به نقل از «ایسنا»

هشدار نسبت به عوارض تاخیر درمان بیماری‌های کلیوی در دوران کرونا

تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۸۴۷۷۳

یک متخصص ارولوژی با تاکید بر ضرورت پیگیری و درمان بیماری‌های کلیوی و مجاری ادرار حتی در دوران پاندمی‌ها گفت: مبتلایان به نارسایی‌های کلیوی، بیماری‌های مجاری ادرار، فشارخون مزمن و دیابت باید ضمن رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی به صورت دوره‌ای تحت نظر پزشک باشند؛ چرا که ممکن است به تعویق انداختن درمان‌ها فرد را با عوارض جبران ناپذیری مواجه کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش ایسنا، دکتر فرزاد علامه با اشاره به اهمیت درمان‌های اورژانسی بیماری‌های مجاری ادرار اظهار کرد: انسداد شدید و خونریزی در مجاری ادرار نیازمند مداخلات جدی و درمان به موقع است.

عضو هیئت علمی دانشگاه افزایش ناگهانی کراتین خون را یکی دیگر از نشانه‌های ابتلا به بیماری‌های مجاری ادرار ذکر کرد و افزود: ابتلا به بیماری‌های کلیوی می‌تواند یکی از دلایل افزایش کراتین خون باشد.

ضرورت رفع انسداد در مسیر مجاری ادرار

علامه با بیان اینکه انسداد مجاری ادرار کارکرد کلیه‌ها را کاهش می‌دهد، گفت: سنگ‌های سیستم ادراری یکی از دلایل ایجاد تورم و مسدود شدن حالب کلیه‌هاست. بنابراین نارسایی در عملکرد کلیه کراتین خون را بالا برده و در ادامه عملکرد کلیه ها نیز دچار اختلال خواهد شد.

وی ضرورت رفع انسداد در مسیر مجاری ادرار را یادآور شد و افزود: درد در ناحیه پهلوها، تهوع و استفراغ  از جمله علائم کلیه‌های سنگ ساز است و باید به محض مشاهده این علائم با پزشک مشورت شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان این که دفع سنگ از کلیه‌ها معمولا با درد همراه است تاکید کرد: ممکن است این سنگ در مدت زمان طولانی ایجاد شده باشد و به مرور زمان علامت‌های آن تشدید شود.

نحوه درمان سنگ‌های کلیوی

وی درباره نحوه درمان سنگ‌های کلیوی توضیح داد: روش‌های غیرتهاجمی و یا تهاجم بسیار کم برای درمان سنگ‌های کلیوی وجود دارد به این شکل که با برش‌های خیلی کم می‌توان سنگ‌های خیلی بزرگ را از بدن خارج کنیم، درمان‌هایی آندوسکوپی نیز در برخی موارد پاسخ مناسبی برای درمان است، در این روش بدون هیچ برشی سنگ از بدن خارج می‌شود.  

این متخصص اورولوژی ضرورت انجام سونوگرافی‌های دوره ای را مورد تاکید قرار داد و افزود: یکی از مزایای سونوگرافی‌های دوره‌ای این است که اگر چنانچه کلیه‌ای سنگ ساز و یا سنگی در حال بزرگ شدن باشد به موقع تشخیص و درمان خواهد شد.

علامه با بیان اینکه بیماری‌های مربوط به کلیه‌های سنگ ساز قابل پیشگیری است، گفت: مسایل ژنتیکی نیز در این بیماری دخیل هستند و می‌توان با مصرف دارو و رژیم‌های غذایی خاص این بیماری‌ها را کنترل و یا از بزرگ شدن سنگ کلیه پیشگیری کرد.

به گفته این متخصص اورولوژی در برخی موارد ممکن است پشت مجاری ادراری انسداد ایجاد شود که خود این عامل می تواند منجر به بروز عفونت شده و در ادامه علائمی همانند تب،  لرز و بی‌حالی  را در پی داشته باشد.

وی درباره درمان‌های مداخله‌ای برای رفع انسداد در مجاری ادرار، گفت: این بیماری طیف گسترده‌ای دارد و باید به طور کلی برای درمان، مرحله پیشرفت بیماری، شرایط بیمار و علائم در نظر گرفته شود.

ضرورت بررسی دوره‌ای وضعیت کلیه‌ در مبتلایان دیابت و فشار خون

 متخصص ارولوژی دانشگاه بررسی دوره‌ای وضعیت کلیه‌ها را خصوصا در مبتلایان به دیابت و فشار خون مزمن را ضروری دانست و گفت: نارسایی کلیه در بسیاری از موارد بی علامت و یا کم علامت است، این بیماری در مواردی  علائم اصلی خود را در دراز مدت نمایان می‌کند.

علایم نارسایی کلیه‌ها

وی علائمی همانند سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ و خارش بدن را از دیگر علل نارسایی کلیه‌ها دانست و تاکید کرد: کم شدن حجم ادرار و ورم پا نیز می‌تواند از علائم هشدار دهنده ابتلا به بیماری باشد. بنابراین لازم است افراد به محض مشاهده این نشانه‌ها به پزشک مراجعه کنند.

علامه در بخش دیگری با بیان این که ممکن است برخی بیماران به دلیل ایجاد پروستات دچار مشکلاتی و یا اختلالاتی در ناحیه مجاری ادراری شوند نیز توضیح داد: علائمی همانند سخت آمدن، قطع و وصل شدن ادرار می‌تواند نشانه‌ای از بروز بیماری باشد، این علائم نیازمند پیگیری و درمان است؛ چرا که مزمن شدن بیماری و افزایش انسداد در مجاری ادرار به کلیه‌ها فشار وارد کرده و می‌تواند فرد را دچار نارسایی کلیوی کند.

علامه ادامه داد: هر علامت، مشکل، تغییر حالت در دفع، قطع و وصل شدن و سوزش ادرار باید هرچه سریع‌تر بررسی و درمان شود؛ چرا که نادیده گرفتن و تعویق این نشانه‌ها می‌تواند عوارض جبران ناپذیری داشته باشد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه به مبتلایان دیابتیک نیز توصیه کرد: افرادی که دچار بیماری دیابت هستند از چکاپ‌های دوره‌ای غافل نشوند؛ چرا که هر گونه علائمی خصوصا در خون و یا ادرار و یا درد در ناحیه پهلو به ویژه در افرادی که سابقه سنگ کلیه دارند می‌تواند نگران کننده باشد.

عضو هیئت علمی دانشگاه در ادامه سن ابتلا به بیماری پروستات را در آقایان بالای ۴۵ تا ۵۰ سال عنوان کرد و خاطرنشان کرد: این عارضه ممکن است حتی در سن  بلوغ  و یا زیر ۲۰ سال نیز ایجاد شود.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، علامه درباره روش‌های درمانی پروستات نیز گفت: با توجه به شرایط، اندازه و وضعیت بیمار این که اعمال جراحی باز، آندوسکوپی، تراشیدن بخشی از پروستات و یا دارو درمانی انجام شود متفاوت است.

متخصص ارولوژی بیمارستان شهدای تجریش در پایان با اشاره به این که عوارض بیماری کرونا در مبتلایان به نارسایی‌های کلیوی به دلیل حساسیت به بیماری‌های ویروسی و باکتریال و سایر بیماری‌ها بیش از سایرین است، رعایت جدی توصیه‌های بهداشتی، ماسک زدن و فاصله اجتماعی را از سوی این افراد مورد تاکید قرار داد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: كليه عضو هیئت علمی دانشگاه ابتلا به بیماری مجاری ادرار بیماری ها درمان ها کلیه ها دوره ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۸۴۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درباره سندرم درس (DRESS) / چرا ایجاد می شود، چگونه درمان می شود و عوارض ماندگار آن چیست؟

عصر ایران- بثورات دارویی همراه با ائوزینوفیلی و علائم سیستمیک یا سندرم DRESS یک واکنش حساسیت شدید به برخی از انواع داروها به شمار می رود. علائم این بیماری شامل تورم پوستی، تب، ناهنجاری های خونی و درگیری اندام های مختلف است.

متخصصین این آلرژی نادر دارویی را به طور بالقوه تهدید کننده زندگی می دانند که به دنبال واکنش بیش از حد سیستم ایمنی بدن به برخی داروها رخ می دهد. علائم ممکن است هفته‌ ها پس از شروع داروی مشکل‌ زا توسط فرد تظاهر یابند. درمان اغلب شامل قطع داروهای مشکوک و استفاده از داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی به منظور کاهش علائم است.

سندرم دِرِس

سندرم DRESS که تحت عنوان سندرم ازدیاد حساسیت القا شده به وسیله دارو (DIHS) یا سندرم حساسیت به دارو نیز شناخته می شود، یک واکنش شدید به تعدادی از داروهای تجویزی است. متخصصین سندرم DRESS را در قالب یک واکنش ازدیاد حساسیت نوع 4 طبقه بندی می کنند. این واکنش دارویی جدی، پوست و سایر اندام ها را تحت تاثیر قرار می دهد و میزان مرگ و میر آن تا 10٪ گزارش شده است.

بر اساس گزارش هیئت آمریکایی استئوپاتیک پوست، بروز کلی سندرم DRESS غیرمعمول است و ریسک ابتلا از 1 در هر 1000 تا 1 در هر 10000 نفر پس از قرار گرفتن در معرض داروهای محرک متغیر است. این بیماری معمولا ظرف 2 تا 6 هفته پس از اولین مواجهه فرد با دارو رخ می دهد و باعث ایجاد ویژگی های مشخص و در عین حال متغیری می شود که بر پوست و اندام های متعدد تاثیر می گذارند.

علل

سندرم DRESS به دلیل واکنش بیش از حد سیستم ایمنی رخ می دهد که شامل فعال شدن سلول های T سیستم ایمنی و آزاد شدن سیتوکین ها است. با استناد به مقاله ای که از طریق وب سایت کتابخانه ملی پزشکی آمریکا قابل دسترسی است، داروهای رایج مرتبط با این سندرم عبارت اند از:

- داروهای ضد تشنج

- داروهای ضد ویروس

- آنتی بیوتیک ها

- آلوپورینول

- مگزیلتین

- تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی

- عوامل بیولوژیک

شواهد همچنین حاکی از آن است که عوامل دیگری نیز در این امر نقش دارند:

- استعداد ژنتیکی برای ابتلا به سندرم DRESS

- ناتوانی کبد در متابولیسم برخی داروها

- فعال شدن مجدد برخی ویروس ها مانند ویروس اپشتین-بار (EBV) یا هرپس ویروس انسانی 6 (HHV6)

علائم

برخی از افراد ممکن است به سندرم DRESS به عنوان یک واکنش چند سیستمی نگاه کنند. این موضوع بدین واقعیت اشاره دارد که بیماری مذکور می تواند علائم مختلفی به همراه داشته باشد. هرچند بیماران ممکن است علائم متفاوتی را تجربه کنند، نام DRESS از مشخصه تعداد ائوزینوفیل های بالا، معروف به ائوزینوفیلی، و علائمی که معمولا در بدن ظاهر می شوند، گرفته شده است.

علائم معمول سندرم DRESS عبارت اند از:

- تب

- بثورات پوستی یا جوش

- ائوزینوفیلی

- لنفوسیتوز آتیپیک

- تورم غدد لنفاوی

- التهاب اندام های داخلی

تشخیص

سندرم DRESS می‌ تواند با علائم‌ مختلف تظاهر یابد که آن را مشابه بیماری‌ های دیگر از جمله سلولیت، هپاتیت ویروسی و لوپوس اریتماتوز سیستمیک می سازد. به همین دلیل این بیماری با احتمال بالا برای تشخیص اشتباه رو به رو است.

به منظور تشخیص سندرم DRESS، فرد باید معیارهای زیر را داشته باشد:

- سابقه بستری شدن در بیمارستان

- راش حاد

- واکنشی که احتمالا مرتبط با دارو است

علاوه بر این، سه مورد از چهار فاکتور زیر نیز باید وجود داشته باشند:

- تب بالاتر از 38 درجه سانتیگراد

- بزرگ شدن غدد لنفاوی حداقل در دو محل

- درگیری حداقل یک اندام داخلی

- ناهنجاری در شمارش سلول های خونی

در این میان محققان ژاپنی نیز مجموعه ‌ای از معیارها را پیشنهاد کرده ‌اند که مشابه هستند، اما شامل فاکتور خاص فعال‌ سازی مجدد HHV6 هم می شود.

درمان

تشخیص زودهنگام و قطع فوری دارو از مهمترین عوامل در درمان این بیماری به شمار می‌ روند. این رویکرد ممکن است برای رفع علائم و هرگونه ناهنجاری خونی و همچنین جلوگیری از پیشرفت بیماری کافی باشد.

پس از این مرحله، درمان عمدتا حمایتی است و شامل مدیریت و تسکین علائم می شود. گزینه های مطرح می توانند متشکل از جایگزینی مایعات، تنظیم دما، تغذیه مناسب، مراقبت از زخم و کنترل عفونت باشند. سایر اقدامات حمایتی هم به اندام های آسیب دیده بستگی دارند.

کورتیکواستروئیدهای سیستمیک پرکاربردترین درمان برای این بیماری هستند. با این حال، هنوز هیچ اتفاق نظری در مورد دوز ایده آل، زمان و مسیر تجویز وجود ندارد. یک مطالعه در سال 2014 که از طریق سری مجلات انتشارات جان وایلی و پسران قابل دسترسی است، نشان داد که کورتیکواستروئیدهای سیستمیک می توانند به طور موثر در مراحل اولیه بیماری اقدام به مدیریت آن کنند.

علاوه بر این در مطالعه ای دیگر از ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی در سال 2018 مشخص شد که ترکیبی از پالس تراپی کورتیکواستروئیدی و کورتیکواستروئیدهای خوراکی، یک درمان موثر برای بیماری محسوب می شود.

سایر درمان‌ های موثر عبارت اند از:

- سرکوب‌ کننده‌ های سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین

- کورتیکواستروئیدهای موضعی برای تسکین بثورات پوستی

- ایمونوگلوبولین داخل وریدی

- پلاسمافرزیس

عوارض

حتی پس از بهبودی، برخی از افراد ممکن است از پیامدهای طولانی مدت سندرم DRESS رنج ببرند، از جمله آسیب دائمی به اندام ها و ایجاد اختلالات خودایمنی.

یک نظرسنجی در سال 2015 نشان داد که اکثر افرادی که از سندرم DRESS بهبود یافته اند به بیماری های جدیدی مبتلا شده اند. بر اساس پژوهشی دیگر در سال 2017، بیماری های تیروئید مانند بیماری هاشیموتو، بیماری گریو، و تیروئیدیت بدون درد از جمله شایع ترین عوارض طولانی مدت سندرم DRESS هستند.

آسیب اندام ناشی از سندرم DRESS نیز با عوارض طولانی مدت همراه است. افرادی که آسیب شدید کبدی دارند، ممکن است به پیوند کبد نیاز داشته باشند. علاوه بر این افرادی که بیماری کلیوی زمینه ای دارند نیز ممکن است به همودیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشند.

بیماری های عفونی یکی دیگر از عوارض شایع مرتبط با سندرم DRESS هستند. مطالعه ‌ای در سال 2013 نشان داد افرادی که تحت درمان با کورتیکواستروئید قرار گرفته ‌اند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ های عفونی مانند هرپس و ذات‌ الریه باشند.

تمامی این مطالعات از طریق کتابخانه ملی پزشکی آمریکا در اختیار علاقه مندان قرار گرفته اند.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: علائم حساسیت پوستی به داروها