به نقل از «دانا»

تولید نهاده دامی وابسته به تولید بذر؛ بذر در انحصار چند دلال!/دلیل عدم خودکفایی در تولید نهاده؛ سودهای کاذب یا کمبود آب؟!

تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۳۱۹۹۱

کارشناسان کشاورزی معتقد هستند ظرفیت برای تولید نهاده دام وطیور در داخل کشور وجود دارد اما آنچه مهم است افزایش عملکرد و کیفیت آن هاست.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از یزدرسا، می گوید کمبود آب و زمین زیرکشت مناسب دلیلی بر این است که تامین نهاده طیور و دام محتاج به واردات باشیم.

در حال حاضر حدود ۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تن ذرت در داخل تولید می‌شود که این فقط 5 درصد نیاز صنعت طیور را برطرف می کند و تقریبا 95درصد نهاده ها به واردات وابسته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی معتقد هستند باید ۱ میلیون هکتار زمین آبی درجه یک را باید به تولید دانه سویا اختصاص بدهیم، در حالی که ما جزو کشورهای گرم و خشک دنیا هستیم بنابراین امکان تولید سویا در کشور وجود ندارد.

برخی دیگر هم معتقد هستند ظرفیت برای تولید نهاده دام وطیور در داخل کشور وجود دارد اما آنچه در خصوص نهاده های وارداتی وجود دارد افزایش عملکرد و کیفیت آن هاست که این نظریه قابل قبول تر است.

در تولید نهاده در داخل دو موضوع مورد توجه است یکی افزایش عملکرد سطح زیرکشت است چراکه بسیاری از زمین های زراعی کشور از نظر مواد غذایی فقیر هستند و دیگر موضوع عدم مدیریت درست برای زیرکشت رفتن این زمین ها است.

در سالیان گذشته ایران از نظر تولید گندم خودکفا شد و این یعنی کل زمین هایی که زیر کشت یونجه، جو و علوفه بود زیر کشت گندم رفت، هرچند در آن سالیان کشور از لحاظ تولید گندم به خودکفایی رسید اما در تولید علوفه و خوراک دام به یک واردکننده بد تبدیل شد.

شکی نیست که مدیریت درست در کشت زمین های زراعی از مسائل مهم در حوزه کشاورزی است، هرچند در سال های بعدی علوفه هم کشت شد اما برای مثال زمینی که باید در آن یونجه کشت می شد گندم کاشته شد و زمینی که مناسب گندم بود به کشت علوفه اختصاص یافت و همین زمینه بسیاری از چالش ها را در زمینه علوفه برای کشور ایجاد می کند.

در استان یزد که به دلیل کم آبی تقریبا کشت علوفه در آن امکان پذیر نیست، شاید بتوان از راه کارها و فناوری های نوین در این زمینه مانند کشت هیدروپونیک کمک گرفت اما بی شک خوش خوراکی و ارزش غذایی علوفه ای که در خاک کشت می شود بسیار بهتر و بیشتر از علوفه هیدروپونیک است.

از سویی دیگر ارقام پرمحصول در کشور وجود ندارد بطور مثال بذر پدری و مادری ذرتی که در کشور به عنوان ذرت علوفه ای و حتی خوراک انسانی کشت می شود در سال 1334 وارد ایران شده است و از همان سال ها همین بذر در ایران کشور می شود.

به اعتقاد مهندسین کشاورزی تراریخته ها هم می توانند گیاهانی تولید کنند که عملکرد بیشتری داشته باشد اما به دلیل برخی مخالفت ها در این موضوع، عملا در موضوع تراریخته هم گیاه جدیدی تولید نشده است.

نا گفته نماند که کارهایی در زمینه تولید بذر در کشور وصرت گرفته اما نمی توان گفت در حوزه بذر جدید به خودکفایی رسیده ایم.

به طور مثال در استان یزد گلخانه های خیار و گوجه فراوانی وجود دارد اما همچنان این کشت ها درگیر واردات بذر هستند و اگر بذر گوجه و خیار وارد نشود کشاورز یزدی نمی تواند زمین خود را زیرکشت ببرد در ضمن اینکه تامین بذر گوجه و خیار استان هم در دست دو یا سه دلال است!

برخی بذرها باید پایه پدری و مادری داشته باشند که هر سال با تلاقی آن ها فرزندی به نام بذر گوجه و خیار به دست بیاید که  علم و دانش این کار در کشور و حتی در دانشگاه های یزد وجود دارد اما مافیای پشت صنعت بذر هرگز اجازه اتفاق چنین کاری  را نمی دهد!

بررسی های یزدرسا حتی نشان می دهد برخی تلاش برای تولید بذر در یزد هم با درهای بسته روبرو شده است و گویا سرمایه گذاری بر روی تولید بدرشدنی نیست!

سودهای کذایی واردات بذر بگونه ای است که دست حمایت از محققان داخلی را پس کشیده است، بطور مثال گاها دلالان بذر گوجه و خیار در شهری مانند یزد به دلیل انحصارطلبی به سودهای کلانی و کذایی دست پیدا می کنند که می توانند جلو هر دانشی را در این زمینه بگیرند.

متاسفانه واردات بذر در انحصار چند نفری است که به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد و توزیع ان ها را در استانی مانند یزد تنها در اختیار چند نفر محدود قرار می دهند که همین انحصار در بذر سودکلانی به جیب دلالان وارد می کند و نهایتا مسیر برای رسیدن به صنعت تولید بذر محدود می شود.

متاسفانه کمرنگ بودن ارتباط بین دانشگاه ها، صنعت و حتی جهاد کشاورزی خلایی است که هر روز نبود آن در کشور محسوس تر می شود.

مرکز تحقیقات کشاورزی به عنوان یک بازوی تحقیقاتی برای جهادکشاورزی و دانشگاه به عنوان یک مرکز تحقیقاتی و اموزشی در کنارهم می توانند بهترین نتیجه را برای تولید علم بذر و نهاده در کشور رقم بزنند.

یک حلقه مفقوده ای بین دانشگاه ها، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی، جهادکشاورزی و حتی کشاورز وجود دارد تا بتواند همه این زنجیره را به هم وصل کند بگونه ای که کشاورزی کاری انجام دهد که جهاد کشاورزی از او خواسته وبه دنبال ان جهاد کشاورزی سیاست های خود را بر اساس اطلاعات مرکز تحقیقات برنامه ریزی کند و مرکز تحقیقات هم از پژوهش ها و دستاوردهای دانشگاه بهره بگیرد و حتی آموزش های دانشگاه هم همراستا با مرکز تحقیقات باشد.

انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: وجود دارد اما مرکز تحقیقات تولید نهاده برای تولید کشور وجود تولید بذر زمین ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۳۱۹۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حضور ۱۰ شرکت تولیدی کشاورزی مازندران در نمایشگاه اکسپو

به گزارش خبرنگار مهر، بابک مومنی بعدازظهر سه شنبه در گفت وگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه استان مازندران در بخش کشاورزی قطب تولید محصولات مختلف و حافظ امنیت غذایی کشور است و در این نمایشگاه بخش کشاورزی سرآمد بوده است، تصریح کرد: محوریت برنامه های این نمایشگاه براساس معرفی زنجیره های ارزش تولید محصولات مختلف و توانمندی استان های مختلف کشور بوده است.

وی با اعلام اینکه از بین شرکت های بزرگ استان مازندران نیز ۱۰ شرکت معتبر و فعال در عرصه بازاریابی و صادرات و فرآوری محصولات کشاورزی حضور دارند، گفت: با توجه به انتظار از بخش کشاورزی مازندران و نقش آن در تامین امنیت غذایی کشور، حضور پررنگ بخش کشاورزی را در این نمایشگاه شاهد هستیم.

کد خبر 6093229