در باب صلح امام حسن(ع)...
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۵۷۴۴۹
خبرگزاری فارس ـ همدان، در سال ۴۰ هجری بعد از شهادت امیرالمومنین صلح امام حسن(ع) با معاویه یکی از حساسترین و مهمترین و برای امروز از بحثبرانگیزترین وقایع صدر اسلام بوده و هست اما اگر کتاب تواریخ شیعی و سنی را خوب مطالعه کنیم و بر شرایط نامساعد آن زمان و نیرنگها و فریبهایش شویم به خوبی درمییابیم که امام حسن مجتبی(ع) در واقع صلح نکرد بلکه براساس اوضاع و شرایط نامساعد آن زمان و برای ماندگاری اسلام و حفظ حکومت اسلامی صلح به عنوان یک مساله ضروری بر ایشان تحمیل شد و ایشان جز پذیرفتن چارهای نداشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
حال به مناسبت سالروز شهادت ایشان موضوع صلح را از کتاب « انسان ۲۵۰ ساله» که تصویرگر حرکت یکپارچه و پیوسته ائمه به سوی مقصدی واحد است و محصول بیانات مقام معظم رهبری است، مورد بررسی قرار میدهیم.
...دوران امام مجتبی (ع) و حادثه صلح آن بزرگوار با معاویه یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد حادثه سرنوشت و بینظیری در کل روند انقلاب اسلامی صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم...
انقلاب اسلام یعنی تفکر اسلام و امانتی که خدای متعال به نام اسلام برای مردم فرستاد. در دوره اول یک نهضت و یک حرکت بود و در قالب یک مبارزه و یک نهضت عظیم انقلابی، خودش را نشان داد و آن در هنگامی بود که رسول خدا این فکر را در مکه اعلام کردند و دشمنان تفکر توحید و اسلام در مقابل آن صفآرایی نمودند؛ برای اینکه نگذارند این فکر پیش برود. پیامبر، با نیرو گرفتن از عناصر مومن این نهضت را ساماندهی کرد و یک مبارزه بسیار هوشمندانه و قوی و پیشرو را در مکه به وجود آورد. این نهضت و مبارزه ۱۳ سال طول کشید. این دوره اول بود.
بعد از ۱۳ سال، با تعلیمات پیامبر، با شعارهایی که داد، با سازماندهیای که کرد، با فداکاریای که شد، با مجموع عواملی که وجود داشت، این تفکر یک حکومت و یک نظام شد و به یک نظام سیاسی و نظام زندگی یک امت تبدیل گردید و آن هنگامی بود که رسول خدا به مدینه تشریف آوردند و آنجا را پایگاه خودشان قرار دادند و حکومت اسلامی را در آنجا گستراندند و اسلام از شکل یک نهضت به شکل یک حکومت تبدیل شد این دوره دوم بود.
این روند در ۱۰ سالی که نبی اکرم حیات داشتند و بعد از ایشان در دوران خلفای چهارگانه و سپس تا زمان امام مجتبی(ع) و خلافت آن بزرگوار که تقریبا ۶ ماه طول کشید ادامه پیدا کرد و اسلام به شکل حکومت ظاهر شد. همه چیز شکل یک نظام اجتماعی را هم داشت. یعنی حکومت و ارتش و کار سیاسی و کار فرهنگی و کار قضایی و تنظیم روابط اقتصادی مردم را هم داشت و قابل بود که گسترش پیدا کند و اگر به همان شکل پیش میرفت تمام روی زمین را هم میگرفت؛ یعنی اسلام نشان داد که این قابلیت را هم دارد.
اما در دوران امام حسن(ع)، جریان مخالف آن چنان رشد کرد که توانست به صورت یک مانع ظاهر بشود. البته این جریان مخالف در زمان امام مجتبی(ع) به وجود نیامده بود. سالها قبل به وجود آمده بود. اگر کسی بخواهد قدری دور از ملاحظات اعتقادی و صرفا متکی به شواهد تاریخی حرف بزند شاید بتواند ادعا کند که این جریان حتی در دوران اسلام به وجود نیامده بود بلکه ادامهای بود از آنچه که در دوران نهضت پیامبر یعنی دوران مکه وجود داشت. بعد از آنکه خلافت در زمان عثمان- که از بنی امیه بود- به دست این قوم رسید، ابوسفیان- که در آن وقت نابینا هم شده بود- با دوستانش دور هم نشسته بودند. پرسید: چه کسانی در جلسه هستند؟ پاسخ شنید که فلانی و فلانی و فلانی. وقتی که خاطر جمع شد همه خودی هستند و آدم بیگانهای در جلسه نیست به آنها خطاب کرد و گفت: «تلقفوها تلقف الکره». یعنی مثل توپ حکومت را به هم پاس بدهید و نگذارید از دست شما خارج بشود. این قضیه را تواریخ سنی و شیعه نقل کردهاند.
اینها مسایل اعتقادی نیست و ما اصلا از دیدگاه اعتقادی بحث نمیکنیم یعنی من خوش ندارم که مسایل را از آن دیدگاه بررسی کنم بلکه فقط جنبه تاریخی آن را مطرح میکنم. البته ابوسفیان در آن وقت مسلمان بود و اسلام آورده بود منتها اسلام بعد از فتح یا مشرف به فتح اسلام دوران غربت و ضعف نبود، اسلام بعد از قدرت اسلام بود. این جریان در زمان مجتبی(ع) به اوج قدرت خودش رسید و همان جریانی بود که به شکل معاویه بن ابیسفیان در مقابل امام حسن مجتبی(ع) ظاهر شد.
این جریان معارضه را شروع کرد؛ راه را بر حکومت اسلامی یعنی اسلام به شکل حکومت برید و قطع کرد و مشکلاتی فراهم نمود تا آنجایی که عملا مانع از پیشروی آن جریان حکومت اسلامی شد.
در باب صلح امام حسن این مسئله را بارها گفتهایم و در کتابها نوشتهاند که هر کس حتی خود امیرالمومنین هم اگر به جای امام حسن مجتبی بود و در آن شرایط قرار میگرفت ممکن نبود کاری بکند غیر از آن کاری که امام حسن(ع) کرد. هیچ کس نمیتواند بگوید که امام حسن(ع) فلان گوشه کارش سوالبرانگیز است. نه، کار آن بزرگوار صد درصد بر استدلال منطقی غیرقابل تخلف منطبق بود. در بین آل رسول خدا(ص) پرشورتر از همه کیست؟ شهادتآمیزترین زندگی را چه کسی داشته است؟ غیرتمندترین آنها برای حفظ دین در مقابل دشمن چه کسی بوده است؟ حسین بن علی بوده است. آن حضرت در این صلح با امام حسن(ع) شریک بودند. صلح را تنها امام حسن(ع) نکرد، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) این کار را کردند منتها امام حسن جلو و امام حسین پشت سر او بود.
امام حسین جزو مدافعان ایده صلح امام حسن بود. وقتی که در یک مجلس خصوصی یکی از یاران نزدیک از این پرشورها و پرحماسهها به امام مجتبی اعتراضی کرد امام حسین با او برخورد کردند:« و غمز الحسین حجر» هیچ کس نمیتواند بگوید که اگر امام حسین به جای امام حسن بود این صلح انجام نمیگرفت. نخیر امام حسین با امام حسن بود و این صلح انجام گرفت و اگر امام حسن هم نبود و امام حسین تنها بود در آن شرایط باز هم همین کار انجام میگرفت و صلح میشد...
انتهای پیام/89001/
منبع: فارس
کلیدواژه: امام حسن امام حسين صلح امام حسن معاویه مقابله با دشمن حکومت اسلامی صلح امام حسن امام مجتبی امام حسن ع امام حسین مجتبی ع
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۵۷۴۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کُرسی آیندهپژوهی یونسکو به قزوین آمد
رئیس دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ره) از تخصیص کرسی آیندهپژوهشی یونسکو به این دانشگاه برای نخستینبار در کشور خبر داد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از قزوین، سیدعلی قاسمزاده امروز -دوشنبه دهم اردیبهشت- در نشست با محمدرضا حسنی آهنگر، رئیس دانشگاه جامع امام حسین (ع) اظهار کرد: در حوزههای پژوهشی و علمی دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ٰره) رشد خوبی داشته و در آخرین رتبهبندی تایمز این دانشگاه رتبه سوم دانشگاههای جامع کشور و رتبه نهم دانشگاههای کل کشور را کسب کرده است.
وی افزود: در حوزه دانشگاههای قاره آسیا نیز دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ٰره) در رتبههای ۲۰۰ تا ۲۵۰ قرار دارد که رتبهبندی دقیق آن نیز به زودی اعلام خواهد شد و این رتبه در طول دوران فعالیت این دانشگاه کمنظیر بوده است.
نماینده عالی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در استان قزوین با بیان اینکه در حوزه بینالمللی رشد خوبی در جذب دانشجویان خارجی و تنوع رشتهها داشتیم، خاطرنشان کرد: در حوزه فعالیتهای بینالمللی در اتحادیه مختلف علمی به ویژه شبکه آموزشی اروپایی اراسموس، کشورهای جاده ابریشم، اتحادیه خزر و اتحادیه کشورهای اسلامی فعال شدیم. برای نمونه بخش دانشجویی اتحادیه کشورهای خزر را به عهده گرفتیم.
قاسمزاده از تخصیص کرسی آیندهپژوهشی یونسکو به دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ره) خبر داد و تاکید کرد: در حال حاضر ۱۱ نفر دانشمند یکدرصدی (جزو یکدرصد دانشمندان برتر جهان) در این دانشگاه داریم که چند نفر از مدیران نیز جزو همین دانشمندان یکدرصدی هستند، همچنین در جایزه ملی ثریا در چهار رشته و حوزه جوایز به دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ره) رسید.
وی با اشاره به طراحی و اجرای برنامه تحول پژوهشی و علمی در این دانشگاه ادامه داد: در حوزههای توسعه کشاورزی کمآببر، فلزات غیرکانی و شیشه، چشمه نور (شتابگرها)، ایرانشناسی، هوش مصنوعی و فنآوریهای نو مأموریتهای ملی ویژه به دانشگاه بینالمللی امامخمینی واگذار شده است.
رئیس دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ره) از کسب رتبه دوم کشوری توسط تیم رباتیک این دانشگاه خبر داد و گفت: از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم ۱۰ رشته آموزشی و علمی جدید در این دانشگاه راهاندازی شده که عمده آنها در سطح ارشد و دکتری قرار دارند. رشتههای شتابگر ذرات و علم دادهها هم از رشتههای انحصاری دانشگاه به حساب میآیند.
قاسمزاده با اشاره به توانمندیهای دانشگاه جامع امامحسین (ع) اضافه کرد: دانشگاه امامحسین (ع) در رتبهبندی جایگاه دوم دانشگاههای کشور را به دست آورده که افتخار ارزشمندی برای دانشگاه امامحسین (ع) محسوب میشود که دانشگاه نمونه و تراز انقلاب اسلامی است.
وی با بیان اینکه دانشگاه امامحسین (ع) الگوی دانشگاههای حکمتبنیان به شمار میرود، گفت: بازدید از دانشگاه امامحسین (ع) و تماشای دستاوردهای این دانشگاه در دستور کار ما قرار دارد که یکی از اردوهای دیدنی راهیان پیشرفت ما خواهد بود.
رئیس دانشگاه بینالمللی امامخمینی (ره) اجرای طرح بانوی اسوه را از طرحهای فرهنگی مهم این دانشگاه دانست و تاکید کرد: این طرح برای نخستین بار در سه حوزه دانشجویی، کارمندی و استادی نخستینبار در دانشگاه ما طراحی و به وزارت علوم ابلاغ و در نهایت اجرا شد.
قاسمزاده ادامه داد: امسال هم برای نخستینبار از استادان بینالمللی برتر تقدیر میکنیم که در این برنامه استاد برتر حوزه بینالملل را معرفی میکنیم تا انگیزهای شود که اساتید با توجه به رسالت دانشگاه فعالیت داشته باشند.
وی از فعالیت ۴۰ استاد تمام در این دانشگاه خبر داد و گفت: در واقع ۱۸۰ نفر دانشیار داریم و بقیه اساتید ما استاد تمام به حساب میآیند. پیش از دولت سیزدهم ۱۳ مربی داشتیم که تعداد آنها به چهار نفر کاهش یافته است.
کد خبر 749049