به نقل از «خبرگزاری میزان»

«دیدم که جانم می‌رود» روایتگر رفاقتی که ختم به شهادت شد

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۱۳۰۶۹

«دیدم که جانم می‌رود»؛ خاطرات حمید داوود آبادی با رفیق قسم خورده اش شهیدمصطفی کاظم زاده در سالگرد شهادت این شهید عزیز روی پله هجدهم نشست

خبرگزاری میزان - دوران دفاع مقدس گنجینه تمامی ناپذیری است که هرچه بیشتر به اعماق آن می‌رویم با ابعاد تازه‌تر و جذاب‌تری از آن روبرو می‌شویم. یکی از این ابعاد جذاب و کمتر دیده شده، رفاقت بین رزمندگان بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رفاقتی که گاه آدم‌ها را از برادر خونی بهم نزدیک‌تر می‌کرده است و آن‌قدر ریشه‌دار و عمیق می‌شده که تبدیل به اخوت و برادری واقعی می‌شده است.

ماجرای بین حمید داوود آبادی و شهید مصطفی کاظم زاده نیز از همین برادری‌هاست. دو نوجوان کم سن و سال که در روز‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی با هم آشنا می‌شوند و بعد از آن هم با هم راهی جبهه شده‌اند و در نهایت نیز شهادت مصطفی او را از حمید که برادر واقعی‌اش شده بود، جدا می‌کند.

شرح رفاقت حمید و مصطفی آن‌قدر شیرین است که وقتی به لحظه‌ی جدایی آن دو می‌رسد، حمید می‌گوید: «دیدم که جانم می‌رود.»

حالا بعد از سال‌ها حمید داوود آبادی شرح این رفاقت را مکتوب کرده است و در کتابی ۳۲۰ صفحه‌ای از اولین روز آشنایی با مصطفی تا روز شهادت و بعد از آن خاک سپاری او گفته است و البته نام آن را هم به یاد سخت‌ترین لحظه این رفاقت گذاشته است: «دیدم که جانم می‌رود».

بیشتر بخوانید: برای مطالعه معرفى آخرین كتب منتشر شده اینجا کلیک کنید

داوود آبادی که در طول سالیان بعد از جنگ تحمیلی همواره جز رزمندگان فعال در عرصه ثبت و ضبط خاطرات دوران دفاع مقدس بوده است، در این کتاب با پرداختن به ماجرای رفاقتش با شهید مصطفی کاظم زاده هم به شرح برخی از خاطرات مشترکش با این شهید بزرگوار پرداخته است و هم بخشی از خاطرات خود را در خلال روز‌های حضورش در خط مقدم جبهه نوشته است.

زبان کتاب در اغلب موارد زبان گفتار و روانی است که به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می‌کند و در کنار آن نیز نویسنده با ذکر برخی از خاطرات طنزی که خود در جبهه آن‌ها را تجربه کرده، سعی کرده هم مخاطب را بیشتر جذب کند و هم تصویری واقعی از حضور رزمندگان در صحنه‌های نبرد ارائه کند.

برشی از کتاب: داخل سنگر کنار یکدیگر دراز کشیدیم. سقف آن‌قدر کوتاه بود که حتی نمی‌شد به راحتی نشست. شروع کرد به خنده. با خوشحالی گفت:
- امروز من می‌رم.
گفتم: اول بگو ببینم این مسخره بازی چیه که از صبح در آوردی؟ مگه تو نبودی که همه‌اش می‌گفتی بیا عکس بگیریم، ولی حالا که من می‌گم عکس بگیریم، حضرت عالی ناز می‌کنی؟ که چی صبح من رو جلوی بچه‌ها ضایع کردی؟ هرچی گفتم بذار یه عکس تکی ازت بگیرم، گفتی باشه بعداً وقت زیاده، اصلا ازت توقع نداشتم.
یک‌دفعه پرید صورتم رو بوسید و با خنده گفت: اصلا ناراحت نشو، فکرش رو هم نکن. من امروز بعد از ظهر می‌خوام برم!
تعجبم بیشتر شد. گفتم: خب کِی می‌خوای تشریف ببری؟
با همان شادی، دست‌هایش را به هم مالید و گفت:
- من... امروز... شهید می‌شم!
فکر کردم این هم از همان شوخی‌های جبهه‌ای است که برای هم‌دیگر ناز می‌کردیم. ولی شوخی نمی‌کرد، چون چهره‌اش جدی جدی بود. سعی کردم با چند شوخی مسئله را تمام کنم و حرف را به موضوعات دیگر بکشانم، که گفت:
- حمید جون، دیگه از شوخی گذشته، می‌خوام باهات خداحافظی کنم. حالا هرچی که میگم خوب گوش کن.
کم کم باورم شد که می‌خواهد بار سفر ببندد، ولی باز قبول و تحملش برایم مشکل بود. پرسیدم: مگه چیزی یا خبری شده؟
حالتی عجیب به خودش گرفت و گفت:
- آره. من امروز بعد از ظهر شهید می‌شم؛ چه بخوای چه نخوای! دست من و تو هم نیست. هرچی خدا بخواد، همونه.
سپس شروع کرد خوابی را که دیشب دیده بود، برایم گفت. خوابش حکایت از آن داشت که بعد از ظهر امروز به شهادت می‌رسد. کم کم لحن حرف‌هایش عوض شد و شروع کرد به نصحیت و توصیه. وصیت شفاهی‌اش را کرد. حرف‌هایی زد که برای من خیلی جالب بود. مخصوصاً در پاسخ به این سوالم که:
- مصطفی، تو شهادت رو چگونه می‌بینی؟
در حالی که دست‌هایش را به دور خود پیچیده بود و فشار می‌آورد، ناگهان آن‌ها را باز کرد و نفس عمیقی کشید و گفت:
- شهادت رهایی انسان از حیات مادی و یک تولد نو است. شهادت مانند رهایی پرنده از قفس است.

چاپ هجدهم کتاب "دیدم که جانم می‌رود" به قلم توانای حمید داوود آبادی در قطعی رقعی و در ۳۲۰ صفحه همزمان با سالگرد شهادت شهید کاظم زاده توسط انتشارات شهید کاظمی روانه بازار شد.

علاقمندان جهت تهیۀ این کتاب می‌توانند از طریق سایت nashreshahidkazemi.ir و یا ارسال نام "کتاب" به سامانه پیامکی ۳۰۰۰۱۴۱۴۴۱ کتاب را تهیه نمایند.

انتهای پیام/

برچسب ها: اخبار ادبیات معرفی کتاب

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: اینجا اخبار ادبیات معرفی کتاب دیدم که جانم می رود حمید داوود آبادی کاظم زاده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۱۳۰۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیت‌الله مطهری الگویی وارسته برای نسل جستجو‌گر عصر ماست

 نصرت خاتون علوی گفت: استاد شهیدمرتضی مطهری (ره) یکی از بارزترین، موفق‌ترین و پیشروترین متفکران اسلامی در عصر جدید است که در گستردگی فکر، درک زمان، شناخت مسائل فکری، توجه به واقعیات و آشنایی با مبانی دینی سرآمد هم عصران خویش بود.
 
وی افزود: او توانست عمر پر برکت خود را در راه شناخت عمیق اسلام و شناساندن این مکتب حیات‌بخش از زوایای مختلف به شیفتگان علوم و معارف اسلامی و مبارزه سرسختانه با کجروی‌ها و انحرافات صرف نماید. بدین جهت حق عظیمی بر مسلمانان به‌ویژه نسل انقلاب دارد و به حقیقت، الگویی وارسته و موفق برای نسل جستجوگر عصر ماست.
 
عضو هیئت علمی دانشگاه ولایت ایرانشهر ادامه داد: شهید مطهری یکی از شخصیت‌های بسیار ارزشمند جامعه بود. کمتر سراغ داریم، حداقل در تاریخ زندگی خودمان، شاید تعدادشان به ۱۰ نفر هم نرسد. شخصیتی دلسوز جامعه، فرهنگ دین و ایران بود، هر چه نوشت خوب نوشت و کتابی از شهید مطهری نیست که بخوانید و استفاده نکنید. همین الان هم گاهی وقت‌ها که فرصت پیدا می‌کنم در قفسه کتاب هایم، یک قفسه مخصوص کتاب‌های شهید مطهری است، چند دقیقه که فرصت پیدا می‌کنم یک کتاب را از قفسه برداشته و ورق می‌زنم همانجا و در همان صفحه استفاده می‌کنم.

باشگاه خبرنگاران جوان سیستان و بلوچستان زاهدان