهای اسلامگرا و خدا پسند میدانست و به ویژگیهای خوشرویی، دست به خیر بودن و کمک کردن شهید هم اتفاق نظر داشتند.
در جعبه هدایا، سَربند یا زینب(س) در میانه گلهای رنگانگ گلایل و سوسن قرار گرفته بود و تربت کربلا، سنگ مزار امام حسین(ع)، چفیه اهدایی رهبر معظم انقلاب و عکس شهیدان مدافع حرم و دفاع مقدس در گوشههای جعبه و به دور سربند، حلقه زده بودند. سپس با اتمام صحبتهای پدر و مادر شهید، هدایا به اعضای خانواده شهید بابلخانی تقدیم شد.
چفیه از سوی رهبر معظم انقلاب به خانواده شهید خیزاب اهدا شده بود که آن را فرزند شهید مسلم خیزاب به دور گردن پدر شهید بابلخانی قرار داد. سپس سنگ مزار سید الشهدا(ع) برای مادر داغدار شهید بابلخانی و با دستان پر مهر مادر شهید قوچانی و به همراه دعای خیر همنشینی با حضرت زهرا(س) اهدا شد. همچنین مادر شهید تورجیزاده اهدا سنگ دیگری از مزار سید الشهدا(ع) را به همسر شهید بابلخانی تقبل کرد. او با قلبی آکنده از اندوه و دلشکستگی آمده بود چرا که به هنگام تولد از شنیدن صدای پدر محروم بوده و روزهای سخت بدون پدر برایش تداعی شده بود.
«امیدوار بودیم که به حق دل شکسته این مادر، خداوند عاقبت فرزندان شهدا را ختم به خیر کند.» این را همسر شهید خیزاب زمزمه کرد و پرچم حرم حضرت زینب (س) را که به امانت از مدافعان حرم گرفته بود به قصد تبرک بر بالین محمد حسن بابلخانی فرزند شهید بابلخانی به همراه تربت اصل امام حسین(ع) قرار داد.
فرزند شهید حمیدرضا بابلخانی بعد از 5 ماه از شهادت پدر بهدنیا آمده و او اکنون دو ماه است که در غیاب پدر پا به این دنیا گذاشته که به گفته همسر شهید بابلخانی یک موسی برای نابودی تروریستهای تفکیری و سربازی در رکاب صاحب الامر خواهد شد اما تا ابد در حسرت بازگو کردن واژه پدر خواهد ماند.
انتهای پیام/169/ح
منبع: تسنیم
کلیدواژه: همسر شهید خیزاب خانواده شهید فرزند شهید مادر شهید مدافع حرم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۲۸۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاد، اما خسته!
این بخش کوتاهی از یکی از برنامههای شبکهای فارسیزبان است که بهتازگی تعطیل شده است اما فارغ از همه پیشزمینهها و قصاوتهایمان نسبت به اهداف این شبکه و زیرسؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهشهای علمی و گفتوگو با کارشناسان این حوزه، میتواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام دادههای بهدست آمده حرف میزنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران میگوید که تحقیقاتی اینچنینی را رد میکند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدمهای مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتیشان بهگونهای است که انرژی بالایی دارند و بهطور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژیشان را از تنهایی و سکوت میگیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا میگوید که نمیتوان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدمها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگیهای شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زنها یا قریب بهاتفاق آنها را در یک دسته جای میدهد و راضی یا ناراضی از مادری خود میداند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمیتوان به آنها استناد کرد.چیزی شبیه گرسنگی
آنچیزی که نمیتوان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نهفقط در وجود انسانها، بلکه در وجود حیوانها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه میکند: « خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر میرسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث میشود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشهای است اما واقعیت دارد؛ اینکه دختران از همان دوران کودکی و در بازیهایشان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچههای کوچکتر از خودشان یا عروسکهایشان نقش مادر را ایفا میکنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسکبازی و مادری کردن، یک بازی بینالمللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است. موضوعی که نشاندهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است.این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا بههر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برایشان مهیا نشدهاست! حالا چه میشود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواستهای فرزندخواندگیاش بعد از زن و شوهری که هیچوقت صاحب بچه نشدهاند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچهای دارند و تمایل دارند فرزند بعدیشان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آنقدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای بهدست آمده نشان میدهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور میشد؛ انگار که حالشان با داشتن بچه، بهتر است!
این ظاهر نهچندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر میبینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمیرسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرقهایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعهای باید زیبا و خوشاندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایدهآل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواسشان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و...خب همه اینها باعث میشود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیتهای قبلیاش اضافه شده، آنطور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا به «جامجم» میگوید که زنان بهواسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایتهای بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آنوقت است که میتوانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزهشان و از طرف دیگر بهدلیل حمایتهایی که از آنها میشود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.» اما این حمایت چقدر عملی میشود؟ به نظر میرسد که در روزگاری که همه دولتها به سمت افزایش جمعیت میروند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش میگیرد، بکنند. آنوقت است که اگر مادری بداند بعد از بچهدار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمیگردد و صندلیاش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیتها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بیخوابی میکشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابلتوجهی از این حمایتهای لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین میشود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم میکند.»
نرگسخانعلی زاده - گروه جامعه