نامه بیش از ۱۰۰۰ استاد دانشگاه به روحانی / با آسمان به ریسمان بافتن بیش از این بر زخم‌های معیشتی مردم نمک نپاشید
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۷۴۲۴۹
اعضای مجمع عالی شورای راهبردی و مدیران ۱۰۸۴ کانون نهضت استادی بسیج در نامه‌ای از رئیس جمهور خواستند تا خوانش و تبیین تاریخِ اسلام را به اهلِ منبر واگذارد و با آسمان به ریسمان بافتن بیش از این بر زخم‌های معیشتیِ مردم، نمک نپاشد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اعضای مجمع عالی شورای راهبردی و مدیران ۱۰۸۴ کانون نهضت استادی بسیج در نامه‌ای از رئیس جمهور خواستند تا خوانش و تبیین تاریخِ اسلام را به اهلِ منبر واگذارد و با توجیه و تحریف و آسمان به ریسمان بافتن بیش از این بر زخم‌های معیشتیِ مردم، نمک نپاشد.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
متن این نامه به شرح زیر است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
حجت‌الاسلام‌والمسلمین جناب آقای دکتر حسن روحانی
رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام؛
سخنانِ اخیرِ شما دربارۀ دلیلِ صلحِ امام حسن - علیه‌السلام- تحلیل تاریخی ناصوابی بود که در همین روز‌ها از سوی پاره‌ای از صاحب‌نظرانِ تاریخ‌دان و اهلِ فضل و علم، پاسخ یافته و ناراو و نابجا بودنِ برداشتِ جنابعالی برای حق جویان روشن گردید. امّا به نظر می‌رسد ضمن احترام به جنابعالی باید دربارۀ غرضِ شما از نقلِ این تحلیل که نوعی «شبیه‌سازیِ تاریخی» در جهتِ مشروع جلوه‌دادنِ مذاکرۀ قبلی یا مجدّدِ با دولتِ آمریکا است، بیشتر تأمّل کرد:
۱- وجدان‌های آگاه بر آن هستند که آنچه در اثرِ «توافقنامۀ خسارت‌بارِ برجام» بر عموم ایرانیان رفته از هرگونه تفسیر و تحلیلی بی نیاز است؛ چراکه «وضعِ تلخِ معیشتیِ مردم»، به‌روشنی بیانگرِ تلاش‌های هفت‌سالۀ جناب عالی و ائتلاف اصلاح طلبان - کارگزاران در زمینۀ «گره‌زدنِ اقتصادِ کشور به مذاکره» است. امروز، غلط‌بودنِ آن نسخۀ ائتلافی انتخابات که آلوده به تحریف و مهندسی افکار نیز بود، بر همگان آشکار گشته و جایی برای «توجیه» و «فرافکنی» نا کارآمدی‌های ائتلاف مذکور در اداره کشور باقی نگذاشته است. پس مجددا و بعد از ۷ سال تلاش نکنید تا از طریقِ «استفادۀ ابزاری» از موقعیّتِ تاریخیِ آن امامِ غریب و مظلوم، و «تحریفِ» آنچه‌که بر ایشان رفت، گذشته را تطهیر یا آینده را طرّاحی نمایید.
۲- چنانچه شما در طولِ بیش از هفت‌سالِ گذشته، بر «ظرفیّت‌های داخلی» تکیه می‌کردید و چشمِ امید به غرب نداشتید و اقتصادِ داخلی را نسبت به مذاکره، «شرطی» نمی‌کردید، امروز در وضعی قرار نمی‌گرفتید که مؤتلفین و منتقدین تان یکپارچه از شما فاصله بگیرند و شما را در ورطه‌ای که در آن گرفتار شده‌اید، تنها بگذارند، احزاب ائتلافی اصلاح طلبان و کارگزاران با چنان سرعتی از شما اعلام برائت می‌جویند که حتی خود را پیشگام اکثریتی می‌نمایانند که شما را نمی‌خواهند! جریاناتی که اینک با تردستی به جابجایی اکثریت و اقلیت در سپهر ایران مبادرت می‌نمایند؛ اما کیست که نداند حافظه ملّی بزرگتر از هوس‌های زودگذر انتخاباتی آنها است، پس برای احترام به شرف ملّی باید گفت اگر در زبان، حاضر نیستند به «غلط‌بودنِ مسیرِ مذاکره و برجام خسارت بار» اعتراف کنید و یا اگر بنای عذرخواهی و طلب بخشش از مردمی که اکنون، به‌سختی معیشت می‌گذارنند، ندارید، دست‌کم در عملِ خویش، تغییری ایجاد کنید و تا این‌اندازه بر امرِ ناصواب و پوچ، اصرار نورزید ضمن اینکه از جناب عالی که از آغاز تاکنون، همواره مدّعیِ «عقلانیّت» و «محاسباتِ منطقی» بوده‌اید، انتظار می‌رود که در این فرصتِ اندکِ باقی‌مانده، «تغییرِ مسیر» داده و آزموده را بیش از این نیازمایید که این از شروط عقل سلیم است.
۳- آقای رییس جمهور! تردید نکنید که حتّی «عقلِ سیاسیِ محض» نیز، توجیه‌گر و هموار‌کنندۀ «بیراهۀ مذاکره» نیست، چه رسد به «سیرۀ اهلِ بیت» - علیهم‌السلام- که سخت از بیگانه‌گُزینی و حقارت و ذلّتِ سیاسی، دور و یکسره به کرامت انسان ارجاع می‌دهد؛ گفته های اخیر جناب عالی در باره امام حسن علیه آلاف التحیه و الثناء و توسل مجدد به"صنعت" جابجایی اکثریت و اقلیت از سوی دوستان شما، نه‌تن‌ها «اعتبارِ سیاسیِ سوخته» و «منزلتِ اجتماعیِ ازدست‌رفتۀ» جناب عالی و گرو‌های موتلف شما در حزب‌های باصطلاح اصلاح طلب و کارگزاران را بازسازی نمی‌کند، بلکه بیش‌ازپیش، موجباتِ فاصله‌گیریِ مردم را از شما فراهم و بر حجمِ متراکم و انباشته‌شدۀ «نارضایتی‌ها»ی آنها می‌افزاید. پس بهتر است به خود آیید و به مردمِ ایران و رهبرِ حکیم آن و ظرفیّت‌های گسترده‌ی مادی و معنوی ایران بزرگ بازگردید و غرب و آمریکا را برای همیشه از طمع در نفت و دیگر منابع سرشار مادی و یا شکست اقتدار ملت کنار بگذارید.
آقای رییس جمهور! تا چه هنگام باید دولتِ شما، هزینۀ سیاسی و اجتماعیِ «اعتماد» و «تکیه» به آمریکا و اروپا‌ی متفرعن، ریا کار و پیمان شکن را بپردازد و شما، اما «فرصت‌ها» و «امکان‌ها» را از دست داده و در این میان به ناحق و ناجوانمردانه، بخشی کوچکی از مردم گمان برند که حقانیت و برکات انقلاب محل چالش است؟! در حالی که چالش اساسی اعتماد بی حاصل هفت ساله شما به آمریکا می‌باشد هیچ نیازی به «استنادِ تحریف‌آلود» به مواضعِ سیاسیِ اهلِ بیت عصمت و طهارت - علیهم‌السلام- نیست؛ حتّی مردمی که طیِ دو دوره به شما رأی داده‌اند نیز اکنون دریافته‌اند که از مسیرِ «مذاکره» و «تسلیم» و «وادادگی»، درد‌های معیشتی و اقتصادی‌شان علاج نمی‌شود، بلکه از «چاله» به «چاه» می‌افتند! اگر تصوّر می‌کنید این سخن، برخاسته از اغراضِ سیاسی است، به میانِ مردم بروید تا بی‌واسطه نظرات‌شان را بشنوید. یا اگر باز برخی اطرافیان شما مسیر تبادل فکری تان را با توده‌ی مردم مسدود کردند؛ پیشنهاد می‌شود با طراحی مشترک شورای راهبردی نهضت استادی بسیج و مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری پرسشی باز و بدون پیچیدگی‌های زبانی و نفاق آلود از ایرانیان استعلام و همه پرسی شود که آیا به آمریکا در پی ریزی ایران بزرگ و متمدن اعتماد دارند یا خیر؟ امروز، اما شما نیز دریافتید که در جای جای ایران از بالا نشینان گرفته تا حاشیه نشینان و خود رآی دهندگان دو دوره به جناب عالی، آمریکا را پیمان شکن‌ترین دولت تاریخ ارزیابی می‌کنند در این صورت، بهتراست از فرصت اندک باقی مانده برای حضور نیک نامی در تاریخ ایران سعی مجدد خود را در رجوع به منابع ایران زمین در گذار از مشکلات به کار بسته و قدردان اکثریت مردم ایران و مجلس تازه نفسی باشید که با اتخاذ "حلم مدنی" بنا دارند تا با سفارش و رأی حکیم، دولت محترم دوازدهم را با طمأنینه و در مسیری مردم سالار به دولت خدمتگزار بعدی متصل نمایند.
۴- امروز اکثریّت مردمِ ایران، معتقد نیستند که باید به آمریکا اعتماد کرد! برجام، چیزی جز مصالحۀ همراه با عقب‌نشینی‌ها و امتیازدادن‌های یک‌طرفه نبود، امّا نه‌فقط گرهی از کارِ فروبستۀ معیشتِ مردم نگشود، بلکه سفره‌شان را بسیار کوچک‌تر کرد. آقای رییس جمهور! اینک تلقی و گفتاری در جامعه ایران دست به دست می‌شود که خدایی ناکرده، شما بنا به توصیه برخی مشاورین استحاله شده بنا است از طریقِ گسترانیدن «فشارِ اجتماعی» و اصطلاحا رساندن کارد به استخوان، دوباره بابِ «مذاکره با آمریکا»ی پیمان شکن را گشوده و نتیجۀ انتخاباتِ آن کشور سلطه گر را، نوعی راه‌حل برای وجیه سازی دولت متبوع بشمارید؟! اگرچه فرزندان دانشگاهی ملّت این را نوعی گمانه زنی در برخی لایه‌های اجتماعی ارزیابی می‌کنند، اما شایسته است جنابعالی نسبت به رفع این شبهه ضد ملّی اعتبارزدایی فرمائید چه این که نه در این‌سو مردم چنین اعتقادی به آمریکای پیمان شکن دارند و نه در آن‌سو، هیچ‌یک از جناح‌های سیاسیِ آمریکا، روی خوش به شما نشان خواهند داد، زیرا بستۀ گشایش و رونقِ اقتصادی ایران هرگز از آن سوی آب‌ها تقدیمِ شما نخواهد شد! آری! شما نتوانستید و نخواهید توانست که «جنگِ اقتصادی» را به «صلحِ اقتصادی» تبدیل کنید؛ چنان‌که تاکنون با وجودِ عبور از «خطوطِ قرمز ایران» نیز، ناکام و عاجز مانده‌اید، امّا می‌توانید در جنگِ اقتصادی، راهبردِ «اقتصادِ مقاومتی» را انتخاب و صدمات و لطماتِ تحریم ظالمانه دشمن را به حداقل رسانیده و ثبات و امنیّتِ اقتصادی را برای مردم به ارمغان آورید. به نظر می‌رسد شاید چنانچه در این ماه‌های اندک باقی مانده، قدم در «مسیرِ دیگر»ی غیر از اعتماد به آمریکا بگذارید، اندکی از حیثیّتِ سیاسیِ خویش و دولت محترم را بازیابید، امّا اگر همچنان بر طبلِ توخالی «مذاکره» و «صلح» و باصطلاح «تعاملِ سازنده» با دشمنان ایران و هویت ملی و انقلابی مردم بکوبید، به مَثَلِ اعلای «ناکارآمدی» و «ناتوانی» و «شکست» در تاریخ ایران تبدیل خواهید شد که ما هرگز چنین نخواسته و آرزوی مان سربلندی و موفقیت جنابعالی و دولت محترم در خدمت به مردم و آبادانی و پیشرفت کشور است؛ گو اینکه اکنون نیز برخی از اجزاء و بخش‌های دولت محترم با دلسوزی در حال کار و تلاش می‌باشند.
آقای رییس جمهور! به‌عنوانِ «رئیسِ قوّۀ مجریّه» و «عالی‌ترین مقامِ اجراییِ کشور»، خوانش و تبیین تاریخِ اسلام را به اهلِ منبر و درس و بحثِ علمی و کارشناسان واگذارید و با «گفتار درمانی»، «توجیه» و «تحریف» و خدایی ناکرده تشبث به عادات رایج سیاستمداران در «آسمان به ریسمان بافتن»، بیش از این بر زخم‌های معیشتیِ مردم، نمک نپاشید و خود را مغضوب و مطرودِ آنها نسازید.
دوام توفیقات جناب عالی و دولت محترم را از خدای قادر متعال خواستاریم
بیست و هفتم مهرماه ۱۳۹۹
اعضای مجمع عالی نهضت استادی بسیج
اعضای شورای راهبردی نهضت استادی بسیج
و مدیران ۱۰۸۴ کانون و دفاتر استادی نهضت استادی بسیج در دانشگاه ها، و مراکز آموزش عالی، پژوهشی، مهارتی و کاربردی کشور
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: توافقنامه برجام مشکلات معیشتی مذاکره با آمریکا صلح امام حسن آسمان به ریسمان بافتن آقای رییس جمهور شورای راهبردی دولت محترم جناب عالی پیمان شکن ی مردم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۷۴۲۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تظاهرات دانشگاهی، مهم‌ترین عنصر تحلیل قدرت آمریکا
دانشگاه‌های آمریکا یکی از مهم‌ترین عناصر قدرت نرم راهبردی آن به شمار می‌روند. نقش دانشجویان و اساتید تنها به کسب علم محدود نمی‌شود، بلکه بیشتر به شخصیت‌سازی و جوانه زدن تمایلاتی می‌رسد که پشتوانه درک حقیقت هستند. این همان چیزی است که جرقه‌های تحصن و تظاهرات در محکومیت جنایت نسل کشی رژیم صهیونیستی را در فلسطین اشغالی برانگیخته است.
به گزارش ایسنا، متن پیش رو یادداشت احمد القطامین، تحلیلگر سیاسی اردن است که در پایگاه خبری«راهبرد معاصر»منتشر شده است:
وقتی صحبت از نقش دانشگاه ها در زندگی اجتماعی هر کشوری می شود، از بستری تعاملی صحبت می شود که در آن دو عنصر علم و اندیشه با هم ارتباط تنگاتنگ دارند و در نتیجه لوکوموتیوی را تشکیل می دهند که جامعه را هدایت می کند و آن را در جنبه های مختلف تحت تأثیر قرار می دهد.
وقتی از نقش دانشجویان و اساتیدشان در زندگی جوامع صحبت می‌کنیم، در واقع وارد دنیایی پیچیده و به هم پیوسته می‌شویم که تأثیر آن در تمام ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فکری گسترده است. دانشگاه‌ها فقط مراکز آموزش نیستند، بلکه قطب‌های حیاتی ای هستند که بر توسعه جوامع تأثیر می‌گذارند و اجتماع حول محور آن شکل می‌گیرد.
تحولات اخیر نشان دهنده پیدایش محوری راهبردی و تعیین کننده است که مواضع دولت آمریکا را درقبال موضوع فلسطین به دو مرحله جدا تقسیم می کند
دانشجویان تنها افرادی نیستند که از اساتید خود دانش دریافت می کنند، بلکه آنها نیروی محرکه راهبردی برای تحول هستند که با دریافت آموزش و پروراندن مهارت ها، قادر به تجزیه و تحلیل موضوعات، ابداع راه حل ها و بکارگیری آنها در محیط می شوند.
می توان گفت، نقش دانشجویان و اساتید دانشگاه تنها به کسب علم محدود نمی شود، بلکه بیشتر به شخصیت سازی، تقویت ارزش ها و جوانه زدن تمایلاتی می رسد که پشتوانه درک حقیقت هستند و به شکل گیری مواضع اخلاقی در زمینه موضوعات اساسی مطرح شده کمک می کند.
این در واقع همان چیزی است که جرقه های تحصن و تظاهرات در محکومیت جنایت نسل کشی رژیم صهیونیستی را در فلسطین اشغالی برانگیخته است. تحولات اخیر نشان دهنده پیدایش محوری راهبردی و تعیین کننده است که مواضع دولت آمریکا را درقبال موضوع فلسطین به دو مرحله جدا تقسیم می کند.
نخبگان سیاسی آمریکا که دوره های طولانی هژمونی صهیونیست ها بر مؤسسات آمریکایی به دنبال سرکوب اعتراضات بودند، اکنون شاهدند دانشگاه های آمریکا با نهایت قدرت به محلی برای مبارزه با صهیونیست ها تبدیل شده اند و نمی توانند جلوی این حالت غیرقابل کنترل را بگیرند. دانشگاه های آمریکا یکی پس از دیگری به جنبش اعتراضی می پیوندند و ماهیت و وحدت شعارهای مطرح شده به وسیله دانشجویان از تمام خطوط قرمز تعیین شده به وسیله طبقه سیاسی حاکم در آغاز جنبش مردمی فراتر رفته است.
این شعارها از درخواست آتش بس در غزه و تسهیل دسترسی به کمک های بشردوستانه به شعارهای صریح در محکومیت صهیونیسم و نژادپرستی و توقف جنایت ها و نسل کشی های رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. تظاهرات دانشگاهیان باعث افزایش ترس میان نخبگان سیاسی حاکم بر آمریکا شده است و با توسل به زور شروع به تهدید و ارعاب کرده اند.
وقایع آمریکا ساعت به ساعت متشنج می شود. تیم‌های پلیس و سرویس‌های امنیتی به کمپ‌های معترضان در بسیاری از دانشگاه‌ها حمله کرده، به محوطه‌های دانشگاهی یورش برده و صدها دانشجو و استاد دانشگاه را به شیوه‌ای بسیار خشن و تحقیرآمیز دستگیر کرده اند.
در این مرحله نخستین حلقه‌های قدرت نرم دانشگاه‌ها شکسته شد و به نظر می‌آید آمریکا از نظر اخلاقی در برابر جهانیان در حال سقوط است. شاهد صحنه‌هایی هستیم که از صحنه های هجوم حامیان دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا به ساختمان کنگره در ۶ ژانویه ۲۰۲۰ میلادی عجیب و توهین‌آمیز نیست.
انتهای پیام
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت