نویسندگی بازنشستگی ندارد
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۲۱۰۱۶
منصور یاقوتی میگوید: نویسندگی پدیدهای نیست که بازنشستگی یا توقف داشته باشد؛ نویسندگی عشق پرشوری است که از درون انسان میجوشد.
این داستاننویس در گفتوگو با ایسنا درباره اعلام بازنشستگی نویسندگان و زمین گذاشتن قلم خود، اظهار کرد: کار نویسندگی به شکل حرفهای و نه به شکل تفنتی، کاری خودخواسته است. تاجایی که به تجربیات خود من مربوط است، نویسندگی پدیدهای نیست که بازنشستگی یا توقف داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: اینکه نویسنده حرفهای بخواهد خودش قلمش را کنار بگذارد ممکن است اتفاق بیفتد اما تاجایی که اطلاع دارم نویسندگان تا سنین بالا مینوشتند و مینویسند؛ احمد محمود، نادر ابراهیمی، محمود دولتآبادی و مسعود کیمیایی، که در سن بالا شروع کرده و دو رمان خوب هم نوشته است. ندیدهام نویسندهای بخواهد قلم زمین بگذارد و ننویسد. نویسندگی عشق و علاقه است که از درون فرد میجوشد؛ نویسندگی پدیدهای بیرونی نیست که سیاست، جامعه و حکومت آن را تحمیل کرده باشد.
یاقوتی با تاکید بر اینکه نویسندگی کار خودخواسته درونی است که به سیاست و احزاب و دولتها ربطی ندارد، گفت: نویسندگی مانند چشمه جوشان است و تا زمانی که آب باشد همچنان میجوشد مگر اینکه دیگر آبی در کار نباشد و خشک شود. بنابراین اینکه نویسندهای قلم بر زمین بگذارد دلیل دیگری دارد و این دلایل به حرفه نویسندگی ربطی ندارند.
او درباره دلایل این موضوع، با تاکید بر اینکه پاسخ این پرسش به پژوهش دقیق و طولانی نیاز دارد، گفت: اگر بخواهم به صورت کلی بگویم که پاسخ دقیقی هم نیست، اگر نویسنده قلم زمین میگذارد حتما دلایلی دارد که ممکن است خانوادگی باشد، ممکن است نویسنده به یأس اجتماعی رسیده باشد، ممکن است از نظر خلاقیت عقیم شده و یا چنان دچار سرخوردگی شده باشد که دیگر نخواهد بنویسد. صادق هدایت دیگر نمیخواست بنویسد و زمان مرگش نوشتههای خود را پاره کرد و در سطل زباله انداخت. یا صادق چوبک که از ایران مهاجرت کرد و اواخر عمر دچار مشکل بینایی شده بود و در آمریکا نوشتههای خود را از بین برد. اینها جای پژوهش جدی دارد و نسل جوان باید روی این موضوع کار جدیای انجام دهد که چرا نویسنده برجسته به اینجا میرسد که نوشتههایش را از بین ببرد؛ نمیتوان با یک پاسخ ساده از کنار آنها گذشت.
این نویسنده در پایان با اشاره به انتشار آثارش در سال جاری گفت: آخرین کتاب من رمان ۹۰۰ صفحهای «حماسه بابک خرمدین» است که ۱۰ سال از عمر خود را به پای آن گذاشتم، البته هفت سال پژوهش کردم و نوشتنش سه سال طول کشید. این رمان چنان فرسودهام کرد که یک سال است دست به قلم نبردهام. اما در این مدت که منتشر شده ندیدهام درباره این رمان تاریخی و تخیلی کسی نقد جدی قابل تأملی نوشته باشد. اگر در کشور دیگری چاپ شده بود به عنوان یک رمان خارقالعاده تحسینش میکردند اما تا امروز هیچ واکنشی نسبت به این کتاب نبوده است. البته نظر دادن درباره این رمان سخت است زیرا منتقد باید سراغ منابع این کتاب برود که تقریبا نایاب است و کسی میتواند نظر بدهد که رمان را بشناسد. همچنین کتاب «قصههای زاگرس» نیز از من منتشر شده که شامل ۵۴ داستان است اما مورد بحث قرار نگرفت و متاسفانه با دیوار سکوت برخورد کرد. «آیین یارسان در اساطیر اقوام کرد» دیگر کتاب من بود که در کرمانشاه با استقبال روبهرو شد اما ندیدم بحثی درباره کتاب صورت بگیرد. جامعه ما به کجا رسیده است که دیگر کتاب نقد و بررسی نمیشود؟ شاید اگر کتابها در جای دیگری چاپ میشد صدها مقاله دربارهشان مینوشتند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۲۱۰۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هاآرتص: اسرائیل دانشگاههای آمریکا را از دست داده است
به نوشته رسانه پر تیراژ رژیم صهیونیستی، اسرائیل جوانان آمریکا را از دست داده است و بدون تغییر ساختار رهبری اسرائیل، حمایت دولت ایالات متحده را هم از دست خواهد داد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، آورات ریتان عضو کنست از حزب کار رژیم صهیونیستی در یادداشتی که در واکنش به تظاهرات گسترده دانشجویان دانشگاههای آمریکا علیه سیاستهای رژیم صهیونیستی منتشر شده اعتراف کرد، اسرائیل حمایت نه تنها دانشجویان بلکه جوانان آمریکایی را از دست داده است.
در مقدمه این نوشتار آمده است: روز 7 اکتبر ما با یک اقدام نظامی غافلگیر شدیم، روز 8 اکتبر بود که فهمیدیم کابینهای داریم که قادر به هیچ کاری نیست، و امروز هم شاهد سومین شکست خود هستیم، تا متوجه شویم اسرائیل در بخش رسانهای هم شکست خورده است.
در ادامه این یادداشت نویسنده اعتراف میکند، آنچه که با یک کمپ حمایت از فلسطینیان در داخل دانشگاه کلمبیا آغاز و پلیس نیویورک دهها نفر از آنها را دستگیر کرد، به سرعت و بدون هیچ کنترلی به بسیاری از دانشگاههای دیگر ایالات متحده و حتی خارج از آن سرایت کرده است، موجی مبهم با شعارهایی همچون تلآویو و اسرائیل را منفجر کنید یا گردانهای قسام ما به شما افتخار میکنیم سرتاسر این دانشگاهها را فرا گرفته است و حباب اسرائیل برای دانشجویان آمریکایی را منفجر کرد.
به اعتقاد نویسنده، درست است که فقط مدت کوتاهی است که ایالات متحده با تصویب بسته کمکهای نظامی خود با اکثریت آرا در مجلس سنا حمایت قدرتمندانه خود را از اسرائیل به اثبات رسانده اما تصاویر رسیده از دانشگاهها در کنار رویکردهای بلند مدت موجود در دولت، رسانهها و جامعه آمریکا ادامه این پشتیبانی را تهدید میکند.
سپس نویسنده اعتراف میکند: اسرائیل دانشگاهها را از دست داده است، این روند در چارچوب یک عملیات بلند مدت از مبارزات اجتماعی و سیاسی در جامعه آمریکا به وقوع پیوست، در حالی که مفاهیم حمایت از اسرائیل تا حدود زیادی در فرهنگ جوانان ایالات متحده ریشه دوانده بود، امروز به نقطه تغییر رسیده است و تا انکار حق دولت اسرائیل در ادامه بقا و ارتباط یهودیان با سرزمین اسرائیل هم رسیده است.
در بخش دیگری از این نوشتار آمده است، میزان حمایت از اسرائیل در نظر سنجیهایی که بعد از 7 اکتبر انجام گرفته در میان جوانان بین 18 تا 24 سال به شدت کاهش یافته است.
50 درصد از آنها از حماس حمایت کرده و اکثر آنها هم مخالفت خود را با سیاستهای بایدن در قبال اسرائیل ابراز داشتند.
آنها همان جوانانی هستند که امروز پلاکاردهای "از دریا تا رودخانه " را برافراشتهاند و خوستار انتفاضه در دانشگاههای بزرگ هستند، و شاید در آینده آنها را در پستهای کلیدی و تاثیر گذار در مجلس سنا و در دادگاهها و ساختارهای اقتصادی و حتی کاخ سفید ببینیم.
آنچه مشخص است آن است که موضع ضد اسرائیلی و سامی ستیز در حال رخنه به سیاستهای ایالات متحده هم هست و به ویژه در سال انتخابات نامزدها نمیتوانند آرای این رای دهندگان احتمالی را نادیده بگیرند.
نویسنده سپس تاکید میکند که هشدار اولیه در رابطه با از دست رفتن احتمالی حمایت آمریکا یک ماه پیش نمایان شد، زمانی که ایالات متحده به شکل دراماتیکی حاضر به استفاده از حق وتو علیه طرح پیشنهادی در شورای امنیت سازمان ملل نشد، امری که باعث شد نخست وزیر سفر هیئت اسرائیلی به واشنگتن را لغو کرد.
خیزش دانشگاههای آمریکا؛ حرف حساب دانشجویان چیست؟سیل انتقادها به رئیس دانشگاه کلمبیا بهدلیل سرکوب معترضانخیزش سراسری دانشگاههای آمریکا علیه صهیونیستها/گزارش ویژهانتهای پیام/