به نقل از «ورزش 3»

تشکیل سوپرلیگ اروپا؛ شاید بهتر باشد طماع‌ها بروند

تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۶۲۰۹۵

در دنیایی که انگیزه کسب سود، همه چیز را شکل می‌دهد، از خدمات درمانی گرفته تا آموزش و پرورش و قانون، بنابراین غیرمنطقی است اگر که از کسی انتظار داشته باشیم مسائلی که به نفع ذات فوتبال هستند را در نظر بگیرد.

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از سایت هفت‌یک، شروع فصل را در نظر بگیرید. چه چیز می‌بینید؟ آیا این وضعیت پر هرج و مرج- منچسترسیتی 5 گل دریافت کرده، منچستریونایتد 6 گل دریافت کرده، لیورپول 7 گل، اورتون و استون ویلا صدرنشین هستند و نتیجه 3-3 به نتیجه ای همیشگی برای چلسی تبدیل شده- هیجان و غیرقابل پیش بینی بودن را به لیگ اضافه کرده است؟ یا فقط دو باشگاه منچستری می‌بینید که در نیمه پایین جدول هستند، تاتنهام و چلسی هفتم و هشتم اند و نگرانید که این وضعیت ممکن است به سیستم پرداخت حق پخش تصاویر تیم‌هایی که هواداران و بینندگان بیشتری دارند، صدمه بزند ؟

این فصل به هیچ وجه یک فصل عادی نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیچ مدافع عنوان قهرمانی از سال 1953 تا به حال 7 گل دریافت نکرده است. هیچ تیمی از بیرون از جمع به اصطلاح 6 تیم برتر، از سال 2006 و پس از پورتموث نتوانسته بود بعد از 5 هفته صدرنشین لیگ باشد. پس از دیدارهای هفته گذشته، میانگین 3.58 گل در هر بازی لیگ برتر به ثبت رسیده است. بعد از جنگ جهانی دوم، تنها دو فصل میانگین گل بیشتری در پایان داشته که این دو فصل نیز به قبل از 61-1960 بازمی‌گردد.

در حالی که این اتفاقات در پیش زمینه رخ می‌دهند، در پس زمینه، ابرباشگاه‌ها در تلاش هستند که سهم‌شان از درآمد پخش بازی‌ها را از رقم قابل توجه فعلی هم افزایش دهند. پس از مطرح شدن “پروژه تصویر بزرگ” – که یک اقدام از سوی باشگاه های ثروتمند است تا با وعده دادن منافع کوتاه مدت به باشگاه‌های کوچک، سعی دارند وضعیت مالی خود را بهبود ببخشند؛ استراتژی‌ای که در طول پنج سال اخیر در خارج از فوتبال نیز برای همه ما آشنا بوده است- حالا برگزاری یک لیگ برتر اروپایی به جدی ترین زمزمه تبدیل شده است. شاید جزئیات زیادی از آن مطرح نباشد، شاید به گردش درآوردن همان ایده‌های قدیمی باشد، شاید یک تاکتیک مذاکره نسبتا شفاف در بحث‌ها در مورد بازنگری در نحوه برگزاری چمپیونزلیگ فصل  25-2024 باشد؛ ولی همچنان نشان دهنده طمعی است که بر باشگاه های بزرگ سلطه دارد.

 

 

باشگاه‌های بزرگ اروپایی از مدت‌ها قبل با تهدید به تشکیل سوپرلیگ، به دنبال کسب سهم بیشتر از حق پخش تلویزیونی هستند.

 

و این موضوع باید همه را نگران کند، به خصوص لیگ برتر را که به همه نشان داده اینکه پیروزی تیم‌های بزرگ لیگ حداقل به طور موقت قطعی نیست، چقدر لذت بخش است. یا حداقل باید ما را به دنبال جواب این سوال ببرد که از ورزش چه انتظاری داریم. پاسخ به این سوال، برای ما که در ساختمان‌های به هم چسبیده و یک شکل انگلیسی بزرگ شده ایم، شاید به اندازه ای که در ابتدای مطرح شدن بحث آسان بود، واضح و قطعی نباشد.

برای مثال، لیگ برتر کریکت را در نظر بگیریم. IPL بدون شک رقابت فوق العاده ای است که بهترین تیم‌ها مقابل بهترین تیم ها قرار می‌گیرند و سطح بالای رقابت، نوآوری و بالا رفتن سطح باشگاه‌ها را به ارمغان آورده است. حتی در این فصل که بدون حضور تماشاگران در امارات متحده عربی برگزار می‌شود، همچنان زرق و برقی لمس شدنی دارد. اگر ساعت 3 صبح پای تلویزیون باشم، به تماشای آن می‌نشینم. ولی نحوه تماشای آن برای من با نحوه تماشای فوتبال تفاوت دارد. چون من در دارمشالا (توضیح مترجم: منطقه‌ای در هند که ساکنان آن بیشتر انگلیسی بودند) زندگی می‌کردم، از همین رو طرفدار کینگز پنجاب هستم- و احتمالا در طول چند سال اخیر، قدردان نتایج پیوش چاولا و مانان ووهرا هم بوده ام- ولی اساسا مات و مبهوت کریکت هستم.

هر روز درک جدیدی از جدول لیگ برتر کریکت دارم، به هیچ وجه متوجه نمی‌شوم چرا تقابل چنای سوپر کینگز با رویل چلنجرز بنگلور یک رقابت بزرگ محسوب می‌شود، نمی‌توانم لیست قهرمان‌های پیشین رقابت ها را از حفظ بگویم و همچنین هیچ ایده مشخصی از اینکه تاثیر IPL بر روی جام رنجی، رقابت های داخلی تیم های برتر هند چیست. نگرش من به لیگ برتر کریکت احتمالا مشابه نگرش بسیاری از  فوتبال دوستان در سراسر جهان به لیگ برتر و چمپیونزلیگ است.

از این رو، هر چند IPL به صورت آشکارا یک نهاد تجاری به حساب می‌آید، ذوق زدگی من برای این ورزش خالص تر از فوتبال است؛ جایی که نوع نگرش و واکنش‌هایم تحت تاثیر تعصبات مادام العمری است که به باشگاه‌ها، بازیکنان، مربی‌ها و همینطور شهرهایی دارم که تیم‌ها نماینده اش هستند.

 

 

همین حالا هم باشگاه‌های بزرگ همه عناوین و افتخارات را به خود اختصاص می‌دهند و درآمدهای به مراتب بیشتری از باشگاه‌های کوچک دارند اما به نظر می‌رسد آنها به دنبال پول بیشتری هستند.

 

ولی همانطور که پپ گواردیولا گفت، حس نماینده بودن در این میان کلیدی است. در دنیایی که انگیزه کسب سود، همه چیز را شکل می‌دهد، از خدمات درمانی گرفته تا آموزش و پرورش و قانون، بنابراین غیرمنطقی است اگر که از کسی انتظار داشته باشیم مسائلی که به نفع ذات فوتبال هستند را در نظر بگیرد.

اجازه بدهید برای چند لحظه چنین کاری انجام دهیم. دو دیدگاه پیش روی ما خواهد بود: اینکه استعداد‌ها را به وسیع ترین شکل ممکن در بین باشگاه‌ها پخش کنیم یا آنها را به صورت متمرکز در چند باشگاه انگشت شمار جمع کنیم تا اجازه دهیم فوتبال به بالاترین سطح خود برسد.

همانطور که فوتبال از دیدگاه اول به سمت دیدگاه دوم حرکت کرد، یک مشکل واضح پیش آمد. چیزی که در IPL شاهدش هستیم و در فوتبال- در انگلیس، آلمان، فرانسه، اسپانیا و همینطور در به شکل فزاینده ای در انگلیس- با فقدان آن روبروییم، حس رقابت است. هر هشت تیم لیگ برتر کریکت می‌توانند قهرمان لیگ شوند ( هر چند کینگز هنوز موفق به این کار نشده است). اکثر مواقع فصل رقابت سخت و نفس گیر است؛ نزدیک ترین رقابت در فوتبال اروپا، مراحل پایانی چمپیونزلیگ است.  در مراحل پایانی این رقابت ها، هیچگاه شاهد این نیستیم که مثل بازی منچسترسیتی مقابل واتفورد، سوال این باشد که سیتی با چند گل حریف را شکست می‌دهد.

اگر همانطور که به نظر می‌رسد، تغییر ساختار چمپیونزلیگ، درآمد ابرباشگاه‌ها را بیشتر کند و برتری بیشتری به آنها بدهد، این رقابت نابرابر، از شرایط فعلی هم نابرابرتر خواهد شد. برتری ابرباشگاه‌ها در حال حاضر به حدی مضحک است که به بازیکنی در سطح مسوت اوزیل بازی نمی‌رسد و فران سوریانو (مدیر اجرایی منچسترسیتی) درخواست کرده که تیم‌های رزرو هم در لیگ ها حضور داشته باشند ، فقط به این خاطر که تیم دوم سیتی در لیگی رقابت کند.

یک تغییر اساسی باید اتفاق بیفتد. برای باشگاه‌هایی مثل یوونتوس، بایرن مونیخ، پاری سن ژرمن ، بارسلونا و رئال مادرید، رقابت برای کسب قهرمانی لیگ‌های داخلی، دیگر بی هیجان و بی معنی شده است. بعید است که رقابت پرتلاطم لیگ برتر هم ادامه پیدا کند و باشگاه های ثروتمند، به نظر سیری ندارند.

 

 

جدایی باشگاه‌های بزرگ از لیگ‌های داخلی، آینده این لیگ‌ها را در هاله‌ای از ابهام قرار می‌دهد اما به نظر می‌رسد چاره‌ای جز روبرو شدن با این واقعیت نیست.

 

پس راه حل چیست؟ شاید اینکه با اکراه اجازه دهیم تیم های حریص به کارشان ادامه دهند و این ریسک را بپذیریم ( و واقعا هم ریسک است: در IPL، 4 تیم برای رقابت های حذفی صعود می‌کنند که بدین ترتیب، بیشتر بازی ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند، درست بر خلاف پیشنهادی که برای سوپرلیگ اروپایی شده بود که رقابت تیم‌های دوازدهم و چهاردهم، در لیگی هجده تیمی که در آن تیمی به دسته پایین تر سقوط نخواهد کرد، اهمیتی نخواهد داشت). اگر نتیجه این شد که شاهد فوتبال فوق العاده ای بودیم، از آن لذت ببریم و به این بسنده کنیم که تیم‌هایی که نماینده شهر ما هستند، بتوانند در رقابت های عادلانه تری حضور داشته باشند( البته اگر شیوع کرونا به آنها اجازه دهد به فعالیت‌شان ادامه دهند) و به این ترتیب، یک دیدار در روز سه شنبه در راچدِیل، همچنان ارزشمند خواهد بود؛ هر چند که شاید دیگر شاهد فوتبال خوبی در چنین بازی هایی نباشیم.

توافق احتمالی که باعث می‌شود تیم‌های برتر رقابت ها همچنان در لیگ‌های داخلی حضور داشته باشند اما ثروتمندتر و قدرتمندتر از حال حاضرشان شوند، بدترین اقدام ممکن است.

 

جاناتان ویلسون- گاردین

یوفا

منبع: ورزش 3

کلیدواژه: یوفا باشگاه های بزرگ باشگاه ها رقابت ها تیم ها لیگ ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۶۲۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زامهران: نساجی قطعا در لیگ برتر می‌ماند

به گزارش "ورزش سه"، نساجی که امسال در لیگ قهرمانان آسیا حضور داشت، فصل را با امید زیادی آغاز کرد، اما پس از حذف از مسابقات آسیایی، در لیگ برتر هم نتایج خوبی نگرفت تا در فاصله شش هفته تا پایان مسابقات در رتبه پانزدهم جدول قرار داشته باشد و خطر سقوط این تیم را تهدید کند.

این تیم که از هفته هجدهم لیگ برتر کار خود را زیر نظر ساکت الهامی دنبال می‌کند، هفته گذشته با یک گل مقابل تراکتور پیروز شد. فرزاد زامهران در خصوص این بازی به خبرنگار ما گفت: می‌دانستیم بازی سختی داریم. با شرایطی که برای تراکتور پیش آمده بود، آنها آمده بودند که بازی را ببرند و ما هم محکوم به برد بودیم. بازی مرگ و زندگی بود و مساوی یا باخت در این بازی شرایط ما را خیلی سخت می‌کرد. خدا را شکر پیروز شدیم و توانستیم خودمان را به تیم‌های بالایی نزدیک کنیم.

او در واکنش به اینکه بسیاری پیش‌بینی نمی‌کردند نساجی در این بازی پیروز شود، عنوان کرد: به نظرم نساجی تیم خیلی خوبی است و یک سری اتفاقات دست به دست هم دادند که در این شرایط قرار گرفته است. با این حال همه تیم‌ها می‌دانند که نساجی تیم دست و پا بسته‌ای نیست.

زامهران در پاسخ به اینکه چه عواملی باعث شدند نساجی در این فصل بر خلاف تصویر هواداران، نتایج خوبی کسب نکند، گفت: ما جزء تیم‌هایی بودیم که خیلی زود کارمان را شروع کردیم و تیم خیلی خوب بسته شد، اما تغییرات زیادی هم در تیم داشتیم که کارمان سخت کرد. از طرفی به خاطر حضور نساجی در آسیا هزینه خوبی صورت گرفت اما فکر می‌کنم فشردگی مسابقات آسیا و لیگ کار ما را سخت‌ کرد. لیگ قهرمانان آسیا ذهن ما از لیگ دور کرد و شاید نمی‌دانستیم اگر کمی لیگ را دست کم بگیریم، از دست‌مان در می‌رود و چنین شرایطی رقم می‌خورد.

هافبک نساجی درباره شانس این تیم برای بقا در لیگ برتر گفت: امید خیلی زیادی در تیم هست. همان‌طور که گفتم تیم خیلی خوبی داریم؛ قطعا تیمی که تراکتور را شکست می‌دهد و از سپاهان در اصفهان امتیاز می‌گیرد، تیم خوبی است. به نظر من قطعا در لیگ می‌مانیم. در این شش هفته هر بازی برایمان حکم مرگ و زندگی را دارد و یک فینال محسوب می‌شود، با تمام وجود بازی می‌کنیم تا تیم را نگه داریم.

وی در خصوص حضور ساکت الهامی در نساجی که با شکست برابر گل‌گهر آغاز شد، عنوان کرد: بازی با گل‌گهر یک روز پس از حضور آقای الهامی بود و نمی‌توانیم آن شکست را به پای ایشان بنویسیم. بعد از آن شرایط تیم خیلی بهتر شد و اگر در آبادان آن اشتباه فردی دقیقه ۹۵ رخ نمی‌داد، تا الان سه برد به دست آورده بودیم. در مجموع شرایط تیم ما خیلی بهتر شده، به خصوص بعد از تعطيلات عید که توانستیم تمرینات خوبی انجام بدهیم. فکر می‌کنم در بازی‌های باقی‌مانده بتوانیم بهتر از این هم کار کنیم.

زامهران در پاسخ به اینکه آیا در صورت حضور الهامی در نساجی از ابتدای فصل، شرایط این تیم طور دیگری رقم می‌خورد، گفت: من با آقای الهامی روزهای خیلی خوبی را در نساجی تجربه کردم؛ از قهرمانی در جام حذفی تا فصلی که شرایطی سخت‌تر از امسال داشتیم و ۷-۸ امتیاز از تیم بالای خودمان عقب بودیم. من دو فصل خیلی خوب با آقای الهامی داشتم اما به هر حال اتفاقی است که افتاده. نمی‌توانیم بگوییم اگر ایشان از اول فصل بودند، چه می‌شد. در هر صورت در اینکه ایشان مربی‌ای هستند که فن زیادی دارند، شکی نیست.

او در مورد شرایط خود در فصل جاری توضیح داد: وقتی تیمت در این شرایط است، سخت می‌شود. من خوب شروع کرده بودم و با پاس گل‌هایی که دادم، شرایط خوبی داشتم، اما وقتی تیمت در چنین وضعیتی قرار داشته باشد و استرس ایجاد شود، بار فنی کم می‌شود. البته با آمدن آقای الهامی شرایطم بهتر شده و فکر می‌کنم در این شش هفته بهتر هم خواهد شد. امیدوارم بتوانم فصل را خوب تمام کنم.

بازیکن نساجی درباره دیدار آینده تیمش مقابل ذوب‌آهن و فرصتی که این تیم تا مسابقه آینده خود در پیش دارد، گفت: این فرصت برای ما که سرمربی‌مان ۴۰ روز است اضافه شده، بهتر است و باعث می‌شود ما بیشتر با تفکرات سرمربی هماهنگ شویم. فکر می‌کنم بازی با ذوب‌آهن می‌تواند شاه کلید بازی‌های این فصل‌مان باشد و بتوانیم شرایطمان را بهتر کنیم.

او در خصوص قرعه سخت نساجی در این مقطع (دیدار با سپاهان، تراکتور، ذوب‌آهن و پرسپولیس) عنوان کرد: تیمی که ادعا دارد بازیکنان خوبی دارد و تا الان بدشانسی آورده است، باید از دل همین بازی‌های سخت امتیاز بیرون بکشد. امیدوارم این در چند هفته باقی‌مانده هم مثل دو هفته قبل امتیاز بگیریم.

زامهران در پایان خطاب به هواداران نساجی گفت: امسال فصل سختی را برای هواداران ساختیم و عذرخواهی بزرگی به آنها بدهکار هستیم، اما همه همدل شده‌ایم که پایان خوشی را برایشان رقم بزنیم و کمی از ناراحتی و استرسی که در این فصل داشتند، کم کنیم.