دوچرخهسواری خونهدار و بچهدار
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۵۵۴۷۹
همشهری آنلاین_زهرا بلندی: بانوانی که شاید هیچوقت خیال آموزش این مهارت را در سر نداشتند، اما اجرای طرح آموزش دوچرخهسواری به بانوان خانهدار ۵۰ تا ۷۰ ساله در پارک آموزش ترافیک منطقه ۱۹ فرصتی در اختیارشان قرار داد تا برای یادگیری این مهارت قدم پیش بگذارند. بعد از گذشت ۲ سال از اجرای این طرح، اکنون بسیاری از بانوان میانسال و سالمند محله دوچرخهسواری را یاد گرفتهاند و این کار به یکی از مهمترین سرگرمیهایشان تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پارک آموزش ترافیک منطقه ۱۹ در انتهای بلوار شقایق، در کندرو بزرگراه شهید کاظمی قرار گرفته و دسترسی محلی به آن از طریق خیابانهای رازی، لقمان و بخشنده محله شکوفه است. معمولاً کودکان مخاطبان اصلی پارکهای آموزش ترافیک هستند، اما با تعطیلی مدارس در روزهای شیوع کرونا، جای آنها در پارک آموزش ترافیک خالی است و برخی از بانوان میانسال و سالمند که از ۲ سال پیش با اجرای طرح آموزش دوچرخهسواری به بانوان ۵۰ تا ۷۰ ساله عضو ثابت اینجا هستند مخاطبان اصلی این پارک شدهاند. ساعت از ۹ گذشته است. بانوان ماسک بهصورت زدهاند و با رعایت فاصله اجتماعی، یکی یکی در کلاس دوچرخهسواری حاضر میشوند.
بانوی جوانی که مربیگری این کلاس را به عهده دارد، دوچرخهها را روی خطی صاف چیده و با کوبیدن دستهایش به یکدیگر بانوان را به حضور هرچه سریعتر در کلاس تشویق میکند. اشتیاق خاصی در نگاه بانوان است و از وجود چنین امکانی در محلهشان شکرگزارند. جمع بانوانی که پیشتر این ساعت از روز را در خانه سپری میکردند و سرگرمی خاصی نداشتند در اینجا جمع است.
«فضه علیزاده» بانوی ۵۶ سالهای است که میگوید: «از ۳ سال پیش برای حفظ سلامتیام پیادهروی در بوستانهای محله را شروع کردم، اما اجرای طرح آموزش دوچرخهسواری در پارک آموزش ترافیک باعث شد تا بیشتر از همیشه به تواناییهایم ایمان بیاورم و یادگیری یک ورزش و مهارت خیلی خوب را تجربه کنم. هیچ چیز از دوچرخهسواری نمیدانستم و با کمکهای خانم مهبودی طی ۲ سال دوچرخهسواری را بهطور کامل یاد گرفتم.» او به تشویق خانوادهاش اشاره کرده و میگوید: «در اینجا از دوچرخهسواریام فیلم میگیرم و به نوههایم نشان میدهم. گاهی هم با هم برای دوچرخهسواری به بوستان ولایت میرویم و این کار نه تنها برای من، بلکه برای بچهها هم حس و حال خوشی به همراه دارد.»
«ربابه مینایی» بانوی ۴۸ سالهای که همراه همسایهها و دوستانش به اینجا میآید. درباره آشناییاش با خدمات پارک آموزش ترافیک میگوید: «مدتی بود که همراه همسایهها برای ورزش و پیادهروی به پارک جانباز میرفتیم. از ۲ سال پیش وقتی متوجه اجرای طرح آموزش ترافیک به بانوان شدیم، در اینجا هم پیادهروی و هم دوچرخهسواری میکنیم. ضمن اینکه با قوانین راهنمایی و رانندگی هم آشنا شدهایم.»
او با اشاره به اینکه هیچ مهارتی در زمینه دوچرخهسواری نداشته است، میگوید: «حین آموزش بارها زمین خوردم، اما به این جمله که خواستن توانستن است، ایمان آوردم و حالا با تسلط کامل میتوانم دوچرخهسواری کنم و برای آموزش تکنیکهای مختلف دوچرخهسواری در کلاس حاضر میشویم. برگزاری این کلاسها در محله شور و نشاط بانوان خانهدار را بیشتر کرده است و کاش هیچوقت در آن به روی ما بسته نشود.»
«نرگس رمضانی» باوجود ۶۵ سال سن چالاک است و درحالیکه میخواهد سوار دوچرخه شود، میگوید: «برای رسیدن به پارکهای محل باید از خیابان عبور میکردم و این کار به تنهایی برایم مشکل بود، اما از وقتی در همسایگی ما چنین محیطی ساخته شده که به بانوان هم خدمات میدهد، از ۲ سال پیش به راحتی میتوانم در اینجا تردد کنم.» او از علاقهاش به دوچرخهسواری میگوید و ادامه میدهد: «همیشه دوست داشتم دوچرخهسواری را یاد بگیرم، اما هم نسبت به آن ترس داشتم و هم شرایط آموزش صحیح برایم فراهم نبود. حتی به دلیل این علاقه همیشگی، همسرم برایم یک دوچرخه خریده بود و تلاش میکرد خودش این مهارت را به من یاد بدهد، اما نشد تا اینکه با اجرای این طرح خوب در محله، با کمکهای خانم مهبودی دوچرخهسواری را یاد گرفتم.»
رمضانی که بزرگ شده محله نازیآباد است و از سال ۱۳۶۰ در محله شکوفه سکونت دارد، با اشاره به اینکه حضور در اینجا باعث شور و نشاطش میشود، میگوید: «یادگیری این مهارت و آموزش علائم راهنمایی و رانندگی انگیزه ما را برای یادگیری چیزهای جدید بیشتر کرده تا حدی که در گرما و سرما در کلاسها حاضر میشویم.»
زندگی به وقت شادیگوشهای آرام نشسته تا نوبت دوچرخهسواریاش برسد؛ بانوی ۶۵ سالهای که «صدیقه عبدلی» نام دارد و بعد از ۴۰ سال سکونت در این منطقه از چنین امکاناتی بهرهمند شده است. او از پیادهروی بهعنوان تنها ورزشی که قبل از دوچرخهسواری انجام میداده، یاد کرده و میگوید: «وقتی متوجه برگزاری چنین کلاسی برای بانوان شدم، با اشتیاق نامنویسی کردم. شاید کمی عجیب باشد، اما در این سن دوچرخهسواری را به خوبی یاد گرفتم و حالا با تسلط کامل میتوانم دوچرخه برانم.» عبدلی در ادامه ضمن قدردانی از مسئولان میخواهد تا یک راه از سمت محدوده مسکونی به این پارک ایجاد کنند تا اهالی مجبور نباشند برای ورود به پارک آموزش ترافیک از کنار کندرو بزرگراه و خارج از محدوده مسکونی عبور کنند.»
«زهرا آلاله» بانوی ۵۰ ساله حاضر در این جمع است. این ساکن خیابان لقمان جنوبی با اشاره به اینکه از یک سال پیش در دوره آموزش دوچرخهسواری و یادگیری علائم ترافیکی شرکت میکند، میگوید: «باوجودی که هیچ مهارتی در زمینه دوچرخهسواری نداشتم، با کمکهای خانم مهبودی از سال گذشته بهطور کامل این کار را یاد گرفتم. اکنون هم برای ورزش صبحگاهی، یادگیری تکنیکهای دوچرخهسواری چندبار در هفته به اینجا میآیم. حضور در چنین فضایی باعث شده تا برای یادگیری رانندگی هم تشویق شوم و برای دریافت گواهینامه اقدام کنم.»
بانوان کمسن و سالتری هم در جمع حضور دارند. یکی از آنها «ثریا رستمپور» ۴۵ ساله است. او با اشاره به اینکه این پارک در نزدیکی خانهاش قرار دارد، میگوید: «همراه بانوان محله به اینجا آمدم و با وجودی که سنم از حد مشخص شده کمتر بود، اما برای حضورم در کلاسها مخالفتی از سوی مدیریت پارک صورت نگرفت. از وقتی دوچرخهسواری یاد گرفتهام، روحیهام خیلی خوب شده و با علاقه بیشتری به کارهای خانه میرسم. آشنایی با علائم راهنمایی و رانندگی هم انگیزه ما را برای کسب مهارت رانندگی بیشتر کرده است.»
«عزیزه علی پور» هم بانوی ۴۸ سالهای است که میگوید: «این پارک دقیقاً روبهروی خانه ماست و برگزاری کلاسهای آموزش دوچرخهسواری در این محدوده و موافقت برای حضورم در این کلاسها باعث شده شادابتر از همیشه باشم. در روزهایی که بیشتر اوقاتم در خانه سپری میشد، یک حرکت مثبت از سوی شهرداری منطقه باعث شد تا وقتم را برای یادگیری مهارتی جدید صرف کنم.»
متأسفانه برخی بانوان خانهدار در سنین میانسالی و سالمندی بهخصوص در مناطق جنوبی شهر ناخواسته خانهنشین و کمتحرک میشوند. این درحالی است که این قشر بهعنوان ستون خانواده باید پویا باشند تا موجب سرزندگی خانواده و پویایی شهر شوند. «نیره مهبودی» مدیر پارک آموزش ترافیک و مربی دوچرخهسواری بانوان با بیان این موضوع میگوید: «با هدف ترغیب بانوان میانسال و سالمند به یادگیری دوچرخهسواری در محیطی امن، طرح آموزش دوچرخهسواری و مفاهیم ترافیک به بانوان میانسال و سالمند ۵۰ تا ۷۰ ساله را از ۲ سال پیش آغاز کردیم.»
وی با اشاره به اینکه فرصت آموزش را برای بانوانی که باورشان نمیشد روزی بتوانند دوچرخهسواری کنند ایجاد کردهایم، میگوید: «این افراد جزو گروه سنی حساس جامعه هستند که با مشکل اضافه وزن یا بیماریهای مختلفی دست و پنجه نرم میکنند که گاهی روند آموزش را برای ما سخت میکند، اما عشق و علاقه آنها به یادگیری باعث میشود ما هم با نادیده گرفتن سختیها با انرژی مضاعف ادامهدهنده این طرح باشیم.»
او از کاهش خمودگی، افسردگی و حضور پررنگتر این قشر در جامعه بهعنوان هدف اصلی این طرح یاد کرده و میگوید: «با وجود شیوع بیماری کووید ۱۹ چند هفتهای مجبور بودیم اینجا را تعطیل کنیم، اما در صورت باز بودن مجموعه، در محوطه خارجی پارک با رعایت پروتکلهای بهداشتی به فعالیتهایمان در آموزش دوچرخهسواری مقدماتی به افراد مبتدی و آموزش تکنیکها به شاگردان قدیمیتر ادامه میدهیم.» مهبودی درباره برنامههایی که برای کودکان اجرا میشود،
میگوید: «اینجا یک شهر مینیاتوری است و دانشآموزان از مدارس مختلف در شرایط عادی قبل از کرونا برای بازدید به اینجا میآمدند. در روزهای کرونا با تعطیلی مدارس و مهدکودکها تمرکز ما بیشتر روی آگاهسازی کودکان در جمعهای خانوادگی است و به محض نابودی کرونا پذیرای مهمانان از مدارس، سراهای محله، خانههای فرهنگ و... خواهیم بود.»
وی در پایان از برگزاری مسابقه داستاننویسی با موضوع آلودگی هوا یاد کرده و میگوید: «دانشآموزان برای شرکت در این مسابقه کافی است یک داستان کوتاه درباره آلودگی هوا بنویسند و تا پایان آذر به دفتر مدیریت پارک آموزش ترافیک تحویل دهند یا داستان خود را به شماره ۰۹۳۹۴۱۱۰۸۶۴ در پیامرسان واتس آپ ارسال کنند.»
با اجرای طرح آموزش دوچرخهسواری و قوانین ترافیکی به بزرگسالان تمایل این قشر را به یاد گرفتن مهارتهای جدید بیشتر کردهایم. معاون حملونقل و ترافیک شهردار منطقه ۱۹ با بیان این موضوع میگوید: «طی ۲ سال از اجرای این طرح حداقل ۶۰۰ نفر از بانوان دورههای آموزش دوچرخهسواری و مفاهیم ترافیکی را گذراندهاند و اکنون با اعتماد به نفس بالا میتوانند در بوستانهای منطقه دوچرخهسواری کنند.»
«علیرضا مرآتی» به تلاش معاونت حملونقل و ترافیک برای پاسخگویی به نیازهای این قشر اشاره کرده و میگوید: «برای رفاه حال شهروندان قصد داریم یک مسیر ورود و خروج از سمت محدوده مسکونی برای پارک ایجاد کنیم. با این کار، هم تردد شهروندان به مجموعه راحتتر و هم امنیت آنها بیشتر میشود.» وی ادامه میدهد: «همچنین قصد داریم سرویسهای حملونقل عمومی را در قالب ون و تاکسی درسراهای محله مستقر کنیم تا تردد اهالی محلههای دیگر که علاقهمند به استفاده از خدمات پارک آموزش ترافیک هستند آسانتر شود.»
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: ترافیک شهری همشهری محله دوچرخه سواری ورزش زنان منطقه ۱۹ خانواده آموزش دوچرخه سواری پارک آموزش ترافیک دوچرخه سواری دوچرخه سواری برای یادگیری ۲ سال پیش بیشتر کرده پیاده روی یاد گرفتم منطقه ۱۹ تکنیک ها ساله ای باعث شد کلاس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۵۵۴۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرمخاطب مثل «گیلدخت»
خونه همه هویت ماست. رگ و ریشه ما از میون سنگ و چوب و خشت وگل خونههامونه که سربرمیاره. هیچچیز توی عالم سختتر و تلختر ازاین نیست که دیگری خونه و کاشانهات روتصاحب کنه. جلوی چشمات جولون بده و نفسکش بطلبه واونجا رو به خاک وخون بکشه. اینطور مواقع حرجی نیست که آدم همه هست ونیست وداروندارش روبده تا خونهاش روپس بگیره و اون رو دوباره آباد کنه.»درچکیده داستان هم آمده بود: «عالم را آب ببرد، بزرگان و درباریان مملکت محروسه را خواب برده است. در این هیاهو و غوغا، آصف میرزای قاجار رویای تکیهزدن بر تختطاووس را دارد و ولایت دارالمرز گیلان را بهعنوان مقر این طرح و توطئه انتخاب میکند، بیآنکه آگاه باشد آنجا گلنار خانزاده به یاری دلدادهاش اسماعیل میرشکار قصد بر باد دادن این رویا را دارند و میخواهند طرحی نو دراندازند.» اگر بیننده سریال نبودید، با این جملات دستگیرتان شده که این قصه درباره وطن است و از تاریخ روایت میکند اما بر این حکایت چاشنی عشق و دلدادگی را هم افزوده تا فضایی دلانگیزتر به قصه دهد. همین وجه البته برگ برنده تلقی میشود، زیرا تجربه ثابت کرده، مخاطبان تلویزیون دوستدار قصههای خانوادگی با مضامین عاطفی هستند و سریالهای تاریخی که برای بالا بردن بار دراماتیک خود از این عنصر بهره بردند، موفقیت بیشتری در جذب مخاطب دارند.«گیلدخت» نیز ازهمین زمره است؛ اثری محصول مرکز فیلم و سریال معاونت برونمرزی رسانهملی که پخش آن در بهار۱۴۰۲ نیز ادامه یافت. با توجه به حیات طولانی که روی آنتن داشت و همچنین قصه گیرا و قاببندیهای چشمنواز توانست مخاطبان زیادی را با خود همراه کند تا جایی که در گزارشهای اعلامی مرکز تحقیقات صداوسیما تا تاریخ ۲۰اسفند۱۴۰۲، درمقام پربینندهترین سریال سیما در سال ۱۴۰۲ قرار گرفت. این سریال روی آنتن شبکه آیفیلم رفته تا برای مخاطبانی که از دیدن آن بازماندند، باردیگر ماجراهای گلنار در دورهای از حکومت قاجار را به نمایش درآورد و از این منظر، نگاهی هم به زیست اجتماعی وسیاسی زنان درآن برهه تاریخی داشته باشد، زیرا همانطور که گفته شد، شخصیت اصلی قصه یک زن است.کسی که خلاف جهت آب شنا میکند وازاینکه متفاوت به نظر برسد، نمیهراسد. چوب حرف مردم و اهل خانه را میخورد اما کوتاه نمیآید. در سرای اربابی خانه دارد اما دلش در گرو رعیتزادهای شجاع است و بهای این عشق را هم میپردازد.
نوشین مجلسی - سردبیر قاب کوچک