به نقل از «ایسکانیوز»

اولین مترجم دیوان حافظ کیست؟

تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۰۰۰۶۶

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، به گفته رئیس گروه ایرانشناسی و اسلام شناسی این سازمان، بسیاری از خاورشناسان انگلیسی و آلمانی از پیشتازان ترجمه اشعار حافظ شیرازی به شمار می‌روند و نقش سفرنامه‌ها و نوشته‌های سیاحان و جهانگردان غربی در شناساندن زبان و ادبیات فارسی در غرب انکار ناپذیر است.

ایرج عنایتی زاده ادامه داد: سفرنامه افرادی چون آدام اولئاریوس، انگلبرت کمپفر و پیترو دلاواله از مشاهیر ادبی ایران از جمله حافظ و اشعار او یاد کرده اند اما آدام اولئاریوس در شناساندن حافظ به شرق شناسان آلمانی نقش مهمی داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قدیمی ترین آثار شرق شناسان درباره حافظ مربوط به سده های 17 و 18 میلادی است که ویلیام جونز انگلیسی نخستین کسی بوده که ابیاتی از دیوان حافظ را ترجمه کرده است.

وی افزود: از نخستین ترجمه های دیوان حافظ توسط غربیان که در کتابخانه ملی ایران موجود است، می توان به ترجمه گزیده اشعار حافظ توسط جان هادن هیندلی و جان ریچاردسون اشاره کرد. همچنین ترجمه کامل دیوان حافظ شیرازی نخستین بار توسط شرق شناس اتریشی یوزف فون هامر پورگشتان در 2 جلد انجام شده است که نسخه افست این اثر در کتابخانه ملی ایران وجود دارد.

گئورگ فریدریش داومر، روزنتسواگ فون شوانا در 3 جلد و هاینریش فردیناند سلمان از دیگر شرق شناسان آلمانی هستند که هر کدام بخش هایی از دیوان حافظ را ترجمه کرده اند و همه این آثار در بخش ایرانشناسی کتابخانه ملی ایران موجود است. نکته قابل توجه این است که ترجمه گزیده ای از غزلیات حافظ شیرازی، توسط فریدریش داومر از محبوب ترین غزل های حافظ است که به آلمانی ترجمه شده است.

لازم به توضیح است که روند ترجمه اشعار حافظ در سده های بعد با تنوع بیشتری ادامه یافت. به طوری که در سال های اخیر ترجمه های بسیاری از اشعار این شاعر پر آوازه به زبان های ایتالیایی، اسپانیایی، روسی، فرانسه، ترکی، مجاری، رومانیایی و نروژی به دست آمده است.

انتهای پیام/

مجید فاضلی کد خبر: 1076389 برچسب‌ها حافظ شیرازی کتابخانه ملی

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: حافظ شیرازی کتابخانه ملی کتابخانه ملی حافظ شیرازی دیوان حافظ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۰۰۰۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صغیر اصفهانی، شاعری که اندیشه‌ای کبیر داشت

ادبیات هر ملتی آئینه تمام نمای هویت آن ملت است و تحولات ادبی همواره بر پایه دگرگونی‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی شکل می‌گیرد و در حقیقت ادبیات هر دوره پاسخی است به نیازهای آن دوره و شاعران نیز مهری بر تأیید هویت آن دیار هستند و صغیر اصفهانی نیز سندی است بر تاریخ و تمدن اصفهان.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، شهر اصفهان با پیشینه بسیار کهن تاریخی خود از پیش از اسلام تاکنون همواره مورد توجه و تحولات و منشأ تأثیرات گوناگون در عرصه‌های مختلف بوده و بر این اساس اوضاع اقلیمی و جغرافیایی و واقع شدن اصفهان در میانه کشور، موقعیت بسیار ممتازی به این شهر بخشیده است.

در برخی از برهه‌های تاریخی این نقش بسیار پررنگ‌تر و قوی‌تر بوده و پس از اسلام نیز بر میزان توجه به این شهر افزوده شد و در طی قرن‌های متمادی علی رغم وقوع حوادث و پیدایش فراز و نشیب‌های فراوان تاریخی، نه تنها هیچ گاه از اهمیت آن کاسته نشد، بلکه در برخی مقاطع تاریخی به عنوان پایتخت ایران نیز برگزیده شد.

اولین بار در زمان آل‌بویه این شهر مرکز حکومت آل‌بویه قرار می‌گیرد و پس از آن در دوره سلجوقیان، به‌عنوان پایتخت ایران انتخاب می‌شود؛ وجود آثار متعدد معماری مربوط به عصر سلجوقی در این شهر و نیز آرامگاه برخی از بزرگان این حکومت در اصفهان، مؤید این مطلب است؛ از سویی لازم به ذکر است که ادبیات هر ملتی آئینه تمام نمای هویت آن ملت است و تحولات ادبی همواره بر پایه دگرگونی‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی شکل می‌گیرد؛ و در حقیقت ادبیات هر دوره پاسخی است به نیازهای آن دوره و شاعران نیز مهری بر تأیید هویت آن دیار هستند و صغیر اصفهانی نیز سندی است بر تاریخ و تمدن اصفهان.

محمّد حسین صغیر اصفهانی ابن اسداللَّه شاعر ادیب و عارف وارسته، از مشاهیر شعرای معاصر اصفهان بود که در ۸ سالگی زبان به سرودن شعر گشود و شگفتی همگان را برانگیخت و از همان زمان «صغیر» تخلص پیدا کرد.

او اگرچه قصیده و غزل بسیار گفته اما اغلب اشعارش مدح و مرثیه چهارده معصوم (ع) است او از مداحان طراز اول اصفهان بوده و در تشکیل انجمن مداحان و تربیت و پیشرفت آنان نقش زیادی داشته و بر همین اساس حاج احمد صغیر فرزند مرحوم صغیر اصفهانی که خود نیز شاعر است، در ویژه برنامه بهار بهار با بیان اینکه صغیر اصفهانی از کودکی ذوق عرفان داشت، اظهار کرد: صغیر اصفهانی در شعرهای خود خدا را شکر می‌کند و می‌گوید افتخار می‌کنم که در کودکی خدا زبان مرا به اشعار گشود.

وی با اشاره به خصوصیات پدرش ادامه داد: صغیر اصفهانی یک پارچه حقیقت و نو دوستی بود، به طوری که از ناراحتی، خودپسندی و مواردی از این دست در وجود وی دیده نمی‌شد.

این شاعر و فرزند مرحوم صغیر اصفهانی تصریح کرد: صغیر اصفهانی همیشه سعی می‌کرد به دیگران در حد توان خدمت کند، عشق وافری به چهارده معصوم داشت و در مدح امیرالمومنین و اباعبدالله اشعار زیادی سرود.

وی با بیان اینکه صغیر اصفهانی به تخلص خود راضی بود و به آن اشاره داشت، افزود: «یک شب وی در دوره نوجوانی و زمانی که زبانشان به شعر باز شده بود در انجمن شعرا، قطعه شعری می‌خواند که برای مهمانان جالب بوده، پس از آن یکی از مهمانان به وی می‌گوید که تو اکنون صغیر هستی و این شعر را گفته‌ای و چه بهتر که همین فامیلی را داشته باشی؛» از این‌رو تخلص وی صغیر شد.

صغیر با اشاره به اینکه صغیر اصفهانی از هر سبکی شعر دارد، گفت: اینکه صغیر اصفهانی همیشه خود را کوچک می‌دانست و خضوع و خلوص داشت، او را بزرگ کرد.

وی با اشاره به بخشی از اشعار صغیر اصفهانی در خصوص قیامت اظهار کرد: قیامت روزی است که هرکس هرچه فرستاده است را می‌بیند، در همین راستا باید گفت که پدر دین باور بود و در اشعار او نیز این مورد تجلی پیدا کرده است.

کد خبر 747367