Web Analytics Made Easy - Statcounter

«دوئت» با قصه‌ای خسته‌کننده، دنیای آشفته‌ای دارد که فیلمساز گمان می‌کند مخاطب می‌تواند آن را همانطور که خود فکر می‌کند، بفهمد. - اخبار فرهنگی -

خبرگزاری تسنیم- حمیدرضا صنیعی منش؛ فیلم «دوئت» معنای دقیق این جمله است: بالای سر قبری گریه می‌‌کنیم که مرده‌ای در آن نیست.

غش در معامله با ساخت سریال‌های شبکه نمایش خانگی/ سریال‌هایی که شبیه فیلم‌های هندی و ترکی است+ فیلم

فیلم یک دست و پا زدن پوچ و بیهوده برای به تصویر کشیدن یک داستان عاشقانه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

داستان علاقه‌ای که نه شروع و نحوه و حتی پایانش، و نه حتی چرا و چگونگی اش را نمی‌دانیم. در هر حالتی که متصور شویم، این فیلم در نحوه اطلاعات دادن به مخاطب بسیار ضعیف عمل می‌‌کند. لزوم و اهمیت بحث داستان اصلاً مشخص نیست.

شدتِ ضعف داستان‌پردازی و حتی انتخاب این گونه الویت‌ها برای فیلمسازی به گونه‌ای است که یک مخاطب معمولی هم در حیرت است که این همه دست و پا زدن‌ برای چیست و نهایتاً به چه می‌‌خواهد برسد و چه چیزی می‌‌خواهد بگوید. گویی فیلمساز تصور کرده است که ما در ذهن او هستیم و می‌‌دانیم مثلاً در گذشته بین «سپیده» و «حامد» چه گذشته است. فیلم «دوئت» علاوه براینکه به لحاظ محتوا ضعیف است، پس از گذشت یکی دو سکانس از فیلم دچار روندی کند، ایستایی و کش آمدگی می‌‌شود که به بدنه اصلی فیلم از لحاظ جذابیت و کشش مخاطب لطمه می‌‌زند.

پوستر فیلم «دوئت»

فیلم در خلال برخی سکانس‌ها تلاش داشت از یک سری المان‌ها برای حرف‌هایش بهره ببرد. اما این المان‌ها هم بسیار تکراری و کلیشه‌ای است که جذابیت رمزگذاری فیلمساز و رمزگشایی مخاطب را از بیننده سلب می‌‌کند. صحنه‌های مربوط به این مسأله بسیار طولانی و حوصله سَربر است؛ در حالی که اصولاً استفاده از ریزه‌کاری‌های المان‌ها هرچه کوتاه‌تر و تلنگری‌تر باشند جذاب‌تر خواهد بود. گویی ما داریم تأکید و پافشاری فیلمساز را در دیدن این سکانس‌ها می‌بینیم که مخاطب را هر طوری هست متوجه حرف خود کند.

سکانس‌هایی مثل خانه‌ای قدیمی‌‌ که نیاز به تعمیرات اساسی دارد و سقف آن هم نم پس داده است که نمادی کلیشه‌ای است از وضعیت یک زوج که برای ترمیم رابطه خود باید فکری کنند و گچ بری‌های قدیمی‌‌را دور بریزند و یا سکانسی که سپیده پس از خروج از کتابفروشی در ماشین کنار همسرش مسعود نشسته است قاب دوربین به صورت کلوز آپ سپیده را نشان می‌دهد تا نمادی باشد از جدایی روحی این زوج. این سکانس‌ها و از جمله سکانس بسیار طولانی و کش‌دار دیدار مسعود و مینو برای اولین بار در آموزشگاه موسیقی از جمله سکانس‌های نمادین و در عین حال بسیار طولانی فیلم‌اند که نازکی و طروات نماد را سلب می‌‌کنند.

نمایی از فیلم «دوئت»

فیلم اگر با هوش و ذکاوت بیشتر طراحی می‌‌شد قابلیت آن را داشت که حتی آموزنده باشد. مثلاً اینکه انسان مراقب رفت و آمدهایش در دوران جوانی باشد تا گریبان زندگی‌اش را در آینده نگیرد و یا اینکه جز راست نباید گفت هر راست نشاید گفت.

در خلال همه این نکات، یک بحثی به طرز ملموسانه‌ای به چشم می‌خورد. این فیلم و فیلم‌هایی از این دست که به نوعی تقابل بین افراد سنتی و مدرن را نشان می‌‌دهد، مواردی است که ریشه در نظریات نوسازی و یا گذر از جامعه سنتی دارد. ما به اختصار یکی از این نظریات را از نظر می‌‌گذرانیم.

نمایی از فیلم «دوئت»

«دانیل لرنر» نظریه‌پرداز آمریکایی که اساس نظریات خود را در کشورهای ایران، ترکیه، مصر، سوریه و لبنان می‌‌گذارد، برای مرحله گذار این جوامع از زندگی سنتی و روی آوردن به زندگی مدرن و جهانی‌سازی شده آمریکایی و غربی، نسخه‌ای را می‌‌پیچد و معتقد است سه نوع تحرک باید در این جوامع اتفاق بیفتد تا آنها را از فلاکت و فقر فرهنگی زندگی سنتی و قدیمی ‌‌نجات دهد. او اولین تحرک را مهاجرت می‌‌داند. چیزی که در عموم فیلم‌های امروز سینمای ایران به چشم می‌خورد. یکی از نقش‌های سردرگم و مبهوت معمولاً برای پیدا کردن خود حقیقی، به خارج از کشور سفر می‌‌کند یا برای یافتن معنای زندگی، برای فرار از گذشته و هزاران دلیل دیگر؛ ولی این مهاجرت به صورت عام و کلی در همه این نوع فیلم‌ها بدون استثنا وجود دارد و موضوع آن مطرح است.

دانیل لرنر نظریه‌پرداز تئوری «مدرنیزاسیون»

جالب اینجا است که ما در تحقق صحبت‌های آقای لرنر فیلم می‌‌سازیم، اما دوستان وی از جمله آقای «اورت راجرز» به نظریه «نوسازی» وی انتقاد می‌‌کند و می‌‌گوید: الگوی توسعه در کشورهای مختلف باید الگوی متناوب و منطبق با شرایط خاص هر کشور باشد. در هر حال با اینگونه فیلم‌ها، فیلمسازی ایرانی هرچه بیشتر از هویت اصیل خود دور می‌‌شود و مخاطب خود را از دست می‌‌دهد. علت اصلی هم این است که همان پوچی و سردرگمی ‌‌حاکم بر ذهن فیلمساز به فیلم منتقل شده است و اصولاً مخاطب از بهت و سردرگمی‌‌در قصه‌گویی بیزار است، مانند حامد که بدون هیچ علت و دلیل مشخصی بارها در فیلم بیان می‌‌شود که چند سالی را در خارج از کشور گذرانده است.

لرنر در نظریات دیگری بیان می‌‌کند که مردم این کشورها باید نگرش‌ها و ارزش‌های خود را هرچه بیشتر به خصایص مردم اروپای غربی و آمریکای شمالی شبیه سازند، تا نوسازی اتفاق بیفتد. براساس این جمله ما چرا باید شاهد یک سری روابط غیرمتعارف در فیلم باشیم؟ مثل رابطه مسعود و مائده که دوست دوران دانشجویی‌اش بوده و حالا هر دو ازدواج کرده‌اند؟ این سردرگمی‌‌های مکرر فیلم، اینجا خود را به رخ می‌‌کشد که مسعود در تمام فیلم به دنبال گذشته همسرش سپیده می‌‌گردد در حالیکه خودش گذشته‌ای نامعلوم و فراموش نشده با مائده، همکلاسی زمان دانشجویی‌اش دارد و حتی شاید خود را مقصر خودکشی مائده می‌‌داند و این داستان را برای مینو نقل می‌‌کند.

این سبک داستانک‌های رها شده و بدون هدف، مثل یک روشن و خاموش شدن چراغ‌هایی در ذهن مخاطب می‌‌ماند که کم کم مخاطب با نور آنها سو می‌‌گیرد و هم راستا و آشنا می‌‌شود. رابطه‌هایی که در واقعیت جامعه ایران نوعی پانهادن روی ارزش‌ها و عرف محسوب می‌‌شود.

شاید «اورت راجرز» برای فرهنگ اصیل ایرانی ارزش بیشتری از خود فیلمسازان ما قائل باشد که در انتقاد به این گونه مدل‌ها آنها را نوعی پارادایم که متغایر با ارزش‌های حاکم بر جامعه‌اند می‌‌داند و بیان می‌‌کند که این پارادایم نوسازی به علت داشتن دیدگاه منفی نسبت به دین و فرهنگ دینی و همچنین جانب‌داری‌های یک سویه غربی، خودمحور است و در پایان هم آن را رد می‌‌کند و مورد هجمه قرار می‌‌دهد.

«دوئت» به دلیل رنجی که از فرم و فیلمنامه می‌برد، در نهایت حتی پیامی که در لایه زیرمتنی خود می‌تواند داشته باشد را منتقل نمی‌کند و در میدان بی‌مخاطب خود، بازنده می‌شود.

«آنجلینا جولی» نقش همسر کریستوفر والتس را در یک فیلم بازی می‌کند"کیت وینسلت" به پروژه سینمایی "جعلی" پیوستسینمای دفاع مقدس| «حمله به اچ3»، فیلمی که شهید ستاری دستور ساخت آن را داد/فیلمسازان ضدجنگ ما در زمین دشمن بازی می‌کنند

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: فیلم شبکه نمایش خانگی سینمای ایران سینما فیلم شبکه نمایش خانگی سینمای ایران سینما سکانس ها فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۹۵۷۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای بازیگرانی که مهاجرت کردند | وضعیت رفتگان اغتشاشات ؛ از تاکسی اینترنتی تا بازی تنها در حد چند دقیقه رقص!

به گزارش همشهری آنلاین، دیرباز بازیگران و هنرمندان بسیاری برای ادامه مسیر کاری‌شان از کشور مهاجرت کردند، ‌ عده‌ای هم کار حرفه‌ای خود را در دیگر کشورها دنبال کردند؛ اما ارتباط‌شان را با میهن‌شان قطع نکردند؛ ‌ ۲ گروهی که حتما سرنوشت متفاوتی دارند.

جدایی از وطن اتفاقی است که نفسش ضرر است، ‌ حال اگر با ضرری دیگر همراه باشد شرایط مشخصی پیدا خواهد کرد.

هنرمندان بسیاری هم با هدف‌های متفاوت مهاجرت کرده‌اند، ‌ عده‌ای بعد از مهاجرت، عداوت با وطن را هم انتخاب کردند و عده‌ای ارتباطشان را با خاکشان قطع نکردند.

به بهانه سخنان اخیر اشکان خطیبی، بازیگری که در ایران شرایط موفقی داشت و به گفته خودش بعد از مهاجرت «به همه چیز پشت پا زده است.» قصد داریم تا به مسیر بازیگرانی که فعالیت در دیگر کشورها را انتخاب کرده‌اند.

از اینجا رونده و از اونجا مونده؛ ‌ از بیماربری تا تاکسی اینترنتی

برای بازیگران یک نقش خاص آغازگر مسیر درخشش در آسمان هنر است، ‌ شاید اگر همین الان هم به چند بازیگر چهره فکر کنید به یادبیاورید که هرکدام با چه نقشی در ذهن‌ها ماندگار شده‌اند.

شاید یکی از ماندگارترین‌های سینما و تلویزیون نقشی است که نه در ایران، بلکه در کشورهای منطقه هم ماندگار شده است؛ مختار ابن ابی عبید ثقفی، قهرمان تاریخی سریال مختارنامه. ماندگاری این سریال تا جایی است که تصویر فریبرز عرب‌نیا را روی ضریح مختار در مسجد کوفه قرار داده است.

فریبرز عرب‌نیا تمامی این اعتبار را رها کرد، به کانادا رفت و امروز راننده خودرو بیماربر است.

همچنین تنها چند روز از اظهارات ارژنگ امیرفضلی بازیگر ایرانی بعد از مهاجرت به کانادا گذشته است، او که بازیگر نقش ماندگار مجموعه «سلام» بود، امروز راننده تاکسی اینترنتی در این کشور است.

رفتگان اغتشاشات سال گذشته، امیدی که خالی ماندن سالن نمایش ختم شد

اغتشاشات و ناامنی‌های سال گذشته باعث شد تا برخی سلبریتی‌ها به امید حمایت‌های خارج از کشور مهاجرت کنند.

از این گروه خیلی حرفی از شرایطشان بیرون نیامد، اما چندی پیش اشکان خطیبی که بازیگری بهتری نسبت به باقی این افراد بود گفت که «از کارهایی که خارج از ایران انجام داده‌ام راضی نیستم.»

حمید فرخ‌نژاد، ‌ مهناز افشار، ‌ برزو ارجمند و احسان کرمی افرادی بودند که همزمان با اشکان خطیبی از کشور خارج شده بودند.

مهناز افشار، اخراج حتی از جمع اپوزوسیون

مهناز افشار بعد از خروج از ایران به واسطه شرایط ملتهب آن زمان با کمک بخشی از افراد در یک برنامه استعدادیابی به‌عنوان داور انتخاب شد، بعد از آن دیگر در رویداد هنری مشخصی حضور نداشته است.

اوج شرایط مهناز افشار جایی اتفاق افتاد که در یک تجمع توسط ایرانیان خارج از کشور و البته برخی از جامعه اپوزوسیون جمهوری اسلامی بیرون انداخته شد.

برزو ارجمند، ‌ بازی تنها در حد چند دقیقه رقص

برزو ارجمند با استفاده از اعتبار خانوادگی‌اش تبدیل به بازیگر معتبری در کشور شد، بازیگری که نام انوشیروان و البته داریوش ارجمند همیشه باعث می‌شد تا احترامش حفظ شود، ‌ هنوز هم به خاظر دارم نمایش ارس را که در نقش یکی از مرزبانان فداکار مرز ارس بازی می‌کرد.

امروز برزو ارجمد فعالیت هنری‌اش محدود شده به حضور در کنسرت خواننده‌های خارج نشین تا شاید مخاطب صدایش کند و برزو کمی آن رقص معروفش را روی سن انجام دهد.

فرخ‌نژاد، ‌ تنها یک مصاحبه و شرکت در فستیوال هنری با فیلمی که با حمایت وزارت ارشاد ساخته شده بود

حمید فرخ‌نژاد هم از روزی که ایران ترک کرد تنها در یک مصاحبه تلویزیونی جلوی دوربین رفته است، ‌ بازیگری که جز حلقه سلبریتی‌های ایرانی بود و حالا مدت‌ها است تجربه‌ای در بازیگری ندارد.

البته فرخ‌نژاد در یک فستیوال سینمایی در کانادا شرکت کرد، اما همین حضور او هم با فیلم «میجر» اتفاق افتاد، ‌ اثری سینمایی که با حمایت بنیاد فارابی ساخته شد تا فرخ‌نژاد تنها عملکرد هنری بعد از مهاجرتش را هم از ایران داشته باشد.

نمایشی که مشترکا روی صحنه نرفت ...

همه ظرفیت از ایران رفته در سال گذشته باهم یک نمایش را روی صحنه بردند، بازیگرانی که هرکدام سالن یک نمایش را در ایران پر از مخاطب می‌کردند، ‌ نمایششان بعد از چند اجرای محدود به دلیل عدم استقبال روی صحنه نرفت.

اتفاقی که سابقه داشت ...

این آینده برای این افراد غیرقابل پیش‌بینی نبود، ‌ پیش از این هم بازیگرانی بودند که اتفاقات سیاسی را دستاویز کردند تا از کشور مهاجرت کنند، رامسین کبرینی بازیگری که بعد از سریال ستایش چهره شد و بعد از خروج از ایران به دلیل نداشتن کار هنری به فعالیت دیگری روی آورد.

رابعه اسکویی هم دیگر بازیگری است که رفت و بعد از شکست به میهن بازگشت و امروز مقابل دوربین به ایفای نقش می‌پردازد.

کد خبر 847556 منبع: فارس برچسب‌ها اغتشاش خبر مهم مهناز افشار بازیگران سینما و تلویزیون ایران مهاجرت چهره‌های مشهور

دیگر خبرها

  • ماجرای بازیگرانی که مهاجرت کردند | وضعیت رفتگان اغتشاشات ؛ از تاکسی اینترنتی تا بازی تنها در حد چند دقیقه رقص!
  • توزیع ۲۰ تن گوشت منجمد گوسفندی وارداتی تنظیم بازاری در قزوین
  • توسعه و گردشگری از اهداف اصلی شهرداری بندرعباس است
  • نگاهی به آمار بازی جذاب؛آلومینیوم کابوس پرسپولیس «اوسمار»
  • نگاهی به آمار خیره‌کننده رئال در فصل جاری
  • بزرگداشت اکبر زنجان پور و دو جای خالی
  • نگاهی به دومین بازی ذوب‌آهن در جام حذفی؛ دوئل انتقامی
  • چه رسم زیبایی داشتند بازاری‌های قدیمی! (فیلم)
  • نگاهی به طرح کنترل اجاره بهای املاک مسکونی
  • حمایت ویژه مدیریت شهری از تشکل‌های مردم‌نهاد