چراغهای سبز دولت روحانی برای آمریکا
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۸۴۷۵۷
مهر نوشت: پیروزی جو بایدن رئیسجمهور منتخب آمریکا در رقابت با دونالد ترامپ مدتی است که بار دیگر دولتمردان را به امکان و احتمال بازگشت به میز مذاکره با آمریکاییها امیدوار کرده است و اظهار نظرهای اخیرشان حاکی از آن است که گویی دولتیها پس از رسیدن به بن بست برجام از سوی «دونالد ترامپ» حالا دلخوش به رفتار «جو بایدن» نامزد پیروز انتخابات آمریکا برای تغییر شرایط برجامی هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پیش از برگزاری انتخابات در آمریکا بسیاری از دولتمردان در کلام منکر هر گونه امید دوختن به نتایج انتخابات آمریکا بودند و قریب به اتفاقشان مدعی بودند «برایشان فرقی نمیکند در آمریکا چه کسی بر کرسی ریاستجمهوری خواهد نشست.»
روحانی: برای ایران مهم نیست چه کسی در انتخابات آمریکا پیروز شود
حسن روحانی ۳۰ مهر ماه ۹۹ بود که در جلسه هیئت دولت نتیجه انتخابات آمریکا را برای ایران بیاهمیت عنوان کرد و گفت: «برای جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه مهم نیست که چه کسی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پیروز شود و اینکه در آمریکا چه کسی، چه حزبی پیروز میشود، برای ما مهم نیست. هر کس در آمریکا روی کار بیاید ناچار است در برابر ملت ایران تسلیم شود و راهی ندارد.»
پیش از آن نیز محمود واعظی در ۲۱ تیرماه در یک برنامه تلویزیونی تاکید کرد که منافع ما به هیچکسی در آمریکا گره نخورده است. او گفت: «ما چه ترامپ باشد چه بایدن بنای داشتن روابط با آمریکا را نداریم و منافع ما نیز به هیچ وجه با کسی که در آمریکا به قدرت برسد گره نخورده است. ما نمیتوانیم بگوییم که دموکراتها بهتر عمل میکنند یا جمهوری خواهها، اما بر اساس اعتقادات دموکراتها و رفتارهایی که بعضاً داشتهاند به نظر میرسد اساسأ نوع نگاه آنان به مسائل هستهای، به اروپا و سایر کشورها نیز با حال حاضر متفاوت باشد.»
علی ربیعی سخنگوی دولت نیز ۶ آبان ماه با بیان اینکه «برای ما فرقی ندارد چه کسی رئیس جمهور آمریکا خواهد بود. برای ما هم فرقی ندارد کدام رئیس جمهور آمریکا به برجام باز میگردد»، گفت: «باید آماده سپردن تعهدات دیگری برای عدم تکرار این گونه قانون شکنیها نیز باشیم.»
از سوی دیگر محمد جواد ظریف هم ۳۱ شهریور بود که بیاهمیتی دولت نسبت به نتایج انتخابات آمریکا را تکرار کرد و گفت: «برای ما فرقی ندارد که چه کسی در کاخ سفید باشد، اما رفتار آنها برای ما اهمیت دارد»
اینها نمونهای از اظهارات دولتیها بود که میخواستند به نوعی وانمود کنند پیروزی بایدن یا ترامپ فرقی برای آنها ندارد اما ماجرا از جایی جالب شد که وقتی پیروزی جو بایدن نامزد دموکرات در انتخابات آمریکا رنگ واقعیت گرفت، موضع گیری مقامات دولتی چرخش چشمگیری نسبت به قبل پیدا کرد، طوری که دیگر نتوانستند ذوق زدگی خود را پنهان کنند، طوری که شروع به ترسیم چشماندازهای مثبت، به همراه طعنهپراکنی و کنایه زدن به مخالفان دولت، برای مذاکره با آمریکا و احیای برجام کردند.
روحانی: امیدواریم کاخ سفید به تعهداتش برگردد / هیچکس حق ندارد فرصت سوزی کند
به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی، حسن روحانی طی ۷ سال گذشته همواره دست ایران را برای مذاکره پرقدرت با طرفهای خارجی خالی کرده است و با اذعان به اینکه ایران به کمک کشورهای خارجی نیاز ضروری دارد، مسیر امتیازگیری قدرتهای غربی از ایران را هموار کرده است. او در ۱۸ آبان در جلسه هیئت دولت ضمن ابراز امیدواری برای بازگشت آمریکا به برجام گفت: «ایران به تعهدات خود پایبند است و تعامل سازنده با جهان را راهبرد خود میداند»
او ۲۰ آبان و در جریان اجلاس مجازی سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای، تلویحاً از انتخاب بایدن توسط مردم آمریکا اظهار خشنودی کرد و گفت: «اکنون نوبت منتخبان و رهبران جدید در ایالات متحده آمریکاست که پیام ملت خود را به خوبی درک کنند و این اراده به تغییر را در سیاست خارجی خود و رابطه با دیگر کشورها و ملتها عملی سازند.»
روحانی به سیاق سابق خود که طعنه پراکنی به منتقد داخلی را ارجح از حمله به دشمن خارجی میداند، در ۲۱ آبان در جلسه هیئت دولت، اظهار کرد: «هدف ما این است که فشار تحریم را از روی شانه مردم برداریم، هر جایی و هر فرصتی برای این کار مناسب باشد وظایف و اقدامات خود را انجام میدهیم و هیچکس حق ندارد فرصتسوزی کند»
سخنان رئیسجمهور مبنی بر وجود فرصت برای تعامل با آمریکا برای رفع تحریمها در حالی است که به اعتقاد بسیاری از ناظران سیاسی، رفتار جو بایدن با ایران فراتر از رفتار دولت اوباما با جمهوری اسلامی نیست، رفتاری که موجب شد شدیدترین تحریمهای تاریخ علیه ایران اعمال شود.
حجتالاسلام جواد مجتهد شبستری عضو مجلس خبرگان رهبری در همین زمینه میگوید: «اوباما و بایدن از لحاظ سیاستهای حزبی مشترکند اما آیا ما در دوران اوباما تأثیری در روابطمان با آمریکا دیدیم؟ آیا اوباما نبود که تحریمها را علیه ایران تشدید کرد؟ بنابراین این رفت و آمد رؤسای جمهور آمریکا، تأثیری بر میزان خصومتشان با مردم ایران نگذاشته است.»
روحانی یک هفته بعد در جلسه هیئت دولت طی سخنانی که گویی تیم جو بایدن بازگشت بی قید و شرط به برجام را رسماً اعلام کرده است، گفت: «دولت جدید آمریکا خودش شرایط را به سمت قواعد باز خواهد گرداند و با شرایط ایجاد شده در آینده از سمت فضای تهدید ایجاد شده توسط این دولت یاغی، به سمت فضای فرصت حرکت خواهیم کرد.»
جواد عامری دبیرکل جمعیت ایثارگران در واکنش به رفتار روحانی و دولتمردان در قبال پیروزی بایدن میگوید: «من از دولتمردان خواهش میکنم آنقدر ذوق زدگی در مذاکره نشان ندهند یعنی اگر آمریکا یک کشور خائن و خبیث هم نبود و یک کشور عادی بود، این میزان ذوقزدگی باعث میشد که بگویند اینها خیلی به من نیاز دارند پس باید بیشترین امتیاز را از آنها بگیرم»
به گفته عامری «دولت باید حداقل یک مقدار تدبیر از خودش نشان بدهد و اینقدر شتاب زدگی نداشته باشد.»
ظریف: آماده مذاکرهایم / ربیعی: بایدن قول داده با توافق برگردد / واعظی: بایدن و هریس گفتهاند به برجام میگردیم
در این میان اسحاق جهانگیری در صفحه توئیتر خود ابراز امیدواری کرد که «شاهد تغییر سیاستهای مخرب آمریکا و بازگشت به قانون و تعهدات بینالمللی و احترام به ملتها باشیم»، محمود واعظی نیز پس از پیروزی جو بایدن اظهار کرد: «شکست ترامپ و چهار سال سیاست خارجی زیانبار دولت ترامپ میتواند درس عبرتی باشد که سکانداران جدید کاخ سفید برای تغییر مسیر و اصلاح سیاستهای غلط استفاده کنند. بایدن و هریس در صحبتهای خود گفتهاند به برجام بر میگردیم چون کمک به صلح جهانی است.»
علی ربیعی سخنگوی دولت در ۲۱ آبان نیز با تاکید بر اینکه «میدانیم که آقای بایدن قول داده به توافقهای چندجانبه، قانونمندی و چندجانبه گرایی بازگردد»، گفت: «امیدواریم دولت آمریکا این بار از این فرصت تاریخی استفاده کند»
محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه نیز ۲۸ آبان بود که از آمادگی برای مذاکره با آمریکا سخن گفت و اظهار کرد: «ایالات متحده اگر تعهداتش را آنطور که در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت آمده اجرا کند، ما هم تعهداتمان ذیل برجام را اجرا میکنیم. آنگاه اگر ایالات متحده خواهان پیوستن دوباره به برجام باشد، آمادهایم تا در خصوص شرایط احیای عنوان «مشارکتکننده در برجام» برای ایالات متحده، مذاکره کنیم.»
پالسهای ضعف که این روزها توسط دولتمردان فرستاده میشود، باعث این شده برخی هم حزبیهای بایدن بازگشت آمریکا به برجام را مشروط به اجرای اقداماتی از سوی ایران منوط کردهاند. «کریس کونز» سناتور دموکرات و گزینه احتمالی وزارت خارجه ایالات متحده به رویترز گفته است: «از بازگشت آمریکا به برجام تنها به شرط محدود شدن برنامه موشکی و حمایت ایران از نیروهای نیابتی در منطقه حمایت میکند. آمریکا باید به دنبال راهی برای اعمال محدودیت برنامه موشکی ایران و حمایت از گروههای نیابتی در منطقه است»
به اعتقاد حجتالاسلام حاجابوالقاسمی عضو مجلس خبرگان رهبری «این احتمال وجود دارد که آمریکاییها به لحاظ تاکتیکی بخشی از فشارها را بردارند اما روشن است که آنها تا وقتی به تمام خواستههای خودشان نرسند و مخصوصاً قدرت موشکی ایران را از بین نبرند با ما رابطه خوبی برقرار نخواهند کرد.»
حاج ابوالقاسمی میگوید: «این عاقلانه نیست که ما برای حل مشکلاتمان نگاه به دولتهای خارجی بدوزیم و تصور کنیم با رفتن یک دولت و روی کار آمدن یک دولت دیگر مشکلات کشور ما حل میشود.»
منبع: الف
کلیدواژه: جلسه هیئت دولت انتخابات آمریکا آمریکا به برجام ایالات متحده رئیس جمهور جو بایدن برای ما چه کسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۸۴۷۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریمها، قیمتها و انتخابات
تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه میتواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.
به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریمهای نفتی برای تسلیمکردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانونگذاران کنگره دور تحریمهای جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کردهاند که میتواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.
به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریمهای جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری میشود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را میدهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟
وسواس کنگره به تحریم ایرانآخرین تلاشهای کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آنها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار میداد. این لایحه بخشی از بستهای بزرگتر است که شامل کمکهای دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز میشود. در صورت تصویب، تأیید رئیسجمهور و اجرای کامل، این تحریمها میتوانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل میدهد.
اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریمها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعدههای کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریمها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع میتواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاههای نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقهمند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کییف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساختهای ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیبزدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه میدهد.
مهار ناموفق اوپکدر مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار میدهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کردهاند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمتها، تولید نفت خود را محدود نگه میدارند و همچنین تنشهای ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.
روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».
از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه میدهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.
ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا میتواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهرهبرداری از شنهای نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه اینها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.
در گذشته، اغلب میشد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمتها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری میتوان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربهزدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدفگذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.
آنها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون میگوید: «در حال حاضر، آنها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمینکننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.
به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریمهای جدید از بازار خارج گردد، میتواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.
چالش تحریمهای جدیدبا وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان میدهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.
اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی، تحریمها تا اکتبر اجرایی نمیشوند. دوم، آنها آمریکا را ملزم میکنند تا بخش بسیار پیچیدهای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاههای مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همانهایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریمهایند.
کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقفساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاههای کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام میشود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر میخواهید با این پالایشگاهها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمیکنم بحث واردات نفت ایران مهمترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».
دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریمهای جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم میآید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.
کاهیل گفت: «هزینههای انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آنها در اعمال شدید تحریمهایی که میتواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه میروند».
سلاح مخفی آمریکاشاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریمهای نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکنندهای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.
در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاههای فورانکننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریمشدگان جبران کند. قانونگذاران فکر میکنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟
کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریمهای انرژی شده است. وقتی میخواهید فشار وارد کنید، این همیشه راهحل سادهای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».
از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاستجمهوری، میتواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمتها در همهجا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر میگذارد، چشمپوشی کند.
کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری میدهد، اما این مجوزی بیقیدوشرط نیست».