بدرود جادوگر خاطرات؛ پایانِ افسانه شماره ۱۰

«دیگو مارادونا» اسطوره فوتبال جهان و آرژانتین در ۶۰ سالگی بر اثر عارضه قلبی درگذشت. ستاره‌ای که با جادوی خود، میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا را عاشق فوتبال کرد.

 برای عاشقان فوتبال، ستاره‌های زیادی بوده و هستند، اما هیچکس نمی‌تواند جای مارادونا را بگیرد. بهترین شماره ۱۰ تاریخ که جانشینی نخواهد داشت. جادوگری که با نبوغش در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی، خیلی‌ها را عاشق فوتبال و تیم ملی آرژانتین کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حالا اندوه و اشک برای عاشقان خورشیدی که زودتر از انتظار غروب کرد.

--- --- --- --- ---

در سال ۱۹۷۶ جوانی لاغر اندام در باشگاه «آرژانتینوس جونیورز» با اعتماد به نفس بالا و خوش رقصی با توپ در زمین چمن، نظر همگان را به خود جلب کرد. او «دیگو آرماندو مارادونا» بود که طی پنج سال ۱۶۷ مرتبه برای این تیم به میدان رفت و ۱۱۶ گل به ثمر رساند.

درخشش دیگو موجب شد تا راهی بوکاجونیورز، باشگاه اول آرژانتین شود و در این تیم نیز ۴۰ بار به میدان رفت و ۲۸ گل ثبت کرد تا سپس راهی ایالت کاتالان شده و شماره ۱۰ بارسلونا را برتن کند.

او دو سال در بارسلونا بود و قهرمان کوپا دل‌ری شد اما زمان زیادی را به دلیل مصدومیت از دست داد. جوان آرژانتینی در جام جهانی ۱۹۸۲ نتوانست برای آلبی سلسته کار خاصی انجام دهد و تیمش که قدرت لازم را نداشت خیلی زود حذف شد.

مارادونا سپس بار سفر به ناپل را بست و این تصمیم مسیر جدیدی را در زندگی او قرار داد. تیم محبوب منطقه فقرنشین با کولاک مارادونا برای نخستین بار قهرمان سری‌آ شد، جام یوفا را برد و قهرمانی در سری آ را تکرار کرد. بزرگان فوتبال ایتالیا و مدافعان تنومند کشور چکمه‌ای از دست او کلافه شده بودند. هیچکس جلودار او نبود.

جام‌جهانی ۱۹۸۶ از راه رسید و آرژانتین همه حریفان را یک به یک درو می‌کرد. بازی مقابل انگلیس در مرحله یک‌چهارم نهایی در اوج اختلافات سیاسی دو کشور از راه رسید و دیگو با جادوی خود انتقام «جزایر فالکلند» ر از سربازان ملکه گرفت.

گل دست خدا و سپس گل قرن که با حرکت از میانه میدان و جا گذاشتن نیمی از تیم انگلیس به ارمغان آمد، دیگو را به جادوگر فوتبال جهان تبدیل کرد.

او تیمش را یک تنه به فینال رساند و آرژانتین در دیدار پایانی آلمان را سه بر دو شکست داد و جام قهرمانی را در ورزشگاه «آزتک» مکزیکوسیتی بالای سر برد.

مارادونا به درخشش خود در ناپولی ادامه می‌داد و جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا از راه رسید اما آرژانتین شروعی وحشتناک داشت و به عنوان مدافع عنوان قهرمانی با یک گل به کامرون باخت اما چیزی نمی‌توانست مانعی برای دیگو و یارانش باشد.

آنها همه را بردند؛ حتی برزیل رویایی و به نیمه‌نهایی رسیدند. تقابل با ایتالیای میزبان در ورزشگاه «سن پائولو» شهر ناپل؛ ورزشگاهی که مارادونا در آن پنج سال جادو کرده و ناپولی را به اوج رسانده بود. ۷۰ هزار تماشاگر ایتالیایی مارادونا را تشویق کردند. آرژانتین با او ایتالیا را شکست داد و به فینال رسید. اما تیم نصف و نیمه آرژانتین و داوری که عدالت را گم کرده بود موجب شد آلمان با یک پنالتی در دقیقه ۹۰ برنده شد و جام را از آلبی‌سلسته بگیرد.

اشک‌های مارادونا بند نمی‌آمد، اوا حاضر نشد در زمان گرفتن مدال به «هاولانژ» رییس برزیلی فیفا دست بدهد. اتفاقی که کار دستش داد و دیگو در جام جهانی ۹۴ امریکا و در حالی‌که تیمش مدعی اصلی قهرمانی بود به دوپینگ مهتم شده و آرژانتین تکه تکه شود.

دیگو سال‌های پایانی فوتبالش را در بوکا دنبال کرد و سپس وارد عرصه مربیگری شد اما در این راستا حرفی برای گرفتن نداشت؛ نه تیم ملی آرژانتین نه رده باشگاهی، اما شیرجه در زمین گل‌آلود بعد از گل دقیقه ۹۳ «مارتین پالرمو» و صعود تیمش به جام‌جهانی ۲۰۱۰ با هدایتش، هیچگاه از ذهن عاشقان آرژانتین خارج نمی‌شود.

این گزیده‌ای از زندگی ورزشی اسطوره‌ای بود که در زندگی شخصی برای سال‌ها درگیر مواد مخدر شد تا خیلی زود از دنیای حرفه‌ای خارج شده و در مربیگری هم به به توفیقی نرسد. اشتباهی که دیگو را با چندین بیماری مختلف درگیر کرد.

او خاطره‌ تلخی از دوران تلخ زندگیش دارد. مارادونا مدتی به خاطر افسردگی بعد از ترک اعتیاد در بیمارستان روانی بستری بود. ستاره فوتبال جهان اینگونه گفته بود: "آنجا افراد زیادی بودند که همه دیوونه‌ بودند. یکی می‌گفت گوارا هستم و همه باور می‌کنند. دیگری خودش را گاندی می‌دانست و همه قبول می‌کردند. ولی وقتی من بهشون می‌گفتم که من مارادونا هستم همه می‌خندیدن و می‌گفتن که هیچوقت، هیچکسی، مارادونا، نمیشه. از مردم خجالت می‌کشم که چه به سر خودم آوردم."

ستاره‌ای که چهره‌های بزرگ جهان چون «فیدل کاسترو» رفاقت صمیمانه‌ای با او داشتند. کاسترو برای رهایی دیگو از بند اعتیاد تلاش زیادی انجام داد.

در نهایت جادوگر فوتبال جهان، چهارشنبه شب در سن ۶۰ سالگی بر اثر عارضه قلبی درگذشت و این مرتبه دعاهای عاشقانش نیز اثری نداشت.

حالا فوتبال جهان بهترین شماره ۱۰ تاریخش را از دست داد. جادوگری که خاطرات را برای عاشقان فوتبال و آرژانتین از خودش به جای گذاشت. عشق به نبوغ مارادونا آنقدر زیاد بود که هیچ علاقمندی، اشتباهات او را به یاد نمی‌آورد؛ اما ای کاش او قدر خودش را بیشتر می‌دانست تا شاید سال‌های بیشتری در دنیای فوتبال حضور داشت.

پایانی تلخ برای شماره ۱۰ بی‌تکرار فوتبال جهان./ایرنا

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: فوتبال جهان جام جهانی شماره ۱۰

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۰۹۹۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکنش اینفانتینو و مسی به درگذشت اولین مربی قهرمان فوتبال آرژانتین

جیانی اینفانتینو، لیونل مسی و چندین باشگاه بزرگ فوتبال در اروپا به درگذشت لوئیس منوتی واکنش نشان دادند.

به گزارش ایسنا، سزار لوئیس منوتی سرمربی پیشین تیم ملی آرژانتین در ۸۵ سالگی درگذشت. حالا دنیای فوتبال در غم از دست دادن این مربی بزرگ سوگوار است. او در سال ۱۹۷۸ موفق شد کشورش را که میزبان جام جهانی هم بود به نخستین قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها برساند. عنوانی که هشت سال بعد در مکزیک با درخشش دیگو مارادونا تکرار شد.

سبک منوتی: تهاجمی، تمیز، شاد

به گزارش سایت آرژانتینی tycsport، سزار لوئیس منوتی که مانند لیونل مسی اهل شهر روزاریو بود، یک فیلسوف فوتبالی به حساب می آمد. او در سال ۱۹۷۳ با باشگاه هوراکان در لیگ آرژانتین قهرمان شد و سبک مربیگری خود را چنین تعریف کرد: "تهاجمی، تمیز، شاد" او اعتنایی به فوتبال نتیجه‌گرا نداشت و برایش سبک بازی هجومی در اولویت قرار داشت و به همین خاطر از محبوبیت بالایی بین اهالی فوتبال خصوصا در کشورش برخوردار بود.  

جیانی اینفانتینو: متولی فوتبال زیبا

جیانی اینفانتینو رئیس فیفا به سزار لوئیس منوتی سرمربی فقید آرژانتینی ادای احترام کرد. اینفانتینو در پیامش آورده است: بسیاری از مربیان از دیدگاه منوتی در مورد بازی زیبا پیروی کردند و این موضوع نشان دهنده جایگاه بالای منوتی در بین اهالی فوتبال است. سزار به همان اندازه که آرژانتین او را دوست داشت، کشورش را دوست داشت. او برای همیشه در خاطره دنیای فوتبال خواهد ماند. به ملت آرژانتین، اتحادیه فوتبال آرژانتین و خانواده و دوستان منوتی تسلیت می‌گویم.

لیونل مسی: یک دوست و یک مربی ارزشمند

لیونل مسی که ۴۴ سال بعد از قهرمانی منوتی، در قطر توانست سومین قهرمانی کشورش را در جام جهانی رقم بزند نوشت: یکی از چهره‌های بزرگ فوتبال ما را ترک کرد. به خانواده و عزیزانش تسلیت می‌گویم. او یک دوست و یک مربی ارزشمند برای من بود. اشتیاق او به فوتبال، دانش تاکتیکی و فروتنی او الهام بخش تمام نسل‌های بازیکنان و مربیان از جمله من بود.

چندین باشگاه که منوتی مربیگری آنها را برعهده داشت از جمله بارسلونا برای درگذشت این مربی ابراز ناراحتی کردند. او در ۸۰ سالگی در اتحادیه فوتبال آرژانتین مشغول به کار شد و تا همین اواخر مدیر تیم‌های ملی مختلف این کشور بود.

جام جهانی در حالی در آرژانتین برگزار شد که این کشور در زمان دیکتاتوری به سر می‌برد و شرایط خفقان آوری در آنجا حکم فرما بود. در نهایت دو تیم آرژانتین و هلند به دیدار نهایی راه یافتند و میزبان موفق شد با نتیجه ۳ بر یک به پیروزی برسد. ماریو کمپس ۲ بار و برتونی برای آرژانتین و یوهان نیسکنز برای هلند گلزنی کردند.

انتهای پیام