به نقل از «جام جم آنلاین»

چرا فرزندم انگشت خود را میمکد

تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۹۷۶۱۷

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ساعد نیوز ، مکیدن انگشت کودکان، یکی از رایج ترین عادات در اطفال است. این عادت در اوایل زندگی شروع می شود. حدود 90٪ نوزادان 2 ساعت پس از تولد نوعی مکیدن دست را نشان می دهند. مکیدن انگشت شست در نوزادان و کودکان خردسال طبیعی است. بیشتر نوزادان و کودکان نو پا انگشتان خود را می مکند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با گذشت زمان، بیشتر کودکان در 3 تا 6 ماهگی به خودی خود انگشت مکیدن را متوقف می کنند. مکیدن انگشت به همراه استفاده از پستانک برای نوزادان کاملاً قابل قبول است.

طبق اعلام انجمن دندان پزشکی آمریکا (ADA)، این یک رفلکس طبیعی برای یک نوزاد است که اغلب در دوران رشد ممکن است حتی در رحم هم مشاهده شود. این رفلکس به کودک شما آرامش می دهد. همچنین می تواند تسکین دهنده باشد و بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا هنگام اضطراب یا جدا شدن از والدین از آن به عنوان یک مکانیسم دفاعی استفاده می کنند. این عادت به کودکان کمک می کند تا راحت تر بتواند بخوابد و احتمال دارد کودکان قبل از خواب انگشتان دست خود را از دهان خود بیرون بکشند.

همه ما شاهد مکیدن انگشت شست در کودکان هستیم و می دانیم چقدر نامناسب است. اما طبق گفته ADA بهترین زمان برای متوقف کردن یا پیشگیری از مکیدن انگشت شست تا چهار سالگی می باشد. در این زمان، مکیدن طولانی مدت می تواند روی دهان، فک و دندان تأثیر بگذارد و احتمالاً باعث مشکلاتی در شکل گیری از دندان های دائمی شود.

علت مکیدن انگشت در کودکان و نوزادان

مکیدن انگشت در کودکان و نوزادان علل و زیربنای متفاوتی دارد که در ادامه به طور جداگانه به هرکدام از آن ها پرداخته ایم.

علت مکیدن انگشت در نوزادان

نوزادان از دوران پیش از تولد و در واقع زمانی که هنوز در رحم مادر قرار دارند مکیدن انگشت را آغاز می کنند. این شرایط در واقع ناشی از وجود برخی رفلکس ها و بازتاب های طبیعی در بدن نوزاد است. مکیدن انگشت در دوران نوزادی امری اختیاری تلقی نمی شود بلکه واکنشی غیر ارادی است که برای آن ها احساس امنیت و آرامش بیشتری را به همراه می آورد. با این حال به مرور زمان و با از بین رفتن باز تاب مکیدن نوزادان یاد می گیرند که برای آرام کردن خود در زمان گرسنگی یا زمانی که خواب آلود هستند می توانند از مکیدن انگشت خود استفاده کنند. در این شرایط است که می گوییم بازتاب به رفتاری ارادی تبدیل شده است.

علت مکیدن انگشت در کودکان

وقتی مکیدن انگشت به رفتاری ارادی تبدیل شد می تواند به صورت یک عادت در کودک در بیاید و به میزان بیشتری تکرار شود. در واقع کودک یاد گرفته است که انگشت خوردن می تواند به او احساس امنیت و آرامش بدهد حال اگر در جریان رشد روانی کودک نتواند منابع حمایتی کافی برای کسب آرامش و امنیت را بیابد به مکیدن انگشتان خود ادامه می دهد. این رفتار ممکن است به صورت وابستگی افراطی به پستانک و ناتوانی در جدایی از آن نیز خود را نشان دهد. از همین روست که کودکانی که در شرایط دشوارتری قرار دارند و با استرس ها و ترس های زیادی دست و پنجه نرم می کنند بیش از سایرین رفتار انگشت خوردن را از خود نشان می دهند.

مکیدن انگشت تا چه زمانی طبیعی است؟

هر کودکی عادات رفتاری مخصوص خود را دارد به طور کلی بازتاب مکیدن در سنین 6 تا 7 ماهگی به مرور محو می شود. با این حال ممکن است تا سن 2 تا 4 سالگی نیز ادامه داشته باشد. پس از این زمان کودکان اغلب در شرایط استرس زا مجدداً به عادت خوردن انگشت باز می گردند و این رفتار را تکرار می کنند.

راه هایی برای ترک عادت مکیدن انگشت

والدین نقش بسیار مؤثری در شکل دهی رفتار فرزندشان در دوران کودکی دارند. به همین خاطر اگر بتوانید روش تربیتی مناسبی اتخاذ کنید خواهید دید که عادت انگشت مکیدن تا حد زیادی در فرزندتان کاهش پیدا خواهد کرد. مگر اینکه مشکل و یا ترس خاصی در زندگی کودک وجود داشته باشد که در این شرایط دریافت مداخلات حرفه ای روانشناسی ضرورت پیدا می کند. ما در ادامه به چند توصیه مهم اشاره کرده ایم که می توانند در این زمینه به شما یاری برسانند.

از تکنیک بی توجهی استفاده کنید

گاهی اوقات پدر و مادرها حساسیت زیادی نسبت به این رفتار از خود نشان می دهند و هر بار که این رفتار را می بینند واکنش های خاصی را از خود نشان می دهند. در این شرایط اگر فرزند شما کودک توجه طلبی باشد از این فرصت برای جلب توجه استفاده کرده و اتفاقاً شدت این رفتار خود را افزایش می دهد. این مسئله به خصوص در کودکانی که توجه مثبت چندانی از والدین دریافت نمی کنند بیشتر دیده می شود. این بچه ها به مرور به گرفتن توجه منفی از دیگران عادت می کنند و حتی دعوا کردن، سرزنش و تنبیه نیز به نوعی برای آن ها خوشایند محسوب می شود.

در این شرایط لازم است تلاش کنید میزان توجه خود را به رفتارهای مثبت کودک افزایش دهید تا نیاز او به دریافت توجه منفی کاهش یابد. در مقابل تلاش نمایید تا نسبت به رفتار مکیدن انگشت فرزندتان کاملاً بی توجه باشید و هرچقدر کودک تلاش کرد تا این رفتار خود را به شما نشان دهد سعی کنید آن را نادیده بگیرید به طوری که انگار متوجه آن نیستید یا آن را نمی بینید.

از تقویت مثبت استفاده کنید

در مورد رفتار مکیدن انگشت با فرزندتان صحبت کنید و با او در این مورد قراردادی ببندید. به او بگویید در صورتی که این رفتار را کمتر از خود نشان دهد شما می توانید جایزه های مورد علاقه او را در اختیارش قرار دهید. سعی کنید از جایزه های بسیار کوچک شروع کنید تا فرزندتان برای انجام رفتارهای مناسب به پاداش های بیرونی وابسته نشود. آنچه بسیار اهمیت دارد این است که هرگز قرارداد خود را زیر پا نگذارید و زمانی که کودک رفتار غلط را از خود نشان داده جایزه را به او ندهید. این کار باعث بی اثر شدن این تکنیک می شود و تأثیر روش تربیتی شما را از بین می برد.

عوامل محرک مکیدن انگشت را پیدا کنید

تلاش کنید تا ببینید این رفتار در چه موقعیت هایی بیشتر اتفاق می افتد. برای مثال ممکن است فرزندتان در پاسخ به رویدادهای استرس زا و ترسناک به این رفتار روی بیاورد. در این شرایط تلاش کنید تا به جای سرزنش کودک پاسخ های جایگزینی را برای او فراهم کنید که مثل مکیدن انگشت آرامش و امنیت را برای فرزندتان به ارمغان بیاورد. مثلاً در این شرایط می توانید کودک را در آغوش بگیرید، او را نوازش کنید و با گفتن جملاتی اطمینان بخش نظیر اینکه " من کنار تو و مراقب تو هستم" به او کمک کنید تا از منابع سالم تری آرامش خود را دریافت کند.

درمان مکیدن انگشت

کودکان در بیان احساسات خود همانند بزرگسالان ماهر نیستند. آن ها ممکن است ترس ها و نگرانی هایی داشته باشند که نتوانند با شما در میان بگذارند اما در قالب رفتارهایی نظیر مکیدن انگشت ناراحتی های خود را ابراز کنند. اگر تلاش های شما برای تعدیل رفتار خوردن انگشت فرزندتان با نتایج چندان مثبتی همراه نیست بهتر است از یک مشاور و روانشناس متخصص در حیطه کودک مراجعه کنید تا منشأ مشکل فرزندتان به طور دقیق ارزیابی شده و درمان های متناسب با سن او در نظر گرفته شود.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: خانواده انگشت مکیدن کودک مکیدن انگشت نشان می دهند خود نشان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۹۷۶۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

موزه‌ای که به یک فقر تربیتی پاسخ گفت/ اسباب‌بازی، دروازه شور خلاقانه

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، موزه اسباب‌بازی تهران با دنیایی از ادوات بازی به دنبال ترمیم یک خلأ تربیتی است که میلیارد‌ها اعتبار دستگاه‌های عریض و طویل قادر به حل و فصل آن نبوده‌اند. خلاقیت همراه با مشارکتی شادمانه.

در امتداد خیابان نوفل لوشاتو اگر چند سفارت‌خانه را رد کنید و خود را به کوچه لولاگر برسانید، در یکی از آن خانه‌های تاریخی با در و پنجره‌های چوبی دنیایی از اسباب‌بازی در انتظار شماست. اینجا نه سرزمین آلیس است و نه داستان اسباب‌بازی‌ها که تنها در مجاز لذت آن را تجربه کرده باشید. اسباب‌بازی‌هایی از دهه‌ها و سده‌ها قبل از جای جای دنیا انتظار شما را می‌کشد تا کودک درونتان را دوباره برای معصومیت، خلاقیت، بازیگوشی، مهربانی و اندیشه ناب دعوت کنید.

موزه اسباب‌بازی تهران در چند بخش نمایشگاهی دائمی از ادوات بازی است که برخی از آنها، چون گنجینه‌ای پس ذهن کودکان دیروز و بزرگسالان امروز باقی مانده است. این موزه نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز یادآور تمامی شیرینی‌های کودکی است. از ژولیده تا عروسک تدی، از بچه‌های توپل تا باربی، از عینک‌های سه بعدی تا هواپیما‌ها و ماشین‌ها، آتاری، آدم آهنی و دنیای لگو‌های چوبی و پلاستیکی. راهنمای موزه در مورد تاریخ هر یک از این اسباب‌بازی‌ها می‌گوید و اینکه برخی به تصادف و برخی بر اساس سرگذشت افراد و آدم‌ها شکل گرفته و به عنوان عروسک وارد بازار شده است.

در پس سرگذشت برخی تلخی‌هایی نهفته و برخی نیز خلاقیت‌های بزرگتر‌ها برای خلق شادی را به دنبال دارد. موزه از دالانی بازدیدکنندۀ شگفت‌زده را به سرزمین عجایبی که از آلیس به یاد داریم هدایت می‌کند و در ادامه راهرویی از عروسک‌های سیرک، دلقک‌ها، آکروبات باز‌ها و ژیمناست‌های کوچک و رنگارنگ مشاهده می‌شود.

انتهای راهرو عروسک‌های بومی محلی در انتظاراند. سوتک‌ها، نخودی‌ها، تکم، نردبان یعقوب، عروسک برکت و صد‌ها شگفتی که هر یک با لبخندی تو را به شادی و بازی دعوت می‌کنند.

این موزه جایی برای تنفس در مقابل سختی‌ها است

مدیر موزه در وضعیتی که کار فرهنگی صرفه اقتصادی ندارد معتقد است در همین فشار‌های اقتصادی باید تلاش کنیم حال همدیگر را بهتر کنیم. به ویژه برای کودکان باید فضایی برای شادی و تنفس ایجاد کرد. به شخصه به دنبال این بودم که حداقل یک فضایی ایجاد شود برای کودکان و خانواده‌ها که چند ساعت لبخند بزنند.

آزاده بیات با اشاره به اینکه این موزه صرفاً به دنبال نمایش اشیا نیست، ادامه داد: ما به دنبال تعامل با بچه‌ها و آموزش و ساخت عروسک و آشنا کردن آنها با بازی‌های مختلف فردی و جمعی هستیم.

وی افزود: در گذشته کودکان اسباب‌بازی خود را خود می‌ساختند و تولید صنعتی اسباب‌بازی نداشتیم و اسباب‌بازی با دست کودک یا والدین وی ساخته می‌شد. تکرار این تجربه پیوندی به جریان زنده زندگی است.

مدیر موزه اسباب‌بازی با اشاره به فعالیت خود در حوزه آموزش کودکان اضافه کرد: نتیجه تجربیات من این بود که در خصوص فضا‌های بازی و معرفی اسباب‌بازی با کمبود مواجه‌ایم به همین دلیل موزه را به عنوان بستری برای زنده شدن بازی‌ها طراحی و اجرا کردم.

بخشی از تاریخ شفاهی از زبان عروسک‌ها

به گفته بیات در این موزه برنامه‌های پژوهشی نیز دنبال می‌شود و اینکه بتوان از طریق اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌ها بخشی از تاریخ شفاهی را معرفی کرد. پیش از این نیز پژوهش‌های متعددی صورت گرفته که از خروجی آن مدد می‌گیریم.

فعال حوزه کودک تأکید کرد: این تصور که اسباب‌بازی‌ها همه خارجی هستند، درست نیست و در همین موزه بخشی مجزا به اسباب‌بازی‌های بومی ما اختصاص یافته و حتی کودکان می‌توانند در فرصت بازدید با برخی از آنها بازی کنند.

وی متذکر شد: این فرایند در معرفی عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌ها می‌تواند منجر به تولید و معرفی عروسک‌های بومی به بازار شده و خانواده‌ها را با بخشی از فرهنگ و هویت ما پیوند بزند.

بیات به تجربه‌های قابل توجه بازدید کودکان اشاره کرد و گفت: در وضعیتی که کودکان گرفتار بازی با گوشی شده‌اند، تلاش داریم با تجربه و تعامل این روند اشتباه شکسته شود. بار‌ها شده است که والدین اذعان کرده‌اند کودکشان در خانه به دلیل بازی با گوشی حتی به اسباب‌بازی‌های خود دست نمی‌زند، اما در موزه برایش جذابیت داشته و به دست گرفته است.

مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: این تجربه و تعامل با اسباب‌بازی‌های مفهومی و آموزنده هم برای والدین و هم کودکان مفید است چراکه به تجربه ثابت شده نمی‌توان صرفاً با دستور و امر و نهی کودک را با بازی آشتی داد.

وی در خصوص برنامه‌های این موزه جهت تعامل با مدارس و مهد‌های کودک نیز تصریح کرد: علاوه بر بازدید‌های گروهی مهد‌ها و مدارس ما تور‌های مختلف برای گروه سنی مختلف داریم. به عنوان مثال کودکان با فرایند کشف و جستجو وارد موزه می‌شوند. در نهایت نیز برای اشیا موزه قصه می‌سازند.

بیات خواستار ارتباط گیری با کتاب‌های درسی شد و گفت: ما می‌توانیم اشیا مختلفی که در کتاب‌های درسی مانند علوم آمده را به دانش آموزان معرفی کنیم و بچه‌ها می‌توانند به عینه در موزه تماشا کرده و در واقع در قالب یک بازدید تجربی جذابیت آموزشی بی‌نظیری را تجربه کنند.

مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: پیوند آنچه در مدرسه سپری می‌شود و اشیا موزه یکی از اهداف ما است تا بتوانیم موزه را به عنوان مجموعه‌ای زنده و تعاملی به کودکان معرفی کنیم.

اسباب‌بازی‌ها خود یکی از گنجینه‌های شور و شعف و یادگیری هستند. هر کدام از ما این شیرینی را در گوشه‌ای از ذهن و خاطرات خود داریم و چه بسا که از بازی‌ها بسیار آموختیم. این روز‌ها که صنعت و تکنولوژی کودکان ما را از این دنیا ربوده‌است، چه نیکو که شهد شیرین دنیایی سراسر آرامش و مهر را به آنها بچشانیم.

انتهای پیام/